Pan Tadeusz.pdf

Pan Tadeusz

Ksi ę ga I

Akcja rozgrywa si ę w Soplicowie, pomniejszej miejscowo ś ci

nadnieme ń skiej. Po latach nauki do dworu wraca Tadeusz,

bratanek gospodarza – S ę dziego. Ogl ą daj ą c dom spotyka

nieznane sobie dziewcz ę . Po krótkich powitaniach odbywa

si ę uczta, na której Tadeusz mylnie rozpoznaje w Telimenie,

swojej ciotce, ow ą m ł od ą panienk ę i zaczyna z ni ą

romansowa ć .

Ksi ę ga II

Nast ę pnego dnia odbywa si ę polowanie na zaj ą ca maj ą ce na

celu rozs ą dzenie sporu o to, czyj chart jest lepszy w szczuciu

– Asesora czy Rejenta. Tymczasem do zamku, o który toczy

si ę spór mi ę dzy Soplicami a dawnymi w ł a ś cicielami

Horeszkami, przybywa „ostatni z Horeszków”, czyli

Hrabia. Jest on gotów sprzeda ć zamek Soplicom, ale po

rozmowie z Gerwazym – s ł ug ą Horeszków, zmienia zdanie.

Klucznik opowiada mu bowiem o smutnych dziejach rodu,

którego ostatni przedstawiciel – Stolnik, zosta ł

zamordowany przez brata S ę dziego – Jacka Soplic ę .

Hrabia szybko jednak zapomina o danym s ł owie i

postanawia do łą czy ć do poluj ą cych. W drodze do lasu

spotyka w sadzie nieznane dziewcz ę – Zosi ę , ale nawi ą zanie

rozmowy uniemo ż liwia mu Ks. Robak.

Polowanie nie zako ń czy ł o si ę sukcesem – ż aden z psów nie

przyniós ł zaj ą ca. Wszyscy zgromadzeni udaj ą si ę na

ś niadanie. Nieustanne k ł ótnia, zw ł aszcza Asesora z

Rejentem, denerwuj ą Telimen ę , daltago te ż proponuje ona

grzybobranie.

Ksi ę ga III

Hrabia pod ąż aj ą cy do dworku po raz kolejny spotyka Zosi ę ,

tym razem w ogrodzie. Ze spotkania wynosi mylne i

negatywne wra ż enie, ż e jego „pi ę kna nieznajoma” zajmuje

si ę hodowl ą kur w gospodarstwie. Do łą cza wi ę c czym pr ę dzej

do zbieraj ą cych grzyby w pobliskim gaiku.

Tymczasem znudzona Telimena udaje si ę do swojego

ulubionego zak ą tka lasu, który zwie Ś wi ą tyni ą Dumania.

Pod ąż a tam za ni ą S ę dzia, który chce porozmawia ć o

planach o ż enienia Tadeusza z Zosi ą , której opiekunk ą jest

Telimena. Z oczywistych powodów plan ten rozgniewa ł j ą .

Ostatecznie decyduje si ę nie przeszkadza ć , al. zabrania

S ę dziemu namawia ć . Ca łą scen ę obserwuje i szkicuje Hrabia,

który po odej ś ciu S ę dziego przynosi rysunki i rozmawia z

Telimen ą . Do łą cza do nich Tadeusz, który otrzymuje

potajemnie od Telimeny kartk ę i klucz, jak si ę oka ż e do jej

sypialni.

Podczas up ł ywaj ą cego w mi ł ej atmosferze obiadu przybywa

gajowy z wie ś ci ą o grasuj ą cym w pobli ż u nied ź wiedziu.

Jednomy ś lnie zaplanowane zostaje na dzie ń jutrzejszy

polowanie.

Ksi ę ga IV

Wszyscy od rana zbieraj ą si ę na polowanie. Tylko Tadeusz

zaspa ł . Obudzony przez nieznajom ą udaje si ę pod karczm ę

Jankiela, gdy ż tam mieli zebra ć si ę my ś liwi. Tymczasem w

karczmie trwa agitacja polityczna Ks. Robaka – mówi on

przede wszystkim o konieczno ś ci zorganizowania

powstania i przy łą czenia si ę do wojsk Napoleona. Widz ą c

przeje ż d ż aj ą cego szybko Tadeusza pod ąż a za nim.

Tymczasem m ł odzieniec dogania poluj ą cych, ale po

nieudanych ich strza ł ach zostaje razem z Hrabi ą

zaatakowany przez zwierz ę . Ze stoickim spokojem obaj

oddaj ą strza ł y, ale obydwa okazuj ą si ę by ć niecelne. Z pomoc ą

przybywa im Ks. Robak, który ze strzelby Gerwazego

powala nied ź wiedzia i szybko znika. Na zako ń czenie ł owów

Wojski odgrywa pie śń na rogu.

W drodze powrotnej Asesor i Rejent zaczynaj ą spiera ć si ę o

to, który z nich zabi ł zwierz ę , ale spór szybko rozwi ą zuje

Gerwazy. K ł ótliwo ść dwu urz ę dników prowokuje Wojskiego

do opowiedzenia historii o Domejce i Dowejce. Rozbawieni

my ś liwi wracaj ą do dworu, pod ś miewaj ą c si ę po równo z

Asesora, jak i z Rejenta.

Ksi ę ga V

Tymczasem w domu Telimena zajmuje si ę przygotowaniem

uczty i podejmuje decyzj ę o przedstawieniu Zosi przyby ł ym

go ś ciom. Pierwsi zjawiaj ą si ę Tadeusz i Wojski. M ł odzieniec

zobaczywszy Zosi ę poznaje, jak bardzo si ę omyli ł . Ca ł y

wieczór pozostaje markotny i k ł óci si ę z Telimen ą . Zostaj ą

jednak pogodzeniu przez mrówki, które obesz ł y zrozpaczon ą

Telimen ę w Ś wi ą tyni Dumania i trzeba by ł o jej przyj ść z

pomoc ą .

Wieczerza przebiega jednak w niezbyt przyjemnej

atmosferze. Tadeusz porównuj ą c Zosi ę z Telimen ą , dostrzega

wyra ź ne braki w urodzie tej ostatniej. Przy podziale ł upów

w Hrabim, który otrzyma ł skór ę zwierz ę cia i uwa ż a to za

akt lito ś ci ze strony Sopliców, od ż ywaj ą dawne urazy.

Chwil ę potem pojawia si ę Klucznik Gerwazy, aby nakr ę ci ć

stoj ą ce w jadalni zegary. Jego ha ł a ś liwe zabiegi denerwuj ą

Podkomorzego – wywi ą zuj ą si ę spory mi ę dzy Hrabi ą i

Gerwazym a reszt ą zgromadzonych, które omal nie

przeradzaj ą si ę w bójk ę . Gerwazy i dziedzic Horeszków

oddalaj ą si ę , aby u ł o ż y ć plan zbrojnego odzyskania zamku.

Ksi ę ga VI

Nast ę pnego dnia rano S ę dzia wystosowuje skarg ę na

Gerwazego i Hrabiego, z któr ą wysy ł a do zamku Protazego.

Chwil ę pó ź niej we dworze pojawia si ę Ks. Robak i nakazuje

szybkie zako ń czenie sporu, gdy ż wa ż niejsza jest teraz

sprawa narodowa. S ę dzia zgadza si ę zaprzesta ć sporów, ale

pod warunkiem, ż e to Hrabia go pierwszy przeprosi. Do ść

zadowolony Bernardyn udaje si ę do zamku, gdzie spotyka

Protazego. Obaj dowiaduj ą si ę , ż e Hrabia wyjecha ł do

Dobrzyna.

Narrator daje w tym momencie opis za ś cianka

Dobrzy ń skich, w ś ród których najwi ę cej ceniony jest „Maciek

nad Ma ć kami”. Do niego udaje si ę poselstwo Horeszków.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: