POGLĄDY CZTERECH IMAMÓW NA KWESTIĘ MUZYKI
Opracowanie: Szeikh Abu Abdu-Rahmân al-Fawzi al-Athari
Tłum. na angielski: Mâz Qureszi
Tłum. na polski: Iman
W Imię Boga, Miłosiernego, Litościwego
[31:6] {Wśród ludzi jest i taki, który zakupuje zabawne opowiadania [lahwal hadîth], by sprowadzać z drogi Boga, nieświadomie, i brać ją sobie za przedmiot szyderstwa. Dla takich będzie kara poniżająca. A kiedy jemu recytują Nasze znaki, on się odwraca pełen dumy, jak gdyby ich nie słyszał, jak gdyby w jego uszach była głuchota. Obwieść mu więc karę bolesną!} [1]
WSTĘP: Wszelka chwała Allahowi, wychwalamy Go, szukamy Jego pomocy i przebaczenia. Szukamy schronienia u Allaha przed złem naszych dusz i złem naszych czynów. Kogo Allah prowadzi, nie ma nikogo, kto mógłby go zwieść, a kogo Allah zwodzi, nie ma nikogo, kto mógłby go poprowadzić. Zaświadczam, że nie ma żadnego boga godnego czci poza Allahem, Jedynym, który nie ma współtowarzyszy i zaświadczam, że Muhammad jest Jego Sługą i Wysłannikiem.
[3:103] {I trzymajcie się razem węzła Boga, i nie rozdzielajcie się! Wspominajcie dobroć Boga nad wami! Oto byliście wrogami, a On uczynił przyjaźń w waszych sercach i staliście się przez Jego dobroć braćmi! Byliście na skraju przepaści ognia, a On was od niego wyratował. W ten sposób Bóg wyjaśnia wam Swoje znaki. Być może, wy pójdziecie drogą prostą!}
[4:1] {O ludzie! Bójcie się waszego Pana, który was stworzył z jednej istoty i stworzył z niej druga do pary; a z nich dwojga rozprzestrzenił wiele mężczyzn i kobiet. Bójcie się Boga, o którego jedni drugich pytacie, i czcijcie łona!}
[33:70-71] {O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Boga i mówcie proste słowa! I On ulepszy wasze działania i przebaczy wam wasze grzechy. A kto słucha Boga i Jego Posłańca, ten zdobędzie w nagrodę wielkie szczęście.}
Zaprawdę, najlepszą mową jest Księga Allaha, a najlepszym przewodnictwem jest przewodnictwo Muhammada (sallallahu 'alaihi wa sallam). A najgorszymi sprawami są rzeczy nowo wymyślone, każda nowo wymyślona rzecz jest innowacją, każda innowacja jest zbłądzeniem, a wszelkie zbłądzenie jest w Ogniu.
Wiedz, że pośród zagadnień, które musisz znać obowiązkowo i które powinny być jasne, jeśli chodzi o orzeczenia Islamu ich dotyczące, są kwestie muzyki, instrumentów strunowych oraz śpiewu. Zaprawdę, Prawodawca orzekł, że są one zabronione. Wiadomo również z szarijatu (szari`ah), zgodnie z opinią ludzi wiedzy, takich jak Czterej Imamowie: Abi Hanifah (zm. 150h.), Mâlik (zm. 179h.), Szafi`i (zm. 204) i Ahmad bin Hanbal (zm. 241) - rahimahumullah - że muzyka jest zabroniona. Decydujące dowody z Księgi i Sunny wyjaśniły, że muzyka jest niedozwolona To są ludzie wskazówki, religii i prawdy, towarzysze wiedzy obfitującej w korzyści i prawych czynów. Ich światło świeci, ich cnoty są powszechnie znane, ich znaki lśnią, ich madhâhib (szkoły prawa) są oczywiste, a ich dowody przytłaczające
Tak więc Księga jest ich narzędziem, a Sunna ich dowodem, nie skłaniają się ku żądzom ani nie wpływa na nich opinia. Akceptują to, co przekazał Wysłannik (sallallahu 'alaihi wa sallam), wierzą w to i są godni zaufania. Ochraniają i są skarbcami Religii, oni są naczyniami i nosicielami wiedzy. Kiedy pojawia się różnica odnośnie jakiegoś hadisu, do nich należy się odwołać. Zatem należy przyjąć i słuchać tego, co orzekli w związku z nim. Oni są godni zaufania (`udul), a ich droga to Droga Prosta. A każdy innowator, zmyślający wiedzę i ślepy zwolennik zostanie zdemaskowany przez ich madhhab. U Allaha, Wszechmogącego szukamy pomocy.
Są oni tymi, o których Allah zaświadczył w Swej Księdze, a Wysłannik (sallallahu 'alaihi wa sallam) zaświadczył o nich w swej Sunnie, a oni nie sprzeciwili się Im (Allahowi i Wysłannikowi) i byli Im posłuszni w tym, co nakazali. Na Allaha, Ibnul-Qâsim - rahimahullah - znakomicie wyjaśnił wyższość Czterech Imamów. Powiedział: "Czterej Imamowie mają zaletę i to samo odnosi się do innych imamów poza nimi. I obowiązkowym jest ich kochać i szanować oraz ostrzec tych, którzy czują do nich nienawiść i chcieliby im wyrządzić szkodę. Zaprawdę, sprawili, że zwyciężyły Wersety i autentyczne przekazy oraz przedstawili jednocześnie dowody z intelektu i tekstu i zgromadzili je. Są więc ludźmi przewyższającymi nas i zachowali dla nas religię. I większość muzułmanów polega na ich madhâhib w swych czynach od wczesnych dni islamu po dzień dzisiejszy. Ściśle mówiąc, wiedza nie realizuje się inaczej jak przez ich księgi, a religia nie została zachowana inaczej, jak poprzez ich ścieżkę. Obowiązkowym jest więc ich kochać i szanować, znać ich status i dobrze o nich myśleć. Są oni najlepszymi spośród Ummy i następcami Wysłannika (sallallahu 'alaihi wa sallam). A poznanie ich orzeczeń umożliwia kroczenie właściwą drogą i poznanie prawdy."[2]
Rozprawa ta ma na celu wyjaśnienie właściwej fatwy (werdyktu prawnego) czterech Imamów - ridwânullahi `alajhim - odnośnie orzeczenia w kwestii instrumentów muzycznych i śpiewu, jak również posłużenie za lek na poważny problem, jaki dotyka dziś muzułmanów. Jest to problem ignorancji reguły dotyczącej muzyki w tym zagmatwanym i zmieniającym się świecie.
I proszę Allaha, by dał nam korzyść z tego, czego nas nauczył i by wciąż uczył nas tego, co przyniesie nam korzyść oraz sprawił, by wiedza stała się dowodem na naszą korzyść w tym świecie i w następnym. I proszę Allaha, by nie czynił wiedzy dowodem przeciwko nam. Oby pokój i błogosławieństwo Allaha były z naszym Prorokiem Muhammadem, jego rodziną i Towarzyszami.
Abu Abdu-Rahman al-Fawzi al-Athari
DOWODY Z WYPOWIEDZI CZTERECH IMAMÓW ODNOŚNIE NIELEGALNOŚCI SŁUCHANIA INSTRUMENTÓW MUZYCZNYCH I ŚPIEWU:
Madhab Imama Abu Hanifah (Szkoła Hanafi):
Abut-Tajjib at-Tabari powiedział: "Abu Hanifah nienawidził muzyki, a tego, który jej słuchał stawiał na równi z grzesznikami."[3] I powiedział: "Tak samo, był to madhab reszty ludzi z Kufy."[4]
Abu Hanifah - rahimahullah - powiedział: "Muzyka jest zabroniona (harâm) według wszystkich religii."[5]
A Ibnul- Qajjim (zm. 751) - rahimahullah - powiedział w Ighâthatul-Lahfân (str. 348): "Madhhab Abu Hanifah był najsurowszym madhhabem w tej kwestii, a jego orzeczenie było najsurowszym orzeczeniem w tej kwestii. W rzeczy samej, jego towarzysze wyjaśnili, że niedozwolonym jest słuchanie jakichkolwiek instrumentów muzycznych, takich jak drewniany obój, ręczny bęben lub wybijanie taktu I wyjaśnili, że jest to nieposłuszeństwem pociągającym za sobą fisq (grzech nieposłuszeństwa) i odrzucali taką osobę jako świadka. Najbardziej gruntownym dowodem na to jest ich orzeczenie, że słuchanie muzyki jest fisq, a czerpanie przyjemności z tego uznawane za niewiarę (kufr)."
Madhab Imama Malik Ibn Anas (Szkoła Maliki):
Ishâq ibn `Isâ at-Tabbâ` powiedział: "Spytałem Malika Ibn Anas, jaka była postawa ludzi z Medyny wobec muzyki." Powiedział: "Zaprawdę, według nas ci, którzy to czynią, są uważani za fussaq (l. m. od fasiq)."[6]
Ja mówię: to wyjaśnia, że zezwalanie na muzykę nie jest ze szkoły (madhhab) Imama Malika - rahimahullah. I umocnił on orzeczenie uczonych Medyny.
Abut-Tajjib at-Tabari powiedział: "Co się tyczy Mâlika Ibn Anas, zabronił on muzyki i słuchania jej i jest to madhhab reszty ludzi z Medyny."[7]
Ibnul-Qâsim powiedział: "Spytałem Mâlika o śpiew, a on powiedział: "Allah Wywyższony powiedział: {A cóż jest poza prawdą - jeśli nie błąd?} [10:32], więc czy to jest prawda?"[8]
Ibrâhim Ibnul-Mundhir al-Madani został spytany: "Czy pozwalasz na muzykę?" On odrzekł: "Schronienia szuka się u Allaha! Według nas, czyni to tylko nieposłuszny grzesznik (fasiq)."[9]
Abut-Tajjib at-Tabari powiedział: "Jest to również madhhab reszty ludzi Medyny."
MAdhab Imama Asz-Szafi`i (Szkoła Szafi`i):
Asz-Szafi`i (zm. 241h) - rahimahullah - powiedział: "W al-`Iraq (Iraku) zostawiłem coś, co zwie się at-taghbir[10] co zostało wymyślone przez heretyków (zanâdiqah), by odciągnąć ludzi od Koranu."[11]
Ibn Tajmijjah (zm. 728h.) - rahimahullah - powiedział w "Al-Fatwâ" (11/507): "I to, co asz-Szafi`i wymienił z tego jako innowacje heretyków, jest mową imama dobrze obeznanego z fundamentami islamu. Więc nikt się tym nie rozkoszuje, ani nie nawołuje do tego, oprócz tego, kogo podejrzewa się o herezję."
Ibnul-Dżawzi (zm. 597) - rahimahullah - powiedział: "W rzeczy samej, główni towarzysze asz-Szafi`iego (radi Allahu anhum) zabronili słuchania muzyki."[12]
Abut-Tajjib at-Tabari - rahimahullah - powiedział: "Muzyka nie jest dozwolona, ani słuchanie jej, ani nie jest dozwolone wybijanie taktu. I ktokolwiek przypisuje to asz-Szafi`iemu - skłamał o nim."[13]
A Ibnul-Dżawzi - rahimahullah - powiedział: "Jest to więc orzeczenie uczonych szafi`ijjah i ludzi religii spośród nich. Jedynie późniejsi spośród nich pozwolili na to ze względu na brak wiedzy i na to, że poddali się żądzom."[14]
Asz-Szafi`i - rahimahullah - powiedział w "Al-Umm" (6/209): "Zaprawdę, muzyka jest rozrywką makruh[15] przypominającą fałsz. A ktokolwiek dużo jej słucha, jest idiotą (safih), którego świadectwo powinno być odrzucone."
Abut-Tajjib at-Tabari powiedział: "Nazwał idiotą tego, kto dużo słucha muzyki, ponieważ wzywa on ludzi do fałszu, a ten, kto wzywa do fałszu, jest idiotycznym nieposłusznym grzesznikiem."[16]
W "Ighâthatul-Lahfan" (str. 350) Ibnul-Qajjim powiedział: "I asz-Szafi`i, jego starsi towarzysze i uczeni jego madhhabu byli jednymi z najsurowszych ludzi, sprzeciwiających się muzyce."
Madhab Imama Ahmad Ibn Hanbal (Szkoła Hanbali):
`Adbullah Ibn Ahmad Ibn Hanbal powiedział: "Spytałem mojego ojca o muzykę, a on powiedział: "Nie dziwi mnie, że muzyka rozwija hipokryzję w sercach."[17]
Abul-Hârith powiedział: "Spytałem Abâ `Abdullah, co sądził na temat at-taghbir[18] i czy rozczula on serca czy nie, a on powiedział: "To jest innowacja.""[19]
Ibnul-Dżawzi powiedział: "Tak więc co się tyczy muzyki znanej dziś, on (Ahmad bin Hanbal) ostrzega przed nią. Co by było, gdyby wiedział, jakie innowacje wymyślili ludzie."[20] Ja [Szeich Fawzi al-Atharî] mówię: oby Allah się zmiłował nad Ibnul-Dżawzi. Co by było, gdyby wiedział, jakie innowacje wymyślili ludzie w kwestii muzyki w dzisiejszych czasach!
Ibnul-Dżawzi powiedział: "I fuqâha (uczeni prawa) spośród naszych towarzyszy - tzn. uczonych szkoły hanbali (hanâbilah) - nie przyjmują świadectwa śpiewaka i tancerza. Allah jest Tym, Który daje pomyślność."[21]
Ibn Tajmijjah powiedział w "Al-Fatwa" (11/576): "Tak więc madhhabem wszystkich czterech imamów było, że wszystkie instrumenty muzycznych uciech były niedozwolone."
W "Ighâthatul-Lahfan" (1/250) Ibnul-Qajjim powiedział: "Więc niech wiadomym będzie, że jeśli połączone są ręczny bęben (duff), flet stroikowy[22] i śpiew, jest to zabronione (harâm) według imamów szkół (madhâhib) oraz według innych uczonych muzułmańskich."
Ibn Tajmijjah powiedział w "Minhadżus-Sunnah" (3/439): "Wszyscy czterej imamowie byli zgodni co do zakazu/nielegalności (tahrim) muzyki, jak gra na flecie i jemu podobnych (instrumentach)."
Imâm Nasirud-Din al-Albâni (zm. 1420) - rahimahullah - powiedział w "Tahrim Âlâtut-Tarab" (str. 105): "W rzeczy samej, uczeni i prawnicy - a pośród nich czterej imamowie - byli zgodni co do zakazu gry na instrumentach muzycznych, podążając za hadisami od Proroka i przekazami Salaf."
Tak więc ci czterej imamowie, będący wśród najznakomitszych uczonych muzułmańskich, orzekli, że zakazanym (harâm) jest słuchanie instrumentów muzycznych, strunowych i śpiewu. Kto więc może przyjść z wiedzą większą od tej, którą oni posiadali, czy to zgadzając się z nimi czy sprzeciwiając się im? I czy oprócz prawdy istnieje coś innego niż fałsz? A nasze ostatnie wezwanie brzmi: wszelka chwała Allahowi, Panu światów, i oby pokój, pozdrowienie i błogosławieństwo Allaha były z Prorokiem Muhammadem, jego rodziną i Towarzyszami.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] To, co następuje to tłumaczenie książeczki pt.: "Hukmul-Ghinaa' `indal-Al'immatil-`Arba'a" Szeikha Fawzi al-Athari.
[2] Haaszijatur-Rawdil-Marbi' (1/19-20)
[3] Talbis Iblis, str. 282, Ibnul-Dżawzi oraz Ighaathatul-Lahfaan, str. 347, Ibnul-Qajjim
[4] Talbis Iblis, str. 282, Ibnul-Dżawzi
[5] Ruhul-Ma'aani, (21/67), al-Aalusi
[6] Sahih: Przekazał al-Khallaal w "Al-Amr bil-Ma'ruf wan-Nahi `anil-Munkar" (str.142) i Ibnul-Dżawzi w "Tablis Iblis" (str. 282) według przekazu `Abdullah ibn Ahmad od jego ojca, od Ishaaq. Ja mówię: ten isnad jest sahih, jego autentyczność została potwierdzona przez al-Albaani w "Tahrimul-Aalaatit-Tarab" (str. 98).
[7] Tablis Iblis, Ibnul-Dżawzi, str. 272
[8] Dżaami' Ahkaamul-Qur'aan, At-Tabari
[9] Sahih: Przekazał al-Khallaal w "Al-Amr bil-Ma'ruf wan-Nahi `anil-Munkar" (str.142) według przekazu al-`Abbaas Ibn Muhammad ad-Dawri, który powiedział: "Słyszałem, jak Ibrahim" Ja mówię: isnad ten jest sahih.
[10] At-Taghbir jest to poezja potępiająca życie doczesne śpiewana przez śpiewaka. Kiedy śpiew ustaje, niektórzy obecni przy tym zaczynają wybijąc takt (rytm). Ighaathatul-Lahfaan (1/351). A w języku Salafów, at-taghbir to śpiew i prośba o bycie wysłuchanym. Ighaathatul-Lahfaan (str. 123).
[11] Sahih: Przekazał Abu Nu'ajm w "Al-Hiljah" (9/146), al-Khallaal w "Al-Amr bil-Ma'ruf wan-Nahi `anil-Munkar" (str.151) i Ibnul-Dżawzi w "Tablis Iblis" (str. 283) wg przekazu al-Hasan Ibn `Abdul-`Aziz, który powiedział: "Słyszałem, jak asz-Szafi'i powiedział". Ja mówię: ten isnad jest sahih.
[12] Tablis Iblis, str. 283
[13] Tablis Iblis, str. 283
[14] Tablis Iblis, str. 283
[15] Jego stwierdzenie 'makruh' oznacza, że jest to niedozwolone, ponieważ takie było znaczenie tego słowa pośród wczesnych uczonych.
[16] Mas'alatul-Samaa', str. 119, Ibnul-Qajjim
[17] Sahih: Przekazał al-Khallaal w "Al-Amr bil-Ma'ruf wan-Nahi `anil-Munkar" (str.142). Ja mówię: isnad ten jest sahih. Ibnul-Dżawzi wspomniał to również w "Tablis Iblis", str. 280.
[18] wspomniany wcześniej typ śpiewanej poezji
[19] Sahih: Przekazał al-Khallaal w "Al-Amr bil-Ma'ruf wan-Nahi `anil-Munkar" (str.151) wg przekazu Muhammada Ibn Abi Harun Ibn Dża'far, że Abal-Harith mu to przekazał. Ja mówię: isnad ten jest sahih.
[20] Tablis Iblis, str. 284
[21] Tablis Iblis, str. 284
[22] stroik - przyrząd w postaci blaszki lub listewki trzcinowej, służący do wprowadzania w drganie słupa powietrza zawartego wewnątrz piszczałki lub rezonatora w niektórych instrumentach
Źródło: [www.troid.org]
dancistino