antydekalog.pdf

AntyDekalog

(czwartek, 15 marca 2007) -

INie bêdziesz miał cudzych bogów przed sob±Kto lub co jest najwiêkszym wrogiem Pana Boga w moim

¿yciu? Pieni±dze? Jedzenie? Seks? Praca? Sukces? Sława? Drugi człowiek? Nie. Najwiêkszym wrogiem

Pana Boga w moim ¿yciu jestem ja sam. To ja , autotyran, rozkazujê sobie by zaspokajaæ własne

potrzeby, namiêtno¶ci, ambicje i pragnienia. Potrzebujê do tego pieniêdzy, sukcesu, władzy, seksu. Te

rzeczy daj± mi poczucie syto¶ci, spełnienia, bezpieczeñstwa. Ale na jak długo? Na chwilê. Jestem

oszukiwany. Zaspakajam jeden głód po którym przychodzi nastêpny, jeszcze wiêkszy i bardziej

zniewalaj±cy. Stajê siê niewolnikiem własnych potrzeb. Niewolnikiem samego siebie. Stajê siê dla siebie

bogiem. Tylko Jezus ma moc wyrwaæ mnie z tej niewoli i daæ mi wody, po której ju¿ nie bêdê łakn±æ.

Panie, uwolnij mnie od tego boga!IINie bêdziesz wzywał Imienia Pana Boga swego, bo to daremneCo to

znaczy wzywaæ kogo¶ na daremnie ? To znaczy, ¿e albo kto¶ nie ma ochoty mi pomóc, albo nie wierzê, ¿e

taka pomoc jest realna. Która z tych dwóch mo¿liwo¶ci ma miejsce w mojej relacji z Bogiem? Gdyby Bóg

rzeczywi¶cie nie miał ochoty mi pomagaæ, moja modlitwa była by daremna. Tymczasem Bóg chce mi

pomóc, ale ja w to nie wierzê! I to jest daremne. Wzywaæ Boga na daremnie, to wzywaæ Go

pow±tpiewaj±c jednocze¶nie, ¿e mo¿e w moim ¿yciu co¶ zmieniæ. Modlitwa bez ufno¶ci nie ma sensu.

¦wiêta Faustyna przypomina, ¿e najbardziej ranimy Boga nieufno¶ci± w Jego miłosierdzie. Nie b±d¼my

daremni. Zaufajmy.

III

Pamiêtaj aby¶ dzieñ ¶wiêty spieniê¿ył

Jeden dzieñ bez zysku to za du¿a strata. Nie potrafiê odpoczywaæ ze ¶wiadomo¶ci±, ¿e mój biznes siê nie

krêci. Konkurencja chce mnie zniszczyæ, wiêc muszê siê broniæ. ¦wiêta praca jest wa¿niejsza ni¿ ¶wiêty

dzieñ. Niedziela rano. Obowi±zkowa msza. Ale my¶lami ju¿ jestem w innej ¶wi±tyni. W hipermarkecie.

Zastanawiam siê ile kilogramów kiełbasy kupiæ, jakie piwo. Nowy grill by siê przydał, bo stary ju¿ siê

sypie. Nie mogê te¿ zapomnieæ o wêglu i chipsach. Dzisiaj na działkê przychodz± znajomi. Ech, nie ma to

jak dzieñ ¶wiêty ¶wiêciæ.

Zbyj ojca swego i matkê swoj±

Dopóki mam z kogo¶ korzy¶æ, potrafiê zabiegaæ o jego wzglêdy, byæ dla niego miłym, okazywaæ pomoc i

zainteresowanie. Kiedy korzy¶ci ju¿ nie ma, jako¶ dziwnie mi mija. Szukam sposobu by siê uwolniæ od

niewygodnego ciê¿aru i znale¼æ dla siebie stosowne usprawiedliwienie. Skazujê ich na samotno¶æ

tłumacz±c to swoj± prac±. Oddajê ich do domu opieki społecznej, bo tam bêd± siê mieli najlepiej.

Pozwalam, aby szpital wydał na nich wyrok ¶mierci, by siê nie mêczyli. Przecie¿ kocham swoich rodziców.

Zabij je¶li to konieczne

Jestem gotowy zabiæ wszystko, co mo¿e zabiæ mnie: moje plany, moj± karierê, moje poczucie szczê¶cia i

bezpieczeñstwa, moj± pozycjê. Zabijam os±dem, my¶l±, słowem, gestem, obmow±, artykułem, piosenk±,

papierosem, no¿em, karabinem maszynowym, bomb± atomow±, strzykawk±, zabiegiem ginekologicznym,

pozwem do s±du, milczeniem. Zabijam nawet Boga. Grzechem. A Pan mówi, by¶my nie zabijali. Wzywa

jednocze¶nie, by¶my potrafili po¶wiêciæ to jedno jedyne ¿ycie – swoje własne. Odbierz bli¼niemu

¿ycie dla siebie-mówi demon. Oddaj swoje ¿ycie dla bli¼niego-mówi Pan. Kogo posłucham?

Nie tłum swoich naturalnych potrzeb

Panowanie nad sob± to nie to samo, co tłumienie naturalnych potrzeb. Ka¿dy człowiek ma naturalne

potrzeby fizjologiczne. To oczywiste. Wyobra¼ sobie, ¿e jeste¶ na urodzinach u cioci. Nagle jeden z go¶ci

stwierdzaj±c, ¿e WC jest zajête, na oczach wszystkich zdejmuje spodnie i na ¶rodku pokoju robi wła¶nie

to. Po czym z głupawym u¶miechem mówi: co siê tak gapicie, to moja naturalna potrzeba. I co?

Usprawiedliwimy go? Wiêc dlaczego z tak± łatwo¶ci± przychodzi mi usprawiedliwiaæ siebie za wykroczenia

przeciw szóstemu przykazaniu, twierdz±c, ¿e to moja naturalna potrzeba? Na wszystko jest wła¶ciwy czas

i miejsce. Na seks te¿. Niewiele siê ró¿niê od tego wariata u cioci na urodzinach. Tak jak on stojê ze

http://www.Jezus.com.pl - Chrze¶cijañski Portal Ewangelizacyjny

Generated: 27 March, 2007, 13:44

spuszczonymi spodniami i wmawiam sobie, ¿e to naturalna potrzeba. Naprawdê trzeba byæ wariatem, by

deptaæ taki dar jakim jest seksualno¶æ człowieka. Nie wolno nam korzystaæ z niego jak siê chce i kiedy siê

chce, bo to dar pod szczególn± ochron±. Człowiek musi od siebie wymagaæ. Kto tego nie rozumie, seks

bez ograniczeñ nazywa woln± miło¶ci±. A panowanie nad sob± – tłumieniem naturalnych potrzeb.

Có¿, do wszystkiego mo¿na dorobiæ odpowiedni± filozofiê.

VII

Nie pozwól siê przyłapaæ na kradzie¿y

Ile skopiowałem płyt? Ile wygadałem przez słu¿bow± komórkê? Ile przejechałem na firmowej benzynie?

Ile zyskałem &bdquo;nieznacznie” wpływaj±c na kształt ustawy? Ile

&bdquo;zaoszczêdziłem” omijaj±c podatki? Jakie to ma znaczenie - przecie¿ nikt mi tego nie

udowodni. Na pewno? Nie wyjdziesz z wiêzienia, dopóki nie oddasz ostatniego grosza...

VIII

Nie mów prawdy, je¶li ci siê to nie opłaca

Co jest moj± prawd±? - pyta Piłat w &bdquo;Pasji” Gibsona. Moj± prawd± jest lêk przed tym, ¿e za

wiele stracê, ¿e za bardzo siê nara¿ê, ¿e przegram. I ta prawda sprawia, ¿e wybieram kłamstwo.

Odkrywam w sobie podwójne, a nawet potrójne dno moralne – nie mam odwagi zakwestionowaæ

faktu, ¿e prawda jest najwa¿niejsza, i nie mam jednocze¶nie odwagi, by do niej siê przyznaæ. Wiêc

pozostaje trzecie wyj¶cie – ochoczo głosz±c ideał prawdy ¿yæ w kłamstwie. To patent demona,

stary jak ¶wiat. Nie wa¿ne, ¿e jest ¼le. Wa¿ne, by wygl±dało, ¿e jest dobrze. Jestem jak gmach s±dowy -

pełen m±drych haseł i zapisów o prawdzie i sprawiedliwo¶ci, pełen wzniosłych deklaracji i piêknych

dekoracji. Nikt nie mo¿e mieæ w±tpliwo¶ci, ¿e tutaj prawda i sprawiedliwo¶æ dyktuje wszelkie reguły gry.

Ale ja mam. Reguły ustala własna korzy¶æ, wygrana, własne bezpieczeñstwo. Wszyscy o tym wiedz± i

jednocze¶nie nikt nie mo¿e tego udowodniæ, ani tego zmieniæ. Nie jeste¶my zainteresowani dotarciem do

prawdy, ale uznaniem za prawdê tego, co nam najbardziej odpowiada. Jest tylko jeden s±d, gdzie

kłamstwo to kłamstwo, prawda to prawda, czarne to czarne, a białe to białe. Nie ludzki – Bo¿y.

Ostateczny. Bezpieczny.

Nie odmawiaj tej odrobiny szczê¶cia ¿onie bli¼niego swego

Zło było by bez szans, gdyby nie udawało dobra. Ulegamy pokusom, bo rozmywa siê w nas prawdziwy

obraz kusiciela, jego intencji i zamiarów. Czy dałby¶ siê namówiæ komukolwiek na skosztowanie słodkiego

ciastka wiedz±c, ¿e jest nas±czone cyjankiem potasu? Czy wierzê Bogu, który mówi, ¿e skutkiem grzechu

jest cierpienie i ¶mieræ? Je¶li wierzê, to dlaczego kosztujê? A mo¿e nie wierzê? Zdumiewaj±ca jest

przewrotno¶æ Szatana : jego kłamstwo sprawia, ¿e dobrem nazywam zło, którego siê dopuszczam.

Arsenał sztuczek tego czarodzieja jest niewyczerpany: znajdzie co¶ na ka¿d± okazjê. Hokus - pokus i

moj± nieuporz±dkowana namiêtno¶æ nazywam naturaln± potrzeb±, wobec której nie mogê pozostaæ

obojêtnym. Zaspakajanie cielesnego po¿±dania nazywam ludzkim odruchem miło¶ci, a zdradê –

pój¶ciem za głosem serca. Za ka¿dym razem kiedy ulegam, połykam ¶mierteln± truciznê. Jakkolwiek była

by słodka. Jakkolwiek długi byłby czas oczekiwania na jej działanie. Stojê pod Krzy¿em mojego Lekarza i

błagam o odtrutkê. Wystarczy jedna kropla.

Nie pozwól siê upokorzyæ tym, ¿e kto¶ ma wiêcej ni¿ ty

Najwiêcej ma ten, kto potrafi pogodziæ siê z tym, ¿e nie ma nic. Bez tej umiejêtno¶ci skazujemy siê na

szalon± gonitwê za rzeczami, od których uzale¿niamy nasze szczê¶cie, dobre samopoczucie, sens ¿ycia.

Ju¿ małe dzieci wykształcaj± w sobie ten schemat: muszê mieæ to czego pragnê, bo inaczej bêdê

wrzeszczał i tupał nogami. W niczym nie ró¿niê siê od małego dziecka. Jedynie udajê, ¿e siê ró¿niê.

Uzale¿niam siê od swoich &bdquo;zabawek” jak dziecko i je¶li która¶ jest poza moim zasiêgiem,

stajê siê nieszczê¶liwy, zgorzkniały i agresywny. No, a je¶li to, czego tak pragnê ma kto¶ inny, to ju¿

zupełna katastrofa. Jestem chory na to, ¿e czego¶ nie mam. Wydaje siê, ¿e jedynym lekarstwem jest

mieæ to co¶. Na pewno? Nie lepiej tego czego¶ po prostu nie chcieæ? Kupujemy tony tabletek, proszków i

syropów, bo jeste¶my przekonani, ¿e to one zagwarantuj± nam zdrowie. A czy nie lepiej po prostu nie

http://www.Jezus.com.pl - Chrze¶cijañski Portal Ewangelizacyjny

Generated: 27 March, 2007, 13:44

chorowaæ? Co jest wiêksz± sztuk± i bogactwem: mieæ czy umieæ nie mieæ, czyli po prostu byæ?

Upokarzaj±ce jest nie to, ¿e kto¶ ma wiêcej ni¿ ja, ale to, ¿e jestem tym zniewolony.

Dopóki Dekalog bêdzie dla nas jedynie martwym prawem wyrytym na kamiennych tablicach, naszymi

sercami niepodzielnie zawładnie AntyDekalog. A z tego nic dobrego byæ nie mo¿e....

Adam Szewczyk

http://www.Jezus.com.pl - Chrze¶cijañski Portal Ewangelizacyjny

Generated: 27 March, 2007, 13:44

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: