T-13. Gospodarka zapasami - Zarządzanie zapasami grup pozycji asortymentowych.doc

T-13. Zarządzanie zapasami grup pozycji asortymentowych

Temat ten stanowił rozszerzenie wcześniejszych rozważań w ten sposób, że - w prze­ciwieństwie do rozdziałów poprzednich - zajmował się zapasem zabezpieczającym nie w pojedynczej (centralnej) lokalizacji, ale w sytuacji rozproszenia zapasu (wielu lokalizacji zapasu). Jednak zarówno tam, jak i we wcześniejszych rozdziałach mowa była o jednej pozycji asortymentowej. Gdy omawialiśmy odnawianie zapasu dżemu truskawkowego, to zajmowaliśmy się wyłącznie dżemem truskawkowym, jak oliwą, to tylko oliwą. I to nie tylko w odniesieniu do samego zapasu, także do jego uzupełniania. Mówiliśmy o dostawach napoju „Orzeźwienie", nie zastanawiając się, czy pan Marek mógł jednocześnie przywieźć od tego producenta inne napoje. Niniejszy rozdział rozwija nasze rozważania właśnie w tym kierunku.

Z tego tematu dowiesz się między innymi:

–        jakie korzyści możemy wynieść z grupowego podejścia do składania zamówień,

–        jak minimalizować koszty utrzymania zapasu grupy pozycji asortymentowej przy ustalo­nej sumarycznej liczbie dostaw.

1. Grupowanie zamówień

Pan Marek ma kilku dostawców. U jednego z nich kupuje oliwę, krewetki i szynkę wyborową. Ich sprzedaż jest zróżnicowana co do wielkości, ale w miarę stabilna - nie wykazuje znaczących trendów ani sezonowości. Do każdej z nich można stosować system oparty na poziomie informacyjnym i składać zamówienia w stałej wielkości.

Oczywiście, każdy z produktów może być zarządzany oddzielnie, niezależnie od pozosta­łych. Oznacza to wyznaczenie dla każdego z nich właściwego poziomu informacyjnego ZI oraz stałej wielkości zamówienia (dostawy). Załóżmy, że dla każdego z produktów będzie to ekonomiczna wielkość dostawy.

Przykład 1

W jednym z tematów (gdy mówiliśmy o zapasie cyklicznym) wyznaczyliśmy już EWD (ekonomiczna wielkość dostawy) dla oliwy (przypomnijmy: EWD = 78 sztuk).

Wyznaczyliśmy tę wartość na podstawie następujących danych:

-                  przewidywany popyt roczny: PPr = 560 sztuk,

-                  jednorazowy koszt uzupełnienia zapasu kuz =13 zł,

-                  roczny koszt utrzymania jednostki w zapasie: kut = 2,40 zł.

Przyjmijmy teraz, że koszt utrzymania kut wynikał (jak to przedstawiono w temacie „Zapas - ile to kosztuje”) ze współczynnika rocznego kosztu utrzymania zapasu (ur) oraz ceny zakupu jednostki produktu: kut = ur • C. Załóżmy, że ur = 0,12, a C = 20 zł.

Poniżej zestawiono dane potrzebne do obliczenia ekonomicznej wielkości zamówienia (dostawy) dla wszystkich 3 rozpatrywanych produktów.

Jak widać, pan Marek przyjął, że koszt uzupełnienia (dla pojedynczej dostawy) jest taki sam dla wszystkich trzech produktów, podobnie jest w przypadku współczynnika rocznego kosztu utrzymania zapasu.

Dla każdego z rozpatrywanych tu produktów możemy teraz obliczyć ekonomiczną wielkość dostawy, korzystając oczywiście ze wzoru:

EWD =

gdzie:

PP0 - przewidywany (planowany, prognozowany) popyt w rozpatrywanym okresie,

WD - wielkość dostawy,

kuz   - jednostkowy koszt uzupełnienia (koszt związany z realizacją pojedynczego zamówienia),

u0  - współczynnik okresowego kosztu utrzymania zapasu,

C    - cena zakupu jednostki zapasu lub jednostkowy koszt wytworzenia.

Jednocześnie, dzieląc planowany popyt przez obliczoną wielkość dostawy, wyliczymy przewidywaną liczbę dostaw w roku:

ld =

Oto wyniki obliczeń: