4
„Kościół domem i szkołą komunii”.
Rozważanie tajemnic różańca
„ZADOMOWIENI W KOŚCIELE”
„fr. Bogusław Piechuta OFMCap”.
Tenczyn październik 2011
Kościół domem i szkołą komunii”.
Jezus wysłał w świat z posłaniem Ewangelii Apostołów, którzy stali się fundamentem Kościoła. Dlatego też apostoł Piotr, cytując słowa o “królestwie kapłańskim” (1 Piotr 2:9 w nawiązaniu do 2 Moj 19:6), stosuje je do nowego, duchowego Izraela – czyli do wierzących we Wspólnocie Kościoła.
Wczytując się w słowa Księgi Mojżeszowej zdajemy sobie sprawę, ze u progu formacji wybranego narodu, Bóg kieruje narodowi wezwanie:
“Jeśli słuchając posłuszni będziecie słowu memu, i strzec będziecie przymierza mego, będziecie mi własnością nad wszystkie narody; chociaż moja jest wszystka ziemia. A wy będziecie mi królestwem kapłańskim, i narodem świętym” (2 Mojż 19,5-6), wierni Jezusowi, uświadamiamy sobie godność naszego człowieczeństwa i wielkość naszego powołania.
I to starożytne wezwanie, sprzed wieków
„Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!
(Kpł 19,1)
Jako ludzie wiary pochylamy się nad prawdą naszej wielkości sięgamy do tekstów Pisma świętego, do słów Jezusa i w refleksji nad tymi tekstami rozpoczynamy nasz wieczór modlitwy różańcowej starając się przemyśleć, zrozumieć i podjąć trud wcielania w życie zasad tak wzniosłego powołania i realizacji zleconej nam we Wspólnocie Kościoła misji kroczenia drogą wskazaną przez Chrystusa.
Rozpoczynając różaniec zawierzamy siebie i nasze prośby Bogu w Trójcy Jedynemu:
Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego……
Ojcze nasz….
O wiarę nadzieję i miłość …. Zdrowaś Mario .. (x3)
Tajemnica pierwsza
Chrzest Jezusa w Jordanie
Jesteśmy Ludem Bożym,
Rozpoczynając rozważanie tej tajemnicy sięgamy do Psalmu setnego, który głosi od pokoleń:
„Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył,
jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska”.
(Psalm 100)
A św. Piotr Apostoł w Pierwszym Liście precyzuje:
”Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła,”
(1 P 2,9)
Oto rozpoczynając nasze rozważanie pochylamy się nad wydarzeniem Chrztu nad Jordanem, które rozpoczyna publiczną działalność Jezusa, a świadkowie tego faktu dowiadują się, że Jezus Wybrany i Umiłowany Syn Boga winien być słuchany i naśladowany.
I oto Bóg Ojciec w swoim Synu wychodzi do swojego uciemiężonego i zniewolonego Ludu z pomocą. I Jezus powołuje i posyła na świat świadków, którzy idąc Jego śladami czynią dobro zmieniające oblicze ziemi.
Oto przed naszymi oczyma Franciszek klęczący u stóp krzyża w kościółku św. Damiana przeżywa chrzest nawrócenia. Słyszy słowa Jezusa: „Franciszku, odbuduj mój Kościół, który ma się ku upadkowi”.
Sama ikona krzyża z San Damiano niesie wielkie przesłanie: „Obramowanie krzyża stanowią muszelki, oznaczające lud Boży, Kościół święty, zdążający z Chrystusem do domu Ojca, nad obramowaniem w półkolu błogosławiąca ręka Boga Ojca. Jest tu przedstawione Mistyczne, żyjące Ciało Chrystusa - Kościół święty z Jego Głową – Jezusem Chrystusem. Pod tym Krzyżem klęczał Franciszek, gdy usłyszał słowa:
„Franciszku, odbuduj mój Kościół, który ma się ku upadkowi”
To wydarzenie rozpoczyna misję Franciszka wobec Ludu Bożego.
Chór zakonny w San Giovanni Rotondo:
U stóp krzyża Ojciec Pio. Tam dokonuje się jego chrzest duchowy rozpoczynający nowy wymiar kapłańskiej drogi Ojca Pio i służby Ludowi Bożemu.
Franciszek – człowiekiem dla drugich – dla Boga i ludzi.
O ojcu Pio mówimy, że żył dla Chrystusa i dla człowieka,
Czy żyjemy, czy umieramy żyjemy dla Chrystusa, który żył dla nas.
„Nie nazywam was sługami, ale przyjaciółmi.”
Czy moje życie, życie człowieka ochrzczonego winno być życiem dla drugich.
„Czy żyjemy, czy umieramy żyjemy i umieramy dla Chrystusa” (Rzym 14,7-8), który żył dla nas i żyje w nas.
Od dnia naszego chrztu rozpoczyna się nasza formacja w kierunku służby Człowiekowi, który winien stawać się ikoną Jezusa.
Zajrzyjmy do naszej duszy i poszukajmy w historii tego szczególnego dnia, w którym usłyszeliśmy w sposób tajemniczy wezwanie do tej szczególnej misji służby Ludowi Bożemu.
Odpowiadając na to wezwanie pochylamy się w modlitwie nad sobą i prosimy o dar służby Ludowi Bożemu.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo (x10)… Chwała Ojcu… O mój Jezu…
Tajemnica druga
Głoszenie Królestwa Bożego
i wezwanie do nawrócenia
Jesteśmy winnicą Pana
„Oto opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Toba, cóż więc otrzymamy” (Mt 19,27) usłyszał Jezus z ust Apostołów. Czyż nie raz z naszych ust nie wyrywa się słowo: „cóż z tego będę miał, co mi to da?”.
Mądrość Jezusa pozwala Apostołom usłyszeć szokujące ich opowiadanie (Mt 201-16) o robotnikach w Winnicy. Była to winnica na wskroś materialna, ale jeśli sięgniemy do innych tekstów Pisma świętego możemy przeczytać że:
„Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela,
a ludzie z Judy szczepem Jego wybranym.
Oczekiwał On tam sprawiedliwości,
a oto rozlew krwi, i prawowierności,
a oto krzyk grozy.” (Iz 5,1-7)
Nie zawsze tak dramatycznie Winnica Pana, którą tworzy Lud Boży, jest tak zraniona i doświadczona. Są dni, kiedy to Pan dozwala by w Tej Winnicy żyli ludzie dobrzy i wzorowi pracownicy, którzy przynoszą plon „trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny, stokrotny.”
„Niegdyś św. Franciszek z Asyżu w kościółku św. Damiana (bardzo zniszczonym kościółku) usłyszał głos dobiegający z ikony krzyża wzywający go, aby wstał i poszedł pracować w ”Winnicy Pańskiej”. Może i ty dziś słyszysz w sercu podobne zawołanie, które mówi ci: „Idź, Ja posyłam ciebie!”, jeśli ten głos jest skierowany do ciebie to jesteś zgoła najszczęśliwszym człowiekiem na świecie, bo zostałeś wybrany przez samego Boga aby światu ukazać Jego Miłość, głosić Jego Pokój, nieść światu Bożą dobroć!!!” (o. Stanisław Nuckowski OFM)
Ojciec Pio nazwany został „wzorowym pracownikiem w Winnicy Pańskiej”:
„Życie Ojca Pio było utkane świętością. Jak się wyraził papież Paweł VI przyjmując w lutym 1971 roku przełożonych zakonu kapucynów:
„Patrzcie, jaką sławą cieszył się ten zakonnik, jak ściągał do siebie ludzi z całego świata. Dlaczego? Czy był może filozofem? Uczonym? Czy dysponował jakimiś wielkimi środkami? Nie. Po prostu, pokornie odprawiał mszę św. spowiadał od rana do wieczora. Był, choć trudno to wyrzec, naznaczony stygmatami Jezusa Chrystusa „.
( z Czesław Ryszka, Winnica Padre Pio” s.126)
„Idźcie i wy do mojej winnicy” — od owego dnia to wezwanie Pana Jezusa nie przestaje rozbrzmiewać w dziejach: skierowane jest do każdego człowieka, który przychodzi na świat.
Jan Paweł II pisze w posynodalnej Adhortacji Apostolskiej i dodaje:
Odpowiadając na to wezwanie pochylamy się w modlitwie nad sobą i prosimy o dar wytrwałości w pracy w Kościele - Winnicy Pańskiej.
Tajemnica trzecia
Zesłanie Ducha świętego na wspólnotę Kościoła
Jesteśmy Domem Bożym – duchową świątynią
Na frontonie Bazyliki św. Jana na Lateranie widnieje napis:
„Matka i Głowa wszystkich kościołów Miasta i Świata”.
Jest to zapis na budynku, świątyni, miejscu modlitwy. A zarazem miejscu,...
czarusiek