koncert barok i klasycyzm.doc

(44 KB) Pobierz

Rozwój koncertu w epoce baroku i klasycyzmu

I.                   Wprowadzenie

·         Definicja koncertu,

·         Gatunki i formy wstępne koncertu (wokalno-instrumentalne utwory koncertujące, canzona i sonata),

II.                Koncert barokowy

·         Rozwój stylu koncertującego – concertato i concerto;

·         Typy koncertu barokowego (podział ze względu na rodzaj i wielkość grup instrumentów koncertujących): 

Ø      Concerto grosso (definicja; wprowadzenie terminów: tutti-concertino)

ü      Corelli – 12 Concerti grossi op.6 jako wzór formy concerto grosso (budowa, obsada, koncert bożonarodzeniowy),

ü      Inni przedstawiciele barokowego concerto grosso: Pietro Antonio Locatelli (12 concerti grossi), J.S.Bach (Koncerty brandenburskie), J.F.Handel (12 concerti grossi op.6).

Ø      Koncert solowy (definicja)

ü      ewolucja gatunku koncertu solowego,

ü      budowa koncertu solowego (3 części: szybka-wolna-szybka),

ü      ritornelowe kształtowanie I części koncertu,

ü      przedstawiciele barokowego koncertu solowego (omówienie najwybitniejszych dzieł):

Koncerty skrzypcowe: Pietro Antonio Loccatelli, Giuseppe Torelli, Antonio Vivaldi

Koncerty klawesynowe: Bach

Koncerty organowe: Haendel

Koncerty fletowe: Johann Joachim Quantz

Ø      Concerto ripieno (definicja).

 

III.             Koncert klasyczny

1.      Dalszy rozwój koncertu:

·         wirtuozostwo:

ü      dominacja koncertu solowego,

ü      wprowadzenie kadencji solowej na koniec I części koncertu.

·         powstanie orkiestry symfonicznej.

·         rozbudowa rozmiarów koncertu (Beethoven).

2.      Koncert w twórczości klasyków wiedeńskich:

·         Józef Haydn:

ü      dorobek: koncerty fortepianowe (ponad 20), skrzypcowe, wiolonczelowe, koncert na trąbkę – wiele dzieł zaginęło;

ü      koncerty trzyczęściowe o typowej budowie,

ü      poziom trudności: przeciętny.

·         Wolfgang Amadeusz Mozart:

ü      dorobek: koncerty fortepianowe (ponad 20), skrzypcowe, na flet, obój, klarnet, fagot, róg; symfonia koncertująca na skrzypce i altówkę.

ü      budowa trzyczęściowa, podwójna ekspozycja w I części utworu.

ü      kadencja wirtuozowska pod koniec I części.

ü      wpływ opery na koncert – śpiewność tematów w wolnych częściach koncertów i powiązania materiałowe wybranych koncertów i oper.

ü      pierwszy w historii muzyki koncert na klarnet A-dur KV 622!

·         Ludwig van Beethoven:

ü      dorobek: 5 koncertów fortepianowych, jeden skrzypcowy i jeden potrójny,

ü      koncert trzyczęściowy z rozbudowaną kadencją wirtuozowską,

ü      wzrost znaczenia partii orkiestrowej – symfonizacja koncertu (IV i V koncert fortepianowy),

ü      wyeliminowanie podwójnej ekspozycji (IV i V koncert fortepianowy),

ü      powiększenie rozmiaru koncertów,

ü      ostatnie koncerty fortepianowe jako wzorzec formy koncertu dla kompozytorów XIX wieku.

 

IV.            Podsumowanie

·         koncert jednym z najpopularniejszych gatunków muzyki barokowej i klasycznej,

·         walory edukacyjne koncertów barokowych i klasycznych,

·         obecność koncertów barokowych  i klasycznych w repertuarze dzisiejszych koncertujących artystów.

 

 

 



Przygotowała Monika Kwiatkowska 2010; spr. J.Krzyżak

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin