GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI
v ALGEBRA WEKTORÓW
Kartezjańskim układem współrzędnych prostokątnych (układem ortogonalnym lub ortokartezjańskim) nazywamy uporządkowaną trójkę półosi regularnych wzajemnie do siebie prostopadłych o wspólnym początku i wspólnej jednej długości. Stosujemy oznaczenie OXYZ.
Położenie dowolnego punktu P w przestrzeni można określić za pomocą trójki liczb nazywanych współrzędnymi punktu P, co zapisujemy: P(xp,yp,zp), gdzie:
xp – oznacza współrzędną prostokątną rzutu punktu P na oś OX
yp – oznacza współrzędną prostokątną rzutu punktu P na oś OY
zp – oznacza współrzędną prostokątną rzutu punktu P na oś OZ
Z
zp
P(xp,yp,zp)
yp Y
xp
X
Weźmy punkty A(x1,y1,z1) i B(x2,y2,z2). Punkty te wyznaczają w układzie OXYZ odcinek , którego długość wyraża się wzorem:
Parę uporządkowaną punktów A i B w przestrzeni nazywamy wektorem i oznaczamy symbolem AB lub a, zapisujemy AB=(ax,ay,az), gdzie ax,ay,az nazywamy współrzędnymi wektora AB w układzie OXYZ i obliczamy z zależności:
ax=x2–x1, ay=y2–y1, az=z2–z1
Długość wektora AB, oznaczamy: |AB| lub |a| wyraża się wzorem:
Przykład: Obliczyć długość wektora rozpiętego między punktami P1(0,2,-1) i P2(3,0,1).
Sumą wektorów a=[ax,ay,az] i b=[bx,by,bz] nazywamy wektor, którego współrzędne tworzymy dodając odpowiednie składowe wektorów a i b, tj. wektor postaci:
a + b = [ax+bx ; ay+by ; az+bz]
a
a + b
b
1) a+b=b+a (przemienność)
2) (a+b)+c=a+(b+c) (łączność)
3) a+0=0+a=a (element neutralny dodawania wektorów)
4) a+(-a)=0 (wektor przeciwny)
Iloczynem wektora (niezerowego) a przez liczbę λR, λ0 nazywamy wektor λa skierowany zgodnie ze skierowaniem wektora a jeśli λ>0, a przeciwnie, jeśli λ<0, o długości równej |λa| w postaci. λa=[ λax, λay, λaz].
Jeśli λ=0 lub a=0 to iloczyn ten jest wektorem zerowym.
1) (λ+α)a=λa+αa
2) λ(αa)=(λα)a
dla α, λR
Weźmy n wektorów a1, a2,..., an oraz n liczb λ1, λ2,..., λn R. Kombinacją liniową wektorów a1, a2,..., an nazywamy wektor postaci:
Wektory a1, a2,..., an nazywamy liniowo zależnymi jeśli istnieją liczby λ1, λ2,..., λn nie wszystkie jednocześnie równe zero (tj. ) takie, że:
Jeśli wektory a1, a2,..., an nie są liniowo zależne, to są one liniowo niezależne.
Mówimy, że dwa wektory a i b są kolinearne jeśli są liniowo zależne, natomiast trzy wektory a, b i c koplanarne jeśli są one liniowo zależne.
Rzutem prostokątnym punktu A na oś (skierowaną) S nazywamy punkt A’, w którym prostopadła poprowadzona przez punkt A do osi S przecina ją.
A S
.
A’
Rzutem prostokątnym wektora a=AB na oś (skierowaną) S nazywamy wektor as=A’B’, którego początek A’ jest rzutem początku wektora a, tj. punktu A, natomiast koniec B’ jest rzutem końca wektora a, tj. punktu B.
B
B’ Oznaczmy przez as długość rzutu wektora a na oś S.
as
α
Długość wektora as będącego rzutem wektora a na oś S jest równa iloczynowi długości wektora a i cosinusa kąta nachylenia wektora a i osi S, tj.: |as|=|a|cos(aS).
Wersorem (lub wektorem jednostkowym) nazywamy wektor o długości jeden.
Wektory i=[1,0,0], j=[0,1,0], k=[0,0,1] nazywamy wersorami odpowiednio osi OX, OY i OZ w układzie kartezjańskim OXYZ.
k 1
j
i 1
1
zuzia881