#title= Sztuczna inteligencja (częć 1) #params=200;1440;3;2 #HTMLInfo=courses\texts\Mt_02001.htm Zapewne każdy z nas zetknšł się z terminem sztuczna inteligencja. W brzmieniu tych słów jest jaka siła poruszajšca ludzkš wyobranię. Chyba dlatego, że od niepamiętnych czasów ludzie snujš marzenia o stworzeniu istoty rozumnej, choć częciowo naladujšcej nasze zachowania. Jak się okazuje, nie jest to łatwe zadanie. Nad jego rozwišzaniem pracujš od lat rzesze naukowców. Mimo całej otoczki niezwykłoci, u podstaw sztucznej inteligencji leżš bezsprzecznie nauki cisłe, przede wszystkim logika i matematyka. Od czasu, gdy pojawiły się pierwsze komputery, starano się "wbudować" w nie jak najwięcej inteligencji i już na przełomie lat 50. i 60. rozważano konstruowanie takich programów, które pozwolš komputerom samodzielnie "myleć". Tak narodziła się nowa nauka, którš nazwano sztucznš inteligencjš (ang. artificial intelligence). Chciano stworzyć maszyny mogšce podejmować samodzielne działania właciwe istotom mylšcym. Pojawił się jednak problem, jak ocenić, czy okrelone działania sš zaprogramowane, czy już "inteligentne". Rozwišzał go Turing wymylajšc sprytny test. Sprawdzian polegał na konfrontacji maszyny z człowiekiem. W tym celu ustawiano przegrodę tak, aby po jednej stronie znajdował się człowiek, a po drugiej maszyna. Oczywicie człowiek nie wiedział, że będzie komunikował się z maszynš. Jeli w trakcie testu nie był w stanie rozpoznać, że po drugiej stronie jest komputer, to wówczas uznawano maszynę za inteligentnš.
kacha899