Najszlachetniejsze rozwiazanie.pdf

Opowiadanie

Najszlachetniejsze rozwiązanie

Pewien człowiek dzięki gorliwej pracy i uczciwym

transakcjom zbudował dobrze prosperujące

przedsiębiorstwo. W miarę upływu lat zaczął się

martwić o jego przyszłość, ponieważ nie miał dzieci

ani bliskich krewnych, z wyjątkiem trzech

siostrzeńców.

Kiedyś przywołał do siebie tych młodzieńców i

oświadczył im:

- Mam pewien problem, a temu, kto wymyśli najlepszy

sposób jego rozwiązania, dam w spadku wszystko, co

posiadam.

Dał każdemu taką samą sumę pieniędzy i poprosił, by

kupili coś, co wypełni jego wielkie biuro.

- Nie wydawajcie więcej, niż wam dałem - powiedział -

i wróćcie przed zachodem słońca.

Przez cały dzień siostrzeńcy, każdy oddzielnie, starali

się wypełnić polecenie wuja. Wreszcie, gdy cienie

mocno się już wydłużyły, posłusznie wrócili, aby zdać

sprawozdanie ze swoich działań. Wuj czekał na nich z

niecierpliwością, ciekawy ich zakupów.

Pierwszy siostrzeniec przytaszczył kilka worków

styropianowych "orzeszków", które po wysypaniu

niemal wypełniły gabinet. Kiedy opróżniono pokój,

drugi siostrzeniec wniósł pęki napełnionych helem

balonów, które uniosły się po całym gabinecie,

wypełniając go lepiej niż styropian. Trzeci natomiast

stał z boku w milczeniu. Wuj zapytał:

- A ty co masz do pokazania?

- Wuju - odrzekł młodzieniec - połowę pieniędzy

wydałem na pomoc dla rodziny, której dom spalił się

wczorajszej nocy. Potem spotkałem grupę

zaniedbanych dzieci i większość z tego, co mi zostało,

dałem na klub młodzieżowy w biednej dzielnicy. Za

niewielką resztę kupiłem tę świecę i zapałki.

Następnie zapalił świecę, a jej światło wypełniło cały

pokój!

Dobrotliwy stary wuj pojął, że oto stoi przed nim

najszlachetniejszy z całej rodziny. Pobłogosławił

siostrzeńca za to, że zrobił najlepszy użytek z

podarowanych pieniędzy, i przyjął go do swego

przedsiębiorstwa.