Wpływ aplikacji kinesiotapingu na aktywność bioelektryczną mięśnia obszernego, A. Słupik, M. Dwornik, E. Zych, D. Białoszewski.pdf

Anna Słupik 1 , Michał Dwornik 2 , Emilia Zych 1 , Dariusz Białoszewski 2

Wpływ aplikacji kinesiotapingu na aktywność bioelektryczną mięśnia obszernego

przyśrodkowego – doniesienie wstępne

Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II W.L. Akademii

Medycznej w Warszawie

Zakład Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II W.L. Akademii Medycznej w Warszawie

Wstęp

Kinesiotaping uznawany jest za metodę pomocniczą i wspomagającą proces leczenia oraz procesy

fizjologiczne w fizjoterapii i medycynie sportowej. Brak jest jednak dotychczas wiarygodnych badań

potwierdzających jego skuteczność, m. in. w aspekcie podnoszenia napięcia mięśni, które może

odbywać się przez zwiększenie ilości rekrutowanych jednostek ruchowych lub wzrost napięcia

podczas rekrutacji jednostek, co pośrednio wpływa na wzrost siły mięśniowej. Działanie

kinesiotapingu zwiększające aktywność mięśnia wydaje się być szczególnie istotne w grupie

pacjentów po urazach i zabiegach operacyjnych.

Celem pracy jest określenie wpływu kinesiotapingu przy użyciu aplikacji zwiększającej napięcie

mięśniowe na wzrost napięcia mięśniowego mięśnia obszernego przyśrodkowego podczas skurczu

izometrycznego.

Materiał i metody

Badanie przeprowadzono w grupie 30 zdrowych osób (13 kobiet, 17 mężczyzn). Średnia wieku

wynosiła 22,8 lat . Do badania zastosowano aplikację kinesiotapingu, zwiększającą napięcie głowy

przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda.

Do oceny aktywności bioelektrycznej mięśnia wykorzystano EMG przezskórne (Neuro Track

ETS). Elektrody czynne znajdowały się na brzuścu mięśnia w odległości 1 cm od siebie. Elektroda

referencyjna została umieszczona na kolcu biodrowym przednim górnym.

Badanie wykonano w pozycji siedzącej, staw kolanowy w zgięciu 15, opór nad stawem

skokowym górnym, stabilizacja miednicy. Do pomiaru wartości napięcia wykorzystano protokół

standaryzowany, polegający na 5-krotnym powtórzeniu cyklu 3 sek. napięcia – 3 sek. rozluźnienia.

Pod uwagę brano potencjał szczytowy.

Badanie wykonano przed założeniem kinesiotapingu oraz 10 min, 1 dobę, 3 doby i 4 doby po

aplikacji oraz 2 i 3 doby po zdjęciu aplikacji.

Wyniki

Badanie wykonane po 24 godzinach stosowania aplikacji wykazało istotne zwiększenie się

rekrutacji jednostek ruchowych mięśnia wyrażone potencjałem szczytowym (p<0,005). Po zdjęciu

taśmy i kolejnych 48 godzinach powyższy efekt utrzymał się.

Również w grupie, w której wykonano badanie po 72 godzinach utrzymywania aplikacji,

wykazano znamienny statystycznie wzrost aktywności bioelektrycznej mięśnia (p< 0,05). W grupie tej

u trzech osób nastąpiło jednak obniżenie potencjału szczytowego.

Pomiary przeprowadzone po 96 godzinach stosowania aplikacji kinesiotapingu oraz po kolejnych

72 godzinach od zdjęcia aplikacji nie wykazały zmiany potencjału szczytowego w stosunku do stanu

przed aplikacją.

Wnioski

1. Istotny wzrost aktywności bioelektrycznej mięśni zaobserwowano w badanej grupie po

24 oraz 72 godzinach po aplikacji kinesiotapingu. Istotne z klinicznego punktu widzenia

wydaje się być również utrzymywanie się tego efektu przez kolejne 48 godzin po zdjęciu

aplikacji.

2. Wystąpienie efektu zastosowanej aplikacji kinesiotapingu w badanej grupie nie było

natychmiastowe, ponieważ wymaga naszym zdaniem czasu koniecznego dla uruchomienia

przez organizm reakcji odruchowych. Z tego powodu kinesiotaping stosowany tuż przed

aktywnością fizyczną może nie spełniać swojej funkcji.

3. Przedstawione wyniki stanowią podstawę do kontynuacji badań opartych o większą grupę

badanych i zastosowania wieloetapowej prospektywnej kontroli.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: