KRAKOWIAK - KROKI.pdf - marlenad - https://chomikuj.pl

2. "Porębiańska" - figurę tańczy się w ustawieniu przodem do siebie bez ujęcia rąk,

tancerz i tancerka tańczą oddzielnie. Całość figury mieści się w ośmiu taktach muzy-

ki i składa się z dwóch czterotaktowych fragmentów.

· pierwsza (dwa takty)- to taneczny motyw z ukłonem wykonywany przez tancerza i

tancerkę nogami jednoimiennymi (zaczynają np. prawymi). W ruchu tancerza ukłon

połączony jest z niskim pochyleniem się skośnie do przódu (takt 1) i pełnym

wyprostem sylwetki (takt 2) oraz z dość obszernymi współruchami jednej ręki -

odkierunkowej (druga oparta na biodrze). Tancerka wykonuje ukłon dużo skromniej -

z rękami opartymi na biodrach (bądź podtrzymującymi spódnicę) - i bez pochylania

się,

· takt 3 i 4 - to część goniona. Funkcję goniącego może tu spełniać zarówno tancerz

jak i tancerka. Tancerka uciekając, bądź goniąc tancerza porusza się zawsze kroka-

mi płaskiego biegu w rytmie dwie ósemki - ćwierćnuta z charakterystycznym odrzu-

caniem podudzi do tyłu na "2" w takcie. Tancerz goniąc stosuje podobne elementy

ozdobne i kroki jak w drugiej części figury "starokrakowskiej".

Drugi czterotaktowy fragment figury (takty 5 - 8) tańczący rozpoczynają lewymi noga-

mi i tańczą go analogicznie wykonując ukłony tym razem w drugą stronę - w lewo

W zmodyfikowanej odmianie tej figury dwutaktowy motyw z ukłonem jest wykony-

wany przez tańczących w obie strony bezpośrednio po sobie - w prawo i w lewo.

Część goniona jest tu również odpowiednio wydłużona (proporcjonalnie do części

pierwszej) i trwa cztery takty

KRAKOWIAK

KRAKOWIAK - kategoria I

I. USTAWIENIA W PARZE, UJĘCIA, OBJĘCIA I POŁOŻENIA RĄK

A. PODSTAWOWE POŁOŻENIA RĄK:

a) ręce oparte na biodrach - dłonie zaciśnięte w pięści,

b) ręce podtrzymują spódnicę (położenie dla partnerki),

c) ręce swobodnie opuszczone w dół.

B. USTAWIENIA W PARZE - UJĘCIA I OBJĘCIA:

a) Ustawienie 1 - przodem do siebie - ujęcie rąk zamknięte,

b) Ustawienie 2 - przodem do siebie - ujęcie rąk otwarte. Prawa ręka tancerza

połączona z lewą ręką tancerki (tancerz podtrzymuje dłoń tancerki). Ręce wolne

mogą mieć położenia różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· swobodnie opuszczone w dół.

c) Ustawienie 3 - bokiem do siebie i przodem do kierunku tańca, w odległości swo-

bodnie wyprostowanych rąk - ujęcie rąk otwarte. Prawa ręka tancerza połączona z

lewą ręki tancerki (tancerz podtrzymuje dłoń tancerki). Ręce wolne mogą mieć

położenia różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· swobodnie opuszczone w dół.

d) Ustawienie 4 - przodem do siebie, w odległości swobodnie wyprostowanych rąk -

ujęcie rąk zamknięte na krzyż. Prawa ręka tancerza połączona uchwytem dłoni z

prawą ręką tancerki a lewa z lewą ręką tancerki,

e) Ustawienie 5 - przodem do siebie w dość bliskiej odległości - objęcie otwarte tzw.

podstawowe. Tancerz prawą ręką obejmuje tancerkę w pasie, lewa ręka tancerki

oparta dłonią na prawym ramieniu tancerza. Ręce wolne mogą mieć położenia

różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· swobodnie opuszczone w dół.

f) Ustawienie 6 - bokiem do siebie w bliskiej odległości i przodem do kierunku tańca

- objęcie otwarte. Tancerz prawą ręką obejmuje tancerkę od tyłu w pasie, lewa ręka

tancerki oparta na prawym barku tancerza. Ręce wolne mogą mieć położenia

różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

krakowiak str. 12

krakowiak str. 1

· swobodnie opuszczone w dół.

II. PODSTAWOWE ELEMENTY RUCHU TANECZNEGO:

a) chód taneczny w rytmie ćwierćnut - do przodu i do tyłu przeplatany przytupnięci-

ami,

b) kroki chodu dostawnego w bok - w prawo i w lewo bez akcentów i z akcentami,

c) bieg taneczny w rytmie ćwierćnut - do przodu i do tyłu przeplatany przytupnięcia-

mi.

3. "Hołubce po liniach kwadratu" - bez ćwierć zwrotów. Figura realizowana jest przez

tancerza i tancerkę nogami jednoimiennymi. Hołubce (takt 1 i 3) wykonuje się w bok

w prawo potem w lewo a trzy kroki chodu lub płaskiego biegu (zamiast przytupnięć)

najpierw do przodu a potem do tyłu.

e) Figura "Przerzucana" - dwie odmiany:

Obie odmiany para rozpoczyna w ustawieniu 6.

1. W odmianie pierwszej we wszystkich taktach nieparzystych tancerka przeskakuje

przed tancerzem z jego prawej strony na lewą i odwrotnie (z odpowiednim pełnym

obrotem w lewo lub w prawo) w rytmie dwóch ćwierćnut - na "1" - odbicie, na "2" -

lądowanie. We wszystkich taktach parzystych para wykonuje trzykrotne przytupnięcie

w miejscu.

2. W odmianie drugiej przeskoki tancerki wykonywane są w rytmie dwóch ósemek i

ćwierćnuty a przytupnięcia w rytmie dwóch ćwierćnut.

W obu odmianach tancerka rozpoczyna przeskoki (odbicie) nogą kierunkową

(bliższą tancerza), a tancerz w tym czasie stojąc w miejscu pomaga tancerce - "prz-

erzucając" ją z jednej strony na drugą.

f) Figury o charakterze gonionym:

1. "Starokrakowska" - figurę tańczy się w ustawieniu przodem do siebie bez ujęcia

rąk, tancerz i tancerka tańczą oddzielnie. Jest to figura czterotaktowa (z możliwością

powtórzenia), w której osobą goniącą - "atakującą", jest zawsze tancerz. Pierwsze

dwa takty tej figury (taneczny motyw "ataku tancerza" - mocno akcentowany krok

prawą nogą do przodu połączony z zatoczeniem łuku lewą nogą w kierunku tańca i

akcentowany krok lewą nogą z zatoczeniem łuku prawą nogą - ustawienie tułowia

bokiem do kierunku tańca)są stałe, niezmienne. Zmianie podlega jedynie forma

wykonania dwóch następnych taktów.

Oto cztery przykłady różnych rozwiązań taktu trzeciego i czwartego:

· cztery kroki zdecydowanego chodu w rytmie ćwierćnut, z rękoma wzniesionymi w

bok, za uciekającą tancerką. Tancerka cofa się krokami chodu lub płaskiego biegu

w rytmie dwie ósemki - ćwierćnuta,

· energiczny, mocno akcentowany krok chodu prawą nogą do przodu na "1" z pod-

wójnym klaśnięciem w dłonie na "1" i na "2" (takt 3) i podbiegnięcie trzema akcen-

towanymi krokami płaskiego biegu z rękoma wzniesionymi w bok (lub opartymi na

biodrach) - za uciekającą tancerką (takt 4). Tancerka cofając się przed

nacierającym tancerzem wykonuje w trzecim takcie pełny obrót w prawo a w

czwartym takcie trzy kroki płaskiego biegu do tyłu,

· płaski, mocno akcentowany doskok na obie nogi do przódu i klaśnięcie na "1" (na

"2" pauza) i podbiegnięcie trzema akcentowanymi krokami płaskiego biegu za

uciekającą tancerką (podbiegnięcie może być zastąpione krokiem konikowym).

Tancerka - jak wyżej.

· przyklęk na lewe kolano na "1" poprzedzony płaskim przeskokiem na prawą nogę do

przodu - w kierunku tancerki (może być połączony z klaśnięciem w dłonie) i

rozłożeniem rąk w bok (na "2" pauza).

W czwartym takcie podbiegnięcie za tancerką.

III. KROKI TANECZNE

a) Cwały:

1. cwał bezzmienny,

2. cwał bezzmienny z doskokiem na "2" w takcie,

3. cwał z akcentem (tupnięciem) nogą kierunkową na "1" w taktach nieparzystych -

stosuje tylko tancerz.

b) Krzesany:

1. krzesany z przytupnięciem trzykrotnym w rytmie: dwie ósemki - ćwierćnuta,

2. krzesany z przytupnięciem dwukrotnym w rytmie: dwie ćwierćnuty.

c) Krok obrotowy - "Kulawy": można go tańczyć do przodu, do tyłu oraz po liniach

małego koła.

IV. PRZYTUPNIĘCIA I ZAKOŃCZENIA TEMATÓW:

a) przytupnięcie miarowe w rytmie dwóch ćwierćnut wykonane w miejscu i do przo-

du,

b) przytupnięcie trzykrotne w rytmie dwóch ósemek i ćwierćnuty wykonane w miejs-

cu i do przodu,

c) tupnięcie pojedyncze na "1" lub na "2" w takcie,

d) doskok na "2" w takcie na obie nogi.

V. FIGURY TANECZNE

a) Oparte na krokach cwału:

1. "Po kole" - cwał bez akcentów i z akcentami (przytupnięciami) w różnych ustaw-

ieniach tancerza i tancerki względem siebie w parze - z różnymi ujęciami, objęciami

i położeniami rąk.

2. "Drobna kaszka" - (tradycyjna) tańczy się ją w miejscu ruchem obrotowym,

poruszając się drobnymi krokami cwału w prawo i w lewo wokół wspólnej dla pary osi

obrotu w ustawieniu przodem do siebie - ujęcie rąk zamkniętych na krzyż (ustawienie

4).

b) Oparte na kroku krzesanym:

1. "Krzesana zwykła" - realizowana w ustawieniu naprzeciw siebie, nogami jednoimi-

ennymi. Ręce oparte na biodrach. Partnerka może dłońmi podtrzymywać spódnicę.

2. "Krzesana zwykła" - realizowana w ustawieniu 1.

krakowiak str. 2

krakowiak str. 11

1. "Krzesana zwykła" - realizowana w ustawieniu naprzeciw siebie, nogami jednoimi-

ennymi. Ręce oparte na biodrach. Partnerka może dłońmi podtrzymywać spódnicę.

2. "Krzesana zwykła" - realizowana w ustawieniu 1.

3. "Krzesana odwracana" - krzesanie realizowane jest nogami jednoimiennymi

(zewnętrznymi) w ustawieniu 8. Przytupnięcia tancerz i tancerka wykonują z

półobrotem w prawo lub w lewo (zawsze przodem do siebie) i ze zmianą objęcia się

w pasie.

4. "Krzesana z pełnymi obrotami partnerki". Obroty wykonywane są w prawo i w

lewo w taktach parzystych tj. w czasie przytupnięć tancerza lub płaskiego akcen-

towanego doskoku tancerza na obie nogi na "1" w takcie połączonym z klaśnięciem

w dłonie. Figurę wykonuje się w ustawieniu naprzeciw siebie.

5. "Krzesana z rozejściem się partnerów" i powrotem do ustawienia wyjściowego -

pierwsze krzesanie para wykonuje lewymi nogami w ustawieniu 8. W drugim takcie,

po zwolnieniu objęcia się, tancerz i tancerka oddalają się od siebie trzema krokami -

kierując się po linii kółeczka w lewo. Drugie krzesanie, prawymi nogami (takt trzeci),

tancerz i tancerka wykonują oddzielnie w ustawieniu lewymi bokami do siebie. W tak-

cie czwartym, kierując się po linii kółeczka , tancerz i tancerka trzema krokami chodu

lub płaskiego biegu powracają do siebie przyjmując ustawienie wyjściowe.

6. "Krzesana przerzucana" . Ruch krzesania wykonywany jest przez parę w ustawieniu

6. W taktach nieparzystych para wykonuje krok krzesany nogami wewnętrznymi bądź

jednoimiennymi. We wszystkich parzystych taktach tancerka przebiega lub

przeskakuje z pełnym obrotem w prawo lub w lewo z jednej strony tancerza na drugą:

· w odmianie pierwszej w rytmie: dwie ósemki i ćwierćnuta,

· w odmianie drugiej w rytmie: ćwierćnuta i dwie ósemki,

· w odmianie trzeciej w rytmie: dwie ćwierćnuty.

We wszystkich odmianach krok krzesany i przeskoki (odbicie) tancerka rozpoczyna

nogą kierunkową - bliższą tancerza. W czasie przeskoku tancerki tancerz stojąc w

miejscu pomaga tancerce - "przerzucając ją" z jednej strony na drugą.

c) Oparte na kroku obrotowym:

1. "Młynek" - figura obrotowa tańczona w miejscu (obroty w prawo lub w lewo) wokół

wspólnej dla pary osi obrotu. Para wykonuje ją w ustawieniu 8. Tańczący rozpoczy-

nają nogami jednoimiennymi (wewnętrznymi) i poruszają się zawsze do przodu.

2. "Obroty w miejscu w lewo" - w ustawieniu 6 bokiem do siebie - objęcie otwarte.

Para wykonuje obroty w miejscu w lewo wokół osi obrotu, którą stanowi tancerz.

Tancerz tańczy krokiem kulawym w obrocie do tyłu a tancerka do przodu. Tańczący

rozpoczynaj nogami wewnętrznymi.

d) Oparte na hołubcach:

1. "Hołubce zwykłe" - w ustawieniu naprzeciw siebie w parze, z rękami kierunkowymi

wznoszonymi w górę w skos i przytupnięciem trzykrotnym. Tancerz i tancerka

rozpoczynają nogami jednoimiennymi.

2. "Hołubce w kwadracie" - w ustawieniu naprzeciw siebie w parze z rękami kierunk-

owymi bądź odkierunkowymi wznoszonymi w górę w skos i trzykrotnym przytupnię-

ciem w czasie, którego tańczący wykonują każdorazowo ćwierć zwrotu w prawo.

Tancerz i tancerka rozpoczynają prawymi nogami.

KRAKOWIAK - kategoria II

I. USTAWIENIA W PARZE, UJĘCIA, OBJĘCIA I POŁOŻENIA RĄK

A. PODSTAWOWE POŁOŻENIA RĄK:

a) ręce oparte na biodrach - dłonie zaciśnięte w pięści,

b) ręce podtrzymują spódnicę (położenie dla partnerki),

c) ręka wzniesiona w górę w skos,

d) ręce wzniesione w bok (swobodnie wyprostowane), dłonie odwrócone

wewnętrzną stroną ku górze,

e) ręce swobodnie opuszczone w dół.

B. USTAWIENIA W PARZE - UJĘCIA I OBJĘCIA:

a) Ustawienie 1 - przodem do siebie - ujęcie rąk zamknięte.

b) Ustawienie 2 - przodem do siebie - ujęcie rąk otwarte. Prawa ręka tancerza

połączona z lewą ręką tancerki (tancerz podtrzymuje dłoń tancerki). Ręce wolne

mogą mieć położenia różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· swobodnie opuszczone w dół.

c) Ustawienie 3 - bokiem do siebie i przodem do kierunku tańca, w odległości swo-

bodnie wyprostowanych rąk - ujęcie rąk otwarte. Prawa ręka tancerza połączona z

lewą ręki tancerki (tancerz podtrzymuje dłoń tancerki). Ręce wolne mogą mieć

położenia różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· swobodnie opuszczone w dół.

d) Ustawienie 4 - przodem do siebie, w odległości swobodnie wyprostowanych rąk -

ujęcie rąk zamknięte na krzyż. Prawa ręka tancerza połączona uchwytem dłoni z

prawą ręką tancerki a lewa z lewą ręką tancerki.

e) Ustawienie 5 - przodem do siebie w dość bliskiej odległości - objęcie otwarte tzw.

podstawowe. Tancerz prawą ręką obejmuje tancerkę w pasie, lewa ręka tancerki

oparta dłonią na prawym ramieniu tancerza. Ręce wolne mogą mieć położenia

różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzmuje spódnicę,

· lewa ręka partnera wzniesiona w górę w skos a prawa ręka partnerki oparta na bio-

drze bądź podtrzymuje spódnicę

· swobodnie opuszczone w dół.

f) Ustawienie 6 - bokiem do siebie w bliskiej odległości i przodem do kierunku tańca

- objęcie otwarte. Tancerz prawą ręką obejmuje tancerkę od tyłu w pasie, lewa ręka

tancerki oparta na prawym barku tancerza. Ręce wolne mogą mieć położenia

różne:

· są oparte na biodrach,

krakowiak str. 10

krakowiak str. 3

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· lewa ręka partnera wzniesiona w górę w skos a prawa ręka partnerki oparta na bio-

drze bądź podtrzymuje spódnicę,

· swobodnie opuszczone w dół.

g) Ustawienie 7 - bokiem do siebie i przodem w przeciwnych kierunkach w

odległości swobodnie wyprostowanych rąk - ujęcie rąk jednoimiennych. W ustawie-

niu np. prawym bokiem do siebie prawe ręce są połączone a lewe mogą mieć

położenia różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· uniesione w górę w skos,

· wzniesione w bok,

· swobodnie opuszczone w dół.

h) Ustawienie 8 - przodem do siebie w dość bliskiej odległości z nieznacznym prze-

sunięciem sylwetek tańczących w lewo - wzajemne objęcie się prawymi rękami od

przodu w pasie. Ręce wolne mogą mieć położenia różne:

· są oparte na biodrach,

· lewa ręka partnera oparta na biodrze a prawa partnerki podtrzymuje spódnicę,

· uniesione w górę w skos,

· swobodnie opuszczone w dół.

b) Krzesany:

1. krzesany z przytupnięciem trzykrotnym w rytmie: dwie ósemki - ćwierćnuta,

2. krzesany z przytupnięciem dwukrotnym w rytmie: dwie ćwierćnuty,

3. krzesany z przytupnięciem trzykrotnym i półobrotami w prawo i w lewo,

4. krzesany z pełnym obrotem w prawo i w lewo w taktach parzystych - stosują tylko

tancerki,

5. krzesany z płaskim doskokiem na obie nogi i klaśnięciem w dłonie w taktach

parzystych na "1" - stosują tylko tancerze.

c) Krok obrotowy - "Kulawy": można go tańczyć do przodu, do tyłu oraz po liniach

małego koła.

d) Hołubce:

1. hołubce z ręką kierunkową wzniesioną w górę w skos i z przytupnięciem trzykrot-

nym,

2. hołubce z ręką odkierunkową wzniesioną w górę w skos i z przytupnięciem trzykrot-

nym,

3. hołubce z przytupnięciem miarowym jako motyw bezzmienny,

4. hołubce z przebiegnięciem i półobrotami w prawo i w lewo,

5. hołubce z przytupnięciem synkopowanym jako motyw bezzmienny.

IV. PRZYTUPNIĘCIA I ZAKOŃCZENIA TEMATÓW:

a) przytupnięcie miarowe w rytmie dwóch ćwierćnut wykonane w miejscu, do przo-

du i w obrocie,

b) przytupnięcie trzykrotne w rytmie dwóch ósemek i ćwierćnuty wykonane w miejs-

cu, do przodu i w obrocie,

c) tupnięcie pojedyncze na "1" lub na "2" w takcie,

d) doskok na "1" w takcie na obie nogi,

e) doskok na "2" w takcie na obie nogi,

f) klęk tancerza na "1" lub na "2" w takcie jako zakończenie tematu tanecznego.

II. PODSTAWOWE ELEMENTY RUCHU TANECZNEGO:

a) chód taneczny w rytmie ćwierćnut - do przodu, do tyłu i w obrocie przeplatany

przytupnięciami,

b) kroki chodu dostawnego w bok - w prawo i w lewo bez akcentów i z akcentami,

c) bieg taneczny w rytmie ćwierćnut - do przodu, do tyłu oraz w obrotach przepla-

tany przytupnięciami,

d) płaski bieg taneczny w rytmie dwie ósemki - ćwierćnuta do przodu, do tyłu oraz w

obrotach, przeplatany przytupnięciami.

III. KROKI TANECZNE:

a) Cwały

1. cwał bezzmienny,

2. cwał z akcentem (tupnięciem) nogą kierunkową na "1" w taktach nieparzystych -

stosuje tylko tancerz,

3. cwał bezzmienny np. w prawo z doskokiem na "2" w takcie - bez akcentu i z akcen-

tami,

4. cwał zmienny z półobrotami w prawo i w lewo (na przemian) w każdym parzystym

takcie na "2" bez akcentu i z akcentami,

5. cwał z przytupnięciami miarowymi - stosuje tancerz i tancerka,

6. cwał z akcentem nogą odkierunkową - skrzyżnie przed sobą na "1" w taktach

nieparzystych - stosuje tylko tancerz.

b) Krzesany:

1. krzesany z przytupnięciem trzykrotnym w rytmie: dwie ósemki - ćwierćnuta,

2. krzesany z przytupnięciem dwukrotnym w rytmie: dwie ćwierćnuty,

V. FIGURY TANECZNE:

a) Oparte na krokach cwału:

1. "Po kole" - cwał bez akcentów i z akcentami (przytupnięciami) w różnych ustaw-

ieniach tancerza i tancerki względem siebie w parze - z różnymi ujęciami, objęciami

i położeniami rąk.

2. "Drobna kaszka" - (tradycyjna) tańczy się ją w miejscu ruchem obrotowym,

poruszając się drobnymi krokami cwału w prawo i w lewo wokół wspólnej dla pary osi

obrotu w ustawieniu przodem do siebie - ujęcie rąk zamkniętych na krzyż (ustawienie

4).

3. "Drobna kaszka" - (odmiana II) - realizowana jest jak wyżej - tylko tancerz wznosi

rękę kierunkową w górę w skos.

4. "Drobna kaszka" - (odmiana III) - para tańcząc z rękami połączonymi na krzyż

wykonuje w każdym 4 takcie, bez zatrzymywania się, trzykrotne przytupnięcie, z lekkim

pochyleniem się do kierunku ruchu.

b) Oparte na kroku krzesanym:

krakowiak str. 4

krakowiak str. 9

i) Ustawienie 9 - np. lewym bokiem do kierunku ruchu, tancerz za tancerką nieco z

jej lewej strony - objecie otwarte. Tancerz prawą ręką obejmuje tancerkę w pasie od

jej prawego boku, a lewą rękę (kierunkową) składa na biodrze lub na plecach,

wznosi w bok lub w górę w skos. Tancerka obie ręce ma oparte na biodrach, bądź

podtrzymuje spódnicę. Analogiczne ustawienie stosuje się przy zmianie kierunku

ruchu. Tancerz przesuwa się za tancerką w prawo, lewą ręką tancerz obejmuje

tancerkę w pasie od jej lewego boku.

j) Ustawienie 10 - tancerz za tancerką, nieco z tyłu, z jej lewej strony - ujęcie

okienkowe zamknięte. Lewe ręce tańczących połączone na dole (przed tancerzem).

Prawe ręce tańczących połączone na górze (nad tancerką).

W takim ujęciu tańczący poruszają się w przeciwne strony. Odmianą tego ujęcia jest

ujęcie okienkowe otwarte. Ręce jednoimienne np. prawe połączone są nad głową

tancerki.

3. krzesany z przytupnięciem trzykrotnym i półobrotami w prawo i w lewo,

4. krzesany z pełnym obrotem w prawo i w lewo w taktach parzystych - stosują tylko

tancerki,

5. krzesany z płaskim doskokiem na obie nogi i klaśnięciem w dłonie w taktach

parzystych na "1" - stosują tylko tancerze.

c) Krok obrotowy - "Kulawy": można go tańczyć do przodu, do tyłu oraz po liniach

małego koła.

d) Hołubce:

1. hołubce z ręką kierunkową wzniesioną w górę w skos i z przytupnięciem trzykrot-

nym,

2. hołubce z ręką odkierunkową wzniesioną w górę w skos i z przytupnięciem trzykrot-

nym,

3. hołubce z przytupnięciem miarowym jako motyw bezzmienny,

4. hołubce z przebiegnięciem i półobrotami w prawo i w lewo.

II. PODSTAWOWE ELEMENTY RUCHU TANECZNEGO

a) chód taneczny w rytmie ćwierćnut - do przodu, do tyłu i w obrocie, przeplatany

przytupnięciami,

b) kroki chodu dostawnego w bok - w prawo i w lewo bez akcentów i z akcentami,

c) bieg taneczny w rytmie ćwierćnut - do przodu, do tyłu oraz w obrotach, przepla-

tany przytupnięciami,

d) płaski bieg taneczny w rytmie dwie ósemki - ćwierćnuta do przodu, do tyłu oraz w

obrotach, przeplatany przytupnięciami,

e) płaski bieg taneczny w rytmie dwie ósemki - ćwierćnuta do przodu i do tyłu z odrzu-

caniem podudzia do tyłu na "2" w takcie - forma biegu zaczerpnięta z tradycji góral-

skiej (stosuje tylko tancerka).

IV. PRZYTUPNIĘCIA I ZAKOŃCZENIA TEMATÓW:

a) przytupnięcie miarowe w rytmie dwóch ćwierćnut wykonane w miejscu, do przo-

du i w obrocie,

b) przytupnięcie trzykrotne w rytmie dwóch ósemek i ćwierćnuty wykonane w miejs-

cu, do przodu i w obrocie,

c) tupnięcie pojedyncze na "1" lub na "2" w takcie,

d) doskok na "1" w takcie na obie nogi,

e) doskok na "2" w takcie na obie nogi.

V. FIGURY TANECZNE:

a) Oparte na krokach cwału:

1. "Po kole" - cwał bez akcentów i z akcentami (przytupnięciami) w różnych ustaw-

ieniach tancerza i tancerki względem siebie w parze - z różnymi ujęciami, objęciami

i położeniami rąk.

2. "Drobna kaszka" - (tradycyjna) tańczy się ją w miejscu ruchem obrotowym,

poruszając się drobnymi krokami cwału w prawo i w lewo wokół wspólnej dla pary osi

obrotu w ustawieniu przodem do siebie - ujęcie rąk zamkniętych na krzyż (ustawienie

4).

3. "Drobna kaszka" - (odmiana II) - realizowana jest jak wyżej - tylko tancerz wznosi

rękę kierunkową w górę w skos.

b) Oparte na kroku krzesanym:

1. "Krzesana zwykła" - realizowana w ustawieniu naprzeciw siebie, nogami jednoimi-

ennymi. Ręce oparte na biodrach. Partnerka może dłońmi podtrzymywać spódnicę.

2. "Krzesana zwykła" - realizowana w ustawieniu 1.

3. "Krzesana odwracana" - krzesanie realizowane jest nogami jednoimiennym

(zewnętrznymi) w ustawieniu 8. Przytupnięcia tancerz i tancerka wykonują z

półobrotem w prawo lub w lewo (zawsze przodem do siebie) i ze zmianą objęcia się

w pasie.

III. KROKI TANECZNE:

a) Cwały:

1. cwał bezzmienny,

2. cwał z akcentem (tupnięciem) nogą kierunkową na "1" w taktach nieparzystych -

stosuje tylko tancerz,

3. cwał bezzmienny np. w prawo z doskokiem na "2" w takcie - bez akcentu i z akcen-

tami,

4. cwał zmienny z półobrotami w prawo i w lewo (na przemian) w każdym parzystym

takcie na "2" bez akcentu i z akcentami,

5. cwał z przytupnięciami miarowymi - stosuje tancerz i tancerka,

6. cwał z akcentem nogą odkierunkową - skrzyżnie przed sobą na "1" w taktach

nieparzystych - stosuje tylko tancerz,

7. cwał synkopowany - wykonuje tancerz i tancerka,

8. cwał w połączeniu z krokiem konikowym (stosuje tylko tancerz). Krok konikowy może

być wykonywany w dwóch wariantach rytmicznych:

· dwie ósemki - ćwierćnuta

· ćwierćnuta - dwie ósemki.

krakowiak str. 8

krakowiak str. 5

KRAKOWIAK - KROKI.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: