Bystrzyk Parański (Moenkhausia Sanctaefilomenae)
Inne nazwy:
Tetra czerwonooka
Rodzina:
Kąsaczowate (Characidae)
Wystepowanie:
dorzecze Rio Paraguay
Wielkość (samiec/samica):
6 /6
Zalecana pojemnośćakwarium:
brak danych
Zalecana długośćakwarium:
Temperatura:
22-26 °C
pH:
Twardość:
średnio twarda
Charakterystyka:
Ryba raczej spokojna, żyjąca z reguły w stadach, dobrze czuje się w zbiorniku o zacienionym dnie. Gatunek odporny, bez większych wymagań co do jakości wody
Akwarium:
Zbiornik gęsto obsadzamy roślinami, ale należy też pozostawić dużo miejsca do pływania. Dekoracje z kamieni, korzeni itp.
Pokarm:
Zdecydowanie woli pokarm żywy, zwłaszcza zooplankton, ale zadowoli się również suchym jak np. płatki, czy granulat
Rozróżnianie płci:
Samiec jest mniejszy i smuklejszy.
Rozmnażanie:
jajorodne
Miejsce w zbiorniku:
środek akwarium
Chetonik pręgowany (Chaetodon striatus)
Źródło: www.superakwarium.pl
ryba słonowodna
15 /15
23-28 °C
Jest rybą morską.Łatwo rozpoznać go po czterech czarnych pasach na ciele.Jest bardzo wrażliwy na stres. Może być agresywny.
skorupiaki, koralowce, glony.
Cierniooczek Kuhla (Pangio kuhlii)
Piskorek Kuhla, Acanthophthalmus kuhli
Piskorzowate (Cobitidae)
Malezja
5 /4
50 litrów
50 cm
22-28 °C
6
Samce reagują na zmiany pogody i ciśnienia atmosferycznego. Rybka bardzo szybka, żerująca w nocy.
Gęsto zarośnięty i koniecznie z dużą ilością kryjówek .
resztki organiczne i pokarmowe.
Nie zaobserwowano.
dno akwarium
Cierniooczek Myersa (Pangio myersi)
Piskorek Myersa, Acanthophthalmus myersi
Tajlandia
8 /12
60 litrów
24-28 °C
6.5-7
miękka
Cierniooczek Myersa - (Piskorek Myersa) - Acanthophthalmus(Pangio) myersi. Ryby z rodzaju Acanthophthalmus są bardzo podobne do siebie a rodzaj ten obejmuje wiele gatunków i podgatunków. Charakterystyczne dla tych ryb jest wstęgowate, mocna bocznie spłaszczone ciało oraz trzy pary wąsików otaczających otwór gębowy. Piskorki zamieszkują strefy przydenne. Są aktywne głównie po zmroku, w dzień ciężko je zauważyć gdyż najczęściej przebywają w ukryciu. Piskorki to spokojne ryby, które doskonale nadają się do akwariów towarzyskich. Najlepiej trzymać je w gromadzie kilku osobników. Hodowane samotnie rzadko wychodzą z ukrycia.
Akwarium powinno być długie. Piskorki lubią korzystać z kryjówek i zakamarków i chować się pośród roślin, korzeni, kamieni. Preferują przyćmione światło. Dno powinno być miękkie, może zawierać torf i piasek. Piskorki przebywają głównie przy dnie, więc zbyt ostre podłoże może powodować otarcia lub skaleczenia brzucha. Na zmiany ciśnienia atmosferycznego piskorki reagują nieustannym pływaniem wzdłuż boków akwarium. Istotne jest, aby akwarium było szczelnie przykryte. Woda powinna być miękka i lekko kwaśna i świeża - dobrze jest dokonywać podmiany około 10% wody tygodniowo.
Piskorki są wszystkożerne i chętnie jedzą każdy rodzaj pokarmu, zarówno suchy, żywy jak i mrożony. Należy starać się zapewnić zbliansowaną dietę i karmić zróżnicowanym pokarmem - larwy ochotki, komarów, rureczniki, dafnia i pokarmy suche. Należy zauważyć, że piskorki żerują przede wszystkim przy dnie. Zjadają resztki pokarmu, a ze względu na budowę ciała łatwo im dostać się do miejsc niedostępnych dla innych mieszkańców akwarium. Z tego powodu piskorki są często uważane za pomocne przy "sprzątaniu" akwarium.
Brak danych. Można natomiast zauważyć, że ciężarna samica jest bardziej "pulchna" niż samiec.
Ryby te trą się pod powierzchnią wody, bok przy boku, w ruch ślizgowym tak szybkim, że na powierzchni powstają wiry i fale. Po wyrzuceniu z ciała produktów płciowych ryby gwałtownie opadają na dno, wypuszczając z pyska liczne pęcherzyki powietrza. Powtarzają ten proces co 5-10 minut przez dwie do czterech godzin. Zielonkawe jaja o średnicy 1 mm produkowane są w olbrzymiej ilości. Czasami zdarza się, że samice same spontanicznie wycierają się pośród roślin. W niewielkich odstępach czasowych „wystrzeliwują” jednorazowo ponad 100 białych (nie zielonych) jajeczek. Z zapłodnionych jaj po dobie wylęgają się larwy. Mają one pomocnicze, krzaczaste skrzela zanikające po dwóch tygodniach. Najodpowiedniejszym pokarmem dla nich są larwy solowca.
Czerwieniak dwuplamy (Hemichromis bimaculatus)
Pielęgnicowate (Cichlidae)
Afryka, od Nigru do Konga
80 litrów
60 cm
20-27 °C
6-7
Charakterystyczne, jaskrawo czerwone ubarwienie, zwłaszcza w okresie tarła oraz metaliczne niebiesko-zielone połyskujące plamki wzdłuż całego ciała. Najlepiej trzymać od małego kilka osobników i pozwolić im dobrać się w pary. Gdy dorosną w jednym akwarium powinna być trzymana tylko jedna para.
Woda dobrze filtrowana i napowietrzona.
Ryba wszystkożerna, pokarm żywy, mrożony, suchy.
Samiec ma zaostrzoną płetwę odbytową i szersze niż u samicy płetwy. Samica mniejsza i bardziej krępa.
Ikra składana na kamieniu, a następnie przenoszona do wykopanej w podłożu jamy. W okresie tarła Czewieniaki są bardzo agresywne.
dno/środek
Danio lamparci (Brachydanio frankei)
Karpiowate (...
Duch97