antybiotyki opracowany materiał książka.doc

(112 KB) Pobierz
326

Wskazaniem dla leczenia skojarzonego jest: -zapobieganie rozwojowi oporności na lek (odnosi się to przede wszystkim do zakażeń przewlekłych, np. gruźlicy), -możliwość zmniejszenia dawki leków potencjalnie toksycznych (np. zmniej­szenie dawki amfoterycyny przy zasto­sowaniu jej z flucytozyna), -uzyskanie synergistycznego działania leków (np. połączenie sulfonamidów z trimetroprimem). Działania niepożądane reakcji skórnych, objawów ze strony przewodu pokarmowego, układu moczowego, reakcji neurologicznych, he­matologicznych i objawów nadwrażliwości.

B-laktamowe wiążą i inaktywują transpeptydazę, co ha­muje biosyntezę peptydoglikanów w ścia­nie komórki bakteryjnej. Penicyliny dzielimy na: 1. Penicyliny o wąskim zakresie dziala­nia przeciwbakteryjnego, wśród nich wyróżniamy: -penicyliny naturalne, -penicyliny półsyntetyczne (izoksazoli-lowe), 2. Penicyliny pótsyntetyczne o szero­kim zakresie działania przeciwbakte­ryjnego, wśród nich wyróżniamy: -aminopenicyliny, -karboksypenicyliny, -ureidopenicyliny, -amidynopenicyliny. Działaniu niepożądane reakcje alergiczne, dziaiać nefro­toksycznie, biegunek. Przeciwwskazaniem do stosowania peni­cylin jest nadwrażliwość i uczulenie na lek. Penicyliny naturalne Są lekami z wyboru w zakażeniach wywołanych paciorkowcem Benzyiopenicylina czyli penicylina G lub penicylina krystaliczna, jest stosowana po­zajelitowo - najczęściej domięśniowo, może być również podawana dożylnie, dokanało­wo lub dostawowo. Działania niepoiądane wstrząsu anafilaktyczny, choroba posurowicza, kontaktowe zapalenie skóry, wyjątkowo uszkodzenia narządowe.drgawki. Wskazania zapalenia płuc, opłucnej, oskrzeli, anginy, zapalenia opon ­zgowo-rdzeniowych i zapalenia wsierdzia. stosowana w leczeniu kiły i rze­żączki. Penicylina prokainowa zastosowanie w leczeniu zaka­żeń wvwolanych przez paciorkowce: zapale­nia migdałków, oskrzeli, płuc oraz w lecze­niu kily i rzeżączki. Przeciwwskazaniem uczulenie na penicylinę lub prokainę. Prokaina jest przyczyną wystąpienia zespołu Hoigne występującego po przypadkowym wstrzyknięciu penicyliny prokainowej do­naczyniowo. Zespół ten daje charaktery­styczne objawy, takie jak: niepokój, pobu­dzenie psychoruchowe, przyspieszenie tętna, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, niekiedy występują zaburzenia świadomości, niedo­włady i śpiączka.

Penicylina benzatynowa profilaktyce zakażeń pacior­kowcowych,

Fenoksymetylopenicylina odporna na działa­nie kwasu solnego, podawana doustnie. Działania niepożądane podobne jak benzy­lopenicylina

Penicyliny półsyntetyczne oporne na działanie penicylinazy, trwałe w środowi­sku kwaśnym, mają wąski zakres dzialania penicyliny izoksazolilowe (oksacylina, kloksacylina, dikloksacylina i flukloksa­cylina) oraz metycylina i nafcylina. wskazaniem zakażenia gronkowcowe oporne na penicyliny naturalne. Są nieskuteczne w zakażeniach wywotanych przez pałeczki Gram-ujemne i drobnoustroje z rodzaju En­terococus.

Penicyliny pótsyntetyczne o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego Aminopenicyliny Ampicylina Jest skuteczna w zakażeniach wywołanych Salmonella, Shigella, Escherichia coli, Haemophilus in­fluenzae, Bordetella pertussis. Działania niepożgdane objawy alergiczne, dyspeptyczne, zapalenia jamy ustnej, niedokrwistość i trombocytopenię. Zastosowanie kliniczne znalazły także estry ampicyliny, takie jak piwampicylina, bakampicylina i talampicylina. Leki te szybciej i lepiej wchłaniają się z przewodu pokarmowego osiągając wyższe stężenia we krwi i tkankach od takiej samej dawki am­picyliny. Karboksypenicyliny w za­każeniach pałeczką ropy błękitnej, Proteus vułgaris, niektórymi enterokokami, nietrwała w środowi­sku kwaśnym i podaje się ją pozajelitowo. Stosuje się ją v,- zakażeniach układu mo­czowego, oddechowego, dróg żółciowych, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, w zakażeniach pooperacyjnych. Nie stosuje się w ciąży. Objawy niepożgdane to podrażnienie i ból w miejscu wstrzyknięcia, trombocyto­penia i zaburzenia krzepnięcia. Karindacylina, karfecylina są estrami karbenicyliny. Wykazują większą trwałość w środowisku kwaśnym i można je podawać doustnie.Tikarcylina działa silniej na pałeczkę ro­py błękitnej i jest stosowana w ciężkich za­każeniach wywołanych przez Pseudomonas i Proteus. Zastosuwanie: zakażenia mieszaną florą bakteryjną układu moczowe­go, oddechowego, dróg zółciowych i prze­wodu pokarmowego, dury i paradu­ry. Ureidopenicyliny zakres działania aminopenicylin i kar­boksypenicylin. Do grupy tej należą: azlo­cylina, mezlocylina, piperacylina. stosowane w zakażeniach wywołanych przez Enterobacterie, beztleuowce, lasecz­ki zgorzeli gazowej i Pseudomonas. Zastosowanie kliniczne w ciężkich zakażeń dróg oddechowych, żółciowych, moczowych i w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Amidynopenicyliny w zakaże­niach wywołanych przez Entrobacteriaceae (Escherichia coli, Proteus, Salmonella, Shigel­la), Mecylinam jest podawany pozajelitowo, gdyż nie wchłania się z przewodu pokarmo­wego. Wadą jest szybko rozwijająca się oporność.

Temocylina nie wchłania się z przewodu pokarmowego Stosowana w zakai.eniach układu moczo­wego i oddechowego wywołanych przez bakterie Gram-ujemne i pateczki wytwarza­jące B-laktamazy, Przeciwwskazana ciąża i okres laktacji. Cefalosporyny i cefamycyny Działania niepożądane alergicz­ne zmiany skórne, gorączka, eozynofilia, choroba posurowicza, wstrząs anafilaktycz­ny, bolesność i stwardnienie w miej­scu wstrzyknięcia, stan zapalny żyły i tworzenie przy­ściennego zakrzepu po podaniu dożylnym, zaburzenia ze strony prze­wodu pokarmowego, skaza krwotoczna i rzadko rzekomobłoniaste ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin