Gordon Lucy - Włoska dziedziczka.pdf - Nowości - Agadoo86

LUCY GORDON

WŁOSKA DZIEDZICZKA

W tym samym czasie gdy Angie przeżywała swoje miłosne dramaty, o czym mogłaś

przeczytać w powieści „ W cieniu złotej góry”, jej przyjaciółka Heather znalazła się w równie

dramatycznych sercowych opałach. A wszystko dlatego, że obie angielskie dziewczyny zakochały

się w pełnych temperamentu Sycylijczykach...

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Hej, Heather, przyszedł twój sycylijski kochanek.

- Lorenzo nie jest moim kochankiem, tylko... tylko...

- Dobrym kolegą? - podpowiedziała kpiąco Sally. - A szkoda. Wielki,

przystojny, ze zmysłowymi oczyma. Gdyby był mój, nie traciłabym czasu na

samotne noce.

- Głośniej już nie możesz? - zdenerwowała się . Heather, zwłaszcza że

wzbudziło to zainteresowanie wszystkich kobiet korzystających z

popołudniowej przerwy w najelegantszym londyńskim domu towarowym.

Pracowała w dziale perfumeryjnym „Gossways”, a przemądrzała Sally w

stoisku obok.

Heather wstała, uśmiechając się na myśl o Lorenzo Martellim, beztroskim

młodym człowieku, który przed miesiącem pojawił się w jej życiu,

przyprawiając ją o zawrót głowy.

- Nie wiedziałam, że znacie się z Lorenzem - odgryzła się koleżance.

- Nie znam go, ale pytał o ciebie. Zresztą wygląda, jak na Sycylijczyka

przystało. Diabelnie zmysłowy, samym spojrzeniem zaprasza kobietę do łóżka.

Pospiesz się, zanim się nim zajmę!

Heather zachichotała i wróciła do stoiska. Lorenzo przyjechał do Anglii w

interesach na dwa tygodnie, lecz urzeczony delikatną urodą Heather został

dłużej, nie mogąc się z nią rozstać. Dziś wieczorem mieli gdzieś razem wyjść.

Ucieszyła się, że zobaczy go już teraz.

Okazało się, że to nie on.

Lorenzo był wysoki, szczupły, z kręconymi włosami, tuż przed

trzydziestką, a ten mężczyzna był nieco starszy. Choć nie tak przystojny, bo

rysy miał dość nieregularne, wyglądał dziwnie niepokojąco, a wrażenie to

jeszcze wzmagała delikatna szrama na policzku.

Był równie wysoki, ale mocno zbudowany, o szerokich ramionach i

czarnych włosach. Prócz ciemnych oczu i oliwkowej cery mieszkańca

południowych Włoch, kryło się w nim coś jeszcze. Heather nie umiała tego

określić, lecz od razu zrozumiała, co miała na myśli Sally, mówiąc o

zmysłowości. Wynikało to stąd, że wszystkie kobiety oceniał tak samo.

Rozbierał je wzrokiem, zastanawiając się przy tym leniwie, czy akurat na tę

miałby ochotę, a jeśli tak, to czy wystarczająco mocno, by zabiegać o

osiągnięcie tego celu.

Heather oniemiała. Jej delikatna twarzyczka była raczej ładna niż piękna,

jasne włosy za ciemne jak na typową blondynkę, a figura zgrabna, choć nie

oszałamiająco. A teraz, po raz pierwszy w swym dwudziestotrzyletnim życiu,

spotkała się z tak bezwstydnym, perwersyjnym spojrzeniem.

- Czy to pan chciał ze mną mówić? - spytała po chwili wahania.

Zerknął na przypięty do białej bluzki identyfikator.

- Owszem. - Miał głęboki, ciemny tembr głosu i nikły cudzoziemski

akcent, jakże różny od jasnego, żartobliwego głosu Lorenza. - Polecił mi panią

mój przyjaciel, pan Charles Smith, choć pani nie musi go pamiętać. Chciałem

coś kupić dla kilku pań, z moją matką włącznie. Mama jest już po

sześćdziesiątce, ale jestem pewien, że w skrytości ducha marzy o czymś odro

binkę odważniejszym.

- Chyba wiem, czego jej trzeba - odparła Heather i sięgnęła po

odpowiednie perfumy. Zaimponował jej ten mężczyzna, który tak dobrze

rozumiał potrzeby swojej matki.

- To rzeczywiście będzie doskonałe - przyznał. - Jednak teraz przejdźmy

do sprawy delikatniejszej natury. Mam przyjaciółkę, piękną i zmysłową kobietę

o imieniu Elena i dość kosztownym guście. Jest nieco ekstrawagancka i

tajemnicza. - Spojrzał Heather głęboko w oczy. - Wierzę, że się rozumiemy. W

przebłysku natchnienia pojęła wszystkie subtelności sytuacji, wolała jednak nie

zastanawiać się, z jakich powodów Elena wybrała sobie właśnie tego

mężczyznę, mimo że nie był zbyt urodziwy.

- Doskonale, sir - rzekła cierpko. - Proponowałbym Głębię Nocy.

- To wyjątkowo do niej pasuje - przyznał bezwstydnie. Roztarta próbkę

perfum na nadgarstku i podsunęła mu rękę.

Wolno wdychał zapach, potem ujął jej dłoń i przysunął bliżej twarzy.

Odczuła pierwotną siłę ukrytą pod towarzyską ogładą, jakby w pięknym

ogrodzie krył się gotów do skoku tygrys. Powstrzymała się od cofnięcia ręki.

- Doskonale - powiedział. - Biorę duże opakowanie.

Heather zaparło dech w piersiach. Duży flakon był najdroższym towarem

w całym stoisku. Trafi się jej wysoka prowizja, która być może wystarczy na

ślubną suknię...

Odegnała od siebie tę myśl. Nie warto łudzić się nadziejami, nawet

najpiękniejszymi.

- A teraz coś dla miłej i wesołej dziewczyny.

- Letni Taniec wydaje się odpowiedni. Świeży i kwiatowy.

- Nie nazbyt naiwny? - spytał podejrzliwe.

- Z pewnością nie. Niewyszukany, lecz elegancki. Spryskała próbką drugi

nadgarstek i podsunęła mu pod nos.

Heather czuła jego gorący oddech i chciała, by już sobie poszedł. Uznała

to za absurdalną nadwrażliwość, przecież nawet nie patrzył na nią, tylko

zamknął oczy i błądził gdzieś w świecie swoich kochanek.

Trzymał ją beznamiętnie za rękę, jednak nie było w nim spokoju. Ten

człowiek we wszystkim, co robił czy mówił, emanował dziwną, budzącą

niepokój pasją. Mógł być niebezpieczny. Dotąd nie spotkała się z nikim tak

groźnym i silnym. Gdy wreszcie otworzył oczy i utkwił w niej wzrok,

wstrzymała oddech.

- Perfetto - mruknął. - Rozumiemy się wręcz idealnie. Puścił jej rękę, a

Heather miała wrażenie, iż budzi się ze snu.

Nadal czuła uścisk na ręku. Trzymał ją delikatnie, lecz z niezwykłą siłą.

Wzięła się garść.

- Próbuję zrozumieć moich klientów, signore - odparła. - Taką mam

pracę.

- Signore'? Zatem mówi pani po włosku? Uśmiechnęła się.

- Trochę, znam też z dziesięć słów sycylijskich. Wspomniała o Sycylii,

ponieważ wydawało się jej, że ów mężczyzna pochodzi z tego samego rejonu,

co Lorenzo. I nie pomyliła się.

- Po co uczy się pani naszego dialektu? - spytał z jawnym rozbawieniem.

- Wcale się nie uczę, tylko zapamiętałam kilka zwrotów z rozmów z

moim przyjacielem.

- To na pewno jakiś młody przystojniak. Czy mówił, że pani jest

grazziusu ?

- Skoncentrujmy się raczej na pańskich zakupach - powiedziała Heather,

mając nadzieję, że się nie czerwieni.

Lorenzo nazwał ją tak właśnie wczoraj, wyjaśniając, że tym słowem

określa się na Sycylii piękne kobiety. Nie powinna dyskutować o tym z

nieznajomym, jednak on w przedziwny sposób potrafił skierować rozmowę na

pożądany przez siebie temat. W jego ustach grazziusu zabrzmiało bardziej

uwodzicielsko, niż w ustach Lorenzo.

- Widzę, że poznała pani to określenie nie ze słownika - zauważył. - To

ładnie, że przyjaciel panią docenia.

Heather traciła już cierpliwość. Nic dziwnego, że jej klient miał kilka

kochanek, jednak rozczaruje się, myśląc, że i ona padnie przed nim na kolana.

Miała za sobą ciężki dzień i poczuła się zmęczona.

- Może wrócimy do rzeczy? - spytała.

- Jeśli trzeba. Co jeszcze może mi pani zaproponować?

Heather spojrzała na niego uważnie.

Gordon Lucy - Włoska dziedziczka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: