CW2_Rachunek_Produktu_Narodowego.txt

(32 KB) Pobierz
ĆW 2 

RACHUNEK DOCHODU NARODOWEGO, 
CZYLI JAK MIERZYMY PRODUKT NARODOWY 

ZAGADNIENIA 

 

1. PODSTAWOWE DEFINICJE 


 

2. RUCH OKRĘŻNY W GOSPODARCE 


 

3. PRODUKT KRAJOWY BRUTTO – PKB 


 

4. SKŁADNIKI PKB 


 

5. TRZY METODY LICZENIA PKB 


 

6. PKB W RUCHU OKRĘŻNYM 


 

7. KATEGORIE PKB – METODOLOGIA SNA 


 

8. NOMINALNY I REALNY PKB 


 

9. WADY PKB – HDI 


 

10. PKB W POLSCE – DANE LICZBOWE 


 



1. PODSTAWOWE DEFINICJE 
1. ISTOTA PROBLEMU 








Jest mały problem! 
Podręczniki do makroekonomii z reguły rozpoczynają się zagadnieniami związanymi z dochodem 
narodowym szeroko rozumianym. Poruszają również zagadnienia wzrostu gospodarczego, który 
jest odpowiedzialny za wielkość dochodu narodowego. Z reguły używa się do ilustracji tej 
problematyki kategorii produktu krajowego (PKB). 

Otóż, omawiając zagadnienia związane z PKB, posługujemy się pojęciami, które dokładnie 
będziemy omawiać na kolejnych zajęciach. Problematyka produktu narodowego i wzrostu 
gospodarczego rozpoczyna nasze spotkanie z makroekonomią i skończy ją w upalnym (?) czerwcu. 

Trudno rozdzielić pewne wątki, które przewijają się na pierwszych i ostatnich zajęciach. Dlatego 
też zdecydowałem się zamieścić wybrane zagadnienia z zajęć, które będziemy omawiać na 
ostatnich ĆW w Materiałach dodatkowych do ĆW 2. 

Zagadnienia przedstawione w Materiałach dodatkowych …, posłużą nam tylko do lepszego 
zrozumienia niektórych kwestii związanych z produktem narodowym i wzrostem gospodarczym. 
Nie będą przedmiotem KOL #1. 

Ponadto na początku naszych rozważań podaję krótkie definicje pojęć, które będą przewijały się 
w materiałach do ĆW 2, a będą przedmiotem dokładnej analizy w okresie późniejszym. 

2. WYBRANE DEFINICJE 






. Produkt krajowy brutto (PKB) 


jest miarą wielkości produkcji wytworzonej przez czynniki produkcji znajdujące się na 
terytorium danego kraju, niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem. 

. PKB per capita 


produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca. 

. Wzrost gospodarczy mierzony realnym PKB 


Wzrostem gospodarczym nazywamy powiększenie się realnej wartości produktu krajowego 
per capita (PKB per capita) mierzonej stopą wzrostu realnego PKB per capita. 

 


. Wartość dodana 


jest to przyrost wartości dóbr nowo wytworzonych w wyniku określonego 
procesu produkcji. 

. Dobra finalne (końcowe) 


to dobra nabyte przez ostatecznego użytkownika. Mogą to być dobra konsumpcyjne 
zakupione przez gospodarstwa domowe (GD), dobra inwestycyjne (kapitałowe) nabywane 
przez przedsiębiorstwa (np. maszyny i urządzenia). 

. Dobra pośrednie 


to dobra, które częściowo przetworzone, stanowią nakład w procesie produkcji w innych 
pstwach, gdzie są zużywane. 

. Inflacja 


jest to wzrost przeciętnej ceny dóbr w pewnym okresie. 

. Wskaźnik CPI 


(Consumer Price Index) – wskaźnik cen detalicznych. 

. Wskaźnik PPI 


(Producer Price Index) – wskaźnik cen dóbr produkcyjnych 

. Deflator PKB 


obejmuje zmiany cen wszystkich dóbr wliczanych do PKB 

. Amortyzacja 


zużycie kapitału trwałego, jest miarą zmniejszenia się wartości istniejącego zasobu kapitału 
w danym okresie, będącego wynikiem jego fizycznego lub ekonomicznego zużycia. 

2. RUCH OKRĘŻNY W GOSPODARCE 
1. ISTOTA PROBLEMU 








Za pomocą produktu krajowego brutto (dalej PKB) makroekonomia opisuje ogólny stan 
gospodarki. 

PKB to bardzo istotny wskaźnik. Będzie się przewijał w naszych rozważaniach od początku do 
samego końca. Jest kwintesencją makroekonomii. Im więcej produkujemy dóbr 
i usług, tym PKB jest większy. Właściwie możemy powiedzieć, że jest to najlepszy miernik 
dobrobytu społecznego. Nie jest doskonały, ale lepszego nie ma. 

PKB mierzy 2. zmienne jednocześnie: 

. dochód całkowity mieszkańców danego kraju, 
. sumę wydatków na dobra i usługi. 


Z tego wynika, że w skali gospodarki suma dochodów = sumie wydatków. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


RYNEK 
DÓBR i USŁUGGOSPODARSTWA 
DOMOWERYNKICZYNNIKÓW 
PRODUKCJIPRZEDSIĘBIORSTWAKUPIONE 
DOBRA 
i USŁUGIWYDATKI = PKBDOCHÓD GDCZYNNIKI 
PRODUKCJIPŁACE 
i ZYSKIPRACASPRZEDANE 
DOBRA i USŁUGIDOCHÓD = PKBPRACA-KAPITAŁ-ZIEMIAprzepływ nakładów i produkcjiprzepływ pieniadza 
Rys. 1. pokazuje bardzo uproszczony model ruchu okrężnego. 

 

Rys. 1. Prosty model ruchu okrężnego. 

Ruch okrężny pomiędzy pstwami i gospodarstwami domowymi w gospodarce bez państwa 
i zagranicy przedstawia się następująco: 

1. Gospodarstwa domowe (GD): dostarczają czynniki produkcji (pracę, 
siłę roboczą). 

2. Przedsiębiorstwa (PSTWA) wykorzystują czynniki produkcji i płacą za ich 
wykorzystanie GD. 

3. GD otrzymują wynagrodzenia za pracę i wydają dochody 
na zakup dóbr i usług. 

4. Pstwa sprzedają dobra i usługi, na które zgłaszają popyt GD. 

5. Krąg wewnętrzny – zasoby rzeczowe (dobra i usługi, czynniki produkcji). 

6. Krąg zewnętrzny – przepływy pieniężne (strumienie pieniężne: dochody 
i wydatki). 

7. W prostym modelu (uproszczonym): 

. wszystkie dochody wydatkowane są na zakup dóbr i usług (Y=C): 
dochód czynników produkcji (Y) = wydatkom gospodarstw domowych (C), 
. wszystkie dobra i usługi są sprzedane (Y=C): 
wartość produkcji (P) = całkowite wydatki (C), 
. zyski rezydualne (bezpośrednie dochody czynników produkcji plus 
pośrednie, czyli zyski): produkcja (P) = się strumieniowi dochodów GD (Y), 
czyli (P=Y). 




 

 

 

 


2. RUCH OKRĘŻNY Z UDZIAŁEM PAŃSTWA 








Jest to rozszerzony model gospodarki zamkniętej z udziałem państwa. 

Rys. 2. pokazuje model pełny ruchu okrężnego GD-PSTWA-PAŃSTWO. 

 

Rys. 2. Model pełny: gospodarka zamknięta. 

3. PRODUKT KRAJOWY BRUTTO – PKB 


Produkt krajowy brutto to wartość rynkowa wszystkich finalnych dóbr i usług wytworzonych 
w kraju w danym okresie (kwartał, rok). 

4. SKŁADNIKI PKB 


Na wstępie wymieńmy składniki PKB od strony wydatkowej. Przedstawmy je w postaci poniższej 
tożsamości: 

Y . C + I + G + NX, 

gdzie: 

C (consumption) – konsumpcja, wydatki gospodarstw domowych na dobra i usługi. Do 
wydatków tych zaliczamy zakup dóbr trwałego użytku (np. samochód, 
laptop), jak również dobra nietrwałe (np. żywność). Konsumpcja obejmuje 
również wydatki na edukację. Nie obejmuje natomiast wydatków na zakup 
nowych domów i mieszkań. 

I (investment) – inwestycje, to zakupy dóbr, które w przyszłości zostaną użyte do 
wytwarzania innych dóbr i usług. Inwestycje stanowią wydatki na zakup 
maszyn i urządzeń, budynków i budowli plus zapasy. Do inwestycji 
zaliczamy również wydatki na zakup nowych mieszkań i domów przez 
gospodarstwa domowe. 

G (government) – wydatki państwa, wydatki państwa na zakup dóbr i usług, ponoszone przez 
rząd centralny i władze lokalne. 

NX (net exports) – eksport netto, suma wydatków na dobra wytworzone w kraju i sprzedane 
za granicę (eksport=X), pomniejszone o sumę wydatków krajowych na 
zakup dóbr wyprodukowanych za granicą (import=Z). 
Czyli NX = X minus Z.1 

1 Por. tab. 5., s. 15 niniejszego opracowania. 

RYNEK 
DÓBR i USŁUGGOSPODARSTWA 
DOMOWECRYNKICZYNNIKÓW 
PRODUKCJIPRZEDSIĘBIORSTWAIKUPIONE 
DOBRA 
i USŁUGIWYDATKI = PKBDOCHÓD GDCZYNNIKI 
PRODUKCJIPŁACE 
i ZYSKIPRACASPRZEDANE 
DOBRA i USŁUGIDOCHÓD = PKBPAŃSTWOGPKB 
ceny rynkowePKB 
ceny cz. produkcji= PKB - A - TI = NI 
DOCHODY G 
= TIDOCHODY G 
= TDWYDATKI G 
DOBRA i USŁUGITRANSFERY
5. TRZY METODY LICZENIA PKB 
1. METODA WYDATKOWA – Expenditure approach 








PKB = suma wartości nowo wytworzonych finalnych dóbr i usług. 

2. METODA WARTOŚCI DODANEJ – Output approach 








PKB = sumie wartości dodanej (value added). 

Wartość dodana jest to różnica wartości (ceny) produktu i wartości (ceny) zużytych do jego 
produkcji dóbr pośrednich. Inaczej = przychody minus koszty zużytych materiałów minus import. 
Rys. 3. Ilustruje istotę wartości dodanej. 

 
40Plantacja 
cytryn20Wartość cytrynFirmaWartośćsokucytrynowegoWartość 
dodana 
plantacji 
cytrynWartość dodana 
firmy12Razem wartość 
dodana 20+40=60

Rys. 3. Istota wartości dodanej. 

METODA DOCHODOWA – Income approach 

PKB = sumie dochodów czynników produkcji. 

6. PKB W RUCHU OKRĘŻNYM 


Spójrzmy teraz na produkt narodowy i jego składniki wykorzystując poznane wcześniej modele 
ruch okrężnego w gospodarce. Przedstawimy to w sposób graficzny i algebraiczny zapoznając się 
z innymi równaniami tożsamości. 

1. RUCH OKRĘŻNY: PROSTY MODEL GD – PSTWA 








Powróćmy do prostego modelu ruch okrężnego w gospodarce, akcentując tym razem tożsamości 
wynikające z przyjętych założeń. 

Jak pamiętamy, w modelu tym zakładamy, że występują 2 podmioty: GD i pstwa. Ponadto 
przyjmujemy, że cała produkcja jest sprzedana (czyli skonsumowana, C=Y), jak również to, że GD 
wydatkowują całe swoje dochody na zakup dóbr i usług. Innymi słowy oszczędności (S) = 0. 

Rys. 3. pokazuje te zależności. 


 GDPstwaCISY.C+IWydatki GDDobra i usługi dla GDusługi cz. prod.
dochody cz. prod.
S.IY.C+Skrąg zewnętrznystrumień pieniężnykrąg wewnętrznyosobowo-rzeczowy

Rys. 3. Ruch okrężny i składniki produktu narodowego (GD - Pstwa: gospodarka zamknięta). 

2. TOŻSAMOŚCI WYNIKAJACE Z DEFINICJI DOCHODU (Y), 
KONSUMPCJI (C), OSZCZĘDNOŚCI (S) i INWESTYCJI (I) 








Z rys. 3. wynikają następujące tożsamości2: 

2 Tożsamość (symbol .) oznacza, że równania są z mocy definicji równe, tzn. tożsame. Zasadniczo w późniejszych 
rozważaniach będziemy używali znaku równości (=). 

. S . Y – C 
. Y . C + S 
. Y . C + I 
. Y . C + S . C + I, tak więc: 
. S . I 


Inwestycje (I) są to zakupy now...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin