Rolnictwo ekologiczne

Co to jest ROLNICTWO EKOLOGICZNE?
Nazywane jest też rolnictwem biologicznym, organicznym lub biodynamicznym. Jest to rolnictwo, w którym rezygnuje się z środków chemicznych stosowanych w tradycyjnych gospodarstwach rolnych. W przypadku produkcji roślinnej są to pestycydy, nawozy sztuczne i środki ochrony roślin, a w przypadku hodowli- dodatki paszowe, stymulatory wzrostu itp. Zastępuje się je naturalnymi środkami chroniącymi przed np. szkodnikami, chwastami czy chorobami.



Cele ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO:
Nie niszczenie, lecz poprawianie środowiska itp.
Wytwarzanie żywności, która człowiekowi pomaga, a nie szkodzi
Życie zgodnie z prawami przyrody
Nie niszczenie gleby, maksymalne jej odżywienie, czyli aktywizacja biologiczna
Nie zanieczyszczanie wody, powietrza i gleby
Utrzymywanie zwierząt hodowlanych w optymalnych warunkach bytu
Naturalna ochrona roślin przed chorobami i szkodnikami
Nie wykorzystywanie przyrody aż do degradacji
Podtrzymywanie życia w glebie i nad nią
Tworzenie krajobrazów o dużej powierzchni ekotonów
Traktowanie gospodarstwa jako jednostki ekologicznej, tworzącej organiczny, prawie zamknięty obszar





Różnice pomiędzy rolnictwem tradycyjnym, a ekologicznym:

ROLNICTWO EKOLOGICZNE ROLNICTWO TRADYCYJNE

Wykorzystywanie odnawialnych Wykorzystywanie przyrody aż do
źródeł energii degradacji
Produkcja żywności dobrej jakości Produkcja żywności nienajlepszej jakości
Ochrona wody i gleby Skażenie środowiska
Dobra jakość przechowalnicza Zła jakość przechowalnicza
Plon optymalny Maksymalizacja plonów
Obszar gospodarowania i Intensywność gospodarowania i obszar
agrotechnika optymalna w stosunku nieskoordynowany z warunkami produkcji i
do środowiska środowiska
Specjalizacja dopuszczalna w Zalecania specjalizacji oparte głównie na
ramach zasady prawidłowego kalkulacji ekonomicznej
funkcjonowania gospodarstwa
Optymalna chemizacja, lub jej brak Duża chemizacja
Mechanizacja dostosowana do Mechanizacja wykorzystywana głównie w
warunków glebowych, potrzeb celu ułatwienia sobie pracy
roślin i zwierząt













Stan rolnictwa ekologicznego w Polsce jest bardzo słaby. Rolnicy nie chcą zakładać gospodarstw tego typu, gdyż „przerzucenie” się z gospodarowania tradycyjnego na ekologiczne wiąże się z wieloma staraniami. Trzeba zdobyć potrzebne certyfikaty i zaświadczenia, lecz nie jest to zbyt proste. W dodatku produkcja jest na jakiś czas (parę lat) zatrzymana.
Jednakże w naszych czasach zapotrzebowanie na żywność ekologiczną jest znikoma. Ludzie wolą zaopatrywać się w mniej zdrową- ale o wiele tańszą żywność wyprodukowaną w tradycyjny sposób. Więc bardzo często trzeba dokładać pieniędzy w gospodarowanie ekologiczne.
Dopłat do r. Ekologicznego w Polsce też nie ma, więc jest to jeszcze mniej opłacalne. Być może po przystąpieniu Polski do Unii europejskiej takowe się znajdą, i wtedy ten typ rolnictwa się rozwinie, ale w najbliższym czasie jest to mało prawdopodobne.
Pojęcie r. Ekologicznego, występuje jedynie w niewielu przypadkach małych gospodarstw, które produkują żywność tylko dla siebie i „sąsiadki”. Lecz ich działalność nie jest potwierdzona prawnie jako ekologiczna.

Historia rolnictwa: Rolnictwo należy do najstarszych dziedzin wytwórczości materialnej człowieka - jego początki datuje się na neolit - 10000 do 3000 lat p.n.e. Przejście od łowiectwa i zbieractwa do uprawy roli doprowadziło do "rewolucji" w społecznościach ludzkich, przy czym często wymieniana fazą pośrednią był etap tworzenia ogrodów, które służyły jako tymczasowe zabezpieczenie dla społeczeństw zbieracko-łowieckich na wypadek nieurodzaju. Zmienił się ich tryb życia, z koczowniczego na osiadły; doprowadził do powstania liczniejszych i bardziej złożonych form społecznych, aż do powstania pierwszych wysokich kultur ludzkich; umożliwił dalszą ewolucję umysłowości człowieka; zmienił stosunek człowieka do przyrody, którą zaczął dostosowywyać do własnych potrzeb.

Pierwsza uprawa roli rozpoczęła się ok. 8000 r. p.n.e. na Bliskim Wschodzie (żyzny półksiężyc, Mezopotamia, Egipt), a wkrótce niemal jednocześnie w trzech oddalonych od siebie częściach świata: na obszarze współczesnych Chin, Meksyku i Peru. Pierwszymi roślinami uprawnymi były różne rodzaje pszenicy i jęczmienia (Bliski Wschód). W Azji Południowo-Wschodniej były to groch, bób, ryż i proso, natomiast w Ameryce Środkowej i Południowej - dynia, fasola i kukurydza. I tak dzięki uprawie roślin mogły się rozwinąć wielki cywilizacje starożytne, nazywane niekiedy od głównych roślin uprawnych cywilizacją pszenicy, ryżu i kukurydzy.

Nieco wcześniej doszło do udomowienia niektórych zwierząt: owiec i kóz - ok. 10000-7000 lat p.n.e., później bydło i świnie - ok. 6000 lat p.n.e. Doszło do tego także na Bliskim Wschodzie, skąd, zarówno uprawa roślin, jak i hodowla zwierząt, rozprzestrzeniła się po całym Starym Świecie.

Rolnictwo należy do sektorów gospodarki o najbardziej szkodliwym wpływie na środowisko naturalne i zdrowie. Na poziomie Unii Europejskiej podejmuje się skoordynowane działania na rzecz ograniczenia tego szkodlwego wpływu poprzez integrację polityki rolnej i wiejskiej z polityką ekologiczną.