Uwagi
(praktyczne, robocze)
dotyczące
prac dyplomowych
pisanych pod kierunkiem
Jarosława Różańskiego OMI
na seminarium z misjologii
UKSW
Warszawa 2004
1.1. Podanie do Rady Wydziału: Po ustaleniu tematu pracy, zebraniu bibliografii i przygotowaniu roboczego planu [do końca III roku] proponuję wystąpienie do Rady Wydziału [na początku IV roku, najpóźniej pod koniec IV roku] z prośbą o zatwierdzenie tematu pracy (uwaga: Rady Wydziału odbywają się zwykle raz w miesiącu).
1.2. Wzór podania (format A-4 – wydruk komputerowy, proszę zadbać o estetykę pisma). Por. „Aneks” 1.
1.3. Przed obroną pracy magisterskiej w sekretariacie należy złożyć:
· Indeks z zaliczeniem studiów
· 4 egzemplarze pracy, w tym 2 egzemplarze xero dwustronne, oprawione w cienką okładkę
· 5 fotografii do dyplomu (rozmiar 4,5 x 6,5 cm)
· Dowód opłaty za dyplom
· Podanie do Dziekana z prośbą o dopuszczenie do obrony pracy i wyznaczenie recenzenta, podpisane przez promotora
1.4. Na egzemplarzach oprawionych w twardą okładkę polecam zdawkowy napis „Praca magisterska” i nic więcej.
1.5. Wzór podania do Dziekana z prośbą o dopuszczenie do obrony pracy i wyznaczenie recenzenta oraz daty obrony (format papieru A-4 – wydruk komputerowy, proszę zadbać o estetykę pisma). Por. „Aneks” 2.
/W poniższym tekście w technicznych uwagach odwołuję się do najbardziej rozpowszechnionego edytora tekstów „Word”/
1.1. Liczba stron: Praca magisterska powinna zasadniczo zawierać Ok. 60-80 stron „czystego tekstu”, bez bibliografii i aneksów (nb. aneksy nie są częścią integralną pracy – zawsze umieszczamy je na końcu). Podstawą przeliczania stron nie jest ich „fizyczna ilość”, ale tzw. „strona znormalizowana” czyli 1800 znaków (w najbardziej rozpowszechnionym edytorze tekstów „Word” można przeliczyć to przez „statystykę znaków” [kliknij: „Plik”; „Właściwości”; „Statystyka znaków”]).
1.2. Czcionka: Rodzaj dowolny, np. „Times New Roman”; wielkość: „12” lub „13” – tekst zwykły; „10” – przypisy.
1.3. Odstępy między liniami proponuję: „1,5”; odstęp po akapicie – 6 pkt.; Wcięcie (pierwszy wiersz) – 0,5 cm.
1.4. Marginesy: proponuje 3,5 cm wewnętrzny i 2,5 cm zewnętrzny (oprawa i przycięcie).
1.5. Proszę nie robić dedykacji ani nie umieszczać motta (J).
NB. Dla promotora (J. Różański OMI J) przed obroną koniecznie przekazać wersję elektroniczną pracy (najlepiej w edytorze „Word”).
1. Strona tytułowa
2. Spis Treści
3. Wykaz skrótów
4. Wstęp
5. Rozdziały
6. Zakończenie
4.1. Instrukcja dotycząca strony tytułowej pracy
· Imię i nazwisko autora pracy (przynależność zakonna o ile autorem pracy jest osoba zakonna)
· Tytuł pracy
· Rodzaj pracy (magisterska, magistersko-licencjacka, doktorska)
· Promotor (imię i nazwisko oraz tytuły naukowe promotora)
· Seminarium, na którym praca była pisana
· Wydział, na którym praca była pisana
· Nazwa uczelni
· Miejsce i rok wydania
4.2. Przykład strony tytułowej (format A-4 naturalnie J): por. „Aneks” 3.
5.1. „Spis treści” powinien zawierać „Układ pracy” (a zatem: Spis Treści; Wykaz skrótów; Bibliografia; Wstęp; Rozdziały; Zakończenie; Aneksy) [por. wyżej, nr 3]
5.2. W zasadniczej części pracy („Rozdziały”) „Spis treści” nie może być zbyt „oszczędny”, ale też nie może być nazbyt rozbudowany. Dlatego proponuję „złoty środek”: „Rozdział” i „Podrozdział” – reszty możesz nie umieszczać; w pracach doktorskich ten spis może być o jeden „poziom” obszerniejszy.
5.3. Wzór spisu treści: „Aneks” 4.
6.1. Wykaz powinien zawierać zasadniczo wszystkie skróty użyte w pracy. Dlatego proponuję (ze względu na wielość odniesień) wykorzystanie dodatku do tomu 6. „Encyklopedii Katolickiej KUL” pt. „Wykaz skrótów” (J. Wróblewski, E. Gilewicz, R. Sawa, Encyklopedia Katolicka. Wykaz skrótów, Lublin 1993). Uwaga: dodatek do tomu 1. też zawiera wykaz skrótów, ale jest on skromniejszy. Właściwie to nie propozycja, a nakaz. Dla pozycji, których brak w tym wykazie tworzymy skróty własne, ale nie mogą się one pokrywać z już istniejącymi w tym wydawnictwie.
6.2. Przy pracach obszerniejszych (Np. doktoracie), gdzie jest wykorzystana duża ilość skrótów, można pominąć większość skrótów, umieszczając po: tytule „Wykaz skrótów” informację:
„Skróty zaczerpnięto z: J. Wróblewski, E. Gilewicz, R. Sawa, Encyklopedia Katolicka. Wykaz skrótów, Lublin 1993. Inne skróty: [i tu następuje lista utworzonych w pracy, innych skrótów]
6.3. Wzór „Wykazu skrótów”: „Aneks” 5.
1. Ogólne wprowadzenie w problematykę pracy
2. Wyjaśnienie tematu pracy (sprecyzowanie tematu i trzymanie się go podczas pisania – dyscyplina!)
3. Określenie celu pracy (w pracach obszerniejszych dobrze jest postawić nawet konkretne pytania badawcze)
4. Można też powiedzieć, dlaczego podjęto taki temat: bo na przykład na ten temat jest mało literatury, bo kwestie stały się ostatnio niezwykle aktualne, poruszają ważne dla misjologii, dorobku polskich misjonarzy kwestie, itp.
5. Omówienie źródeł i literatury przedmiotu
6. Przedstawienie metod pracy
7. Krótkie omówienie treści poszczególnych rozdziałów (przedstawić sucho treść bez wyciągania wniosków).
Nb. 1) Najwięcej problemów sprawia zwykle studentom określenie metod pracy. Cytuję fragment jednego wstępu: „Jak wynika z przebiegu pracy badawczej, w niniejszej pracy zastosowano podstawowe metody pracy naukowo-badawczej, a mianowicie metodę analizy i krytyki piśmiennictwa, metodę analizy historycznej i funkcjonalnej oraz metodę opisową. Unikano z reguły metody porównawczej, poszerzającej pole analizy, gdyż pociągnęłoby to za sobą konieczność zastosowania odmiennych metod i kryteriów doboru źródeł”. Mówiąc o metodzie, odpowiedz sobie na pytanie czy posługiwano się analizą dokumentów, czy metodą historyczną (analizą wydarzeń z przeszłości), czy może komparatystyczną (porównanie dwóch zjawisk, organizmów, instytucji...), albo też korzystano z własnego kwestionariusza – ankiety i na tej podstawie opracowywałeś dane statystyczne. 2) Ważne jest omówienie źródeł i literatury przedmiotu: skąd wzięto informacje do pisania (archiwa, źródła internetowe, raporty…) , najważniejsze książki opracowania; można trochę ponarzekać, że materiałów dotyczących jakiegoś konkretnego rozwiązania brakuje, w związku z czym postanowiono zapełnić tę luką swą pracąJ) 3) „Mam nadzieję, że niniejsza praca przyczyni się do lepszego poznania zasad funkcjonowania...” czegoś tam, dorobku i metod pracy misjonarzy gdzieś tam J.
Uwaga! „Wstęp” i „Zakończenie” piszemy na końcu.
8.1. Rozdziały i podrozdziały to zasadnicza część pracy, rdzeń. „Rozdział” proszę zaczynać od nowej stronicy, podrozdział raczej nie. Numerować można cyframi arabskimi lub rzymskimi. Wyróżnić graficznie tytuł i numer tak rozdziału, jak i podrozdziału. Każdy rozdział powinien zawierać przynajmniej dwa podrozdziały.
Rozdział wstępny nie może być rozdziałem najobszerniejszym ze wszystkich, bo zwykle wprowadza on w temat i jest powtórzeniem wielu rzeczy znanych. Dlatego proponuję „oczytać się”, zrobić notatki, ale napisać go jako ostatni.
8.2. Zasady pisowni języka religijnego: „Aneks” 11. Ważny! Gdyż nadużywa się często dużej litery.
To swego rodzaju bilans pracy (klamra dla całości)
Stawia się tutaj raz jeszcze tezę pracy i jej uzasadnienie.
Ocenia się także na ile i jak udało się tę udowodnić (obalić) zakładaną we wstępie tezę.
Można wyciągnąć wnioski z poszczególnych rozdziałów (nie omawiasz ich treści, jak we wstępie, ale mówisz, jakie z nich płyną wnioski (we „Wstępie” nie przedstawia się wniosków!); także rozdział wstępny: uzasadniasz dlaczego go przedstawiłeś tak a nie inaczej, np. „wprowadza on w tło pracy misyjnej, ukazuje jej uwarunkowania geograficzne, klimatyczne, środowisko kulturowe, historię, itp.
Podaje się ograniczniki – czyli stwierdzenia, które fragmenty pracy świadomie zostały zawężone, gdyż np. wykraczają poza temat: „wiem, że o tym i o tym można napisać więcej, ale z braku miejsca i z tego prostego powodu, że za bardzo wykracza to poza sedno i główne zagadnienia nas interesujące, ograniczam się jedynie do lekkiego zaznaczenia tego problemu, bez wdawania się w zbędne, moim zdaniem, szczegóły”.
Dobrze jest też tu dorzucić kilka uwag „od siebie” dotyczących np. przyszłości omawianego tematu, opinii w kwestii dalszego rozwoju sytuacji, rokowań, nadziei, wątpliwości etc., które wywołują fakty opisane w pracy.
Można też tutaj wskazać na inne, potrzebne pole badań związane z pracą, które nie zostało uwzględnione ze względu na wąski temat i objętość pracy.
7.1. Bibliografia powinna zawierać wszystkie pozycje wykorzystane w pracy (i tylko wykorzystane pozycje), nawet jeśli są one tylko wspomniane w przypisach. Także pozycje zamieszczone na stronach internetowych.
7.2. W pracach o charakterze teologicznym zwykle na pierwszym miejscu uwzględnia się dokumenty Kościoła. Można je wtedy umieścić w „źródłach”. Przy wielu pracach misjologicznych o charakterze bardziej historycznym można je wyodrębnić ze źródeł.
7.3. Wzór: „Aneks” 6.
11.1. Aneksy nie stanowią integralnej części pracy. Są dodatkiem, ale bardzo pożądanym. Zawierać mogą mapy, zestawienia statystyczne, wykresy, dane, do których odwołujemy się w tekście. Z reguły nie są one przedrukiem czy najzwyklejszą kopią materiałów ogólnodostępnych, drukowanych. Powinniśmy się do nich odwołać w przypisach lub w tekście przynajmniej jeden raz, by „usprawiedliwić” ich istnienie.
11.2. W pracach o dorobku polskich misjonarzy proszę o przygotowanie aneksu „Alfabetyczny spis polskich misjonarzy pracujących w …”
11.3. Wzór biogramu misjonarza: por. Aneks 7.
12.1. Cytaty
Powinny być w pracy magisterskiej i to dość dużo J, ale zawsze zaznaczone (cudzysłów, bądź kursywa – proponuję cudzysłów). Jeśli cytat nie jest zaznaczony wyraźnie – to plagiat. Przyjmuje się też /jest to raczej zwyczaj/, że pojedynczy cytat nie powinien być dłuższy niż 14 wierszy. Cytujemy np. tak: „Tu jest tekst cytowany przez Ciebie [z ...
mariusztymczak