Zoe Winters- Claimed Rozdział 7.pdf

Rozdzia ł 7

Anthony otoczył j ą ramionami i natychmiast Cherlee poczuła błogi

spokój, który zaczynała kojarzy ć z jego osob ą . Bezpiecze ń stwo. Wygod ę .

Ale uczucie było krótkotrwałe. Po otwarciu oczy jej pierwszym

odruchem był krzyk. R ę ka Anthony`ego zakryła jej usta aby j ą uciszy ć , w

zamian dziewczyna ugryzła go. Nadal jednak j ą trzymał nie opuszczaj ą c

r ę ki.

Ich spojrzenia spotkały si ę w lustrze. – Nie rób tego ponownie.

Kiwn ę ła głow ą i zaj ę czała przy jego dłoni. Co ś ciemniało i skr ę cało si ę ,

czarno-srebrne fale kł ę biły si ę ponad jego głow ą . Twarz była demoniczna,

oczy błyszczały szkarłatem. Jego z ę by przypominały kły wilka. Widziała

jak okropne szpony opierały si ę o jej policzek, gdzie wyczuwała jedynie

delikatno ść jego opuszków palców.

Odwróciła si ę w niewielkiej przestrzeni, któr ą dał jej aby spojrze ć na

jego twarz. Gdy zerkn ę ła w gór ę na niego ujrzała Anthony`ego. Pi ę kna

twarz, kryształowo niebieskie oczy, długie blond włosy. Z powrotem

stan ę ła przodem do lustra i ponownie powitało j ą demoniczne oblicze.

Je ś li mocno wpatrzyła si ę w obraz nadal mogła w nim rozpozna ć

Anthony`ego. Ale demon obezwładnił jego odbicie, daj ą c do zrozumienia,

ż e jest bardziej demonem ni ż m ęż czyzn ą .

- Kiedy odsun ę r ę k ę obiecujesz nie krzycze ć ?

Dziewczyna potakn ę ła wi ę c powoli odsun ą ł dło ń z jej ust. – Który jest

prawdziwy?

- Oba. Ludzka twarz, któr ą widzisz jest mniej lub bardziej obrazem

tego jak wygl ą dałem b ę d ą c człowiekiem. Jedynie troch ę bardziej idealnym.

Drugi obraz przedstawia to co do mnie doł ą czyło podczas przemiany.

Ludzie widz ą migawki tego obrazu przed ugryzieniem. Moje oczy błyszcz ą ,

kły wysuwaj ą si ę , ale tylko lustro ukazuje cały obraz.

Cherlee nie mogła oddycha ć poczuła jakby nie było w pokoju

ż adnego powietrza, którym mogłaby odetchn ąć . – Dlaczego trzymasz

lustro w szafie? 1

Uwi ę ził jej spojrzenie. – Poniewa ż kocham twój wyraz twarzy w tym

momencie- Anthony pochylił głow ę podczas gdy Cherlee przypatrywała

si ę jego reakcji, powoli przeci ą gn ą ł j ę zykiem po jej szyi. Wymruczał przy

jej skórze. – Musisz si ę uspokoi ć . 2 Pachniesz tak zajebi ś cie dobrze.

Dziewczyna zamkn ę ła oczy i oparła si ę o jego klatk ę piersiow ą . Jej

my ś li przemkn ę ły tam i z powrotem jak schizofreniczny motyl rozdarty

pomi ę dzy przera ż eniem ś wiadomo ś ci ą , ż e mo ż e ż y ć jeszcze tylko par ę

minut, a dziwn ą pewno ś ci ą , która nie była przypadkowa. R ę ka, która

zakrywała jej usta przeniosła si ę na jej włosy przeczesuj ą c je.

- Masz szcz ęś cie, ż e nie jestem głodny.

1 To chyba oczywiste, prawda?

2 Łatwo powiedzieć….

Cherlee zarumieniła si ę gdy cofn ą ł si ę oddalaj ą c od niej. Stała w

ramionach drapie ż nika bez ch ę ci chod ź my krzykni ę cia, gdy pie ś cił jej

gardło j ę zykiem. Wydawało si ę to by ć niepotrzebnym dodatkiem. Ju ż miał

zbyt wiele zalet. Zakołysała si ę na stopach ale zanim mogła upa ść

podsuni ę te zostało pod ni ą krzesło.

Anthony odwrócił mebel frontem do siebie i wygodnie zaj ą ł miejsce

na łó ż ku.

- Ty spowodowałe ś , ż e nie pami ę tam mojego wcze ś niejszego ż ycia-

słowa wypłyn ę ły głucho i stanowczo, gdy je wypowiedziała, jako

stwierdzenie faktu jakby wspominała o rachunku z poczty lub o wyci ą gu

bankowym 3 - Mo ż esz to naprawi ć ?

Anthony spojrzał w dół na swoje r ę ce. – Nie.

- Wi ę c to ju ż wszystko. Wszystko uleciało. Jest tak jakbym urodziła si ę

wczoraj- starała si ę zrozumie ć co to znaczy. Nie ma nadziei na odzyskanie

wspomnie ń z przeszło ś ci jedynie mo ż na posuwa ć si ę na przód. Otrzymała

czyst ą tablic ę je ś li była zła, ale marnotrawstwem jest je ś li nie była. Jako ś

wyczuwała, ż e było sporo wspomnie ń , które chciała wymaza ć .

- Tak. To prawda.

Znała odpowied ź zanim jej udzielił ale jednak poczucie straty

przepływało przez ni ą . Rodzina, przyjaciele, wspomnienia, których nigdy

nie pozna. Czy miała rodziców? Braci? Siostry? Gdzie dorastała? Jakie

było jej dzieci ń stwo?

3 Ale mają porównania już nie miała co wymyśleć. :P

Greta mogłaby pomóc w poukładaniu kilku kawałków układanki i

zaprowadzeniu j ą do innych, którzy mogliby wypełni ć pozostałe luki ale

ż adne z tych wspomnie ń nie b ę d ą nale ż ały do niej. Przynajmniej nie do

ko ń ca. Mogłaby by ć to opowie ść o kimkolwiek innym i nie zrobiłoby to

ró ż nicy. 4

- Przepraszam. 5

Cherlee spojrzała na niego. Nie wygl ą dał na naprawd ę skruszonego.

Dziewczyna nie mogła si ę powstrzyma ć przed zerkaniem w lustro dla

drugiej opinii ale oczy demona wyjawiły tak samo du ż o jak ludzka twarz

Anthonego. Win ę i ż al.

- Dlaczego?- je ś li wampiry usuwaj ą pami ęć , pewnie tak było lepiej i

bardziej ukrywali swoje poczynania. Wydawało si ę , ż e nikt wi ę cej nie

biegał wokoło z amnezj ą . Nie, ż eby miała szans ę na zobaczenie miasta ale

Dayne i Greta zachowywali si ę jakby jej przypadek był szczególny.

- To co powiedziała ś o ostatniej stronie swojego dziennika o Grecie …

Kilka dni po tym próbowała ś jej pomóc wydosta ć si ę z Cary Town. Wpadła ś

i zostałem wezwany aby wyczy ś ci ć twoje wspomnienia o nadnaturalnym

ś wiecie. Potem Dayne poprosił mnie abym ods ą czył z ciała Grety trucizn ę .

Jej krew podziałała na mnie zwi ę kszaj ą c moje żą dze- odwrócił wzrok tak

jakby nie mógł znie ść badawczego spojrzenia i os ą du w jej spojrzeniu.

4 I zobacz Anthony coś narobił…

5 Wow ale dał z grubej rury!

- Przyszedłem do twojego domu. Przeraziłem ci ę i piłem z ciebie, a po

wszystkim usun ą łem twoje wspomnienia. Nie mogłem znie ść my ś li, ż e

b ę dziesz pami ę ta ć mnie, gdy byłem potworem zwa ż ywszy na to i ż nigdy

wcze ś niej nie bała ś si ę mnie. Wzi ą łem za du ż o.

Cherlee gapiła si ę w swoje dłonie pozwalaj ą c jego słowom kr ąż y ć

wokół niej. – Nie wiem co powiedzie ć . Dlaczego ci ę obchodz ę ? Jestem

pewna, ż e nie jestem pierwsz ą osob ą , która si ę ciebie boi- nie potrafiła

sobie wyobrazi ć nikogo kto nie widziałby tego jak Anthony jest

przera ż aj ą cy.

M ęż czyzna wzruszył ramionami. – Widywałem ci ę w ksi ę garni kilka

dni w tygodniu. Lubiłem twojego ducha. Sprawiała ś , ż e czułem si ę jak

człowiek, i brakuje mi tego uczucia. Pachniesz i smakujesz tak dobrze

kiedy si ę boisz, jak najlepsze wino. Ale w tej samej chwili nienawidz ę tego

u ciebie. Nie chc ę , ż eby ś si ę mnie bała.

- Wi ę c nie zamierzasz mnie zabi ć ?

- Ułatwiło by to pewne sprawy. 6

Warga Cherlee dr ż ała, gdy próbowała powstrzyma ć płacz. Je ś li chodzi

o niego to jeszcze nie wyszła w tej sprawie jeszcze z lasu. Wzdrygn ę ła si ę ,

gdy si ę gn ą ł do niej ale tylko oparł dło ń o jej kolano wysyłaj ą c uczucie

spokoju. Nie było to prawdziwe lecz przyj ę ła je.

- Nie, nie chc ę ci ę zabi ć .

- Wi ę c mog ę odej ść ?

- Tego nie powiedziałem.

- Dayne i Greta nie pozwol ą ci przetrzymywa ć mnie w brew mej woli.

6 Co za cynizm. Ubić go to mało…

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: