J.doc

Jadwiga - rodowód tego imienia jest germański. Jego źródło znaczy tyle, co walka, a więc Jadwiga to osoba walki. Osoba z tym imieniem posiada wiele zalet. Jest dobra dla rodziny, znajomych i bliskich. Szanuje harmonię społeczną, jest lojalna wobec przełożonych, lubi kierować swe siły na działalność filantropijną. Jeżeli przedsięwzięcia altruistyczne wiodą się, jest bardzo szczęśliwa, że może służyć drugim. Wiele czasu poświęca na doskonalenie swojej osobowości, kultury bycia i podnoszenie ogólnego wykształcenia. Ceni piękną mowę, występuje często jako wspaniała oratorka lub lektorka. Z gruntu szlachetna osoba, umiejąca się znaleźć się w każdej sytuacji.

Janina - imię pochodzi z języka hebrajskiego, a oznacza - Bóg jest łaskawy. Janina to forma żeńska tego imienia. Kobiety o tym imieniu są egoistyczne, wyrachowane w postępowaniu. Nadające się do prowadzenia interesu przemysłowego lub handlowego. Na zewnątrz jest osobą miłą, czarującą, o gładkim sposobie bycia. A ponieważ jest łatwowierna, dlatego natrafia na wiele trudności i kłopotów. Nie ceni domu, ani rodziny. Późno wychodzi za mąż. Nie śpieszy się do rodzenia dzieci. Lubi przebywać we własnym świecie, stworzonym z marzeń i fantazji.
W sumie postać dziwna, trudna i skomplikowana.
Joanna - jest duża indywidualnością, lubi i umie przewodzić innymi. Jest energiczna, jest także dobrym organizatorem. Wrażliwa, współczuje innym. Realizuje swoje piękne idee, chodzi zawsze i wszędzie własnymi, odkrywanymi przez siebie ścieżkami. Z natury wrażliwa na ludzka niedolę, ale niepoświęcająca działalności altruistycznej, swojego czasu ani sił. Współczuje innym, bo tak wypada. W miłości chłodna. Sumując: dziwny i trudny charakter.

Jolanta - imię o niejasnej etymologii, niektórzy wywodzą je z języka greckiego - oznaczałoby wówczas kwiat fiołka, inni z języków germańskich, a wtedy znaczyłoby lipa, tarcza lipowa. W średniowieczu występowało często we Frankonii, a w Polsce nosiła je jako pierwsza księżna Jolanta z Węgier, żona Bolesława Pobożnego z rodu Piastów. Odkąd policzoną została w poczet błogosławionych imię jej zaczęto nadawać dziewczynką. Jednak prawdziwą popularność to imię zyskało w latach 30-tych i 40-tych XX wieku.

Judyta - o wielkich zdolnościach artystycznych, zwłaszcza w muzyce i literaturze. Zawsze zajęta, wrażliwa na piękno i kolory. Filantropka, cechuje ją rozrzutność lub tez skąpstwo.

Julia - z języka łacińskiego wyłoniło się to imię. Kobiety niezbyt cenią je sobie, toteż nie wiele jest ich o tym imieniu. A te, które noszą imię Julia są osobami dobrymi, miłymi, kulturalnymi i zwykle uczonymi. Zawodowo wyróżnia się, a jeśli decyduje się na karierę aktorki, to staje się sławną. Sukcesy sceniczne osiąga stopniowo, wiele pracuje nad sobą, doskonali swój warsztat aktorski. Może robić wrażenie żądnej władzy. Potrafi prowadzić wielkie interesy i osiągać dobre wyniki. Ma umysł osoby wszystko dokładnie analizującej. Mniej ma do powiedzenia w domu i rodzinie. Dba o swój wygląd, troszczy się o ubiór, nosi się ekstrawagancko.

Justyna - Justyny niemal od urodzenia czują się kimś wyjątkowym. Tak właśnie postrzegają swoje miejsce w świecie: nie mają ochoty podporządkowywać się regułom, żyć tak, jak wszyscy; przeciwnie, szukają wyjątków, życzą sobie mieć specjalne prawa. Są indywidualistkami i same określają, co dla nich jest dobre. Nie ulegają modom i nie chodzą razem z tłumem. Poszukują tego, co rzadkie, egzotyczne i dziwne. Życie widzą jak jedną wielką przygodę. Swoich rodziców, narzeczonych, mężów zaskakują szalonymi pomysłami. Lubią zmiany, wędrują po świecie, chętnie zmieniają zawody, prace, miejsce zamieszkania. To niespokojne duchy, te Justyny! Przy tym żyją dla siebie, nie dla jakichś zewnętrznych ideałów. Nie zależy im na nagrodach ani na poklasku. Zdarza się, że są odkrywane i robią karierę, ale nie to jest w ich życiu najważniejsze. Najważniejsze jest dla nich to, aby być sobą. Justyny dobrze czują się we własnej skórze. Mimo zmian i niespokojnego trybu życia są zadowolone z siebie i właśnie to - bycie w zgodzie z samą sobą, jest dla nich najwyższą wartością.