USZKODZENIA NERWÓW.doc

(75 KB) Pobierz
USZKODZENIA NERWÓW – USPRAWNIANIE

USZKODZENIA NERWÓW – USPRAWNIANIE

 

 

 

 

 

Uszkodzenie splotu ramiennego:  tworzą go gałęzie przednie nerwów szyjnych V-VIII i piersiowy I. Zaopatruje on ruchowo i czuciowo kończynę górną. Dzieli się na uszkodzenie górnej i dolnej części splotu

 

Przyczyny:

·         Wyst. w następstwie nagłego silnego pociągnięcia kończyny górnej.

·         Upadek na bark np. z rusztowania.

·         Złamania z przemieszczeniem w obrębie szyi, barku, kości ramiennej.

·         Długotrwały ucisk nerwu.

·         Chodzenie o kuli pachowej.

·         Ucisk barku w czasie porodu.

 

Rozróżniamy dwa typy uszkodzenia:

 

Uszkodzenie górnej części splotu (C5-C6) tzw. typ Erba-Duchenne’a : w typie tym uszkodzone są  mięśnie: naramienny dwugłowy, ramienny ramienno-promieniowy, nad- i podgrzebieniowy, zębaty przedni, czworoboczny, część obojczykowa mięśnia piersiowego większego i podłopatkowy.

 

Objawy:

§         Upośledzenie przywodzenia łopatki do kręgosłupa.

§         Zniesienia odwodzenia ręki (m. naramienny).

§         Zniesienie zgięcia w stawie łokciowym (m. dwugłowy, ramienny, odwracający długi).

§         Niemożność wykonania rotacji ramienia na zewnątrz (m. nad- i podgrzebieniowe).

§         Odwracanie przedramienia jest niewykonalne.

§         Kończyna jest wyprostowana zwrócona do wewnątrz i przywiedziona.

 

 

Uszkodzenie górnej części splotu (C8-Th1) typ Klumpke: powoduje porażenie wszystkich mięśni krótkich niekiedy również długich zginaczy palców.

 

Objawy:

§         Uszkodzenie zgięcia palców (zginacz palców).

§         Osłabienie zgięcia w nadgarstku (zginacz nadgarstka łokciowy).

§         Porażenie rozstawienia i zestawienia palców (m. międzykostne).

§         Przywodzenie odwiedzenie i zgięcie kciuka.

§         Zniesienie opozycji kciuka wzgl. małego palca.

§         Zniesienie czucia na przedramieniu i ręce.

 

Usprawnianie:

 

Ø      odpowiednie ułożenie porażonej kończyny którą należy ustawić w odwiedzeniu do poziomu barku i w odwróceniu ze zgiętym przedramieniem w stawie łokciowym pod kątem prostym oraz wyprostowanym nadgarstkiem. U niemowląt używa się lągetki u dorosłych szyny.

Ø      U noworodka w razie utrzymywania się niedowładu mimo ustąpienia obrzęku odczynowego (8-10dni) należy ułożyć kończynę w lekkim przywiedzeniu i zgięciu podobnie jak u dorosłych.

Ø      Przez cały czas usprawniania należy przeciwdziałać ułożeniom i ćw. zagrażającym rozciąganiu mięśni i splotu.

Ø      U dorosłych duży nacisk kładziemy na ćw. bierne we wszystkich płaszczyznach w pełnym zakresie ruchu i kilka razy dzienni

Ø      Metody Vojty, NDT

Ø      Laser-ale dopiero po rozpoczęciu się regeneracji nerwu po 8-9tyg.

Ø      Dla ułatwienia ruchów czynnych można stosować ćw. w wodzie.

Ø      Ruchy bierne wspomaga się wybiórczą elektrostymulacją najlepiej w pozycji leżącej z odwiedzionym ramieniem, elektroda bierna na szyjnym odc. kręgosłupa

Ø      Po pojawieniu się ruchów czynnych należy stopniowo wprowadzać ćw. o charakterze zabawowym- u dzieci, a u dorosłych o char. życia codziennego.

Ø      Ćw. samowspomagane.

Ø      Zabiegi cieplne.

Ø      Masaż.

 

W uszkodzeniu górnej części splotu:

 

Ø      M. odwodzące- w I okresie dla uzyskania odwiedzenia statycznego a później odwodzenia w odciążeniu, wolnego i oporowego wykorzystuje się pozycję leżącą na grzbiecie i na brzuchu. – w miarę przyrostu siły i powrotu ruchów czynnych chory przechodzi z pozycji leżącej do siedzącej wykonując ćw. w pełnym zakresie i opuszczając kończynę do boku.

Ø      M. nawracające- chory wykonuje ćw. kolejno w poz. leżącej na wznak i na zdrowym boku z zastosowaniem w miarę poprawy odpowiedniego oporu.

Ø      M. odwracające- chory wykonuje najpierw ćw. w poz. leżącej z ułożeniem kończyny jak przy unieruchomieniu wstępnym.

Ø      M. zginające st. łokciowy- chory wykonuje ćw. w poz. leżącej z ułożeniem jak wyżej (podtrzymywanie kończyny z odwiedzeniem) przechodząc stopniowo do ćw. oporowych.

 

W uszkodzeniu dolnej części splotu:

 

Ø      W I okresie należy wykonywać ruchy bierne zginania kciuka i palców w pełnym zakresie, stawiania kciuka łącznie z odwiedzeniem i przywiedzeniem poszczególnych palców oraz pełnym zgięciem w nadgarstku i prostowaniem w st. między-paliczkowych przy zgiętych stawach śródręczno-paliczkowych.

Ø      W okresie między ćwiczeniami należy zakładać szynę zapewniającą czynnościowe ułożenie palców i ręki i zapobiegające przykurczom.

Ø      Zalecane ćwicz. najlepiej wykonywać na gładkim pochyłym stole lub na pochylni.

 

 

 

 

 

 

Uszkodzenie nerwu łokciowego (C7-C8-Th1): ulega uszkodzeniu najczęściej w obrębie łokcia. Porażone zostają mięśnie: międzykostne, glistowate po str. łokciowej, m. kłębika, zginacz łokciowy nadgarstka, zginacz głęboki palców, przywodziciel kciuka.

 

 

Przyczyny uszkodzenia:

·         Długotrwały ucisk.

·         Rozerwanie w czasie złamania kości lub zwichnięcia stawu.

·         W przebiegu chorób zapalnych.

 

Objawy:

§         Osłabienie zgięcia ręki w stawie nadgarstkowym przy czym ręka zbacza w stronę promieniową.

§         Osłabienie zgięcia ostatnich dwóch palców.

§         Osłabienie lub zniesienie przeciwstawiania palca małego.

§         Zniesienie zgięcia paliczków podstawowych (m międzykostne).

§         Osłabienie lub zniesienie przywodzenia kciuka.

§         Zniesienie zestawienia i rozstawienia palców (m. międzykostne).

§         Zaburzenie czucia w obrębie ręki i palców po stronie łokciowej.

§         Zanik m. międzykostnych, glistowatych i kłębu małego palca.

§         Zaburzenia naczynioruchowe i odżywcze skóry po str. łokciowej.

§         Ręka przyjmuje ułożenie szponiaste.

 

Usprawnianie:

Ø      Szyna korekcyjna.

Ø      Masaż.

Ø      Ruchy bierne.

Ø      W ćwiczeniach główny nacisk należy położyć na ruchy odwodzenia i przywodzenia palców, przywodzenia kciuka, (ręka ułożona na stole w nawróceniu).

Ø      Ćw. ruchu prostowania kolejnych palców.

Ø      Poruszanie palcami jednocześnie i oddzielnie czynności manipulacyjne w zakresie życia codziennego.

Ø      Czynności chwytne kciuka i pozostałych palców.

Ø      Prostowanie kolejnych palców.

Ø      Samoobsługi i czynności życia codziennego (pisanie wiązanie węzłów,zapinanie guzików).

Ø      Jonoforeza nowokainowa.

Ø      Galwanizacja.

Ø      Kąpiele wirowe.

Ø      Diadynamika.

Ø      Laser.

Ø      Promieniowanie podczerwone.

Ø      Fango, borowina.

 

 

Uszkodzenie nerwu promieniowego (C5-Th1)- porażone zostają następujące mięśnie: trójgłowy ramienia, ramienno- promieniowy, prostownik ręki i palców, prostownik kciuka i nawrotny obły.

 

Przyczyny:

·         W następstwie urazu lub ucisku w obrębie k. ramiennej.

·         Złamania trzonu kości ramiennej.

·         W czasie snu na twardym podłożu.

·         Urazy zranienia postrzałowe.

·         Chodzenie o kulach pachowych.

·         Proces zapalny.

 

Objawy:

§         Zniesienie prostowania ramienia.

§         Zniesienie prostowania nadgarstka i w konsekwencji opadnięcie ręki.

§         Zniesienie prostowania paliczków bliższych.

§         Zniesienie prostowania kciuka.

§         Częściowo zginanie przedramienia w st. łokciowym.

§         Odwracania przedramienia- supinacji.

§         Osłabienie ucisku ręki.

§         Brak odruchów ze ścięgien m. trójgłowego.

§         Ręka opadająca, cepowata.

§         Nie można zacisnąć ręki w pięść.

 

Usprawnianie:

Ø      Założenie szyny umożliwiającej wykonanie wielu czynności chwytnych.

Ø      Elektrostymulacja.

Ø      Bierne prostowanie ręki, palców i kciuka w pełnym zakresie ruchu.

Ø      W miarę poprawy przechodzimy do ćw. czynnych: prostowanie palców, unoszenie palców razem i oddzielnie (dłoń położona na stole), uderzanie palcami o stół (granie na pianinie) rozwieranie palców, popychanie palcami drobnych przedmiotów i „prztykanie”.

Ø      Zajęcia praktyczne: cięcia nożyczkami, chwytanie różnych przedmiotów.

 

Uszkodzenie nerwu pośrodkowego (C5-Th1): nerw ten wychodzący z bocznego i wewnętrznego sznuru splotu barkowego. Unerwia wszystkie m. dłoniowej części przedramienia z wyjątkiem zginacza nadgarstka oraz łokciowej części zginacza głębokiego palców. Uszkodzenie wyst. w obrębie przedramienia i nadgarstka, rzadziej w obrębie dołu pachowego i łokcia. Porażone mięśnie: zginacz promieniowy nadgarstka, zginacz głęboki palców, m. kciuka i m. glistowate po str. promieniowej.

 

Przyczyny:

·         Rana kłuta, cięta, postrzałowa.

·         Zwichnięcie ze złamaniem nadgarstka.

·         Anomalie anatomiczne w obrębie dystalnej części kości ramiennej.

·         Stany zapalne.

·         Przeciążenia zawodowe.

·         Ucisk na nerw.

 

Objawy porażenia:

§         Zniesienie nawracania przedramienia.

§         Zniesienie zgięcia ręki w nadgarstku (niewielkie).

§         Niemożliwe jest zgięcie wszystkich palców w środkowych stawach miedzypaliczkowych oraz w końcowych stawach miedzypaliczkowych kciuka, wskaziciela i palca środkowego.

§         Porażenie zgięcia paliczka końcowego kciuka.

§         Niemożność odwodzenia i przeciwstawiania kciuka.

§         Niemożność nawracania i odwracania ręki w pełnym zakresie.

§         Bóle korzeniowe.

§         Ból promieniujący do dłoni lub ramienia.

§         Zaburzenia czucia.

§         Zaburzenia odżywcze skóry i paznokci.

§         Ręka przyjmuje ułożenie ręki małpiej, ręki błogosławiącej.

§         Przewlekły ucisk tego nerwu może spowodować zaburzenia naczynioruchowe, przykurcz Volkmana lub objawy cieśni nadgarstka.

 

Usprawnianie:

Ø      Ułożenie kończyny w szynie zapewniającej częściowe zgięcie palców oraz odwiedzenie i przeciwstawienie kciuka.

Ø      Łagodny masaż zapobiegający obrzękowi ręki.

Ø      Ćwiczenia o charakterze terapii zajęciowej -układanie klocków, chwytanie i ugniatanie piłek gumowych, podnoszenie i przekładanie drobnych przedmiotów.

Ø      Ćwiczenia na specjalnych aparatach przywracających czynność chwytną ręki.

Ø      Zimne wilgotne okłady.

Ø    &#x...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin