Proroctwo Baruchowe
4:1 - Te księgi przykazania Bożego, i zakon który jest na wieki: wszyscy, którzy ji trzymają przyda do żywota: a którzy ji opuścili, do śmierci.
4:2 - Nawróć się Jakóbie, a ujmi się go, chodź drogą przyjasności jego, przeciw światłu jego.
4:3 - Nie oddawaj chwały twojej drugiemu, i godności twej narodowi cudzemu.
4:4 - Błogosławieniśmy Izraelu: iż co się Bogu podoba, nam jest wiadomo.
4:5 - Bądź lepszej myśli ludu Boży, pamiętaj Izrael.
4:6 - Zaprzedaniście poganom, nie na zagubienie: ale dla tego, iżeście w gniewie rozgniewali Boga, dla tegoście podani sprzeciwnikom.
4:7 - Boście rozdrażnili tego, który was stworzył, Boga wiecznego, ofiarując czartom, a nie Bogu.
4:8 - Boście zapomnieli Boga, który was chował, i zasmucili mamkę wasze Jeruzalem.
4:9 - Bo widziała gniew od Boga przychodzący na was, i mówiła: Słuchajcie pograniczni Sion, bo wielki smętek Bóg przywiódł na mię.
4:10 - Bom widziała pojmanie ludu mego, synów moich, i córek, które na nie przywiódł wieczny.
4:11 - Bom wychowała je z radością: alem je utraciła z żalem i z płaczem:
4:12 - Niech się nikt nie raduje nademną wdową, opusczałą: mnodzy mię opuścili dla grzechów synów moich, iż ustąpili od zakonu Bożego.
4:13 - A nie znali sprawiedliwości jego, ani chodzili drogami przykazania Bożego, ani ścieżkami prawdy jego z sprawiedliwością chodzili.
4:14 - Niechże przyda pograniczni Sion, a niech wspominają pojmanie synów i córek moich, które wieczny na nie przywiódł.
4:15 - Bo przywiódł na nie naród zdaleka, naród zły, i innego języka:
4:16 - Którzy się nie wstydzili starca, ani się zmiłowali nad dziatkami, i wywiedli namilsze wdowy a jedyną z córek osirocili.
4:17 - A ja co wam pomódz mogę?
4:18 - Bo który na was przywiódł złe, ten was wyrwie z rąk nieprzyjaciół waszych.
4:19 - Idźcie dziatki, idźcie: bociem ja sama została.
4:20 - Zdjęłam z siebie szatę pokoju, a oblokłam na się wór modlitwy, i będę wołać do Nawyższego za dni moich.
4:21 - Bądźcie lepszej myśli synowie, wołajcie do Pana a wyrwie was z ręki książąt nieprzyjacielskich,
4:22 - Bosi ja nadleję miała w wiecznym o zbawieniu waszem: i potkało mię wesele od świętego dla miłosierdzia, które na was przydzie od wiecznego zbawiciela naszego.
4:23 - Bom was wypuściła z żałością i z płaczem: ale mi was Pan za się przywróci z weselem i z radością na wieki.
4:24 - Bo jako widziały sąsiady Sion pojmanie wasze od Boga, tak ujrzą a w rychle wybawienie wasze od Boga, które wam przydzie z wielką czcią i zacnością wieczną.
4:25 - Dziatki, cierpliwie znoście gniew, który na was przyszedł: bo cię nieprzyjaciel twój prześladował, ale w rychłe oglądasz zginienie jego: i wstąpisz na karki jego.
4:26 - Kochankowie moi chodzili po drogach przykrych: bo zagnani są, jako trzoda od nieprzyjaciół rozchwycona.
4:27 - Bądźcie lepszej myśli synowie, a wołajcie do Pana: bo będzie pamiętał na was ten, który was zaprowadził:
4:28 - Bo jako był zmysł wasz, żebyście błądzili od Boga: dziesięć kroć tyle zasię nawróciwszy się szukać go będziecie.
4:29 - Bo który na was złe przywiódł, ten wam zaś przywiedzie wesele wieczne ze zbawieniem waszem.
4:30 - Bądźże lepszej myśli o Jeruzalem, bo cię upomina ten, który cię mianował.
4:31 - Szkodnicy poginą, którzy cię trapili; a którzy się weselili z upadku twego, skarani będą.
4:32 - Miasta, którym służyli synowie twoi, będą pokarane, i które zabrało syny twoje.
4:33 - Bo jako się weseliło z upadku twego, i radowało z przygody twojej: tak zasmucone będzie z pustoszenia swego.
4:34 - I będzie odcięte wesele mnóstwa jego, a radowanie jego żalem będzie.
4:35 - Bo ogień przydzie na nie od wiecznego na długie dni, a czarci w nim mieszkać będą przez długi czas.
4:36 - Obejrzy się Jeruzalem ku wschodu słońca, a obacz wesele, któreć przychodzi od Boga.
4:37 - Bo oto synowie twoi idą, któreś wypuściło rozproszone, idą zebrani od wschodu aż do zachodu na słowo świętego, weseląc się ku chwale Bogu.
ugkulturoznawcy