zlota_kaczka.pdf

Zþota Kaczka

- legenda warszawska -

ńrdþo: http://www.um.warszawa.pl/v_syrenka/miasto/legendy.htm

ņyþ raz sobie wĻrd zastħpw wojska czwartackiego jeden wojak o duszy bardzo

swawolnej, ale wielkiego serca. Wszħdzie znajdowaþ kompanw do dzbana i w kaŇdej

sytuacji miejsce do spania.

Baþamuciþ biaþogþowy, wszħdzie pozostawiaþ tuzin zþamanych serc, nie troszczyþ siħ o

dzieı dzisiejszy i jutrzejszy. Ale oczywiĻcie nie wszyscy majĢ to szczħĻcie przez caþe Ňycie

przejĻę jak motyl, w pewnej chwili karta siħ odwraca, gwiazda siħ przesuwa. Razu

pewnego nasz wojak beztrosko przemierzajĢc na skrty Rynek, pobrzħkujĢc szabelkĢ u

boku przywieszonĢ, znajome odgþosy w oddali usþyszaþ. OczywiĻcie mimo wszystko

dajĢc ciekawoĻci upust kroki swoje skierowaþ w sam Ļrodek karczmianego, znajomego

haþasu, dymu i zapachu. Poþaskotaþa go w gardle znana woı palonej gorzaþki wszelakiej.

Wkroczyþ w grono znanych kompanw, ktrzy to juŇ od samego rana czcili uroczystoĻę

zarħczyn, i stĢd teŇ przed przybyszem pojawiþo siħ od razu kilka napeþnionych dzbanw.

Szybko stanem upojenia do towarzyszy miaþ doþĢczyę. Kiedy to juŇ tym i owym jħzyki

namoczone odpowiednio zostaþy, co poniektrzy juŇ podĻpiewywaę poczħli albo im na

opowiadanie baĻni siħ zbieraþo. A krĢŇyþa wĻrd wszystkich jedna taka, z ktrej tylko

sam wojak miaþ ĻmiaþoĻę siħ podĻpiewywaę, kiedy innym ona spokoju nie dawaþa.

Podobno pod paþacem w podziemiach na Ordynackiej Krlewna w ZþotĢ Kaczkħ zaklħta

na odczarowanie czeka. Odczarowania ma dokonaę prosty chþopak ze Starego Miasta

wprzdy oczywiĻcie groŅnĢ walkħ ze straŇnikiem diabþem stoczywszy. Znalazþ siħ wĻrd

towarzystwa taki, ktry podjudziwszy ambitnego mþodzieıca, zakþadem do nocnej

wyprawy w podziemia go nakþoniþ. Honor Ňoþnierski i odwaga wewnħtrzna mþodzieıca

nie pozwalaþy mu na wycofanie siħ z zakþadu, czego jednak nie zamierzaþ czynię. Dnia

nastħpnego, po zmroku, mþodzieniec ruszyþ bþotnistĢ, trudnĢ do przebycia drogĢ do

opuszczonego paþacu. Otuchy dodawaþ tylko wysoko i blado ĻwiecĢcy ksiħŇyc,

nieznacznie rozpraszajĢc ciemnoĻci nocy. Kiedy juŇ znalazþ siħ wojak u wylotu lochu,

zapaliþ niesionĢ ze sobĢ lampħ, poprawiþ szabelkħ, pistolet i wbrew pozorom, z

trwoŇnym sercem wszedþ do Ļrodka. ZĢb o zĢb poczĢþ mu dzwonię i nie wiadomo czy ze

strachu, czy faktycznie panujĢcego chþodu. A strach mgþ kaŇdego obejĻę, bo w

korytarzu podziemi panowaþo takie echo, iŇ nawet najsþabszy oddech, jaki wydobyþ siħ z

piersi junaka, tworzyþ olbrzymi haþas. W labiryncie korytarzy i wyŇþobionych nisz

skalnych bþĢdziþ nasz bohater i powoli poczĢþ tracię nadziejħ, iŇ Ļwiatþo dzienne jeszcze

kiedyĻ ujrzy. PanujĢca atmosfera i efekt echa stwarzaþy wraŇenie, iŇ w kaŇdym z

wyþomw uwiħziona zostaþa grzeszna dusza. Nic to jednak, zapalczywoĻę bowiem byþa w

nim tak wielka, Ňe gdyby mu siþ zabrakþo, szedþby na kolanach. Niedþugo o tym myĻlaþ,

bo poczħþy drogħ mu zastħpowaę jakieĻ stwory i strachy, ktre z czasem stawaþy siħ

bardziej ohydne. Sam ich widok, nie mwiĢc o dotyku, o zwrot spoŇytego jadþa

prowadziþ. Ale oto nagle jego oczom ukazaþ siħ widok przecudny. Wielka grota

krysztaþem lĻniĢca i zimna a na Ļrodku jeziorko maþe z przeŅroczystĢ wodĢ i cel

wyprawy mþodzieıca - Zþota Kaczka. Blask, jaki biþ od Kaczki oĻlepiþ wojaka - i nie

dziwota - bo nie tylko na dziwnie dþugiej kaczej szyi i nogach peþno drogiej biŇuterii

wisiaþo, ale rwnieŇ kaŇde piro brylantem byþo ozdobione. Nogi mu siħ rwnieŇ lekko

ugiħþy, gdy usþyszaþ dŅwiħczny gþos cennego ptaka. DŅwiħczny, ale i wielce rzewny, bo

oto tþumaczĢc jak to strasznego diabelskiego czaru siħ pozbyę, þzy niewieĻcie, wielkie

roniþa. Zadanie bardzo trudne siħ jednak nie okazaþo, bo wydanie stu dukatw na

hulanki, swawole i przyjemnoĻci to Ňywot codzienny mþodego Czwartaka. Z wielkĢ

pewnoĻciĢ sakiewkħ do kieszeni wepchnĢþ i do wykonania zadania z tym wiħkszĢ ochotĢ

i chħciĢ siħ zabraę zamierzaþ. Trudno mu jednak piħknĢ Kaczkħ opuszczaę

przychodziþo, wzdychaę bowiem poczħþa jak zresztĢ kaŇda Panna, do czego jednak

mþodzian byþ przyzwyczajony. Do wyjĻcia jakoĻ þatwo drogħ odnalazþ. Tak jak

przypuszczaþ, ranek juŇ panowaþ i na niedzielnĢ mszħ dzwoniono. Zaplanowaþ i

wykonaþ. Wszystkie bowiem pieniĢdze za dnia wydaþ na zabawħ wraz z kompanami i

popijanie wszystkiego, co karczmarz w komrce chomikowaþ. Z przekonaniem, iŇ

pieniĢdze wszystkie juŇ wydaþ, wybraþ siħ mþodzieniec w drogħ powrotnĢ do podziemnej

pieczary. Zapomniaþ jednak o starym, wytartym groszu, ktry gdzieĻ w kieszeni siħ

zawieruszyþ, a wykonanie zadania dla odczarowania Krlewny wyraŅnie mwiþo, iŇ

wydatek na przyjemnoĻci w wysokoĻci stu dukatw miaþ byę wykonany "co do grosza".

IdĢc w peþni zadowolony z siebie, napotkaþ na drodze w þachmany odzianego starca. Od

razu rħka sama mu do kieszeni siħgnħþa, po wþaĻnie ten nieszczħsny pieniĢdz. Serce

dzielnego wojaka okazaþo siħ wiħksze od bohaterskiej duszy. CŇ bowiem winien ten

stary Ļlepiec, Ňe teraz z dawnej siþy i mþodoĻci pozostaþo mu jedynie stare, zeschþe ciaþo

zaleŇne od dobrej woli ludzi. WcisnĢþ wiħc grosz w dþoı Ňebraka, a tkwiĢcy mu ciĢgle

przed oczami obraz Zþotej Kaczki i bogactwa nagle znikþ. Nie poszedþ juŇ wiħc dzielny

wojak do lochw na Ordynackiej, wiedziaþ bowiem, iŇ nic nie pozostaþo po krysztaþowej

grocie i Kaczce - KsiħŇniczce. Kroki swoje skierowaþ bowiem do pobliskiego KoĻcioþa

ĺwiħtego KrzyŇa i przed spowiednikiem swoje grzechy i zdarzenia wyznaþ. Ale

oczywiĻcie jego grzechy nijak siħ miaþy do uczynku, jaki wzglħdem Ňebraka uczyniþ.

"Moraþ z tego - sami wiecie, Ņle jest Ňebrakom na Ļwiecie".

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: