BF - diament.pdf - artykuły z czasopism - ala_an

kosmetyka pielęgnacja

Składnik doskonały

Diament – piękno i luksus

D zisiaj wiemy już, że to krysta-

liczna postać węgla o wyjąt-

kowo symetrycznej budowie

wewnętrznej. Dzięki tym właściwoś-

ciom diament jest bardzo twardym

minerałem i co istotniejsze w kon-

tekście kosmetycznym, posiada sil-

ny połysk, spowodowany wysokim

współczynnikiem załamania światła.

W kryształach diamentu można zna-

leźć wiele pierwiastków – dwutlenek

węgla, azot, bor, tlenek żelaza, róż-

ne formy krzemionki – jednak jego

największym walorem kosmetycznym

jest niespotykany migotliwy błysk.

Współcześni kosmetolodzy chętnie

sięgają po pył diamentowy, stosując

go jako cenny dodatek zarówno do

kosmetyków upiększających, jak i pie-

lęgnacyjnych. Dodawany jest głów-

nie do kosmetyków, które mają roz-

świetlić skórę, włosy lub paznokcie.

Według wielu teorii, diament dosko-

nale oddziałuje na nasze ciało odtru-

wając je i oczyszczając, co uzasadnia

zastosowanie go w kosmetyce pielęg-

nacyjnej. Nazywany bywa kryształową

„minielektrownią”, ponieważ działa

stymulująco i uodparniająco, dzięki

czemu opóźnia proces starzenia się

organizmu.

Trochę historii

Pierwsze wzmianki na temat diamen-

tu pojawiły się w księgach z IV w.

p.n.e. Odkryto je w Indiach, w napły-

wach rzeki Golconda. Około roku 200

p.n.e. diamenty dotarły do Rzymu

– dzięki Aleksandrowi Macedońskiemu,

który według legendy pokonał mi-

tyczne gady, stając się właścicielem

Diamentowej Doliny. Mistyczną siłę

diamentów doceniono już w staro-

żytnym Egipcie, gdzie noszenie dia-

mentów na czterech palcach lewej

Znany i pożądany od tysięcy lat, niezniszczalny, najbardziej ceniony

i upragniony wśród wszystkich minerałów. Starożytni wierzyli,

że jest spadającą z nieba boską łzą, dlatego posiada

nadprzyrodzone właściwości.

BEAUTY FORUM POLSKA 12/2009

Osobliwości

n W tekstach źródłowych możemy znaleźć informacje, że właściwości popiołu diamentowego były znane i wykorzystywane już w staroindyjskiej medycynie.

Stosowano go do leczenia cukrzycy, anemii, trądu, gruźlicy, a nawet schizofrenii. (Ciekawa jest w tym kontekście informacja, że czysty diament w zasadzie po spale-

niu nie zostawia prawie żadnego popiołu).

n W języku staroindyjskim diament to Wajra, czyli bóstwo (dobroczynne lub złowrogie) odpo-

wiedzialne za umysłowe i fizyczne przymioty człowieka, jego rozum, talent, męstwo, tęży-

znę fizyczną i in. Kojarzenie nazwy bóstwa z diamentem miało oznaczać, że siedzibą bóstwa

są właśnie diamenty.

n Staroindyjski traktat Buddhabhatta gwarantuje każdemu, kto nosi diament, życie bez za-

grożeń i niebezpieczeństw ze strony ognia, węży, trucizn, chorób, złodziei, wody i złych du-

chów.

n Osoby związane z litoterapią (leczenie kamieniami) polecają diament przy schorzeniach

móżdżku, zapaleniu opon mózgowych, autyzmie, a nawet dysleksji i epilepsji. Podobno le-

czy również gorączkę mózgu, nowotwory oraz zaburzenia przysadki i szyszynki. Jest także

pomocny w łagodzeniu objawów menopauzy, problemach z koncentracją i co najistotniej-

sze – opóźnia procesy starzenia.

n Według ezoteryków diament to symbol doskonałości (to najtwardszy i najcenniejszy mi-

nerał).

n Diament noszony jako biżuteria oddziałuje oczyszczająco na organizm.

Luksus dla skóry

Diament jako symbol luksusu z po-

wodzeniem wykorzystywany jest do

produkcji ekskluzywnych kosmety-

ków. Pył diamentowy można spot-

kać w najlepszych kremach, pudrach

oraz wszelkich kosmetykach koloro-

wych. Jest bardzo cennym dodatkiem,

doskonale mineralizuje skórę, sty-

mulując mikrocyrkulację. Dzięki nie-

mu twarz odzyskuje młody, świeży

wygląd. Stanowi również doskonałą

ochronę przed promieniami UV – od-

bija światło. Spektakularny migotliwy

błysk, który jest charakterystyczną ce-

chą pyłu diamentowego i odróżnia go

od innych surowców rozświetlających,

daje dodatkowo efekt odmłodzenia.

Powyższe właściwości sprawiają, że

surowiec ten najczęściej dodawany

jest do kosmetyków anty-aging oraz

preparatów przeznaczonych do pie-

lęgnacji skóry wokół oczu.

ręki miało spowodować, że vena amo-

ris (żyła miłości) powiedzie z palców

bezpośrednio do serca. Współcześnie

diament jest najbardziej popular-

ną ozdobą pierścionków zaręczyno-

wych, co może być nawiązaniem do

starożytnych wierzeń. Oficjalnie jed-

nak tradycję darowania diamento-

wego pierścienia jako zaręczynowe-

go zaczął w roku 1477 arcywojewoda

Maksymilian I z dynastii Habsburgów,

kiedy diamentowy zaręczynowy pier-

ścień podarował Marii Burgundzkiej.

Przez długi czas te szlachetne ka-

mienie pozostawały w surowej po-

staci, ponieważ nauka ich szlifowa-

nia była ściśle tajna. Głównym celem

obróbki było pozbawienie diamen-

tu powierzchniowych nierówności

i skaz, przy szlifowaniu respektowa-

ny był kształt surowego kamienia.

Jednak z czasem doskonalono techni-

ki obróbki, a grono wtajemniczonych

osób poszerzało się. Szlif brylantowy,

który jest do dzisiaj stosowany, zo-

stał odkryty w XIX wieku w Stanach

Zjednoczonych. Opracował go Henry

Morse. Najwyższy kunszt tej sztuki

przypisywany jest jednak Marcelowi

Tolkowskiemu, który udoskonalił

i określił parametry szlifu brylanto-

wego w 1919 roku. Dziś uznawany jest

za jego odkrywcę.

Małgorzata Zdziebko-Zięba | Główny specja-

lista do spraw PR w firmie Clarena, nauczy-

ciel w szkołach policealnych, egzaminator Okręgowej Komisji

Egzaminacyjnej we Wrocławiu w zawodzie technik usług kos-

metycznych.

Miss Polonia – Maria Nowakowska

BEAUTY FORUM POLSKA 12/2009

BF - diament.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: