Program wspomagania rozwoju dziecka z uzdolnieniami plastycznymi.doc

Analiza uzdolnień plastycznych

Formy wspomagania uzdolnień plastycznych

Wstęp:

Program ma służyć do pracy z dzieckiem uzdolnionym plastycznie. Opracowany został w oparciu o system wartości wychowania z uwzględnieniem Podstawy programowej wychowania przedszkolnego.

Głównym założeniem programu jest wspieranie dziecka uzdolnionego plastycznie. Uwzględnia on potrzeby i możliwości dzieci oraz jest niezbędny w procesie kształtowania ich postaw twórczych. Przedszkole nie jest w stanie zastąpić domu rodzinnego w dawaniu dziecku wsparcia emocjonalnego, może jednak uzupełniać i wzbogacać te sfery rozwoju, w których oddziaływanie domu jest niewystarczające. Kierowanie i pobudzanie ekspresji plastycznej dziecka polega przede wszystkim na dostarczaniu bodźców i treści wyzwalających jego aktywność twórczą. Placówka przedszkolna umożliwia również rozwijanie uzdolnień plastycznych poprzez oddziaływanie na wyobraźnię i uczucia dziecka, dostarczanie różnego rodzaju materiałów plastycznych i stawianie zadań plastycznych do swobodnego rozwiązania.

Standardy umożliwiające rozpoznanie wyższego poziomu rozwoju ekspresji plastycznej:

1. stosowanie schematów czyli przedstawiania przedmiotów i zjawisk za pomocą stałych form graficznych.

2. stosowanie tych samych kolorów do zabarwienia tych samych przedmiotów np. trawa - zielona, niebo – błękitne.

3. stosowanie w rysunkach linii podstawy.

4. stosowanie perspektywy rzędowej, która polega na ukazaniu przestrzeni w postaci rzędów (na dole kartki znajduje się jeden rząd, nad nim drugi itd. przy czym dolny rząd stanowi pierwszy plan, a rząd położony wyżej to dalszy plan.

5. stosowanie perspektywy prześwietlającej czyli jednoczesnego przedstawiania zewnętrznych konturów przedmiotu i tego, co jest w jego wnętrzu.

6. występowanie symultanizmu przestrzennego, który polega na stosowaniu różnych punktów widzenia na jednym rysunku.

7. uprzedmiotowienie wypowiedzi plastycznej (postać ludzka, zwierzęta środki lokomocji).

8. opanowanie kształtów.

9. postać ludzka składa się z: głowy, szyi, włosów, twarzy z ustami nosem i oczyma oraz rąk i nóg (zamiast tułowia rysowane jest ubranie).

10 stosowanie rytmu w kompozycjach poprzez powtarzanie form.

11. stosowanie barw żywych i nasyconych.

12. w pracach widoczne są prezentacje czasowo – przestrzenne.

13. rysunek wzbogacony o pewne elementy np. dym w kominie, firanki w oknach.

Cele:

1. kształtowanie osobowości twórczej;

2. rozwijanie zdolności i zainteresowań plastycznych;

3. rozwijanie inwencji twórczej, wyobraźni;

4. kształtowanie postawy poznawczej, a także wysokiej; wrażliwości emocjonalnej i uczuciowej;

5. rozwijanie pomysłowości w sferze treściowo – tematycznej;

6. rozwijanie pamięci wzrokowej;

7. stwarzanie warunków sprzyjających rozwojowi oryginalności;

8. stwarzanie okazji do bogacenia doznań plastycznych poprzez stosowanie różnorodnych technik plastycznych;

9. stwarzanie sytuacji dostarczających bodźców do podjęcia aktywności twórczej.

Techniki plastyczne

1. FROTTAGE (frotaż) – technika polegająca na „odbijaniu” przedmiotów np. rysowanie kredkami ołówkowymi po powierzchni kartonu pod który wkłada się np. monety lub na malowaniu ciekawej i zróżnicowanej faktury (np. liści) farbami i odciskaniu jej na kartce.

2. COLLAGE (kolaż) – kompozycja wykonana z różnych materiałów (np. resztek tkanin, skór, falistej tektury, papierów, gazet, liści itp.) naklejonych na podłoże. Powstałe kompozycje można również łączyć z farbą lub rysunkiem.

Wydzieranka z kolorowych papierów, z gazet ilustrowanych.

3. BATIK – wykonywanie rysunku kolorowym tuszem lub farbami plakatowymi, pokrycie go klejem roślinnym. Kiedy klej wyschnie malowanie całej powierzchni czarnym tuszem, po wyschnięciu wymycie wodą tuszu.

Batik świecowy – malowanie powierzchni kartonu kolorowymi kredkami świecowymi a następnie zamalowanie kartki tuszem.

4. UKŁADANIE ZE SKORUPEK JAJ – pokrycie całego podłoża kartonu plasteliną a następnie ułożenie wzoru ze skorupek jaj.

5. WYCINANKA – wycinanie nożyczkami potrzebnych kształtów i naklejanie ich na karton.

6. MALOWANIE:

- „na sucho” – kredkami ołówkowymi, świecowymi, akwarelowymi, pastelami suchymi i olejnymi.

- „mokre w mokrym” – zwilżenie całej powierzchni kartki wodą i malowanie po nim potrzebnych plam farbami. Po wyschnięciu rysowanie piórkiem i czarnym tuszem (ewentualnie czarnym markerem) na każdej z nich zarysów i charakterystycznych szczegółów.

- z lawowaniem – przenoszenie dowolnych rysunków na szkło lub papier, następnie podmalowywanie niektórych partii rysunku w celu wzmocnienia światłocienia.

Odmianą tej techniki jest rysowanie świecą potrzebnego wzoru, a następnie pomalowanie całej powierzchni kartki farbami plakatowymi.

- akwarelą i pastą do zębów – wyciśnięcie pasty i mieszanie jej z farbą rozcieńczoną wodą. Powstaje farba kryjąca, którą można przy pomocy pędzla malować potrzebny wzór.

- farbą klejową – przygotowanie kleju z ugotowanego krochmalu zabarwionego farbą. Pokrycie klejem całej powierzchni kartki, a następnie tworzenie kompozycji poprzez rysowanie patyczkiem.

- na gazie, płótnie lub tkaninie -  zaznaczenie szkicu ołówkiem lub jasnym kolorem farby i wypełnianie zarysów farbami plakatowymi lub akrylowymi.

- na podobraziu z kaszy mannej – pokrycie całej powierzchni kartonu klejem a następnie kaszą manną. Po wyschnięciu malowanie plam farbą.

- nitką – namoczoną w farbie nitkę wkłada się do złożonego na pół kartonu tak, aby jej kawałek wystawał, następnie nitkę wyciąga się otrzymując w ten sposób ciekawe kompozycje.

7. ODBIJANIE TIULEM i GAZĄ – zanurzanie w pojemniku z tuszem niewielkich kawałków tiulu lub gazy i tworzenie z nich kompozycji poprzez odbijanie. Można również wykonać szablony np. drzew, słońca i za pomocą nasączonej gazy odbijać je na kartce.

8. STEMPLOWANIE – przekrojenie surowego ziemniaka na połowę i wycięcie w każdej połówce potrzebnego wzoru, pomalowanie go farbami i odciskanie na kartce.

9. FORMOWANIE ZE SZNURKA – cięcie sznurka i formowanie np. postaci ludzkich lub okręcanie sznurkiem elementów wyciętych z papieru.

10. GRAFIKA – wykonywanie na płytce PCV potrzebnego wzoru za pomocą szpilki, pomalowanie jej tuszem a następnie odbicie na kartce.

11. DEKALKOMANIA – na śliskiej powierzchni (np. koszulki na kartki) wykonuje się barwne plamy farbą, skrapia się je wodą a następnie przykłada kartkę i przesuwa ją w dowolnym kierunku.

12. AKATUSZ – malowanie kleksami tuszu poprzez rozdmuchiwanie go w różnych kierunkach.

13. WYDRAPYWANKI – malowanie kartonu kredką świecową lub świecą, pokrywanie powierzchni farbą plakatową lub tuszem. Po wyschnięciu wydrapywanie igłą lub ostrym patyczkiem zamierzonych kształtów.

14. FORMY PRZESTRZENNE:

- lepienie z masy solnej

- lepienie z gliny

- lepienie z plasteliny

- lepienie z modeliny

- wykonywanie prac z masy papierowej na konstrukcjach z drutu.

15. PAPIEROPLASTYKA.

16. KONTAKT Z DZIEŁAMI SZTUKI poprzez recepcję dzieł plastycznych (np. reprodukcji obrazów).

17. ZABAWY BADAWCZE związane z poznawaniem barw podstawowych i pochodnych oraz ich cechami.

18. KONTAKT Z PRZYRODĄ poprzez organizowanie wycieczek.

19. KONTAKT Z MUZYKĄ I LITERATURĄ DZIECIĘCĄ w celu pobudzenia wyobraźni dziecka.