Księżyc w Pannie może nas skłaniać do posługiwania się umysłem jako orężem przeciwko nie chcianym uczuciom. Pragniemy, by przynajmniej w niektórych dziedzinach naszego życia panowała dobra organizacja i wszystko szło zgodnie z przewidywaniami. Odczuwamy potrzebę bycia użytecznymi, dostarczania innym cennych usług przez pracę i osobiste zaangażowanie. Weryfikujemy swoje doświadczenia mentalnie, włączamy je w schludną strukturę i dbamy o własne zdrowie fizyczne. Stawiamy wysokie wymagania sobie oraz innym i za wszelką cenę pragniemy zachować własną odrębność.
Jeśli stracimy kontakt z własnymi emocjami i instynktami, konstruktywne cechy Panny mogą przeobrazić się w destrukcyjne zachowania przymusowe. Do takich przymusów należy przesadne naleganie na porządek oraz skuteczność w działaniu, które niszczy spontaniczność i witalność w nas samych, a także w innych; możemy się stać niezdolnymi do odprężenia pracoholikami, którzy nieustannie muszą być czymś zajęci. Bez przerwy marudzimy, martwimy się, czepiamy i intelektualizujemy. Podporządkowujemy się innym, zmuszając ich do korzystania z własnych usług. Stajemy się nadmiernie samokrytyczni i nie potrafimy się pogodzić z niedoskonałością innych.
Ta pozycja Księżyca może oznaczać, że w dzieciństwie pozostawaliśmy pod silnym wpływem energii Panny, pochodzącej od któregoś z rodziców. Jeśli wpływ tego rodzica był pozytywny, mógł on zachęcać nas do rozwoju intelektualnego, wpajać zdrowe nawyki, a także stworzyć nam bezpieczne i uporządkowane środowisko rozwoju, nie niszcząc przy tym indywidualności naszego wewnętrznego dziecka. Mógł nas nauczyć, że lepsze od tłumienia uczuć jest kontrolowanie ich za pomocą zdrowego rozsądku. Prawdopodobnie pomagał nam także w wielu drobnych, lecz istotnych sprawach codziennego życia.
Z drugiej strony, jeśli wpływ takiego rodzica nie był pozytywny, jego dążenie do superefektywności i perfekcjonizmu, krytycyzm, małostkowość i nadmiernie analityczne nastawienie mogły frustrować i hamować nasz własny rozwój i nadwątlić nasze poczucie własnej wartości. System nakazowy stosowany wobec nas w dzieciństwie mógł zostać zinternalizowany i utworzyć fundament wewnętrznej struktury, która w dorosłym życiu nadal nas więzi. Poczucie, że nie jesteśmy wystarczająco dobrzy, negatywnie wpływa na naszą umiejętność funkcjonowania w życiu prywatnym i zawodowym. Niewolniczy, podporządkowany rodzic mógł być wobec nas nadopiekuńczy; rodzic hipochondryk mógł skupiać się tak obsesyjnie na własnym zdrowiu, a więc żeby otrzymać właściwą opiekę, sami także musieliśmy stać się chorowitymi dziećmi albo hipochondrykami.
Musimy przyjrzeć się uważnie swoim wewnętrznym wzorcom i odrzucić te, które skłaniają nas do powielania szkodliwych zachowań. Powinniśmy się nauczyć dopuszczać do siebie i cenić wszystkie swoje uczucia oraz potrzeby, używając jednocześnie umiejętności analitycznych, by wprowadzić porządek i dyscyplinę w obszar własnych doświadczeń. Być może powinniśmy wypracować nowe standardy oceny siebie i innych, takie, które będą w pełni akceptować nasze niedoskonałe ludzkie zachowania, jednocześnie doceniając nadludzką doskonałość, którą czasami udaje się osiągnąć. Umiejętność darzenia siebie miłością i odkrycie cudownej doskonałości własnej niedoskonałości może okazać się pokarmem dla duszy, który pozwoli nam stać się bardziej kompetentnymi i zdolnymi do dawania ludźmi.
Myśli ilustrujące Księżyc w Pannie
W życiu nie chodzi o to, by być szczęśliwym, lecz o to by być produktywnym, użytecznym. Leo Rosten
Przynosi potrawy na stół, pochyla się – i robi to z miłości. Stephen Spender
Nic bardziej nie pomoże człowiekowi przejść przez trudności i przetrwać (...) kłopoty niż świadomość, że mamy w życiu jakieś zadanie do wypełnienia. Viktor Frankl
Jest tak pracowita, że gdy nie ma nic do roboty, przynajmniej marszczy brwi. Autor nieznany
Biegał na posyłki, wysyłał pocztę, nawet zamiatał podłogę,
A gdy wieczorem wszystko już było zrobione, zawsze prosił o więcej. Albert Stillman
Don't agonize. Organize. Autor nieznany
Można zawrzeć wielki świat w jednym ścisłym planie. May Sarton
Przemierzyłem swe życie łyżeczką od kawy. T.S. Eliot
Najbardziej dokuczliwe są drobiazgi: można zejść z drogi szarżującemu słoniowi, ale nie musze. Autor nieznany
Gdy jestem zajęty drobiazgami, nikt nie wymaga ode mnie, żebym zajmował się czymś ważniejszym. Św. Franciszek Salezy
Nawet największa doza genialności nie wystarczy, by poradzić sobie z obsesją na punkcie drobiazgów. Autor nieznany
Cały problem w tym, że analizuję życie, zamiast je przeżywać. Hugh Prather
Nawyk analizowania zazwyczaj zabija uczucia. John Stuart Mill
Przez całe życie patrzyłem na różne rzeczy
I dostrzegałem, jak bardzo do siebie nie pasują.
Choć każda z nich ma swoje miejsce,
Weszło mi już w nawyk zauważać,
że to, co powinno do siebie pasować – nie chce. Ogden Nash
W życiu tylko to, co stuprocentowe, jest dostateczne. J.P McEvoy
Czyż świat nie wydawałby się nudny i płaski, gdyby nie było na co narzekać? W.S. Gilbert
Jeśli jesteś hipochondrykiem pierwszej klasy, budzisz się każdego ranka z mocnym postanowieniem, by się nie martwić. I tak wszystko pójdzie źle. Goodman Ace
Jego potrzeba ablucji była do tego stopnia anormalna, że większą część życia spędził przed umywalką. Thomas Mann
Nikt bez twojej zgody nie potrafi sprawić, byś poczuł się gorszy. Eleanor Roosevelt
Jestem nikim! A ty?
Czy też jesteś nikim? Emily Dickinson
Nie, nie jestem Księciem Hamletem ani być myślałem,
Jestem członkiem orszaku... bez wątpienia poręczne narzędzie,
Nader uległy, chętny poleceniom,
Polityczny, roztropny, skrupulant. T.S. Eliot
Tracy Marks „Astrologia głębi”
pawel6633