1…1.Dyfuzja-definicja i rola fizjologiczna: Dyfuzja jest to zdolność przemieszczania się danej substancji z jednego miejsca do innego, w wyniku jej przypadkowych kinetycznych drgań. Jest to zdolność penetracji jednych cząsteczek pomiędzy cząsteczkami innego ciała. W wyniku tego procesu dojdzie do wyrównania się stężeń substancji w danej objętości cieczy lub gazu. Rola fizjologiczna: samo pobieranie wody na zasadzie osmozy jest dyfuzją cząsteczek wody, asymilacja CO2, czy też oddychanie O2- pobieranie tych gazów z jednego miejsca jakim są liście, czy korzenie powoduje spadek stężenia tych gazów w danym miejscu. Gdyby nie dyfuzja, czyli wyrównanie stężeń-w układzie jako całości to z wyniku braku CO2 czy O2-procesy te jak fotosynteza, czy oddychanie ustałaby (śmierć). 2.Jaka jest istotna róznica między dyfuzją prostą a złożoną w pobieraniu składników mineralnych przez rośliny: Dyfuzja jest to zdolność przemieszczania się cząsteczek danej substancji w wyniku ruchów molekularno kinetycznych z jednego ośrodka do drugiego, zgodnie z kierunkiem obniżenia gradientu energii swobodnej lub potencjału chemicznego. *dyfuzja prosta zachodzi w kierunku od stężenia większego do mniejszego i ustaje w wyniku wyrównania się stężeń związku po obu stronach błony (równowaga dynamiczna). W przypadku *dyfuzji złożonej szybkość przemieszczania się substratu przez błony zależy poza gradientem stężeń również od innych czynników takich jak gradient potencjału elektrycznego lub gradient ciśnienia osmotycznego. 3.Susza glebowa i fizjologiczna-pojęcie: Susza glebowa – kiedy w glebie niema wody fizjologicznie użytecznej, tzn. jest tylko woda higroskopowa, błonkowata, wiązana chem. Susza fizjologiczna – jest woda dostępna, ale z jakichś przyczyn roślina nie może jej pobrać (niska temp gleby, niedobór O2, zasolenie gleby). 4.Krótko scharakteryzuj możliwe drogi przewodzenia wody w roślinie: W obrębie rośliny woda przemieszcza się z komórki do komórki (transport krótkodystansowy) oraz w wyniku przewodzenia w ksylemie(trasport długodystansowy). Aby woda dotarła z r-ru glebowego do ksylemu może przemieszczać się apoplastem (w obrębie ścian i przestworów międzykomórkowych - 50x szybciej niż drogą osmotyczną) lub w symplaście – poprzez cytoplazmę poszczególnych komórek, połączonych plasmodesmami, a więc w obrębie protoplastów tworzących jedną całość. Apoplastem woda przenika na zasadzie dyfuzji; do protoplastów komórek włośników i epidermy w wyniku osmozy; w symplaście (kanały wodne, plasmodesmy) – zgodnie z gradientem potencjału wodu. 5.Na jakiej zasadzie odbywa się transport H2O na trasie włośnik – endoderma: Woda na tej trasie musi przeniknąć z komórki włośnika przez komórki parenchymatyczne kory do endodermy. Może się ona przemieszczać w apoplaście – tj. w obrębie ścian i przestworów międzykomórkowych (niekorzystne – bo już jest w komórce, po co ma wyjść w przestwory) lub w symplaście, tzn. przez cytoplazmę poszczególnych komórek, połączonych plasmodesmami, a więc w obrębie protoplastów, tworzących jedną całość. Jej przemieszczanie w symplaście jest zgodne z gradientem potencjału wody. 6.Czy możliwe jest pobieranie wody z r-ru hipertonicznego? Jest niemożliwe. Pobieranie wody zachodzi na zasadzie osmozy. Układ osmotyczny jakim jest komórka znajdujący się w r-rze hipertonicznym w warunkach beztlenowych jest narażony na wyschnięcie, plazmolizę, w końcu śmierć. Natomiast jeżeli komórki mają dostęp tlenu, mogą produkować energię i mogą zmieniać swój potencjał wodny poprzez zmianę stężenia odpowiednich jonów (K+, etc), mogą pobierać wodę, ale wtedy komórki ta nie znajduje się już w r-rze hipertonicznym. 7.Plazmoliza graniczna- co to i r-ry w jakich wyst: Plazmoliza graniczna-występuje kiedy protoplast kurczy się, zaczyna odrywać się od ściany, a do przestrzeni między ścianą a protoplastem zacznie wnikać roztwór zewnętrzny. W tym stadium ciśnienie turgorowe nie przeciwstawia się ciśnieniu osmotycznemu. Wiedząc w jakim stężeniu roztworu zachodzi plazmoliza graniczna można z łatwością obliczyć potencjał osmotyczny komórki. 9.Co to są akwaporyny i jaki jest mechanizm regulacji ich przepustowości dla wody? Akwaporyny należą do integralnych białek błonowych, zwanych kanałami wodnymi. Łańcuch polipeptydowy sześciokrotnie przenika przez błonę a jego N- i C- końcowe fragmenty wystają po cytoplazmatycznej stronie błony. Przepuszczalność akwaporyn dla wody regulowana jest w wyniku fosforylacji reszt serynowych znajdujących się w cytoplazmatycznych odcinkach tego białka. Proces ten katalizuje kinaza białkowa zależna od wapnia. W kom charakteryzujących się wysokim potencjałem osmotycznym akwaporyny występują w formie ufosforylowanej, co sprzyja swobodnemu przemiaszczaniu się cząsteczek wody poprzez błonę komórkową. W wyniku obniżenia się potencjału osmotycznego komórki, następuje defosforylacja akwaporyn i maleje ich przepuszczalność dla wody. Kanały wodne występujące w tonoplaście pozostają cały czas otwarte
2….11.Wpływ czynników glebowych na susze fizjolgiczną: a)Temperatura gleby; pobieranie wody przez rośliny z gleby ustaje na ogół przy temp. 0*C, temp. przekraczająca 45 – 50 *C również powoduje zahamowanie pobierania wody. W niskiej temp. następuje: A) wzrost lepkości plazmy – obniżenie jej przepuszczalności B) obniżenie intensywności procesów oddechowych – zmniejszenie metabolicznego pobierania wody. C) zwiększenie lepkości wody ( wiązania wodorowe) b) Niska zawartość tlenu w glebie – obniżenie lub zahamowanie procesów oddechowych. Energia jest potrzebna do aktywnego pobierania wody – parcie korzeniowe roztworu glebowego. c) Stężenie roztworu glebowego – bardzo ujemny potencjał wodny Yw , mniejszy niż potencjał wodny komórek korzeni – uniemożliwia pobieranie wody. Niskie Yw roztworu glebowego jest wynikiem dużego zasolenia gleby (zaintensywne nawożenie)– cząsteczki wody oddziaływują z jonami soli i są uwsteczniane. d) Inhibitory oddechowe w środowisku glebowym. e)Zagłodzenie tkanek korzeni, brak substancji zapasowych – brak źródła energii. 12.Podać sekwencje otwierania i zamykania aparatów szparkowych: Mechanizm otwierania i zamykania aparaów szparkowych zależy od światła: otwierają się w dzień, a zamykają w nocy w warunkach dobrego zaopatrzenia rośliny w wodę i małego stężenia CO2 w przestworach międzykomórkowych. Jedynie rośliny CAM (kwasowe) otwierają szparki w nocy, gdy maleje transpiracja. Otwieranie się szparek jest spowodowane wzrostem ciśnienia turgorowego w komórkach szparkowych, a więc ruch turgorowy. Promieniowanie fotosyntetycznie czynne absorbowane przez zeaksantynę znajdującą się w tylakoidach gran chloroplastu, aktywuje H+-ATPazę, która wytwarza gradient protonów przez błonę, co umożliwia transport K+ przez specyficzne kanały potasowe i akumulację tego kationu w wakuoli. Do wakuoli pobierane są też jony Cl- i jabłczanu co pozwala zobojętnić ładunek kationu nagromadzonego w wakuoli, w ten sposób zwiększa się stężenie osmotyczne komórek szparkowych, przenika do nich woda, rośnie ciśnienie turgorowe i szparka się otwiera. Zamykanie się szparek jest wywołane zmniejszeniem turgoru w komórkach szparkowych spowodowane utratą wody do atmosfery, czyli odwodnienie całego liścia. ABA z komórek korzeni przemieszcza się do liści wraz z prądem transpiracji. ABA może powodować zamykanie się szparek, nawet wtedy gdy nie występują jeszcze zmiany potencjału wody w komórkach liści. Jest przenośnikiem informacji o pogorszeniu się stosunków wodnych korzeni. 13.Czynniki wpływające na intensywność transpiracji:a)opór dyfuzyjny warstwy granicznej zależy od powierzchni liścia. b)opór dyfuzyjny kutikuli. c)opór dyfuzyjny szparek-liczba,stopień rozwartości aparatów szparkowych.d)światło-wpływ na otwarcie aparatów szparkowych; e)temperatura; f)różnica potencjałów wody w liściu, w powietrzu-niedosyt wilgotności; g)ruchy powietrza; h)stężenie CO2; 14.Wpływ odczynu glebowego na pobieranie składników mineralnych: Odczyn glebowy wpływa przede wszystkim na dostępność składników mineralnych dla roślin. Dla większości roślin optymalne pH mieści się w granicach 5 – 6. zazwyczaj obniżenie pH sprzyja pobieraniu anionów, a podwyższenie pobieranie kationów (co wynika z pobierania składników na drodze wymiany jonowej) Szczególnie wrażliwe na zmiany pH jest pobieranie fosforu. Przekroczenie pH środowiska glebowego poza zakres odczynu biologicznego powoduje nie tylko zahamowanie pobierania składników ale i uszkodzenie komórek. 15.Jaka jest istotna różnica w przemieszczaniu się jonów przez błony biologiczne z udziałem nośników i kanałów jonowych? Transport z udziałem przenośników przypomina przebieg reakcji katalizowanej przez enzym, wymagającej wiązania substratu i uwalniania produktu określonej przemiany. Podczas transportu jonów lub związków dochodzi do cyklicznych zmian konformacyjnych białka przenośnikowego. W ciągu sekundy pojedynczy przenośnik może transportować od 100 do 1000 jonów lub cząsteczek®około miliona razy wolniej w porównaniu z kanałami jonowymi. Kanały jonowe zbudowane są z integralnych białek transbłonowych, są tak samo jak przenośniki pewnego rodzaju enzymami, zwiększającymi szybkość przepływu nieorganicznych jonów poprzez błonę. Jest to możliwe w wyniku zmniejszenia energii niezbędnej do transbłonowej dyfuzji jonów. Transport ten przebiega na zasadzie tzw. otwierania się i zamykania kanałów – bramkowanie. Bramkowanie regulują receptory błonowe (reakcja z ligandami), zmiany napięcia błony, wtórne przekaźniki informacji, zmiany naprężenia błony, różne jony (gł. wapnia), lipidy, białka. 16.Dowody na aktywny transport: Bezpośrednie analizy soku komórkowego roślin hodowanych na płynnych pożywkach o znanym składzie dostarczają dowodu, że zarówno kationy jak i aniony akumulowane są przez rośliny w innych proporcjach niż te w jakich występują w pożywce. Różnice w pobieraniu poszczególnych pierwiastków są tak znaczne, że nie można je wytłumaczyć ani wymianą jonową, która jest najdoskonalszą metodą transportu pasywnego.
3…17.Sorpcja wymienna-mechanizm: czyli wymiana jonowa pomiędzy korzeniami rośliny i roztworem glebowym. W przypadku gdy korzeń kontaktuje się bezpośrednio z koloidami glebowymi może dojść do bezpośredniej wymiany jonów bez udziału roztworu glebowego, zjawisko to nazywamy wymianą kontaktową. W zamian za pobrany kation roślina wydziela do środowiska glebowego również kation i podobnie, pobraniu anionu towarzyszy wydzielenie anionu. Wymiany są więc jonorównoważne. Roślina pobierając kationy: NH4+, K+, Mg2+ - wydziela kationy wodorowe H+, natomiast kiedy pobiera aniony, takie jak NO3-, SO42-, HPO42- - wydziela do roztworu glebowego OH- i HCO3-. Jony te pochodzą z procesów oddechowych korzeni. Jakkolwiek źródłem tych jonów są procesy metaboliczne to sama wymiana jonowa jest procesem biernym. 18.Rola fizjologiczna fosforu: Kluczowa rola w przenoszeniu i akumulacji energii ATP, NADPH. *posiada zdolność tworzenia wiązań fosfoestrowych ® kw nukleinowe, koenzymy, nukleotydy; *reguluje aktywność enzymów poprzez ich fosforylacje, defosforylacje; *rola w mechanizmie transferu związków organicznych, nieorganicznych przez błony; *aktywacja wielu genów; *wpływa na tworzenie się organów generatywnych roślin.19.Przedstaw fizjoligczną rolę potasu: *w przeciwieństwie do N i P, potas nie wchodzi w skład związków organicznych, *spełnia rolę aktywatora enzymów odpowiedzialnych za syntezę białka, *odgrywa rolę w mechanizmie ruchu szparek, organów jako pierwiastek osmotycznie czynny – jest osmoregulatorem komórek, *jako silnie uwodniony jednowartościowy kation zwiększa stopień dyspersji koloidów komórkowych, *jako kation silnie zasadowy nautralizuje aniony organiczne i nieorganiczne m.in. w wakuoli, *aktywuje enzymy fotosyntezy, oddychania, ATP-azy, *wpływa na transport asymilatów, wzrost korzeni, *ochrona przed niską temp, *wpływa na akumulacje substancji pokarmowych. 20.Rola fizjologiczna żelaza: *niezbędne do syntezy chlorofilu, *składnik szeregu enzymów-peroksydaz, katalaz, *uczestniczy w reakcjach redoks, jako przenośnik elektronów. W razie deficytu maleje liczba rybosomów, ilość białek, a rośnie pula wolnych aminokwasów, wyst chloroza na najmłodszych liściach, nieznacznie zahamowany wzrost pędu, zmniejszenie intensywności fotosyntezy – niedobór asymilatów i zahamowanie wzrostu. 21.Rola ketokwasów w gosp roślin: Podczas nawożenia roślin solami amonowymi (amoniak jest toksyczny dla roślin, jeżeli jest go nadmiar to doszłoby do ich zatrucia,a nawet śmierci) zauważono zjawisko detoksykacji amoniaku. Kwas glutaminowy i asparaginowy (ketokwasy pochodzące z cyklu krebsa) przekształcają nadmiar amoniaku do amidów w wyniku takich reakcji jak: aminacja redukcyjna, transaminacja, amidacja). W momencie głodu azotowego roślina może metabolizować te aminy.22.O czym świadczy wysoki poziom amidów w komórkach rośłinnych? Wysoki poziom amidów w komórce świadczy o silnym nawożeniu roślin azotem. Roślina pobiera N w formie amonowej, azotanowej. Forma azotanowa po pobraniu przez roślinę pod wpływem enzymów reduktazy azotanowej i azotynowej przekształca się w formę amonową. Duże stężenie formy amonowej w komórkach jest toksyczne dla roślin. Rośliny by temu zapobiec unieczynniają toksyczny NH4+ (poprzez reakcje: aminacje redukcyjną, transaminacje, amidacje) w związkach organicznych – nazwanych amidami (środki detoksykacji); związki te stanowią pulę dostępnego azotu dla budowy nowych związków.26.W jakich warunkach zachodzi fosforylacja fotosyntetyczna cykliczna? *zachodzi w warunkach zwiękzonego zapotrzebowania na ATP w stosunku do NADPH. Nie powstaje wtedy NADPH, natomiast tworzy się ATP. *zachodzi w warunkach niedoboru utlenionej formy NADP+. *w warunkach, kiedy reakcje świetlne zachodzą z dużą wydajnością, zaś szybkość reakcji ciemnych maleje z powodu zmniejszenia się zawartośi CO2 w powietrzu, wtedy w fosforylacji niecyklicznej nagromadziłaby się duża pula NADPH, która jako czynnik mocno redukujący mogłaby uszkodzić apara fotosyntetyczny komórki. 27.Co jest celem fazy jasnej? Celem fazy jasnej jest wyprodukowanie siły asymilacyjnej (ATP i NADPH). Siła ta następnie jest wykorzystywana w redukcji CO2 do związku organicznego (cukru, aminokwasów,...) lub może być wykorzystana w innych procesach wymagających energii.29.Miejsca fazy ciemnej fotosyntezy, w którym zużywają się produkty fazy jasnej: stroma chloroplastów. 30.Jakie czynniki stymulują intensywność fotooddychania? *temperatura- jej podwyższenie wzmaga proces utleniania 1,5-bisfosforybulozy, *natężenie napromieniowania – malejące natężenie stymuluje proces oddychania, poniżej punktu kompensacyjnego – przewaga oddychania nad fotosyntezą, *niskie stężenie CO2 względnie wysokie O2- faworyzuje proces fotooddychania. 31.Czy można rekompensować niedobór CO2 podwyższeniem temp dla wydajności fotosyntezy? Na pewno nie. Ze wzrostem temperatury rozpuszczalność CO2 w wodzie maleje szybciej niż rozpuszczalność O2, co powoduje ze rzeczywiste stężenie CO2 jeszcze bardziej się zmniejsza (na korzyść tlenu). Temperatura zmienia także właściwości kinetyczne enzymu, faworyzując aktywność oksygenazową. W normalnych warunkach (stężenie CO2 = 0,03%).proces karboksylacji przewyższa ok. 2,5-3x proces utleniania. Optimum oddychania 35°C,optimum fotosyntezy25°C;
4….32.Dokarmianie roś CO2 pod osłonami: Stężenie w jakim CO2 występ. w powietrzu nie jest optymalne dla procesu fotosyntezy. Zwiększenie jego stężenia stosowane często w uprawach szklarniowych, powoduje intensywniejszą fotosyntezę, zwłaszcza przy wysokim natężeniu światła, co prowadzi do zwiększonego przyrostu suchej masy i tym samym przyrostu plonów.Nie wszystkie rodzaje roślin jednakowo reagują na wzrost stężenia CO2 w atmosferze, zbyt wysokie dawki tego gazu mogą powodować zamykanie się szparek i tym samym ograniczenie intensywności fotosyntezy (podczas intensywnego dokarmiania roślin CO2 może dojść do rozerwania chloroplastów - w wyniku gwałtownego nagromadzenia się w nich skrobi asymilacyjnej, a znikomego jej eksportu z chloroplastów).33.Ciemna faza u roś C3: W fazie tej produkty fazy jasnej fotosyntezy- ATP i NADPH są zużywane do wbudowania CO2 w związki organiczne. Reakcje ciemnej fazy fotosyntezy zachodzą w stromie chloroplastu; gdzie znajdują się wszystkie enzymy uczestniczące w tym procesie. 1,5-bifosforybuloza łączy się z CO2 rubisco® powstaje przejściowy związek 6-węglowy, który natychmiast rozpada się na dwie cząsteczki kwasu 3-fosfoglicerynowego i trwałego produktu- stąd rośliny C3; kwas ten redukuje do aldehydu 3-fosfoglicerynowego, który może syntetyzować się w cukier 6-węglowy, a ten kondensuje się w skrobię asymilacyjną, w której to postaci jest chwilowo magazynowany, jako substancja nieaktywna osmotycznie. 34.Ciemna faza u roślin C4: rośliny C4 rosną w klimacie gorącym i musza chronić się przed nadmierną transpiracją poprzez zamykanie aparatów szparkowych, odcinają tym jednak dopływ CO2, wykształciły jednakże dodatkowy mechanizm wiązania CO2, który poprzedza reakcje cyklu Calwina-Bensona. Rośliny te wytworzyły specjalną grupę komórek otaczających wiązki przewodzące – zwane pochwą okołowiązkową. W cytozolu tych komórek występuje enzym karboksylaza fosfoenolopirogronianowa, która katalizuje przyłączenie CO2 do wysokoenergetycznego związku fosfoenolopirogronianu. Pierwszym produktem jest czterowęglowy szczawiooctan – stąd szlak ten nazwano C4, następnie powstaje jabłczan, który transportuje CO2 z komórek miękiszu liścia do komórek pochwy okołowiązkowej, gdzie jabłczan oddaje CO2 – do chloroplastów – cyklu Calvina-Bensona, a sam przekształca się w kwas pirogronowy, który wraca do komórek miękiszu liścia, gdzie ulega fosforylacji i przygotowuje się do ponownego wiązania CO2. Tak więc pomimo większego kosztu energetycznego wiązania CO2, rośliny C4 cechują się większą wydajnością fotosyntetyczną i szybszym przyrostem biomasy. 35.Wpływ tlenu na oddychanie: Warunki tlenowe są niezbędnym czynnikiem oddychania komórek roślin wyższych. Niskie stężenie tlenu w powietrzu (poniżej 5%) – jest czynnikiem ograniczającym oddychanie. Procesy glikolizy czy też b-oksydacji tłuszczów zachodzą w warunkach beztlenowych – natomiast produkty tych procesów - acetylo–CoA – by się spalić w cyklu Krebsa potrzebują dostępu tlenu w przeciwnym razie zajdą procesy fermentacji – niezupełnego spalania (nieefektywne energetycznie). Atmosferyczne stężenie tlenu (21%) jest ilością dostateczną dla procesu oddychania właściwego. Wzrostowi tej wartości nie towarzyszy wyraźny wzrost tempa oddychania. Silne zahamowanie oddychania tlenowego obserwujemy przy spadku stężenia tlenu, zwłaszcza poniżej 10%. Przy braku tlenu proces oddychania tlenowy ustaje, uruchomiona natomiast zostaje fermentacja właściwa, czyli oddychanie beztl., a etanol, jeden z końcowych produktów tego procesu jest toksyczny dla cytoplazmy. Szybkość zużywania glukozy jako substratu oddechowego jest ogromna w warunkach beztlenowych i prowadzi do wygłodzenia rośliny i w konsekwencji do śmierci. Podczas przechowywania obniżamy stężenia tlenu do wartości 2-3%, czemu powinno towarzyszyć zwiększenie stężenia CO2 i obniżenie temp. – utrzymujemy więc warunki hamujące oddychanie tlenowe, a wartości te (niskiego O2 i wysokiego CO2) nie inicjują oddychania beztlenowego 36.Czy rośliny wyższe mogą oddychać beztlenowo? Mogą, zjawisko to jest związane z brakiem tlenu, ale taki typ oddychania jest śmiertelny dla roślin. W oddychaniu tlenowym końcowym produktem jest nisko energetyczny CO2, natomiast w oddychaniu beztlenowym powstaje etanol lub mleczan, związki bogate energetycznie, które dalej się nie rozkładają. Dochodzi do gwałtownego spalania substancji zapasowej i znikomego powstania w tym procesie energii.38.Podaj dowody na polarny charakter transportu auksyn: Transport auksyn odbywa się w sposób polarny (biegunowy) tzn. od od morfologiczego wierzchołka rośliny lub organu, w kierunku morfologicznej podstawy. Dowód na to przedstawił Went, w doświadczeniu z koleoptylami owsa. Wyciął on z koleoptyla odcinek i oznakował jego górę (A) oraz dolną część (B), następnie koleoptyl ten umieścił na czystej kostce agarowej, natomiast na górnej stronie koleoptyla umieścił nasiąkniętą kostkę agarową z IAA. Auksyna dyfundowała z górnej kostki do dolnej poprzez odcinek A®B. Po odwróceniu całego tego kompleksu kostka–odcinek o 180°, z kostki agarowej leżącej teraz na dole wydyfundowała auksyna do górnej kostki, jednakże po odwróceniu odcinka koleoptyla auksyna już nie dyfundowała. 39.Jakich regulatorów należy użyć dla wywołania zjawiska partenokarpi u roślin? kwas 2-naftoksyoctowy (NOA) stosuje się powszechnie w celu stymulacji partenokarpicznego wzrostu owoców pomidora.
5….40.Przedstawić zastos regulatorów wzrostu do ukorzeniania sadzonek: Rozróżniamy sadzonki liściowe, pędowe, korzeniowe oraz zdrewniałe, półzdrewniałe i zielne. Warunkiem zregenerowania brakujących organów rośliny(korzeni) jest powstanie tkanki twórczej w miejscu odcięcia(zranienia) sadzonki. Tkanką taką, poprzedzającą wytworzenie korzeni przybyszowych u sadzonek pędowych jest kallus –składający się z masy niezróżnicowanych komórek. Ich różnicowanie następuje po pewnym czasie powodując wytworzenie się korzeni przybyszowych. Szybkość ukorzeniania się sadzonek. oraz obfitość zregenorowanego systemu korzeniowego wydaje się zależeć od zawartości fitohormonów w sadzonce. Gatunki łatwo ukorzeniające się wykazują nieco wyższy poziom regulatorów wzrostu w porównaniu z gat. trudno regenerującymi system korzeniowy. Do ukorzeniania sadzonek stosujemy: IAA-kwas indolilo 3-octowy w stężeniu około 100-150mg/l; IBA –kwas indolilo 3-masłowy dla roślin drzewiastych 20-50mg/l; NAA –kwas naftylo-1-octowy do ukorzeniania cebul 10-40mg/l; Czas niezbędny do ukorzenienia korzeni przybyszowych jak i rodzaj czy mieszanina fitohormonów jest różny dla poszczególnych odmian i gatunków . 3 metody naniesienia substancji fitohormonalnej: w formie pudrów, roztwory rozcieńczone(długi okres działania), roztwory stężone(krótki okres). 41.Rola cytokinin: Stymulacja podziałów kom, opóźnienie procesów starzenia, stymulacja kiełkowania nasion wymagających światła, skracają spoczynek pąków, znoszą dominację wierzchołkową w pędach, indukcja pąków przybyszowych – wykorzystana w in vitro, defoliacja pędów, przerzedzanie zawiązków, wywierają wpływ na procesy biochemiczne – stymuacja biosyntezy KN, białek, enzymów, obniżanie aktywności rybonukleaz, proteaz, pobudzają transport zw. min. w roślinie.42.Dowody na to, że cytokininy hamuja proces starzenia się roślin: Cytokininy hamują rozkład białek i chlorofilu, szczególnie wyraźnie widoczne u liści odciętych od rośliny matecznej. Odcięte liście zanurzone w r-rze cytokinin utrzymują znacznie dłużej swoją świeżość aniżeli liście zanurzone w zwykłej wodzie. 43.Wpływ giberelin na fotosynteze: Gibereliny bezpośrednio raczej nie wpływają na fotosyntezę , aczkolwiek nigdy nie wiadomo, natomiast pośrednio „mogą wpływać” zważywszy, ze gibereliny przyśpieszają wzrost całych roślin, roślina szybciej zbuduje odpowiednie organy (liścienie) i w większej liczbie i szybciej rozpocznie fotosyntezę, a zwarzywszy większe rozmiary roślin w wyniku działania giberelin – większa asymilacja CO2...
kaicjow