ochrona_przeciwpozarowa_budynkow_2010(1).pdf

Dziennik Ustaw Nr 109

— 9116 —

Poz. 719

719

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1)

z dnia 7 czerwca 2010 r.

w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów

Na podstawie art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia

24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej

(Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 oraz z 2010 r. Nr 57,

poz. 353) zarządza się, co następuje:

2) pasie przeciwpożarowym — należy przez to rozu-

mieć system drzewostanów różnej szerokości pod-

danych specjalnym zabiegom gospodarczym i po-

rządkowym lub powierzchni wylesionych i oczysz-

czonych do warstwy mineralnej;

Rozdział 1

3) pompowni przeciwpożarowej — należy przez to

rozumieć pompownię zasilającą w wodę instalację

lub sieć wodociągową przeciwpożarową;

Przepisy ogólne

§ 1. 1. Rozporządzenie określa sposoby i warunki

ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiek-

tów budowlanych i terenów, zwanych dalej „obiekta-

mi”.

4) pracach niebezpiecznych pod względem pożaro-

wym — należy przez to rozumieć prace remonto-

wo-budowlane związane z użyciem otwartego og-

nia, cięciem z wytwarzaniem iskier mechanicznych

i spawaniem, prowadzone wewnątrz lub na da-

chach obiektów, na przyległych do nich terenach

oraz placach składowych, a także prace remonto-

wo-budowlane wykonywane w strefach zagrożo-

nych wybuchem;

2. W przypadkach szczególnie uzasadnionych uwa-

runkowaniami lokalnymi, wskazanymi w ekspertyzie

technicznej rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń

przeciwpożarowych, dopuszcza się, w uzgodnieniu

z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim

Państwowej Straży Pożarnej, stosowanie rozwiązań

zamiennych w stosunku do wymienionych w § 19,

§ 23, § 24 i § 25 ust. 1, 2, 5 i 6 oraz w § 27 ust. 1 i 2, § 28

ust. 1, § 29 ust. 1 i § 38 ust. 1, zapewniających nie-

pogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej

obiektu.

5) strefie pożarowej składowiska — należy przez to

rozumieć powierzchnię składowiska oddzieloną

od budynków, innych obiektów budowlanych

i składowisk, w sposób określony dla budynków

w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktu-

ry z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków

technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki

i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn.

zm. 2) ), zwanych dalej „przepisami techniczno-

-budowlanymi”;

§ 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) materiałach niebezpiecznych pożarowo — należy

przez to rozumieć:

a) gazy palne,

6) strefie zagrożenia wybuchem — należy przez to ro-

zumieć przestrzeń, w której może występować

mieszanina wybuchowa substancji palnych z po-

wietrzem lub innymi gazami utleniającymi, o stę-

żeniu zawartym między dolną i górną granicą wy-

buchowości;

b) ciecze palne o temperaturze zapłonu poniżej

328,15 K (55 °C),

c) materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą ga-

zy palne,

7) technicznych środkach zabezpieczenia przeciw-

pożarowego — należy przez to rozumieć urządze-

nia, sprzęt, instalacje i rozwiązania budowlane słu-

żące zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenia-

niu się pożarów;

d) materiały zapalające się samorzutnie na powie-

trzu,

e) materiały wybuchowe i wyroby pirotechniczne,

f) materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi

lub polimeryzacji,

8) terenie przyległym — należy przez to rozumieć pas

terenu wokół obiektu, o szerokości równej mini-

malnej dopuszczalnej odległości od innych obiek-

tów z uwagi na wymagania bezpieczeństwa poża-

rowego określone w przepisach techniczno-

-budowlanych;

g) materiały mające skłonności do samozapale-

nia,

h) materiały inne niż wymienione w lit. a—g, jeśli

sposób ich składowania, przetwarzania lub in-

nego wykorzystania może spowodować po-

wstanie pożaru;

9) urządzeniach przeciwpożarowych — należy przez

to rozumieć urządzenia (stałe lub półstałe, urucha-

miane ręcznie lub samoczynnie) służące do zapo-

biegania powstaniu, wykrywania, zwalczania po-

żaru lub ograniczania jego skutków, a w szczegól-

1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje dzia-

łem administracji rządowej — sprawy wewnętrzne, na

podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady

Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegó-

łowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych

i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604).

2) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone

w Dz. U. z 2003 r. Nr 33, poz. 270, z 2004 r. Nr 109,

poz. 1156, z 2008 r. Nr 201, poz. 1238 oraz z 2009 r. Nr 56,

poz. 461.

Dziennik Ustaw Nr 109

— 9117 —

Poz. 719

ności: stałe i półstałe urządzenia gaśnicze i zabez-

pieczające, urządzenia inertyzujące, urządzenia

wchodzące w skład dźwiękowego systemu ostrze-

gawczego i systemu sygnalizacji pożarowej, w tym

urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, urządzenia

odbiorcze alarmów pożarowych i urządzenia od-

biorcze sygnałów uszkodzeniowych, instalacje

oświetlenia ewakuacyjnego, hydranty wewnętrzne

i zawory hydrantowe, hydranty zewnętrzne, pom-

py w pompowniach przeciwpożarowych, przeciw-

pożarowe klapy odcinające, urządzenia oddymia-

jące, urządzenia zabezpieczające przed powsta-

niem wybuchu i ograniczające jego skutki, kurtyny

dymowe oraz drzwi, bramy przeciwpożarowe i in-

ne zamknięcia przeciwpożarowe, jeżeli są wyposa-

żone w systemy sterowania, przeciwpożarowe wy-

łączniki prądu oraz dźwigi dla ekip ratowniczych;

§ 3. 1. Urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie po-

winny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnio-

nym przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń prze-

ciwpożarowych, a warunkiem dopuszczenia do ich

użytkowania jest przeprowadzenie odpowiednich dla

danego urządzenia prób i badań, potwierdzających

prawidłowość ich działania.

2. Urządzenia przeciwpożarowe oraz gaśnice prze-

nośne i przewoźne, zwane dalej „gaśnicami”, powin-

ny być poddawane przeglądom technicznym i czyn-

nościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami

i w sposób określony w Polskich Normach dotyczą-

cych urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w doku-

mentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach ob-

sługi, opracowanych przez ich producentów.

3. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne

powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych

przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

10) zabezpieczeniu przed zadymieniem dróg ewakua-

cyjnych — należy przez to rozumieć zabezpiecze-

nie przed utrzymywaniem się na drogach ewakua-

cyjnych dymu w ilości, która ze względu na ogra-

niczenie widoczności, toksyczność lub temperatu-

rę uniemożliwiałaby bezpieczną ewakuację;

4. Węże stanowiące wyposażenie hydrantów we-

wnętrznych powinny być raz na 5 lat poddawane pró-

bie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze,

zgodnie z Polską Normą dotyczącą konserwacji

hydrantów wewnętrznych.

11) zagrożeniu wybuchem — należy przez to rozumieć

możliwość tworzenia przez palne gazy, pary pal-

nych cieczy, pyły lub włókna palnych ciał stałych,

w różnych warunkach, mieszanin z powietrzem,

które pod wpływem czynnika inicjującego zapłon

wybuchają, czyli ulegają gwałtownemu spalaniu

połączonemu ze wzrostem ciśnienia.

Rozdział 2

Czynności zabronione i obowiązki w zakresie

ochrony przeciwpożarowej

§ 4. 1. W obiektach oraz na terenach przyległych

do nich jest zabronione wykonywanie następujących

czynności, które mogą spowodować pożar, jego roz-

przestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania

ratowniczego lub ewakuacji:

2. Ilekroć w rozporządzeniu użyto określeń doty-

czących:

1) budynków — należy rozumieć przez to określenia

zawarte w § 3 pkt 4—6 i 8 oraz § 209 ust. 1,

1) używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stoso-

wanie innych czynników mogących zainicjować

zapłon materiałów występujących:

a) w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem

urządzeń przeznaczonych do tego celu, spełnia-

jących wymagania określone w przepisach roz-

porządzenia Ministra Gospodarki z dnia

22 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wy-

magań dla urządzeń i systemów ochronnych

przeznaczonych do użytku w przestrzeniach za-

grożonych wybuchem (Dz. U. Nr 263,

poz. 2203),

b) w miejscach występowania materiałów niebez-

piecznych pożarowo;

2) budynków produkcyjnych i magazynowych — na-

leży rozumieć przez to określenie zawarte w § 209

ust. 1 pkt 2,

3) budynków inwentarskich — należy rozumieć przez

to określenie zawarte w § 209 ust. 1 pkt 3,

4) grup wysokości — należy rozumieć przez to okreś-

lenia zawarte w § 8,

5) kategorii zagrożenia ludzi — należy rozumieć przez

to określenia zawarte w § 209 ust. 2,

6) kondygnacji — należy rozumieć przez to określe-

nia zawarte w § 3 pkt 16—18,

7) stref pożarowych — należy rozumieć przez to okreś-

lenie zawarte w § 226 ust. 1 i 2

2) użytkowanie instalacji, urządzeń i narzędzi nie-

sprawnych technicznie lub w sposób niezgodny

z przeznaczeniem albo warunkami określonymi

przez producenta bądź niepoddawanych okreso-

wym kontrolom, o zakresie i częstotliwości wyni-

kających z przepisów prawa budowlanego, jeżeli

może się to przyczynić do powstania pożaru, wy-

buchu lub rozprzestrzenienia ognia;

— przepisów techniczno-budowlanych;

8) paliwie płynnym klasy III — należy rozumieć przez

to określenie zawarte w § 2 pkt 3 rozporządzenia

Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r.

w sprawie warunków technicznych, jakim powin-

ny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, ruro-

ciągi przesyłowe dalekosiężne służące do trans-

portu ropy naftowej i produktów naftowych i ich

usytuowanie (Dz. U. Nr 243, poz. 2063 oraz z 2007 r.

Nr 240, poz. 1753).

3) garażowanie pojazdów silnikowych w obiektach

i pomieszczeniach nieprzeznaczonych do tego ce-

lu, jeżeli nie opróżniono zbiornika paliwa pojazdu

i nie odłączono na stałe zasilania akumulatorowe-

go pojazdu;

Dziennik Ustaw Nr 109

— 9118 —

Poz. 719

4) rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły

i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m

od obiektu, przyległego do niego składowiska lub

placu składowego z materiałami palnymi, przy

czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czyn-

ności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepal-

nym w budowanych obiektach, a w pozostałych,

jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przezna-

czone do tego celu podgrzewacze;

14) zamykanie drzwi ewakuacyjnych w sposób unie-

możliwiający ich natychmiastowe użycie w przy-

padku pożaru lub innego zagrożenia powodujące-

go konieczność ewakuacji;

15) blokowanie drzwi i bram przeciwpożarowych

w sposób uniemożliwiający ich samoczynne

zamknięcie w przypadku powstania pożaru;

5) rozpalanie ognia, wysypywanie gorącego popiołu

i żużla lub wypalanie wierzchniej warstwy gleby

i traw, w miejscu umożliwiającym zapalenie się

materiałów palnych albo sąsiednich obiektów;

16) lokalizowanie elementów wystroju wnętrz, instala-

cji i urządzeń w sposób zmniejszający wymiary

drogi ewakuacyjnej poniżej wartości wymaganych

w przepisach techniczno-budowlanych;

6) składowanie poza budynkami w odległości mniej-

szej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej materia-

łów palnych, w tym pozostałości roślinnych, gałęzi

i chrustu;

17) wykorzystywanie drogi ewakuacyjnej z sali wido-

wiskowej lub innej o podobnym przeznaczeniu,

w której następuje jednoczesna wymiana publicz-

ności lub użytkowników, jako miejsca oczekiwania

na wejście do tej sali;

7) użytkowanie elektrycznych urządzeń ogrzewczych

ustawionych bezpośrednio na podłożu palnym,

z wyjątkiem urządzeń eksploatowanych zgodnie

z warunkami określonymi przez producenta;

18) uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do:

a) gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych,

b) przeciwwybuchowych urządzeń odciążających,

8) przechowywanie materiałów palnych oraz stoso-

wanie elementów wystroju i wyposażenia wnętrz

z materiałów palnych w odległości mniejszej niż

0,5 m od:

c) źródeł wody do celów przeciwpożarowych,

d) urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze

i sterujących takimi instalacjami oraz innymi in-

stalacjami wpływającymi na stan bezpieczeń-

stwa pożarowego obiektu,

a) urządzeń i instalacji, których powierzchnie ze-

wnętrzne mogą nagrzewać się do temperatury

przekraczającej 373,15 K (100 °C),

e) wyjść ewakuacyjnych albo okien dla ekip ratow-

niczych,

b) linii kablowych o napięciu powyżej 1 kV, prze-

wodów uziemiających oraz przewodów odpro-

wadzających instalacji piorunochronnej oraz

czynnych rozdzielnic prądu elektrycznego, prze-

wodów elektrycznych siłowych i gniazd wtyko-

wych siłowych o napięciu powyżej 400 V;

f) wyłączników i tablic rozdzielczych prądu elek-

trycznego oraz kurków głównych instalacji ga-

zowej,

g) krat zewnętrznych i okiennic, które zgodnie

z przepisami techniczno-budowlanymi powinny

otwierać się od wewnątrz mieszkania lub po-

mieszczenia;

9) stosowanie na osłony punktów świetlnych mate-

riałów palnych, z wyjątkiem materiałów trudno za-

palnych i niezapalnych, jeżeli zostaną umieszczone

w odległości co najmniej 0,05 m od żarówki;

19) napełnianie gazem płynnym butli na stacjach pa-

liw, stacjach gazu płynnego i w innych obiektach

nieprzeznaczonych do tego celu;

10) instalowanie opraw oświetleniowych oraz osprzę-

tu instalacji elektrycznych, takich jak wyłączniki,

przełączniki, gniazda wtyczkowe, bezpośrednio na

podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabez-

piecza podłoża przed zapaleniem;

20) dystrybucja i przeładunek ropy naftowej i produk-

tów naftowych w obiektach i na terenach nieprze-

znaczonych do tego celu.

11) składowanie materiałów palnych na drogach ko-

munikacji ogólnej służących ewakuacji lub umiesz-

czanie przedmiotów na tych drogach w sposób

zmniejszający ich szerokość albo wysokość poni-

żej wymaganych wartości określonych w przepi-

sach techniczno-budowlanych;

2. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy budyn-

ków oraz placów składowych i wiat, z wyjątkiem bu-

dynków mieszkalnych jednorodzinnych:

1) utrzymują urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice

w stanie pełnej sprawności technicznej i funkcjo-

nalnej;

12) składowanie materiałów palnych w pomieszcze-

niach technicznych, na nieużytkowych poddaszach

i strychach oraz na drogach komunikacji ogólnej

w piwnicach;

2) wyposażają obiekty w przeciwpożarowe wyłączni-

ki prądu zgodnie z przepisami techniczno-budow-

lanymi;

13) przechowywanie pełnych, niepełnych i opróżnio-

nych butli przeznaczonych do gazów palnych na

nieużytkowych poddaszach i strychach oraz w piw-

nicach;

3) umieszczają w widocznych miejscach instrukcje

postępowania na wypadek pożaru wraz z wyka-

zem telefonów alarmowych;

Dziennik Ustaw Nr 109

— 9119 —

Poz. 719

4) oznakowują znakami zgodnymi z Polskimi Norma-

mi:

a) drogi i wyjścia ewakuacyjne z wyłączeniem bu-

dynków mieszkalnych oraz pomieszczenia,

w których zgodnie z przepisami techniczno-bu-

dowlanymi są wymagane co najmniej 2 wyjścia

ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostar-

czenie informacji niezbędnych do ewakuacji,

b) miejsca usytuowania urządzeń przeciwpożaro-

wych i gaśnic,

c) miejsca usytuowania elementów sterujących

urządzeniami przeciwpożarowymi,

d) miejsca usytuowania nasady umożliwiającej za-

silanie instalacji wodociągowej przeciwpożaro-

wej, kurków głównych instalacji gazowej oraz

materiałów niebezpiecznych pożarowo,

e) pomieszczenia i tereny z materiałami niebez-

piecznymi pożarowo,

f) drabiny ewakuacyjne, rękawy ratownicze, po-

jemniki z maskami ucieczkowymi, miejsca zbiór-

ki do ewakuacji, miejsca lokalizacji kluczy do

wyjść ewakuacyjnych,

g) dźwigi dla straży pożarnej,

h) przeciwpożarowe zbiorniki wodne, zbiorniki

technologiczne stanowiące uzupełniające źród-

ło wody do celów przeciwpożarowych, punkty

poboru wody, stanowiska czerpania wody,

i) drzwi przeciwpożarowe,

j) drogi pożarowe,

k) miejsca zaklasyfikowane jako strefy zagrożenia

wybuchem;

5. Właściciele, zarządcy i użytkownicy stacji paliw

umieszczają na odmierzaczu gazu płynnego informa-

cje o nienapełnianiu butli.

6. Właściciele, zarządcy i użytkownicy obiektów

produkcyjnych i magazynowych przeprowadzają re-

gularne czynności porządkowe w miejscach, w któ-

rych występują pyły palne zalegające w warstwach,

zgodnie z zasadami określonymi w Polskich Nor-

mach.

§ 5. Właściciele lub zarządcy terenów utrzymują

znajdujące się na nich drogi pożarowe w stanie umoż-

liwiającym wykorzystanie tych dróg przez pojazdy jed-

nostek ochrony przeciwpożarowej zgodnie z przepisa-

mi dotyczącymi przeciwpożarowego zaopatrzenia

w wodę oraz dróg pożarowych.

§ 6. 1. Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiek-

tów bądź ich części stanowiących odrębne strefy po-

żarowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji uży-

teczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, pro-

dukcyjnych, magazynowych oraz inwentarskich, za-

pewniają i wdrażają instrukcję bezpieczeństwa poża-

rowego, zawierającą:

1) warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające

z przeznaczenia, sposobu użytkowania, prowadzo-

nego procesu technologicznego, magazynowania

(składowania) i warunków technicznych obiektu,

w tym zagrożenia wybuchem;

2) określenie wyposażenia w wymagane urządzenia

przeciwpożarowe i gaśnice oraz sposoby podda-

wania ich przeglądom technicznym i czynnościom

konserwacyjnym;

3) sposoby postępowania na wypadek pożaru i inne-

go zagrożenia;

5) umieszczają, przy wjazdach do garaży zamkniętych

z podłogą znajdującą się poniżej poziomu terenu,

czytelną informację o dopuszczeniu lub niedo-

puszczeniu parkowania w tych garażach samocho-

dów zasilanych gazem płynnym propan-butan,

o których mowa w przepisach techniczno-budow-

lanych.

4) sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod

względem pożarowym, jeżeli takie prace są prze-

widywane;

5) warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz prak-

tyczne sposoby ich sprawdzania;

3. Wokół placów składowych i składowisk przy

obiektach oraz przy obiektach tymczasowych o kon-

strukcji palnej musi być zachowany pas ochronny

o minimalnej szerokości 2 m i nawierzchni z materia-

łów niepalnych lub gruntowej oczyszczonej.

6) sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym

zatrudnionych pracowników, z przepisami prze-

ciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej in-

strukcji;

4. Składowanie materiałów palnych pod ścianami

obiektu związanych z jego funkcją, z wyjątkiem mate-

riałów niebezpiecznych pożarowo, jest dopuszczalne

pod warunkiem:

7) zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciw-

pożarowej dla osób będących ich stałymi użytkow-

nikami;

8) plany obiektów, obejmujące także ich usytuowa-

nie, oraz terenu przyległego, z uwzględnieniem

graficznych danych dotyczących w szczególności:

a) powierzchni, wysokości i liczby kondygnacji bu-

dynku,

b) odległości od obiektów sąsiadujących,

c) parametrów pożarowych występujących sub-

stancji palnych,

d) występującej gęstości obciążenia ogniowego

w strefie pożarowej lub w strefach pożaro-

wych,

1) nieprzekroczenia maksymalnej powierzchni strefy

pożarowej, określonej dla tego obiektu;

2) zachowania dostępu do obiektu na wypadek dzia-

łań ratowniczych;

3) nienaruszenia minimalnej odległości od obiektów

sąsiednich, wymaganej z uwagi na bezpieczeń-

stwo pożarowe;

4) zachowania minimalnej odległości 5 m od drogi

pożarowej.

Dziennik Ustaw Nr 109

— 9120 —

Poz. 719

e) kategorii zagrożenia ludzi, przewidywanej liczby

osób na każdej kondygnacji i w poszczególnych

pomieszczeniach,

f) lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zewnętrz-

nych zaklasyfikowanych jako strefy zagrożenia

wybuchem,

g) podziału obiektu na strefy pożarowe,

h) warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierun-

ków i wyjść ewakuacyjnych,

i) miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożaro-

wych i gaśnic, kurków głównych instalacji gazo-

wej, materiałów niebezpiecznych pożarowo

oraz miejsc usytuowania elementów sterują-

cych urządzeniami przeciwpożarowymi,

j) wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowni-

czych,

k) hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł

wody do celów przeciwpożarowych,

l) dróg pożarowych i innych dróg dojazdowych,

z zaznaczeniem wjazdów na teren ogrodzony;

8. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego nie jest

wymagana dla obiektów lub ich części, o których mo-

wa w ust. 1, jeżeli nie występuje w nich strefa zagroże-

nia wybuchem, a ponadto:

1) kubatura brutto budynku lub jego części stanowią-

cej odrębną strefę pożarową nie przekracza

1 000 m 3 , z zastrzeżeniem pkt 2;

2) kubatura brutto budynku inwentarskiego nie prze-

kracza 1 500 m 3 ;

3) powierzchnia strefy pożarowej obiektu innego niż

budynek nie przekracza 1 000 m 2 .

9. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powin-

na się znajdować w miejscach dostępnych dla ekip ra-

towniczych.

Rozdział 3

Materiały niebezpieczne pożarowo

§ 7. 1. Przy używaniu lub przechowywaniu mate-

riałów niebezpiecznych pożarowo należy:

9) wskazanie osób lub podmiotów opracowujących

instrukcję.

1) wykonywać wszystkie czynności związane z wy-

twarzaniem, przetwarzaniem, obróbką, transpor-

tem lub składowaniem materiałów niebezpiecz-

nych zgodnie z warunkami ochrony przeciwpoża-

rowej określonymi w instrukcji bezpieczeństwa

pożarowego, o której mowa w § 6, lub zgodnie

z warunkami określonymi przez producenta;

2. Warunki ochrony przeciwpożarowej, o których

mowa w ust. 1 pkt 1, oraz plany, o których mowa

w ust. 1 pkt 8, w stosunku do obiektów i terenów wy-

mienionych w § 28 ust. 1, są przekazywane do właści-

wego miejscowo komendanta powiatowego (miej-

skiego) Państwowej Straży Pożarnej w celu ich wyko-

rzystania na potrzeby planowania, organizacji i pro-

wadzenia działań ratowniczych.

2) utrzymywać na stanowisku pracy ilość materiału

niebezpiecznego pożarowo nie większą niż dobo-

we zapotrzebowanie lub dobowa produkcja, jeżeli

przepisy szczególne nie stanowią inaczej;

3. Sposób przechowywania dokumentów, o któ-

rych mowa w ust. 2, powinien zapewnić możliwość

ich natychmiastowego wykorzystania na potrzeby

prowadzenia działań ratowniczych.

3) przechowywać zapas materiałów niebezpiecznych

pożarowo przekraczający wielkość określoną

w pkt 2 w oddzielnym magazynie przystosowa-

nym do takiego celu;

4. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej

Straży Pożarnej może zwolnić właściciela, zarządcę

lub użytkownika obiektu z przekazania dokumentów,

o których mowa w ust. 2, jeżeli nie spowoduje to nie-

spełnienia wymagań, o których mowa w ust. 3, oraz

żądać ich uzupełnienia w uzasadnionych przypad-

kach.

4) przechowywać materiały niebezpieczne pożarowo

w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub

wybuchu w następstwie procesu składowania lub

wskutek wzajemnego oddziaływania;

5) przechowywać ciecze o temperaturze zapłonu po-

niżej 328,15 K (55 °C) wyłącznie w pojemnikach,

urządzeniach i instalacjach przystosowanych do

tego celu, wykonanych z materiałów co najmniej

trudno zapalnych, odprowadzających ładunki elek-

tryczności statycznej, wyposażonych w szczelne

zamknięcia i zabezpieczonych przed stłuczeniem.

5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, mogą być

przekazywane w formie elektronicznej.

6. Instrukcja, o której mowa w ust. 1, może stano-

wić w obiektach produkcyjnych, magazynowych i in-

wentarskich część instrukcji technologiczno-ruchowej,

a w obiektach znajdujących się na terenach zamknię-

tych, służących obronności państwa oraz obiektach

zlokalizowanych na terenach zakładów karnych i aresz-

tów śledczych część planu ochrony lub działań ratow-

niczych.

2. Materiałów niebezpiecznych pożarowo nie prze-

chowuje się w pomieszczeniach piwnicznych, na pod-

daszach i strychach, w obrębie klatek schodowych

i korytarzy oraz w innych pomieszczeniach ogólnie

dostępnych, jak również na tarasach, balkonach

i loggiach.

7. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego jest pod-

dawana okresowej aktualizacji, co najmniej raz na

2 lata, a także po takich zmianach sposobu użytkowa-

nia obiektu lub procesu technologicznego, które wpły-

wają na zmianę warunków ochrony przeciwpożaro-

wej.

§ 8. 1. Podczas przechowywania cieczy o tempera-

turze zapłonu poniżej 328,15 K (55 °C) w budynkach,

w strefach pożarowych zaliczonych do kategorii za-

grożenia ludzi:

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: