1.Podać normy i przepisy regulujące obliczenia zapotrzebowanie na moc cieplną pomieszczeń ogrzewanych: Dz. U. Nr 75 rozporz minis infras w sprawie warunkow jakimi powinny odpowiadac budynki i ich usytuowanie; PN-EN ISO 6946:1999komponenty budowlane i elem budynku, opor cieplny i współczynnik przenikania ciepla; PN-EN ISO 13789:200wlasciwosci cieplne budynkow, współczynnik strat ciepla prez przenikanie ; PN-EN ISO 14683:2001mostki cieplne w budynkach, liniowy współczynnik przenikania ciepla, ; PN-EN ISO 13370:2001; PN-B_03430; PN-82/B-02403ogrzewnictwo. Temp obliczeniowe zew
2.Opisać metodykę obliczania zapotrzebowania na moc cieplną pomieszczeń ogrzewanych: Q=Qp(1+d1+d2)+Qw;
Q – zapotrzebowanie na moc cieplną, Qp – straty ciepła przez przenikanie, d1 – dodatek do strat ciepła dla wyrównania wpływu niskich temperatur powierzchni przegród, d2 – dodatek do strat ciepła uwzględniający skutki nasłonecznienia, Qw – zapotrzebowanie na ciepło w wentylacji. Qp=∑Qo Qo=k(ti-te)A k – wspoł przenikania ciepla przegrody ti – temp obliczeniowa w ponieszczeniu, te – temp w przestrzeni przyleglej do danej przegrody, A – powierzchnia przegrody, ;
wpływ wysokości pomieszczenia: δti=(h-4)β; h – wysokość pomieszczenia w m, β – pionowy gradient temperatury oC/m, β=0,33 C/m dla ogrzewania przez promieniowanie, 0,5 dla ogrzewania grzejnikami konwekcyjnymi, 0,75 dla ogrzewania powietrznego;
3 Opisac sposób obl strat ciepla przez przegr przyleg do gruntu. Qg = k (ti + tg) A - przenikanie przez grunt; A – powierzchnia liczona w osiach przegród pionowych i poziomych; ti - temperatura pomieszczeń ogrzewanych wg Dz.U.; k – współczynnik przenikania ciepla; tg – średnia temp. gruntu stykającego się (I strefa +80C, II strefa -200C)
4 Opisac sposób obl mocy ciepla do ogrzewania powietrza wentylacyjnego zapotrzebowanie na moc cieplna do wentylacji Qwo=V*cp*ρ(ti-te); Qw=V[0,34(ti-te)-9]; Qw=V[0,34(ti-te)-7];gdzie: V – strumien objętości powietrza m3/s, ρ – gęstość powietrza kg/m3, cp – cieplo właściwe powietrza J/kg K zapotrzebowanie na moc cieplna budyn QB=0,0009∑Q
5. Rodzaje nośników energii w centralnym ogrzewaniu: olej opałowy EL; olej opałowy S, drewno, słoma, koks, węgiel kamienny, węgiel brunatny, torf, gaz ziemny L, gaz ziemny H, gaz typu GZ-35, gaz typu GZ-50, propan techniczny, butan techniczny, biogaz;
6.Klasyfikacja kotłów C.O.: a) stalowe typu ES–KA lub żeliwne STREBEL, płomienicowo – płomieniówkowy, płomieniówkowy typu WCO–80, wodnorurkowy typu WLM, VITOLA 200, VITOROND 200, typu BAVARIA, b) ze względu na rodzaj czynnika nośnego: wodne, parowe, powietrzne (nagrzewnice), c) ze względu ma temperaturę: niskotemperaturowe do 95o, średniotemperaturowe do 115o, wysokotemperaturowe powyżej 115o, d) parowe: niskoprężne kotły 0,7 bara, wysokoprężne, e) ze względu na nośnik energii: na paliwo stałe, gazowe, olejowe, elektryczne;
7.Odprowadzenie spalin z kotłów. Odprowadzenie spalin musi być na zewnątrz budynku specjalnymi przewodami spalinowymi. Przewody spalinowe składają się z rur spalinowych i kanałów spalinowych wykonanych w ścianie wewnętrznej. Opis: a) rury spalinowe – wykonuje się najczęściej z blachy stalowej o grubości 0,5 do 1 mm, połączenie rury spalinowej z odbiornikiem musi zapewnić szczelność. b) kanały spalinowe – należy prowadzić pionowo, kanał ten musi być przedłużony 150 cm poniżej wylotu rury spalinowej i zakończony drzwiczkami zamykanymi na klucz, co umożliwia kontrolę i oczyszczanie kanału.
8.Klasyfikacje ogrzewań ze względu na sposób rozprowadzania czynnika grzewczego: a) płomieniówki, b) płomienice; podział czynników grzewczych: a) paliwo stałe: olej opałowy, węgiel, miał, drewno, słoma, koks, b) paliwo gazowe: gaz ziemny, biogaz;
9.Klasyfikacja C.O. ze względu na: a) parametry: wysokoparametrowe, średnioparametrowe, niskoparametrowe; b) czynniki grzewcze: pompy ciepła, kolektory słoneczne, piece rezystancyjne, gaz ziemny, gaz butlowy (propan, butan), olej opałowy, czynnikami grzewczymi w wymiennikach ciepła są para wodna i ciecze.
10. Klasyfikacja i rodzaje grzejników: a) ze względu na rodzaj użytego materiału do wykonania: stalowe, żeliwne, aluminiowe, b) ze względu na sposób oddawania ciepła do pomieszczenia: konwekcyjne, promieniowe, c) grzejniki członowe typu S, T, TA, TA1: charakterystycznym czynnikiem tego grzejnika jest powtarzalne żebro o wysokości 60 cm, najmniejsza liczba członów to 2, górna granica to 25-30 członów, mogą być żeliwne lub stalowe; d) grzejniki z rur stalowych gładkich (drabinkowe): są stosowane w łazienkach, szerokość 10-80 cm, wysokość 110-230 cm, e) grzejniki klasyczne Φ76x3, Φ57x3, DN40, f) grzejniki z rur stalowych ożebrowanych Faviera: stosowane w dużych pomieszczeniach, mogą być jednorzędowe, dwurzędowe, trójrzędowe, czterożebrowe, g) grzejniki z rur żeliwnych: mało spotykane, h) płaszczyznowe: duże blachy połączone ze sobą, panele połączone żebrem, wysokość 90, 60, 50, 45, 30,20, długość 40-300 cm,
11.Zasady doboru grzejników: Fs = Qn x f;
Fs – normalna moc cieplna (moc grzejnika),
Qn – zapotrzebowanie na moc cieplną pomieszczenia,
f– współczynnik przeliczeniowy z tabeli ustalany na podstawie tz, tp, ti; Q=A*k*Δt, A – pole powierzchni, Δt – różnica potencjałów cieplnych, Qg=A*k*Δtg, gdzie Δtg=[(Tz+Tp)/Tz]-ti, gdzie Tz – temp. zasilania, Tp – temp. powrotu czynnika, ti – temp. obliczeniowa pomieszczeń, A=[Qg/k*Δtg]*β1* β2* β3* β4, gdzie współczynniki korekcyjne: β1 – uwzględniające sposób zabudowy; β2 – uwzględniające sposób połączenia grzejnika do instalacji, β3 – ze względu na to że grzejnik jest montowany pod sufitem, β4 – uwzględniająca schładzanie wody w instalacji;
12.Sposoby rozprowadzania przewodów centralnego ogrzewania: a) przewody poziome-rozprowadzające, b) przewody pionowe – piony, c) gałązki; górny – przewody zasilające i odprowadzające znajdują się nad odbiornikiem; dolny – przewody znajdują się pod odbiornikiem;
13.Narysować i opisać rozwinięcie instalacji w małym budynku mieszkalnym: Przewody centralnego ogrzewania łączone za pomocą lutowania, spawania, z armaturą za pomocą łączników gwintowanych. Przewody muszą mieć możliwość zmiany długości oraz przemieszczania się. Przejścia przez ściany wykonuje się z zastosowaniem rur ochronnych. Między stałymi miejscami zamocowania przewodów i na odejściach pionów stosuje się odsadzki kompensacyjne. Przewody można prowadzić po ścianach, lecz powinny być montowane równolegle w odległości od tynku nie mniejszej od średnicy instalowanego przewodu. Na przewodach poziomych rozprowadzających, pionowych oraz przy grzejnikach montuje się zawory regulacyjne. Grzejniki umieszcza się na ścianach zewnętrznych pod parapetami okien, montując je za pomocą wsporników.
14.Zasady doboru średnic instalacji C.O: Instalacje C.O. dobieramy mając dane: najmniejsze ciśnienie zasilania, geometryczną różnicę wysokości, liniowe opory przepływu, współczynnik oporów miejscowych. Metoda podobnych prędkości: takie przyjmowanie średnicy aby strata ciepła przypadająca na 1 metr nie była większa od 100 Pa na m; Vi=Ai*wi=(Π*Di2/4)*wi;
15.Armatura stosowana w instalacjach C.O:
a) przewody – rozprowadzają czynnik grzewczy (wodę, parę), b) zawory – przelotowe z brązu, żeliwa ciągliwego, łączone z przewodami na gwint (zawory redukcyjne), zwrotny, przelotowy zwrotny, czerpalny, c) grzejniki – zamocowane za pomocą wsporników do ściany, odległość od ściany nie powinna być mniejsza od 40 mm, odległość od parapetu co najmniej 60 mm, d) naczynie wzbiorcze – przeznaczone do przyjęcia nadmiaru wody który powstaje przez rozszerzenie się jej pod wpływem temperatury, e) armatura regulacyjna, zawory przygrzejnikowe;
16.Sposoby zasilania w wodę instalacji wodociągowej budynku: Instalacja wodociągowa ma za zadanie doprowadzić wody do celów pitnych i sanitarnych. Woda może być pobierana z ujęcia lokalnego lub miejskiej(centralnej) sieci wodociągowej poprzez wykonanie podłączenia domowego z wodomierzem.
17.Opisać sposoby włączania instalacji wodociągowej do sieci wodociągowej. Ujęcie – filtry – miejska sieć wodociągowa poprzez rury żelbetowe lub rurociągi żeliwne. Połączenie domowe składające się z połączenia z magistralą, zasuwa podziemna umożliwiająca odłączenie budynku od sieci wodociągowej, wodomierz, studzienka, piony, odgałęzienia. Woda od wylotu do budynku płynie do poziomych przewodów rozdzielczych, do których przyłączone są piony, doprowadzające wodę do poszczególnych kondygnacji budynku. Od pionu biegną rozgałęzienia zaopatrzone są w zawór przelotowy, umożliwiający odcięcie dopływu wody.
18.Omówić sposoby zaopatrzenia budynku w wodę z lokalnych ujęć wody gruntowej. Studnia, ujęcie wody z rzeki, ujęcie z jeziora, pompy ręczne, głębinowe, ośrodkowe.
19.Maksymalne odległości przyborów od pionów: 2-2,5m dla MU, 5m dla pozostałych.
20.Omówić rodzaje armatury czerpalnej. Do pobierania wody z rurociągu służą zawory czerpalne, które w zależności od przeznaczenia mogą być zlewowe, umywalkowe, laboratoryjne. W instalacjach domowych najczęściej stosuje się baterie- stanowiące połączenie dwóch zaworów czerpalnych w jednym korpusie, pozwalającym ma mieszanie wody zimnej i ciepłej.
21.Sposoby i wysokości montażu armatury czerpalnej. 0,5-0,6 zlewy; 0,8-0,9 zlewy i zlewozmywaki przeznaczone do pracy w pozycji stojącej; 0,75-0,8 umywalki; 0,65 pisuary. Mocowane do obudowy i do ściany; 0,4 ustęp
22.Opisać zadania zaworów zwrotnych w instalacjach wodociągowych i wskazać miejsce ich instalowania. Zawory zwrotne stosuje się w celu uzyskania ruchu wody tylko w jednym kierunku i zatrzymanie przepływu w przeciwnym kierunku.
23.Wymienić przykłady zabezpieczenia antyskażeniowego w instalacjach wodociągowych. Czyszczenie wody przez filtrowanie jest niewystarczające. Stosujemy metody chemiczne i biologiczne. Zbyt duża ilość żelaza- odżelazianie, Duża twardość- zmiękczanie, Mangan z rozkładu resztek roślinnych- sposoby mechaniczne, chemiczne i biologiczne, Niekorzystny smak lub zapach- odkwaszanie lub odgazowanie, Utlenienie fenoli- chlorowanie wody, Dezynfekcję pozostałych bakterii chorobotwórczych- chlorowanie, naświetlanie promieniami UV, ozonowanie, Kontrola jakości w stacjach oczyszczania wody.
24.Jakie jest maksymalne ciśnienie robocze w instalacjach wodociągowych i czym jest warunkowane? 0,6Mpa.
25.Rodzaje wodnych instalacji zabezpieczenia przeciwpożarowego. Zawory hydrantowe, automatyczne tryskacze i zraszacze.
26.Co to jest tryskacz? Podać sposoby jego działania. W pomieszczeniach z materiałami łatwopalnymi lub dużą ilością osób- włókiennicze, teatry- pod stropem chronionych pomieszczeń instalacja wodociągowa, na rurach co jakiś odstęp montuje się tryskacze. Zawory uruchamiane samoczynnie pod wpływem podwyższenia temperatury w pomieszczeniu. Otwarcie tryskacza następuje poprzez stopienie się łatwo topliwego stopu, z którego wykonany jest zamek. Pod naciskiem wody korek zostaje wypchnięty, strumień wody uderza w rozpryskiwacz, na którym ulega rozdeszczeniu. Uruchamia się sygnał dźwiękowy i główne przeciwpożarowe źródło wody poprzez uruchomienie zaworu alarmowego.
27.Co to jest zraszacz? Podać sposoby jego działania. W celu ochrony wewnętrznych powierzchni, gdzie pożar może rozprzestrzenić się szczególnie szybko lub powierzchni zewnętrznych stosuje się zraszacze- stale otwarte, rozpryskiwacze łopatkowe lub podobne do tryskaczy. Uruchamiają się ręcznie lub automatycznie przez otworzenie zaworu na głównym przewodzie zasilającym instalację.
28.Podać wartości wymaganych ciśnień przed armaturą czerpalną w instalacjach wodociągowych. Ciśnienie wody w instalacji wodociągowej budynku, poza hydrantami przeciwpożarowymi powinno wynosić przed każdym punktem czerpalnym nie mnie niż 0,05 Mpa i nie więcej niż 0,6 Mpa. Natrysk 0,15 dm3/s, ZL i U – 0,07 dm3/s, pralka 0,25 dm3/s.
29.Wymienić przykłady nominalnych natężeń wypływu wody z armatury czerpalnej: Pralka 0,25; płuczka 0,13; umywalka 0,07; wanna 0,15; zlewozmywak 0,07; zmywarka 0,15.
30.Co to są obliczeniowe przepływy w przewodach instalacji wodociągowych i jak się je określa. q=0,682(∑qn)0,45-0,14 gdy 0,07≤∑qn≤20; qn<0,5 lub q=1,7(∑qn)0,21-0,7; qn- nominalny wypływ z punktów czerpalnych, q- przepływ obliczeniowy
31.Regulatory bezpośredniego działania (armatura). Rodzaje: armatura zaporowa (odcinanie przepływu) (zawory, zasuwy, kurki), armatura zabezpieczająca (zawory zwrotne zapewniają jednokierunkowość, zawory bezpieczeństwa, armatura wyłączająca), armatura regulująca (zwory, klapy dławiące, zawory redukcyjne, zawory mieszające), armatura uzupełniająca (odpowietrzająca, odwadniająca, separująca, pomiarowa) (termometry, nanometry, przepływomierze), ze względu na użyty materiał (żeliwo, staliwo, stal nierdzewna, miedź i stopy i tworzywa).
32. Przybory gazowe: układ przewodów, kurek główny, zawory, armatura, kształtki, urządzenia do pomiaru zużycia gazu, przewody spalinowe.
33.Sposoby obliczania współczynnika ciepła: q=-λ grad(t)=λ*Δt/δ; q – współczynnik przenikania ciepła, λ – kondukcyjność cieplna przegrody, δ – grubość ściany, Δt – różnica temperatur.
33b.Rodzaje przewodów stosowanych w budownictwie: stalowe czarne bez szwu, stalowe bez szwu walcowane, stalowe ze szwem walcowane, stalowe ze szwem spawane, ocynkowane i miedziane.
34.Zabezpieczenie instalacji grzewczych. Urządzenie zabezpieczające powinny składać się z: zaworu bezpieczeństwa z przewodem dopływowym i odpływowym, naczynia zbiorczego przepływowego (pochłania nadwyżkę wody pozostałą np. w skutek zwiększenia objętości po wypełnieniu przewodu), rury zbiorczej, termometru, manometru, sygnalizatora przerywającego pracę palnika w przypadku przekroczenia temp dopuszczalnej.
hantajo