Przewodność cieplna2.doc

(232 KB) Pobierz

 

 

 

AKADEMIA TECHNICZNO-ROLNICZA

W BYDGOSZCZY

 

 

WYDZIAŁ MECHANICZNY

 

 

 

 

 

LABORATORIUM TERMODYNAMIKI

 

 

 

 

 

 

Ćwiczenie nr 9

 

Temat: Pomiar  współczynnika  przewodności  cieplnej

 

      

 

 

 

 

 

                                      

 

 

 

 

 

                                                    Skład zespołu:

                                                    1.Sławomir Białkowski

                                                    2.Tomasz Bojakowski

                                                     Rok III

                                                     Grupa D 

                                                     1994-03-01

 

Przebieg ćwiczenia.

1.Zasypanie przestrzeni między kulistymi powierzchniami koncentrycznymi badanym sypkim materiałem izolacyjnym.

2.Zasilenie elektryczne stanowiska pomiarowego.

3.Odczytanie wskazań woltomierza i amperomierza po ustaleniu tem-

  peratur tz(temperatura powierzchni zewnętrznej w st.C) i   tw(temp. pow. wewn. w st.C) oraz określenie mocy spirali grzejnej: N=U*J /W/.

4.Obliczenie współczynnika przewodności na podstawie zależności:

 

       l=N*d*/p*dzw*dwz*(tw-tz)/

 

    gdzie:

   d-grubość warstwy izolacyjnej;

   dzw-średnica zewnętrzna kuli wewnętrznej;

   dwz-średnica wewnętrzna kuli zewnętrznej;

   d=(dzw-dwz):2.

  

 

   Wnioski.

Wynik doświadczenia pokazuje,że materiał poddany badaniu ma wysoką przewodność cieplną,nie mieszczącą się w granicach dla materiałów izolacyjnych.Stąd też nie jest użyteczny jako materiał

izolacyjny w praktyce.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

AKADEMIA TECHNICZNO-ROLNICZA W BYDGOSZCZY

 

 

 

 

 

 

Laboratorium termodynamiki

 

 

 

 

 

Ćwiczenie 6

 

TEMAT:  Wymiennik ciepła.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykonali : R. Czerwiński

M.Wesołowska

T.Nakielski

 

Studium: dzienne   

Semestr: VI   

Grupa:   D   

Data:95.05.30.

                                                                       

 

 

 

 

 

1. Wiadomości teoretyczne.

 

                 Proces wymiany ciepła jest procesem fizycznym podobnym do procesu dyfuzji i często jest z nią związany. Jest to proces rosprzesztrzeniania się ciepła zarówno wewnątrz ciała, jak i między ciałami o różnej temperaturze.

Rozróżniamy trzy podstawowe sposoby rozprzestrzeniania się ciepła: przewodzenie, czyli kondukcję, unoszenie czyli konwekcję, i promieniowanie, czyli radiację.

Przewodzenie jest procesem rozprzestrzeniania się energii wewnątrz  ośrodka na drodze bezpośredniego zetknięcia się cząsteczek ciała, lub dyfuzji jego drobin, atomów i swobodnych elektronów. Mechanizm tego procesu  zależy od stanu fazowego ciała. W ciałach stałych i cieczach proces przewodzenia polega na przekazywaniu energii drgań drobinom sąsiednim, zimniejszym. W metalach proces ten zachodzi najintensywniej wskutek sprężystych drgań siatki krystalicznej, a zwłaszcza dzięki dyfuzji elektronów  swobodnych.

                 Unoszenie dotyczy płynów i ciał stałych sproszkowanych i polega na zetknięciu się cząsteczek o różnych temp. i ich wymieszaniu w trakcie przepływu

Promieniowanie polega na wzajemnym przekazywaniu energii cieplnej ciał odległych za pośrednictwem energii fal elektro magnetycznych.

                 Wymienniki ciepła dzielimy na:

współprądowe - gdzie zarówno płyn chłodzący jak i chłodzony płyną w tym                  samym kierunku,

przeciwprądowe - oba płyny chłodzony i chłodzący są skierowane przeciwnie                  do siebie,

o prądach skrzyżowanych - gdzie płyn chłodzony i płyn chłodzący płyną                  prostopadle w dwuch różnych płaszczyznach.

 

                 Bilans cieplny wymiennika ciepła:

 

                              mg * cg(t1 - t2) = mz * cz(t4 - t3) = Q

 

                               t1>t2  i  t3>t4  i  t1- t4<t2- t3

 

                 gdzie: m - strumień masy,

                                c - ciepło właściwe płynu przy stałym ciśnieniu,

                                t - temp. płynu

                                Q - strumień ciepła

 

 

 

 

 

 

                

 

 

Strumień ciepła obliczamy także ze wzoru:

 

                              Q = F * k * Dt

 

                 gdzie: F - pole powierzchni wymiany ciepła

                                k - wsp. przenikania ciepła

                                Dt - średnia różnica temp. czynników

 

                 Sprawność wymiennika ciepła:

 

                                          mz * cz(t4- t3)

                              m =

                                          mg * cg(t1- t2)

 

2. Obliczenia

 

                 Strumień masy cieczy gorącej

                              mg = 1 kg/s

                 Ciepło właściwe cieczy gorącej

                              cg = 4,129 kJ/kgK

                 Temp. początkowa cieczy gorącej

                              t1 = 65 oC

                 Temp. końcowa cieczy gorącej

                              t2 = 35 oC

Ciepło właściwe cieczy zimnej

                              cz = 4,193 kJ/kgK

                 Temp. początkowa cieczy zimnej

                              t3 = 10 oC

                 Temp. końcowa cieczy zimnej

                              t4 = 30 oC

                 Sprawność

                              m = 0,93

                 Strumień masy zimnej wody

                              mz = 1,37371

Ustalam przepływ przeciwprądowy

                               Dt = 35 oC

                              Dt = 25 oC

Średnia różnica temp.

                              Dt = 29,72 oC

                 Średnia prędkość przepływu cieczy gorącej

                              w = 1,5 m/s

                 Gęstość cieczy gorącej

                              r = 977,6 kg/m3

                 Średnice wewn. i zewn. rur

                              dw = 160 mm

                              dz = 164 mm

              ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin