Żuchowski Henryk Ryszard - Słownik savoir-vivre'u dla Pana(1).txt

(185 KB) Pobierz
henryk ryszard 
         żuchowski

          słownik 
       savoir-vivre'u
          dla pana













          Tom



     całość w #b tomach







          pwzn

          print #f

        lublin #aiig



Przedruku dokonano

na podstawie pozycji

wydanej przez

Wydawnictwo Polihymnia

Lublin 1995



Redakcja techniczna

wersji brajlowskiej:

 Piotr Kaliński

 Marianna Żydek



Skład, druk i oprawa:

 PWZN Print 6 sp. z o.o.

 20-bah Lublin, Hutnicza 9

 tel.8fax (0-81) 746-12-80







Wprowadzenie



Niniejszy słownik przeznaczony jest dla panów, którzy wychodząc z domu 
mogą mieć wątpliwości jak należy się zachować w sytuacjach towarzysko 
niecodziennych. Przeznaczony jest dla mężczyzn, których interesuje nie 
tylko poprawność, ale również formy bardziej eleganckie, a czują potrzebę 
zachowywania się wytworniej, niż nakazują to powszechnie przyjęte zwyczaje.

Dlaczego tylko dla panów przeznaczona jest niniejsza książka?

Bowiem to mężczyzna jest na ogół inicjatorem wszelkich działań 
towarzyskich i na jego barkach spoczywa inicjatywa zaproszeń na wszelkiego 
rodzaju rozrywki kulturalne. On prosi panią do kawiarni, restauracji czy 
teatru. Mężczyzna jako pierwszy rozwiązuje problemy bon-tonu i od jego 
wiedzy w tej dziedzinie i umiejętności zachowania zależy, czy kobieta w 
jego obecności będzie się czuła bezpiecznie. Kobieta polega na swej 
intuicji - mężczyzna jest zmuszony odwoływać się do swej wiedzy. A nic tak 
nie kompromituje kobiety, jak nieudolne zachowanie się partnera. Kobieta 
bowiem jest obrazem, mężczyzna zaś ramą tego obrazu i ta rama musi być jej 
godna.

W książce czytelnik znajdzie zagadnienia z dziedziny savoir-vivre'u 
najczęściej poruszane przez studentów i słuchaczy w czasie moich spotkań.

Natomiast paniom, które zainteresują się niniejszą publikacją, a poczują 
się dyskryminowane jej tytułem, śpieszę donieść, iż następna książka będzie 
nosiła tytuł: Słownik savoir vivre'u dla pani.





aaa 25 starych rad

dla wychodzącego

z domu



- nie opuszczaj mieszkania nieuczesany i nieogolony,

- wyjdź z domu na tyle wcześnie, byś nie musiał biec,

- nie czytaj gazety czy książki, kiedy idziesz ulicą,

- kłaniaj się znajomym zawsze pierwszy, mimo że nie jesteś do tego 
zobowiązany,

- nie pal w miejscach publicznych,

- nie szczędź bliźniemu słów "dziękuję" i "przepraszam",

- jeśli spotkasz znajomego, bądź raczej powściągliwy niż wylewny,

- jeśli nie możesz pomóc, to nie przyglądaj się wypadkom,

- nie bierz udziału w zbiegowiskach,

- nie zwracaj uwagi na zakochanych,

- nie przyglądaj się kalekom i obcokrajowcom,

- nie oglądaj się nawet za najpiękniejszą kobietą świata,

- rozmawiając na ulicy nie mów zbyt głośno,

- nie gwiżdż na ulicy, nawet jeśli jesteś w szampańskim humorze,

- chcąc zatrzymać znajomego - podejdź do niego, a nie wołaj: "Panie 
Janku!!!"

- nie rozmawiaj ze sobą idąc ulicą,

- nie drażnij psów, jeśli na ciebie szczekają,

- nie komentuj w miejscach publicznych odmiennego niż twój sposobu 
zachowania i stylu ubierania,

- pytając o drogę lub godzinę zacznij od słowa "przepraszam",

- wyprzedzając pieszego wieczorem na pustej ulicy zachowaj odpowiednią 
odległość,

- nie załatwiaj na ulicy spraw służbowych ani prywatnych,

- jeśli nie musisz nie wsiadaj do przepełnionych autobusów i tramwajów,

- tamże nie przyglądaj się współpasażerom,

- na spotkania i do pracy przychodź zawsze przed czasem,

- jeśli przekroczyłeś miarę w zabawie, to wracaj zawsze taksówką.





aaa Przykazania

dla pana



1. Nie sprawiaj innym kłopotu swoją osobą.

2. Nie pytaj o to, czego ci nie mówią.

3. Nie obarczaj innych swoim szczęściem i troskami.

4. Mniej mów, a więcej słuchaj.

5. Bądź raczej powściągliwy niż wylewny.

6. Nie wywyższaj się popisując się swoją wiedzą, tytułem, stanowiskiem.

7. Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś.

8. Nie chwal się posiadanym majątkiem.

9. Rozmawiaj o problemach, nie zaś o ludziach.

10. Nie narzekaj.

11. Chwal z umiarem.

12. Krytykuj oględnie.

13. Ciesz się z sukcesów innych.

14. Nie narzucaj się swoją osobą.

15. Nie powołuj się na znajomości.





aaa Aluzja



Z łacińskiego słowa: napomykać, a więc mówić nie wprost, niby nie na 
temat, a dawać do zrozumienia o co mi chodzi. Bardzo nieładny i 
nietowarzyski sposób prowadzenia rozmowy: "niby mnie to nie interesuje, ale 
swoje wiem". Człowiek dobrze wychowany powinien mówić wprost albo wcale. 
Aluzje są siostrami plotek, więc raczej trzeba ich unikać (patrz hasło: 
Plotka)

Czy za aluzję można się obrazić?

Jeśli aluzja zbudowana jest na plotce, to oczywiście.

Jeśli aluzja jest niezawiniona, czy należy przeprosić?

Oczywiście, należy.





aaa Anegdota



Śmieszne, żartobliwe, nieprawdopodobne, krótkie opowiadanie o jakimś 
zdarzeniu, czy osobie.

Z racji swojej, z góry założonej nieprawdzie, anegdota nie czyni szkody, 
a jest miernikiem popularności, jeśli dotyczy osoby. Panowie posiadający w 
"repertuarze" wiele anegdot i umiejący je opowiadać, bywają tzw. "duszą" 
towarzystwa. Dlatego dobrze mieć zawsze kilka "służbowych" anegdot, jeśli 
zdarzy się w rozmowie nieprzewidziana cisza.

Kiedy anegdota nie jest plotką?

Jeżeli treść przedstawia osobę lub wydarzenie w sympatycznym świetle.

Czy wypada w obecności szefa opowiadać o nim anegdoty?

Jeśli ma poczucie humoru to tak. Natomiast nikt nie lubi, kiedy opowiada 
się o nim historyjki z jego życia w obecności kobiet, nawet jeśli anegdoty 
są sympatyczne.





Anonim



Pismo wysłane bez podpisu autora, zawierające prawie w stu przypadkach na 
sto doniesienie o rzeczach nieprawdziwych, mających na celu oczernienie w 
naszych oczach innej osoby. Wprawdzie istnieje przekonanie, że nie ma 
sposobu walki z anonimami, lecz ich nieczytanie i wrzucanie do kosza 
skutecznie zniechęca autorów do uprawiania tego rodzaju korespondencji. 
Człowiek dobrze wychowany nie pisze ani nie czyta anonimów. Anonim łatwo 
odróżnić od normalnego listu, ponieważ najczęściej jest podpisywany 
zwrotem: "Pański serdeczny Przyjaciel" lub dla zmylenia adresata - 
zmyślonym nazwiskiem.

Anonimy, to korespondencja ludzi podłych i tchórzy, którzy nie mogą 
znieść myśli, że komuś może się dobrze powodzić, lub że jest człowiekiem 
szczęśliwym. Z człowiekiem, któremu udowodniono pisanie anonimów powinno 
się zerwać wszelkie kontakty towarzyskie.

Jak zareagować, gdy anonim zawiera prawdę?

Jeśli się raz ulegnie pokusie honorowania anonimu, jego autor to 
wykorzysta i będzie pisał dalej. Informacji zawartych w anonimach nie 
należy przyjmować do wiadomości, nawet jeśli są prawdziwe.





Antrakt



- (czyli przerwa), czas między aktami lub w połowie koncertu. W czasie 
antraktu mamy możliwość sprawdzenia, kto ze znajomych jest w teatrze, 
zwiedzić teatr, udać się do bufetu lub skorzystać z toalety. Należy 
pamiętać, że normalna przerwa w teatrze trwa od 10 do 15 minut - rzadziej 
dłużej - i w tym czasie należy się zmieścić. Wracając po przerwie na 
widownię obowiązują nas te same zasady, co na początku przedstawienia 
(patrz hasło: Teatr)

Czy w czasie antraktu jest obowiązek opuszczania widowni?

Nie ma takiego obowiązku. Natomiast antrakt jest świetną okazją do 
zaznajomienia się z treścią programu teatralnego.

Jeśli pani nie chce wyjść w czasie przerwy, czy pan może ją na ten czas 
opuścić?

Jeśli musi to tak, ale należy przeprosić.





Aperitif



Krótka 15-30 - minutowa forma przyjęcia na stojąco, która odbywa się w 
różnej porze dnia, najczęściej poprzedzająca śniadanie lub obiad. Jako 
samodzielne przyjęcie związana jest z zakończeniem np. konferencji prasowej 
lub spotkania towarzyskiego. (patrz hasło: Przyjęcia)



Czy na spotkanie zwane aperitifem otrzymuje się specjalne zaproszenia?

Jeśli jest to np. zakończenie podpisania umowy, to na ogół organizator 
zaprasza ustnie.





Banknoty



Wielokrotnie w naszej historii powojennej z powodu instalacji znikły z 
obiegu drobne pieniądze metalowe, a zastępowały je banknoty, czyli 
"papierowe znaki pieniężne". Duża ilość niskich nominałów, których większą 
ilość trzeba mieć zawsze przy sobie powodowała lub powoduje, że traktowane 
one są jako mało znaczące papierki. Nieskładane, zgniecione, często 
wyjmowane z kieszeni garściami wskazują na to, że nie przywiązujemy wagi do 
pieniędzy.

Człowiek uważający się za osobę dobrze wychowaną dba o estetyczny wygląd 
wszystkich rzeczy, które wręcza drugiej osobie. Dotyczy to zarówno 
pożyczonych książek, gazet, które wręczamy zawsze złożone, jak i banknotów. 
Prostowanie i składanie ich zabierze nam trochę czasu, ale kiedy takimi 
pieniędzmi będziemy płacili, świadczyć to będzie o naszym szacunku dla 
odbiorcy.

Czy zostawiając kelnerowi na stole pieniądze należy je jakoś ułożyć, czy 
jest to rzecz obojętna?

Powinno się zostawić pieniądze ułożone nominałami: pod spodem największy, 
na wierzchu najmniejszy lub w ten sposób, aby kelner jednym spojrzeniem 
mógł stwierdzić, czy suma pieniędzy jest zgodna z rachunkiem.

Czy kelnerowi można wręczyć pieniądze również w kopercie?

Nie. Pieniędzy otrzymanych w kopercie nie powinno się przeliczać, a 
kelner musi to zrobić. Poza tym trudno wymagać, żeby bez przerwy nosić przy 
sobie koperty.





Bilety wizytowe



Bilet wizytowy zwany powszechnie wizytówką narodził się z potrzeb 
towarzyskich, więc chyba nie przypadkiem pojawił się w Europie na dworze 
Ludwika Xiv, zaś w Polsce w czasach saskich. Pierwsze bilety wizytowe 
różniły się od dzisiejszych tak rozmiarami jak i treścią. Obecny ich 
kształt w niezmienionej formie służy nam od końca Xviii wieku.

Do czego służy bilet wizytowy?

- do wyrażania chęci kontynuowania znajomości,

- do przekazywania krótkich wiadomości,

- zastąpić je słowne przedstawianie się,

- jest dowodem, że było się z wizytą lecz nie zastało się gospodarzy,

- może być używany jako list o krótkiej treści,

- zastępuje karty świąteczne oraz imieninowe.

W zwi...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin