KOŁ 3 TEORIA.doc

(167 KB) Pobierz
Ch

G+: penic G, p. fenoksymet, glikopept, linkozam, makrolidy, kw fusydowy  G-aztreonam, monobaktamy,polipeptydy  G + i -: penic szerokowid, cefalosporyny, aminoglikozydy, chinoliny, tetracykliny, karbapenemy,kotrimoksazol beztl: linkozam,metronidazol, chloramfenik, penic+inhibitor  atypowe: makrolidy, streptograminy, tetracykl, chinoliny, rimfampyc, kotrimoks   BS: synt białka, makrolid, linkozam, tetracykl, chloramf, kw fusydowy BB: B-Laktamy (penic, cefalospor, monobakt, karbapenemy), aminoglikozydy, polipeptydy, glikopeptydy Penicyliny – hamują synt peptydoglikanu, łączą się z białkami PBP, oporność: β-laktamazy, zmiany w PBP,usuwanie z kom, niewnikanie do miejsca dział, wrodzona odp u bakt bez ściany  p.krystaliczna-Strep.pneum,Neisseria meningitidis, Treponema pallium, Pasteurelia multicida,Listeria monocytogenes p.benzatymowa- gorączka reumat, kiła oun  p.prokainowa-wudłużenie dział p.kryst, zespół Hoigne p.fenoksymetylowa=Vcylina-zapal gardła, migdałków, gorączka reumat.Aminopenicyliny amoksycyklina- zapal ucha śr, zatok, Strep. Pneumoniae, Haemophilus inf, zakaż dolnych dróg odd, dróg moczowych STOM:zakaż pooperacyjne, zapal żył twarzy, ropień przygardł, ropnie tk miękkich B-laktamy: Z: niska toksyczność, dobry efekt bb, duży współcz terap, penetracja do tkanek W: wrażl na B-laktamazy, częste dawkowanie, alergie Makrolidy: I gen: erytromyc II gen: spiromyc, azytromyc, Gram+, -, beztl, atypowe WSK: flora atypowa, ukł odd, moczowy, bł śluzi skóra,, p/zapal, H. pylori, stom: przenik do tk zapal, stęż w kieszonkach Linkozamidy: klindamycyna, linkomycyna G+, beztl, pierwotniaki, zakaż jamy brzusznej, miednicy, drogi oddech, skóry, tk miękkich, kości, stawów, okołozęb DN: biegunka,rzekomobł zapal jelit, alergie, dyspeptyczne, zaburz przewodn nerw-mięśn, PW: nadwrażl, ch wątroby, szpiku, ciąża, małe dzieci Tetracykliny: naturalne i modyfikowane (lepiej przez bł, trwałe, mniej DN, mniej toks), zakaż ukł oddech, mocz-płc, układowe, trądzik, malaria, DN: nudności, wymioty, hipowitaminozy, grzybice, hepato- i nefro-, PW: ciąża, laktacja, do 8rż (hamują wzrost kości) stom: zapal przyzębia, adsorpcja do korzenia, Gram- w kieszonkach  Chloramfenikol: DN: anemia aplastyczna, supresja szpiku, zespół szarego dziecka, biegunka, wymioty  Penicyliny dziel na: 1. Penicyliny o wąskim zakresie dzial p/bakteryjnego (naturalne, półsyntetyczne (izoksazoli-lowe)), 2. Penicyliny pótsyntet o szero­kim zakresie dział p/bakteryjnego(aminopenicylin, karboksypen, ureidopenicyliny, amidynopenicyliny). DN r-je alergiczne, nefro­toksycznie, biegunek. PW nadwrażliwość i uczulenie na lek. Penicyliny naturalne Są lekami z wyboru w zakaż wywołanych paciorkowcem Benzyiopenicylina czyli penicylina G lub penicylina krystaliczna, stos po­zajelitowo DN wst  anafilakt, ch posurowic, kontaktowe zapalenie skóry, wyjątkowo uszkodzenia narządowe drgawki. W zap płuc, opłucnej, oskrzeli, anginy, zapa opon mó­zg-rdzen i zap wsierdzia, w leczeniu kiły i rze­żączki. P.prokainowa w leczeniu zak wvwolanych przez paciorkowce: zap migdałków, oskrzeli, płuc oraz w lecze­niu kily i rzeżączki. PW uczulenie na penicylinę lub prokainę. Prokaina jest przyczyną wystąpienia zespołu Hoigne występującego po przypadkowym wstrzyknięciu penicyliny prokainowej do­naczyniow, objawy:  niepokój, pobu­dzenie psychoruchowe, przyspieszenie tętna, wzrost ciś  tęt krwi, niekiedy występują zabu świadomości,  niedo­włady i śpiączka. P.benzatynowa prof zak paciorkowcowych Fenoksymetylopen odporna na działa­nie kw solnego, podawana doustnie. DN podobne jak benzy­lopenicylina P. półsyn oporne na dział penicylinazy, trwałe w środ kwaśnym, mają wąski zakres dzial penicyliny izoksazolilowe, metycylina i nafcylina. WSK zak gronkowcowe oporne na penicyliny naturalne.  nieskuteczne w zak wywotanych przez pałeczki G- i drobnoustroje z rodzaju En­terococus. Penicyliny pótsyntetyczne o szerokim zakresie działania p/bakteryjnego Aminopenicyliny Ampicylina DN objawy alergiczne, dyspeptyczne, zap j ust, niedokrwistość i trombocytopenię. Karboksypenicyliny w za­k pałeczką ropy błękitnej, Proteus vułgaris, niektórymi enterokokami, nietrwała w środ kwaśnym i podaje się ją pozajelitow Zast zakażeniach ukł moczowego, oddech, dróg żółcio, zapal opon mózg-rdzen, w zakaż pooperacyjnych. Nie stosuje się w ciąży. DN podrażnienie i ból w miejscu wstrzyknięcia, trombocyto­penia i zab krzepnięcia. Karindacylina, karfecylina są estrami karbenicyliny. Wykazują większą trwałość w środowisku kwaśnym i można je podawać doustnie.Tikarcylina Zast zakażenia mieszaną florą bakteryjną ukł mocz, oddecho, dróg zółciowych i prze­w pok, dury i paradu­ry. Ureidopenicyliny zakres działania aminopenicylin i karboksypenicyl. Do gr tej należą: azlo­cylina, mezlocylina, piperacylina. Zast w zak wywołanych przez Enterobacterie, beztleuowce, lasecz­ki zgorzeli gazowej. w ciężkich zak dróg oddech, żółciowych, moczoi w zapal opon mózg-rdzen. Amidynopenicyliny Mecylinam jest podawany pozajelitowo. Wada- szybko rozwijająca się oporność. Temocylina nie wchłania się z prze pok Zast w zak ukł moczo i oddech wywołan przez b G- i pateczki wytwarza­jące B-laktamazy, PW ciąża i okres laktacji. Cefalosporyny i cefamycyny DN alergicz­ zmiany skórne, gorączka, eozynofilia, ch posurowicza, wst anafilakty, bolesność i stwardnienie w miej­sc wstrzyknięcia, stan zapalny żyły i tworzenie przy­ściennego zakrzepu po podaniu dożylnym, zaburzenia ze strony prze­w pok, skaza krwotoczna, rzekomobłoniaste zap j. I generacja cefalosporyn silnie bakteriobój na b G+ słabo na b G-. Wsk za­k pałeczką zap płuc, zak b opornymi na penicyliny i przy­padki nadwrażliw na penicyliny. II generacja cefalosporyn silne dziatanie bakteriobujcze B G- słabiej działają na bakterie G+ (za wyjątkiem cefamandolu). Wsk większą oporność na działanie B-laktamaz. Zast w zak bakteryjny opornych na dział aminopenicylin, u ch nadwrażli­wych, w zak dróg oddech, moczowy, żółciowych, zapaleniu wsier­dzia, dróg rodnych i w zak  pooperacyjn. Cefaklor i cefamandol. Cefuroksym dobrze przenika przez barierę krew-mózg i jest stosowany w zapaleniach opon mózg-rdzen. Cefoksytyna wykazuje silniejsze działanie na bakterie beztlenowe. III generacja cefalosporyn szeroki zakres działania p/bakteryjnego, przede wszystkim na bak­terie G-. Działają słabiej od I ge­neracji cefalosporyn na bakterie G+ oraz na bakterie beztlenowe. Cefalo­sporyny III generacji wykazują znaczną oporność na B-laktamazy i przenikają do oun. Zast zakażenia ukł oddech, moczo, pok, zapal opon, skóry, tk miękkich, stawów, kości, dróg rodnych, a także zakażenia szpitalne wywołane bakte­riami G+ i mieszaną florą bakteryjną. Cefalosporyny III generacji do stoso doustnego są oporne na większość B-laktamaz bakteryjnych, DZN ze strony prze­w pok Cefalosporyny IV generacji-  Cefepim i cefpirom w cięż­kich zakażeniach ukł  mocz i oddech, w przypadku oporności na inne cefalosporyny. Cefamycyny- bakteriobójczo. Cefoksytyna ma szeroki zakres działa­nia, silniej działa na bakterie G-, WSK zak Klebsiella, Proteus oraz zakaienia beztlenow­cami. Cefotetan szeroki zakres działania, jest zaliczany do cef III geneKarbapenemy szerokim zakresie dział na bG+ i G-, tlenowe i beztlenowe, o oporności na B-laktamazy. Meropenem - oporny na dział dehy­dropeptydazy, podawany domięśniowo w zapaleniu opon mózg-rdzen Wsk ciężkie i oporne na inne an­tybiotyki posocznice, zak ukł od­decho, moczo, tk miękkich, kości i dróg rodnych. DN to zaburz ze strony prze pok, alergie, za­pal żył, leukopenia, trombocytopenia, bóle głowy. PW nadwrażliwość na lek, ciąża i okres laktacji. Monobaktamy- aztre­onam, karumonam i tigemonam. DZ silnie bakteriobójczo na tlenowe bakterie G-. Wykazują znaczną oporność na B-laktam. DN to zapalenia żył, skórne odczyny alergiczne, zaburzenia ze strony prze pok. Wsk ciężkie zakażenia oporne na inne anty­biotyki. MAKROLIDY wytwa przez grzyby rodzaju Streptomyces oraz niektóre bakterie. Nie działają na wirusy i grzyby, a gronkowce są wrażliwe na znacznie więk­sze stężenia antybiotyku. wchłaniają się z przew pok. DN strony prze pok, wysypki skórne, uszkodzenie kom wątroby. Erytromycyna jest wrażliwa na kwas WSK zapalenia płuc wyw Mycoplasma pneumonIae, zakażenia górnych dróg od­dech, zaka dróg rod­nych wywołanych przez Chlamydia. DN ze strony prze pok. Erytromycyna może uszkadzać wątrobę LINKOZAMIDY- hamują biosyntezę białek bakteryjnych łącząc się z podj 50S rybosomu. Dz zakażenia wy­wołane przez tlenowe b G+ oraz ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin