BAT Odpylanie wtórnych gazów odlotowych.doc

EP.3  Odpylanie wtórnych gazów odlotowych

Opis: Aż do wczesnych lat siedemdziesiątych stalownie konwertorowo tlenowe były budowane bez wtórnych urządzeń odpylających. W wyniku tego, większość dzisiejszych wtórnych i pomocniczych instalacji odpylających musiała zostać zmodernizowana. Skuteczność takich systemów zależy głównie od miejscowych warunków. Odgrywają one szczególnie ważną rolę przy wyborze i projektowaniu systemu odciągu (obudowy, okapy odciągowe itp.). Określenie wielkości przepływów spalin często zależy od lokalnych warunków i od dostępnego miejsca na zainstalowanie systemów rurociągów, łącznie z określeniem możliwego przekroju poprzecznego rur. Zarówno w przypadku nowych, jak i istniejących instalacji nie ma możliwości przewidzenia skuteczności odpylania z jakimkolwiek stopniem prawdopodobieństwa. Wszelkie próby oceny komplikują dodatkowo ogromne trudności w wykonywaniu pomiarów wyników. Osiągalne skuteczności odpylania przedstawione na rysunku 8.17 zostały obliczone na podstawie prób przeprowadzonych w zakładzie i prób modelowych, obliczeń i obserwacji empirycznych, przy czym mogą się one różnić w zależności od rozpatrywanego źródła emisji i specyfiki technologii produkcji. Nawet optymalna konstrukcja i wysokie wielkości przepływu spalin przy pełnym technicznym odpylaniu nie gwarantują osiągnięcia w dłuższym okresie czasu 100% odpylenia w konwertorowo tlenowym procesie produkcji stali. Zmiany lub nietypowe warunki pracy oraz czynniki środowiskowe, takie jak niecodzienne przepływy powietrza w halach stalowni mogą prowadzić do powstania niemożliwych do wychwycenia strumieni pyłów ulatniających się przez okna dachowe jako emisje wtórne, którym nie można zapobiec.

Rysunek 8.17: Osiągalny stopień odpylania wtórnych gazów odlotowych w stalowniach konwertorowo tlenowych - [EUROFER (Europejska Konfederacja Przemysłu Żelaza i Stali), Zasadowy konwertor tlenowy, 1997]

Wtórne gazy odlotowe powstają przy następujących operacjach:

-          przelewanie z kadzi do kadzi i odżużlanie gorącego metalu

-          ładowanie konwertora tlenowego

-          spuszczanie płynnej stali i żużla z konwertora tlenowego ( konwertorów) i kadzi

-          rafinacja pozapiecowa i operacje spuszczania stali

-          transport dodatków (stopowych –przyp.tłum.)

-          ciągłe odlewanie

Szacunkowe ilości emisji wtórnych wynoszą od 100 do 2000 g/t płynnej stali; ładowanie konwertora tlenowego i operacje spuszczania stali mają największy wkład w te emisje pyłów (130 –1230 g/t płynnej stali) [EUROFER (Europejska Konfederacja Przemysłu Żelaza i Stali), Zasadowy konwertor tlenowy, 1997]. Taki szeroki zakres wartości emisji może być wyjaśniony poprzez fakt, że emisje wtórne są trudne do oszacowania z jakimkolwiek stopniem pewności pod kątem wartości granicznych, oraz poprzez to, że zastosowane środki odpylania są często nieodpowiednio poznane. Daje to w rezultacie sytuację pokrywania się danych dotyczących uwalnianych substancji i danych dotyczących emisji rzeczywistych następujących po wprowadzeniu odpowiednich etapów odzysku spalin i ich oczyszczania.

Ładowanie i spuszczanie

Podczas ładowania gorącego metalu i złomu oraz spuszczania zawartości konwertora, występują nieobniżone emisje pyłu (patrz rysunek powyżej). Ponieważ konwertor jest przechylany, emisje te nie mogą być skutecznie wychwycone przez główny system odpylania. Dlatego też w większości przypadków instalowany jest wtórny (pomocniczy - przyp. tłum.) system odpylania, który usuwa emisje wytwarzane podczas ładowania i spuszczania stali.

Wtórne odpylanie składa się zwykle z okapu odciągowego umieszczonego bezpośrednio nad gardzielą konwertora w przechylonej pozycji i obudowy wokół pozostałych ¾ obwodu konwertora (rysunek 8.18). Okap odciągowy jest umieszczany w miarę możliwości jak najbliżej konwertora. W niektórych istniejących stalowniach konstrukcja okapu odciągu nie pozwala na bliskie zbliżenie do konwertora. W takim przypadku okap odciągowy może być zainstalowany blisko dachu, co powoduje obniżenie skuteczności odpylania, w zależności od wielkości okapu i odciąganej objętości spalin.

Rysunek 8.18: Odpylanie emisji wtórnych podczas ładowania gorącego metalu do konwertora tlenowego - [EUROFER (Europejska Konfederacja Przemysłu Żelaza i Stali) Zasadowy konwertor tlenowy,1997]; ten sam system jest stosowany przy ładowaniu złomu.

Strumień spalin z wtórnego odpylania mieści się w zakresie od 400000 do 1300000 Nm³/godz. [InfoMil,1997], a oczyszczanie jest zwykle wykonywane za pomocą filtrów tkaninowych, chociaż stosowane są również suche filtry elektrostatyczne. Niektóre przykłady wydajności planowych wtórnych systemów odpylania zestawiono w tabeli 8.12. Przykłady te przedstawiają przepływy o wielkości od 650000 do 1000000 Nm³/ godz.

1)        praca z dwoma konwertorami

Tabela 8.12: Dane ze stosowanych systemów odpylania emisji wtórnych pochodzących z operacji ładowania i spuszczania zawartości konwertora tlenowego - [EUROFER (Europejska Konfederacja Przemysłu Żelaza i Stali), Zasadowy konwertor tlenowy, 1997]

Przelewanie gorącego metalu z kadzi do kadzi

Przenoszenie gorącego metalu z kadzi mieszalnikowej do kadzi wsadowych ma miejsce w zamkniętych stanowiskach (rysunek 8.19). Układ zintegrowanej sterowni umożliwia bezpośredni monitoring procesu przenoszenia. Kadź gorącego metalu przenoszona jest poniżej poziomu podłogi stalowni na wozie do przewozu kadzi. Wóz ten przenosi przednią osłonę uszczelniającą, która uszczelnia sklepienie w punkcie odlewania gorącego metalu, tworząc w ten sposób zamkniętą komorę. W przypadku, gdy nie jest możliwe wykonanie pełnej osłony, nad kadzią można zamontować okap odciągu dymów (rysunek 8.20).

...