ostra bialaczka limfoblastyczna.doc

(245 KB) Pobierz
ostra białaczka limfoblastyczna

     OSTRA BIAŁACZKA LIMFOBLASTYCZNA

                ACUTE LIMPHOBLASTIC LEUCEMIA (ALL)

 

 

  1. A. Skotnicki, W. Nowak  „Podstawy hematologii”

 

 

 

 

EPIDEMIOLOGIA:

 

· wiek :

 

-          najczęściej przed 10 i po 50 r.ż

-          u dzieci przed 15 r.ż stanowi ¼ wszyskich nowotworów

-          ALL stanowi 80 – 85% białaczek u dzieci

 

 

ETIOLOGIA:

 

 

 

 

 

PATOGENEZA:

 

· ostry rozrost komórek nowotworowych wywodzących się z linii limfoidalnych

 

         

 

 

 

 

 

OBRAZ  KLINICZNY:

 

· przebieg :

 

-          początek choroby jest zwykle nagły

 

· objawy ogólne :

 

-          osłabienie

-          stany gorączkowe i podgorączkowe

-          chudnięcie

-          poty

 

· objawy związane z wyparciem innych linii komórkowych :

 

-          ¯ odpornosci na zakarzenia (granulocytopenia)

-          niedokrwistość

-          skaza krwotoczna (małopłytkowość)

    vide małopłytkowość

 

· objawy naciekania przez kom. białaczkowe tkanek poza szpikiem :

 

-          bóle kostne :

    samoistne

    uciskowe (np. opukiwanie mostka)

-          bóle stawowe :

    naciekanie tkanek okołostawowych

    wynaczynienie krwi

    hyperurykemia

-          hepatosplenomegalia

-          powiększenie węzłów chłonnych

-          objawy guza mózgu :

    nacieki białaczkowe w mózgu i oponach mózgowych

 

BADANIA DODATKOWE :

 

· badanie morfologiczne krwi obwodowej :

 

-          podwyższona, lub prawidłowa liczba leukocytów

-          obecność limfoblastów

-          ¯ liczby pozostałych elementów krwi

 

· rozmaz szpiku kostnego :

 

-          nacieczenie szpiku monoklonalnymi komórkami blastycznymi (limfoblasty)

 

             

 

· badania cytochemiczne :

 

-          wykonuje się na komórkach blastycznych szpiku kostnego

-          polega na uzyskaniu reakcji barwnej z odpowiednimi odczynnikami wykrywającymi dany substrat w komórce

-          ocena aktywności peroksydazy (POX) :

-          reakcja PAS :

    pozwala na wykrycie w limfoblastach ziaren glikogenu uwidacznianych jako czerwono zabarwione ziarnistości

-          barwienie sudanem czarnym B :

    uwidacznia obojętne lipidy, fosfolipidy, cerebrozydy

-          oznaczenie aktywności nieswoistej esterazy :

    umożliwia różnicowanie szregu monocytarnego i granulocytarnego

-          badanie aktywności TdT (krańcowej transferazy deoksynukleotydylowej) :

    występuje w komórkach pochodzenia grasiczego

    oznacza się ją metodą radioizotopową, biochemiczną, histochemiczną i cytofluorometryczną

 

         

 

· badania immunofenotypowe :

 

-          wykrywanie na powierzchni komórek blastycznych antygenów za pomocą przeciwciał monoklonalnych techniką immunofluorescencji posredniej i bezpośredniej

-          za wynik dodatni przyjmuje się stwierdzenie reakcji z danym przeciwciałem w con. 15% komórek

-          do badania pobiera się szpik kostny metodą aspiracyjną, a w przypadku wysokiej leukocytozy także krew obwodową

 

 

· badania cytogenetyczne :

 

-          najczęstsze zaburzenia kariotypu to pseudodiploidia i hiperdiploidia

-          najczęstsze translokacje :

    t(9;22) – chromosom Ph – stwierdza się u ok. 50% chorych u których występuje CD10, za pomocą technik molekularnych stwierdza się obecność genu bcr - abl

    t(4;11)

    t(1;19)

    t(11;14)

 

 

 

 

 

 

ROZPOZNANIE:

 

· do rozpoznania ALL konieczne jest stwierdzenie > 30% blastów w szpiku

 

 

RÓŻNICOWANIE:

 

·

 

LECZENIE:

 

WYTYCZNE OGÓLNE :

 

· leczenie w wyspecjalizowanych osrodkach :

 

· badania diagnostyczne przed leczeniem :

 

-          EKG

-          RTG kl.p.

-          USG jamy brzusznej

-          CT głowy

 

· reżim sanitarny :

 

-          izolacja chorego

-          maseczki

-          mycie rąk przed badaniem

-          dieta pasteryzowana

 

· założenie cewnika centralnego (Hickmana, Groshonga) :

 

-          koniec cewnika należy umieścić jak najbliżej ujścia v. cava superior do PP

-          10 – 15 cm. cewnika powinno się znajdować w tkance podskórnej (zapobieganie infekcjom)

-          cewnik umożliwia podawanie przez kilka niezależnych przewodów dużej ilości kroplówek chemioterapeutycznych, żywienie pozajelitowe, pobieranie próbek krwi do analizy

-          cewnik może byćutrzymywany nawet do 2 lat

 

 

CHEMIOTERAPIA :

 

-          długotrwała (do 3 lat)

-          wieloetapowa

-          wielolekowa

-          opiera się na zasadzie, że z dwóch rodzajów komórek jakie występują w szpiku kostnym – blastycznej i prawidłowej – bardziej wrażliwa na chemioterapeutyki jest populacja nowotworowa, a odbudowujący się po zniszczeniu klonu nowotworowego szpik kostny jest prawidłowy

-          leczenie przebiega w 3 fazach :

    indukcja remisji

    leczenie konsolidujace

    leczenie podtrzymujące

-          przed fazą indukcji nieraz przeprowadza się profazę cytoredukcyjną :

 

· profaza cytoredukcyjna :

 

-          podaje się sterydy w celu redukcji masy nowotworu

-          podaje się w przypadku dużej masy komórek nowotworowych, gdyż duża ilość kwasu moczowego z rozpadających się komórek mogła by zaczopować kanaliki nerkowe i doprowadzić do ONN (zespół lizy guza)

 

· leczenie indukujące :

 

-          celem leczenia jest osiągnięcie całkowitej remisji hematologicznej :

    brak objawów klinicznych choroby

    nieobecnosć blastów w rozmazie krwi obwodowej

    odsetek blastów w rozmazie szpiku poniżej 5%

    RBC i PLT w normie

-          stosuje się polichemioterapię :

    zwykle winkrystyna i daunorubicyna raz w tygodniu przez miesiąc

    dodatkowo prednizon i L - asparaginaza

 

· leczenie konsolidujące :

 

-          prowadzi się po osiągnieciu całkowitej remisji hematologicznej

-          ma na celu zniszczenie przetrwałych jeszcze po indukcji w szpiku kostnym blastów

-          jest bardziej agresywna niż indukcja

-          najwięcej powikłań

-          trwa ok. 8 miesięcy

-          raz w miesiącu cykle chemioterapii :

    MTX, Vepesid, ARA – C, CTX

 

· leczenie podtrzymujące :

 

-          ma na celu profilaktykę nawrotów

-          wstawki reindukcji poprzez stosowanie silnych cykli polichemiotrapii co 3 – 4 miesiące przez 1 – 2 lata

 

· profilaktyka naciekania OUN :

 

-          ze względu na tendencje do naciekania OUN i nie przechodzenie cytostatyków przez barierę krew / mózg

-          podaje się dokanałowo leki cytostatyczne do przestrzeni podpajeczynówkowej

-          obcnie odchodzi się od naświetlania głowy (wywołuje pogorszenie funkcji intelektualnych)

 

 

LECZENIE WSPOMAGAJĄCE :

 

·...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin