Rak odbytu.doc

(68 KB) Pobierz
rak odbytu

                              RAK ODBYTU

                               CARCINOMA ANI

 

 

  1. J. Fibak  „Chirurgia”

 

 

 

 

EPIDEMIOLOGIA:

 

· bardzo rzadko

· rak kanału 3x częsciej niż brzegu odbytu

· Rak płaskonabłonkowy odbytu należy do nowotworów rzadko występujących. Stanowi około 1% - 2% wszystkich nowotworów jelita grubego (100 - 200 nowych zachorowań w roku). Występuje głównie u ludzi powyżej 60 r.ż.
 

 

 

 

 

ETIOLOGIA:

 

· uwarunkowanie genetyczne :

-          zmiany w chromosomie 11 i krótkim ramieniu chromosomu 3

 

· zmiany prekursorowe:

-          zmiany płaskie :

    występują najczęściej w strefie przejściowej kanału odbytniczego (Anal Canal Intraepithelial Neoplasia - ACIN). Podstawową cechą tych zmian jest dysplazja, której nasilenie uwarunkowuje zaszeregowanie zmiany jako ACIN 1 (dysplazja małego stopnia), ACIN 2 (dysplazja średniego stopnia), ACIN 3 (dysplazja dużego stopnia, carcinoma in situ).

    Do zmian płaskich należy choroba Bowena (złośliwa transformacja nabłonka płaskiego, charakteryzująca się występowaniem pól nabłonka wielowarstwowego płaskiego z cechami atypii obok obszarów leukoplakii z dysplazją). Charakteryzuje się ona powolnym wzrostem, ale u 5% przechodzi w postać inwazyjną, zaś u 2% występują przerzuty odległe.

    Do innych zmian płaskich należy choroba Pageta, występująca rzadko w tym umiejscowieniu, oraz leukoplakia, występująca często m.in. w przebiegu metaplazji nabłonka przejściowego pokrywającego guzki krwawnicze III stopnia.

-          zmiany wyniosłe :

    kłykciny kończyste (condylomata acuminata) i rak brodawczakowaty (carcinoma verrucosum). Występują one zazwyczaj w wyniku zakażenia wirusem z rodziny Human Papilloma Virus (HPV), często jako skutek kontaktów płciowych.

 

 

 

PATOGENEZA:

 

 

                 rak odbytu





 

              rak brzegu odbytu                            rak kanału odbytu





 

              rozwija się w miejscu                  szerzy się ku górze do dolnej odbytnicy

                połączenia skóry z dolną                            przerzuty w w. chł. pachwinowych

                   częścią kanału

                  u M 4x częściej

 

· granicą jest warstwa przejściowa grubości 10 – 12 mm oddzielająca nabłonej walcowaty od nabłonka płaskiego

 

 

OBRAZ  KLINICZNY:

 

· ból podczas oddawania stolca

· uczucie niepełnego wypróżnienia

· uczucie ciągłego parcia na stolec (pseudobiegunki)

· wydalanie czerwonego śluzu (czerwona galaretka)

· krwawienie

· swiąd

· wydzielina śluzowa

· miejscowa bolesność

· nietrzymanie gazów, lub stolca

· uczucie ciała obcego

· wyczuwalny guz (guz, zmiana płaska lub owrzodzenie)

 

 

BADANIA DODATKOWE :

 

 

· biopsja

· USG przezodbytnicze

·TK lub/i NMR

· Badania immunohistochemiczne (antygen SCC - squamous cell carcinoma)

 

 

ROZPOZNANIE:

 

· Bardzo często rak odbytu jest rozpoznawany i leczony przez długi czas jako zmiana łagodna (75% - 90% przypadków)

 

 

KLASYFIKACJA HISTOLOGICZNA

Rak płaskonabłonkowy kanału odbytu:

·         rak wielkokomórkowy rogowaciejący

·         rak wielkokomórkowy nierogowaciejący (typ raka przejściowego)

·         rak bazaloidalny

KLASYFIKACJA TNM

Cecha T (wielkość guza)

Tx

-

nie można ocenić guza pierwotnego

T0

-

nie stwierdza się obecności guza pierwotnego

Tis

-

rak przedinwazyjny (carcinoma in situ)

T1

-

guz o średnicy poniżej 2 cm

T2

-

guz o średnicy 2 - 5 cm

T3

-

guz o średnicy powyżej 5 cm

T4

-

guz każdego wymiaru, naciekający okoliczne narządy (pochwa, cewka moczowa, pęcherz moczowy). Naciekanie mięśni zwieraczy bez naciekania innych struktur nie zalicza guza do cechy T4


Cecha N (węzły chłonne)

Nx

-

nie można ocenić okolicznych węzłów chłonnych

N0

-

nie stwierdza się przerzutów nowotworowych w okolicznych węzłach chłonnych

N1

-

obecne przerzuty do węzłów okołoodbytniczych

N2

-

obecne przerzuty do węzłów biodrowych wewnętrznych i/lub pachwinowych po stronie guza

N3

-

obecne przerzuty w węzłach okołoodbytniczych i pachwinowych i/lub obustronnie do węzłów chłonnych biodrowych wewnętrznych i/lub pachwinowych

 

Cecha M (przerzuty odległe)

M0

-

nie stwierdza się obecności przerzutów odległych

M1

-

obecne przerzuty odległe


ZAAWANSOWANIE KLINICZNE

Stopień zaawansowania klinicznego

T

N

M

Tis

N0

M0

T1

N0

M0

II°

T2
T3

N0
N0

M0
M0

III°A

T1
T2
T3
T4

N1
N1
N1
N0

M0
M0
M0
M0

III°B

T4
Każdy T
Każdy T

N1
N2
N3

M0
M0
M0

IV°

Każdy T

Każdy N

M1

 

 

 

RÓŻNICOWANIE:

 

· Do innych zmian nowotworowych okolicy odbytu zalicza się guzy:

    brodawczak płaskonabłonkowy

    gruczolak potowy brodawkowaty

    keratoakanthoma

    polipy

    zapalny polip kloakogenny (na podłożu zmian zapalnych)

    oleogranuloma (ziarniniak rozwijający się na podłoży podanych oleistych substancji obliterujących żylaki)

 

 

LECZENIE:

 

· W przypadku raka płaskonabłonkowego kanału odbytniczego leczeniem z wyboru jest terapia skojarzona (radioterapia i chemioterapia)

· W przypadku niepowodzenia leczenia skojarzonego lub wznowy miejscowej po uprzednim leczeniu skojarzonym zaleca się wykonanie amputacji brzuszno-kroczowej (Miles'a) lub wycięcia przezkrzyżowego (Kraske).

· W przypadku raka brzegu odbytu często wystarcza miejscowe, szerokie wycięcie. Gdy nie ma możliwości wykonania wycięcia radykalnego należy rozważyć leczenie skojarzone (radio-chemioterapia) lub napromienianie śródtkankowe (brachyterapia).

· Nie stosuje się elektywnego wycięcia węzłów chłonnych pachwinowo-biodrowych.

Poniżej przedstawiono schemat leczenia raka płaskonabłonkowego odbytu w zależności od umiejscowienia i stopnia zaawansowania klinicznego.

STOPIEŃ ZAAWANSOWANIA KLINICZNEGO

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin