Osłony batalistyczne - lamianty na bazie tkanin aramidowych.pdf

(923 KB) Pobierz
Microsoft Word - Szudrowicz 1_P.doc
mjrdrinŜ.MarekSZUDROWICZ*
ppłkdrinŜ.KrzysztofRUTYNA**
mjrdrinŜ.KrzysztofJAMROZIAK***
*WojskowyInstytutTechnikiPancernejiSamochodowej
**WojskowaAkademiaTechniczna
***WyŜszaSzkołaWojskLądowych
OSŁONYBALISTYCZNE–
LAMINATYNABAZIETKANINARAMIDOWYCH
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wynaleziono
nowe i zmodyfikowano istniejące materiały, których
włókna wykazują wysoką wytrzymałość. Są wśród nich
włókna węglowe, szklane, włókna polimerowe, w tym
nowewłóknaaramidoweorazwłóknapolietylenowe.Jako
osłonybalistycznestosowanesąoneczęstojakopakiety
luźnych tkanin lub w postaci laminatów. W artykule
zaprezentowano wyniki badań eksperymentalnych
odporności na przebicie laminatów wytworzonych na
bazie tkanin z włókien aramidowych o róŜnej matrycy.
Badaniateobejmowałykuloodporność(pociski9x19mm
oraz 5,56mm) oraz odporność na przebicie odłamkami
(granatRG42).
1.Wstęp
Energiakinetycznapociskujestjednymzgłównychparametrówdecydującycho
wyborzemateriału,którymabyćuŜytyprzykonstrukcjiosłony.Dlamałychenergii
uderzenianp.dlapociskówsymulującychodłamkilubamunicjiomałymkalibrze(o
energiikinetycznejponiŜej700J)zastosowanieluźnozłoŜonych(pakietów)tkaninz
włókien wysokowytrzymałych jest wystarczające do zatrzymania pocisku.
Zachowane zostaje małe odkształcenie tylnej strony osłony, co jest istotne przy
produkcji osłon do ochrony osobistej np. w kamizelkach kuloodpornych. Dla
laminatów na bazie włókien wysokowytrzymałych, przy małych prędkościach
uderzenia, odporność na uderzenie wzrasta wraz ze wzrostem wytrzymałości
włókien i wytrzymałości osnowy oraz odwrotnie proporcjonalnie do modułu
spręŜystości.Dlaenergiipociskówzzakresu700–3000J,niektórzybadaczesugerują
stosowanie laminatów wykonanych z włókien o wysokim module spręŜystości i
wytrzymałości, w osnowie polimerowej. Właściwości osłony w ujęciu
makroskopowymsąwtedyzbliŜonedowłaściwościmateriałówkruchych,poniewaŜ
odkształcenie laminatu, w kierunku uderzenia, jest bardzo małe. Inni badacze
sugerująwykorzystaniewłókienomałymmodulespręŜystościiduŜymwzględnym
wydłuŜeniu, w osnowie polimerowej. Takie laminaty mają tendencję do deformacji
przed wystąpieniem perforacji tak, Ŝe energia pocisku jest rozpraszana częściowo
takŜepoprzeznadanieosłonieenergiikinetycznej.
207
2.Wybórmateriałów
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wynaleziono nowe i zmodyfikowano
istniejącemateriały,którychwłóknawykazująwysokąwytrzymałość.Sąwśródnich
włóknawęglowe,szklane,włóknapolimerowe,wtymnowewłóknaaramidoweoraz
włóknapolietylenowe(tabela1).
Tabela1.Podstawowewłaściwościwybranychwłókienwysokowytrzymałych
WŁÓKNA
GĘSTOŚĆ
[g/cm 3 ]
MODUŁ
SPRĘśYSTOŚCI
[GPa]
WYTRZYMAŁOŚĆNA
ROZCIĄGANIE
[GPa]
T700(węglowe)
1,80
228
4,83
T1000G(węglowe) 1,80
297
6,38
E–szkło
2,58
72
3,45
R–szkło
2,55
85
4,33
S2–szkło
2,49
87
4,59
Hollex(szkło)
1,80
67
3,45
Kevlar49
1,45
120
3,62
Kevlar29
1,44
58
3,62
Twaron
1,44
80
3,15
TwaronHM
1,45
124
3,15
Technora
1,39
70
3,04
Spectra900(PE)
0,97
117
2,68
Spectra1000(PE) 0,97
173
3,12
Dyneema(PE)
0,97
87
2,70
Dobierając materiał do zastosowania jako osłony balistyczne naleŜy przede
wszystkimrozwaŜyćzaleŜnośćefektywnościodkosztu.Wtymceluistniejepotrzeba
odpowiedzenianapytanie,codladanejaplikacjijestmiarąefektywności.
JeŜeli miarą efektywności będzie tylko zapewnienie określonego poziomu
ochronytorozwiązaniemspełniającymw/wkryteriumsąnadalosłonymetalowenp.
stalowe. W przypadku laminatów są to laminaty z tkanin szklanych. Za tymi
rozwiązaniami materiałowymi przemawia fakt łatwości ich montaŜu na pojazdach,
zarównonazewnątrzjakiwewnątrzpojazdów.Materiałytemogąstanowićelementy
konstrukcyjnepojazdów.WarunkiemuŜyciatychmateriałówjestto,Ŝeniestawiasię
dodatkowych wymagań dotyczących elastyczności osłony i obniŜenia masy. Przy
warunku, Ŝe osłona taka ma być elastyczna, łatwa w formowaniu, z laminatów
szklanychnaleŜyzrezygnować.
JeŜeli miarą efektywności będzie zapewnienie poziomu ochrony przy
jednoczesnym maksymalnym obniŜeniu masy osłony to odpowiednimi są płyty
balistyczne Spectra lub kompozyty SpectraShield. Są one jednak jednym z
droŜszychrozwiązań.
W przypadku, gdy istnieje pewien margines ze względu na masę,
najodpowiedniejszymi wydają się być tkaniny aramidowe. Na ich korzyść, oprócz
właściwości,przemawiafaktichdostępnościnarynkueuropejskimikrajowym.Do
dalszychbadańprzyjętotkaninęaramidowąonastępującychwłaściwościach:
gęstośćpowierzchniowa–0,46kg/m 2
grubość–0,6mm
wytrzymałośćnarozciąganie(próbka50mm)14,0kN
modułYounga–7,5GPa
208
253339886.023.png 253339886.024.png 253339886.025.png 253339886.026.png 253339886.001.png
odkształcenieprzymaxobciąŜeniu11mm
napręŜenieprzymaxobciąŜeniu500MPa
splotpłócienny
gęstośćnitekna10cm–66/66(wątek/osnowa)
3360/3360dtex(wątek/osnowa)
W kompozytach wzmacnianych włóknami osnowa polimerowa pełni kilka
funkcji. Przeciwdziała przesuwaniu się włókien i tworzy ośrodek, przez który
zewnętrzne obciąŜenie jest przekazywane do włókien. Odpowiednia adhezja jest
podstawą maksymalnego przekazywania obciąŜenia ze słabej osnowy do
wysokowytrzymałych włókien. Osnowa powinna chronić włókna przed
mechanicznymuszkodzeniemlubniekorzystnymwpływemsubstancjichemicznych.
Takieoddziaływaniamogągenerowaćwadyprowadzącedopękania,juŜdlaniskich
wartościnapręŜeń.
Przygotowanopięćrodzajówlaminatów.Wszystkieznichzawierałytakąsamą
ilośćtkanin,róŜniłysiętylkorodzajemosnowy.Podstawowewłaściwościlaminatów
zebranowtabeli2.
Tabela2.Zestawieniewłaściwościwytrzymałościowychbadanychlaminatów.
Laminat
E
Laminat
S
Laminat
N1
Laminat
N2
Laminat
N3
grubość[mm]
4,7
4,8
4,65
5,5
5
gęstośćpowierzchniowa
[kg/m 2 ]
5,9
4,9
5,2
5,5
5,3
gęstość[g/cm 3 ] 1,255 1,020 1,118 1,000 1,06
udziałwłókienwlaminacie[%] 62,4
75,1
70,8
66,9
69,4
wytrzymałośćnarozciąganie
[kN]
(wg.ASTMD63899pr.typ1)
19,6
sigma
0,5
10,0
sigma
0,28
19,3
sigma
0,95
21,9
sigma
0,262
22,9
sigma
0,533
modułYounga[MPa]
12255
sigma
184,8
4271
sigma
387
7458
sigma
894
7060
sigma
113
6836
sigma
209
wydłuŜenieprzymax
obciąŜeniu[mm]
3,9
7,7 10,24
7,6
7
napręŜenieprzymax
obciąŜeniu[MPa]
273,9
sigma
6,99
149,3
sigma
2,85
303,4
sigma
14,9
301,4
sigma
3,6
352,5
sigma
8,2
wytrzymałość na rozdzieranie
[kN]
(szer.próbki50mm,odcinek
pom.100mm)
0,008
sigma
0,003
0,0893
sigma
0,01
0,084
sigma
0,04
0,115
sigma
0,02
wytrzymałośćnaścinanie[kN]
(próbkaopow.25x25mm)
0,165
sigma
0,04
1,42
sigma
0,27
1,86
sigma
0,23
2,85
sigma
0,7
3.Badaniakuloodporności
W pierwszym etapie do laminatów oddano po trzy strzały. UŜyto pocisków
9x19mm Parabellum, wystrzeliwanych z broni PM84 z odległości 3m. Laminat E
zostałprzebity(rys.1),pozostałelaminatybyłyodpornenaprzebicie.
209
253339886.002.png 253339886.003.png 253339886.004.png 253339886.005.png 253339886.006.png 253339886.007.png 253339886.008.png
Rys.1.LaminatE.Polewejstronafrontowa,poprawejtyłlaminatu.
W kolejnym etapie badań przygotowano próbki laminatów S, N1, N2, N3.
ZrezygnowanozdalszychbadańlaminatuE.
Przygotowano po trzy próbki z kaŜdego rodzaju laminatów, które zostały
przyklejonedostalowejblachykaroseryjnejogrubości0,55mm.Takprzygotowane
próbki były zaciskane w uchwycie – dwie ramki stalowe skręcane po obwodzie
śrubami. Uchwyt zaciskał próbkę równomierne na całym obwodzie próbki. Do tak
przygotowanychpróbekoddawanopojednymstrzale,wśrodekpróbki,zodległości
3m.
PrzyklejenielaminatówdocienkichblachstalowychmiałonaceluumoŜliwienie
określenia wielkości deformacji laminatów. Po badaniach mierzona była wielkość
ugięcia blachy stalowej. Powierzchnię odniesienia przy pomiarach stanowiły
fragmentyblachyzaciśniętewuchwycie.Wynikibadańprzedstawionowtabeli3.
Tabela3.Wynikipomiarówugięcia.
Rodzaj
laminatu
Prędkość
pocisków[m/s]
numer
próbki
ugięcieblachy
[mm]
wartość
średnia
S
353
1
blachyzostałyrozerwanei
mocnoodkształcone
348
2
357
3
N1
366
1
26,2
28,3
sigma1,9
352
2
28,7
352
3
29,9
N2
352
1
29,8
29,8
sigma0,8
356
2
30,5
356
3
29,0
N3
360
1
26,3
27,2
sigma0,9
359
2
28,0
360
3
27,2
MoŜna zauwaŜyć, Ŝe penetracja laminatów przebiega dwuetapowo. W
początkowej fazie mamy do czynienia z mechanizmami charakterystycznymi dla
uderzeniazduŜąprędkościątj.ścinaniemizrywaniemwłókien(rys.2).
210
253339886.009.png 253339886.010.png 253339886.011.png 253339886.012.png 253339886.013.png 253339886.014.png 253339886.015.png 253339886.016.png 253339886.017.png 253339886.018.png 253339886.019.png
a)b)
Rys.2. Druga warstwa tkanin w laminatach N1 (a) i N2 (b) – ścinanie i zrywanie
włókien.
Następujedeformacjapociskuizmniejszaniejegoprędkości.Wdrugimetapie,
decydującą rolę w rozpraszaniu energii pocisku zaczyna odgrywać delaminacja.
Powierzchnia utraty połączenia osnowy i tkaniny powiększa się. Dla laminatów o
małej adhezji tkanin, laminaty S, delaminacja jest największa, widoczne jest
ciągnięcie nici w kierunkach wątka i osnowy tkaniny (rys. 3). Odkształcenie tych
laminatówjestnajwiększe.WlaminatachseriiNniezauwaŜalnejestwyciąganienici
ztkanin(rys.3).
Obszardelaminacji
Wyciąganienici Obszar delaminacji
Wyciąganienici
Rys.3.PiątatkaninawlaminacieSiczwartatkaninawlaminacieN1.
Wkolejnymetapiebadańbyłosprawdzenieodpornościlaminatównaprzebicie
pociskamizrdzeniemstalowym.Dobadańwybranopocisk5,56mmFMJ(tabela4).
W celu sprawdzenia odporności poszczególnych rodzajów laminatów na
przebicie pociskami 5,56mm FMJ przeprowadzono badania kuloodporności dla
laminatów o róŜnych grubościach. Przyjęto następującą zasadę przygotowania
próbekdobadań.
Grubość laminatów, dla której rozpoczęto badania, była sumą grubości
sklejonychsześciupojedynczychlaminatówoformacie250x300,codawałogrubość
wyjściowąokoło30mmigęstośćpowierzchniowąokoło30kg/m 2 .DoklejeniauŜyto
materiałów osnowy. Następnie zwiększano ilość pojedynczych laminatów, aŜ do
osiągnięcia braku przebicia lub otrzymania cięŜaru laminatu, powstałego po
sklejeniu, około 50kg na 1m 2 (odpowiadało to sklejeniu dziesięciu pojedynczych
211
253339886.020.png 253339886.021.png 253339886.022.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin