PISMO ŚWIĘTE OSTRZEGA !!!
ZAPAMIĘTAJ:
"Kto dotyka smoły, ten się pobrudzi"
(Syr 13.1)
Jako członkowie Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym jesteśmy ludźmi, którzy zbliżyli się do Pana Boga, nawracamy się i staramy się żyć mocą Ducha Świętego usuwając zło ze swego życia. Znaki naszej wiary ( krzyżyki, medaliki itp.), towarzyszą nam na co dzień.
Niestety nie wszystkie są ,,nasze – katolickie’’, a niektóre wręcz pochodzą od szatana.
Czy znamy je? Czy wiemy, których nosić nam nie wolno?
Może w niewiedzy używamy ich traktując jako święte znaki, symbole naszej wiary.
Cytując Syracha (jak wyżej), patrz abyś się nie pobrudził nosząc insygnia Złego, a co gorsze uważając je za Boże symbole wiary.
Zapoznaj się z ich symboliką.
· KRZYŻ JAKO OZDOBA
Noszenie krzyża jako ozdoby nie mające nic wspólnego z wiarą i tym co krzyż symbolizuje.
Jubilerskie i nie tylko ,,cacka’’, częstokroć wysadzane szlachetnymi kamieniami. Wyglądają przepięknie jako ozdoba ale gdzieś się zapodział tu Chrystus.
· KRZYŻ EGIPSKI (Anch, ankh, ankch, klucz Nilu, klucz życia, krzyż egipski)
Znak anch wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, gdzie, jako hieroglif, oznaczał życie, płodność lub zapłodnienie przez boga-słońce. Związany był z wyobrażeniami o przezwyciężeniu śmierci, z czego powstała nazwa „klucz życia”. W ostatnich czasach stał się talizmanem niektórych grup zajmujących się okultyzmem i wiedzą tajemną, dla których symbolizuje rozwiązłość seksualną. Ze względu na swój kształt przypominający krzyż, niejednokrotnie jest noszony przez nieświadomych chrześcijan.
Krzyż koptyjski
W dyskusjach raz po raz wraca sprawą krzyża koptyjskiego. W starożytnym kościele koptyjskim, za sprawą egipskich pogan nawróconych na chrześcijaństwo, został zaadoptowany krzyżopodobny znak aknh. Trzeba tu pamiętać, że znak ankh był wykorzystywany już tysiące lat temu w rytuałach pogańskich, współcześnie także w okultystycznych. W kościele koptyjskim poza krzyżem łacińskim (dwie skrzyżowane belki) był rozpowszechniony przede wszystkim krzyż, czyli KRZYŻ KOPTYJSKI WŁAŚCIWY, czyli krzyż łaciński otoczony gwoździami. Znak anch w chrześcijaństwie nosiła nazwę crux ansata, nazwa "krzyż koptyjski" nie jest nazwą precyzyjną. Z przeglądu fotografii, internetowych stron i sklepów koptyjskich widać, że crux ansata nie jest używany.
· KRZYŻ CELTYCKI
Atrybut boga Odyna (Wodana). Symbolizuje most do innego świata, wyższej energii i wiedzy. Zgodność człowieka z wszechświatem. Poprzeczne ramiona znaku oznaczają świat niematerialny, ramię pionowe świat fizyczny, ziemski. Do tego dochodzi oparte na ramionach koło, symbol jedności i kompletności. Krzyż celtycki wywodzi się z wierzeń pogańskich, współcześnie nawiązują do niego neopoganie i nacjonaliści. Skinheadzi korzystają ze znaku w zastępstwie zakazanej swastyki. Istnieje "schrystianizowana" forma krzyża z przedłużonym dolnym ramieniem.
· PACYFKA ( krzyż Nerona, złamany krzyż )
1.Tzw. krzyż Nerona, złamany krzyż ale bez okręgu, symbol walki z chrześcijaństwem. 2. W okultyzmie oznaka upadku chrześcijaństwa, pogański znak czarnej magii, do którego nawiązywało hitlerowskie SS.4. W satanizmie znak używany podczas odprawiania czarnych mszy. 5. Pacyfa, pacyfka (ang. peace – pokój), znak rozpoznawczy pacyfistów.
· PACYFKA ( wyjaśnienie biblisty )
,,Moja znajoma niedawno na rekolekcjach dostała ulotkę, która tłumaczyła, że pacyfka (złamane w dół ramiona krzyża) oznaczają upadek chrześcijaństwa. Obydwie mocno wierzymy i kochamy Boga, a otaczamy się emblematami z pacyfką, bo propagujemy też pokój, jawnie sprzeciwiamy się przemocy i jesteśmy przeciwko wszelkim wojnom. Czym w końcu jest “pacyfka”? Jaka jest geneza tego znaku graficznego, bo spotkałam się z różnymi wytłumaczeniami? Czy noszenie pacyfki jest złem, grzechem? Idea pokoju i miłości do bliźnich powinna być aprobowana przez kościół, bo przecież nie jest złem. Moja znajoma po przeczytaniu tej ulotki od razu wyrzuciła wisiorek i przypinkę z pacyfką. Ja zostawiłam i chciałabym, żeby ktoś w końcu mi wytłumaczył co złego jest w noszeniu tych emblematów.’’
Roman Zając - biblista i demonolog z KUL.
Tak zwana pacyfka to znak w kształcie okręgu z linią pionową przechodzącą przez jego środek i dwiema liniami wychodzącymi od środka pod kątem prostym względem siebie do boku okręgu. Przypomina nieco krzyże celtyckie, które także były wpisane w okrąg. Znak ten został rozpropagowany przez amerykańskich hippisów wraz z hasłem "make love, not war!" (czyń miłość, nie wojnę), jako symbol pacyfizmu, pokoju i rozbrojenia nuklearnego. Po raz pierwszy w takim charakterze użyty został w 1958 podczas demonstracji przed brytyjskim centrum rozwoju broni atomowej Aldermaston.
Symbol na ogół jest wiązany z osobą wybitnego filozofa Bertranda Russela (aktywnego członka Communist Teachers League of England oraz masońskiej loży "Fabian Society"). Bertrand Russell był niewątpliwie błyskotliwym filozofem o nieprzeciętnym umyśle, choć niestety dał się ponoć także z niechęci do religii, a w szczególności do chrześcijaństwa (w czasach PRL-u jego książka "Dlaczego nie jestem chrześcijaninem" była chyba w większości szkolnych bibliotek). Niektórzy uważają, że to on zaprojektował pacyfkę, aczkolwiek jest to błędny pogląd. Wykorzystał on po prostu znak znany dużo wcześniej nadając mu sens znaku pacyfistycznego. Oficjalnie wyjaśnia się, że znak składa się z liter N i D ustawionych jedna na drugiej (od nuclear disarmament - rozbrojenie nuklerarne), otoczonych okręgiem jako symbolem świata. Hippisi widzieli natomiast w znaku różę lub pieść łamiącą karabin.
Pochodzenie znaku wykorzystanego przez Russella sięga bardzo dawnych czasów. Symbol ten można odnaleźć np. wśród znaków pisma runicznego, używanego w północnej Europie w pierwszych wiekach naszej ery. W runach symbol z ramionami skierowanymi w górę, symbolizuje człowieka, natomiast skierowany w dół może zostać odczytany jako zaprzeczenie człowieczeństwa. W średniowiecznych podręcznikach magii pojawia się on pod nazwa stopy kruka lub stopy czarownicy. Czytałem również, że znak ten używany był do dekoracji tarcz najeźdźców muzułmańskich podczas najazdu na Hiszpanię w 711 r.
Twórca współczesnego Kościoła Szatana (Church of Satan) Anton Szandor LaVey wykorzystał ten sam symbol jako wystrój tylnej części ołtarza, tłumacząc, że rzekomy symbol "pokoju" od wieków był ulubionym znakiem satanistów. Szandor LaVey widział w nim odwrócony do góry nogami i złamany krzyż, co miało być symbolem ostatecznej klęski chrześcijaństwa. Pojawiły się także opinię, że tak wyglądał krzyż zaprojektowany osobiście przez Nerona, co jednak nie znajduje żadnego potwierdzenia w znanych mi źródłach.
Jest to niewątpliwie zaskakujący paradoks, ze okultystyczny i satanistyczny znak, stał się symbolem hippisowskich ruchów pacyfistycznych. Zresztą eksplozja "ideologii" hippisów przypada na okres wyjątkowej fascynacji satanizmem. To właśnie w czasach hippisów pojawiła się swoista moda na satanizm, a jej wyrazem były także noszone przez niektórych hippisów emblematy i symbole satanistyczne. Szandor LaVey był guru dla wielu hippisów, jako ten, który propagował seksualną swobodę, skrajny hedonizm i odrzucenie norm społecznych. Roman Polański wykorzystał popularność "czarnego papieża" i zatrudnił go w filmie "Dziecko Rosemary" w roli Szatana.
Różne znaki i symbole, mogą miec różne znaczenie w dziejach. Starożytny symbol swastyki nie oznaczał kiedyś niczego złego, obecnie kojarzy się jednoznacznie. Odwrócony krzyż stał się symbolem satanistów, a przecież mógłby stać się symbolem św. Piotra. Stało się jednak inaczej. Pacyfka noszona przez młodych idealistów, wyraża ich przekonanie, że wojny są złe. Ale warto, aby wiedzieli oni, że jest to jeden z symboli satanistycznych i aby podjęli we własnym sumieniu decyzję, czy chrześcijanin może nosić symbole kultu Szatana. I nie jest tu istotne, czy wcześniej był to symbol pacyfistów, czy satanistów.
Jeszcze kilka słów na temat pacyfizmu jako integralnego elementu ideologii hippisów. W czasach komunistycznych znany rosyjski dysydent Władimir Bukowski napisał głośną książkę pt. "Pacyfiści kontra pokój". Opisywał w niej zachodni ruch pacyfistyczny, który walczył o pokój i występował przeciwko wojnie. Ruch ten miał tą zasadniczą właściwość, że występował zawsze przeciwko militarnym planom Stanów Zjednoczonych oraz ich sojuszników, nigdy zaś nie protestował przeciwko agresywnej polityce "miłującego pokój" Związku Sowieckiego. Dopiero po upadku komunizmu i otwarciu archiwów służb specjalnych wyszło na jaw, jak bardzo ruch pacyfistyczny w Stanach Zjednoczonych był infiltrowany i inspirowany przez Moskwę. Niestety idealizm bywa bardzo często wykorzystywany dla brudnych celów.
Polecana literatura:
Mariusz Gajewski. Satanizm w Polsce i na świecie.
Steve Russo. Zabawy z szatanem
Antoni J. Nowak OFM. Satanizm.
· RÓŻOKRZYŻ
Gnostycka sekta Różokryżowców posługuje się symbolem złotego krzyża z umieszczoną pośrodku różą. Różokrzyż nawiązuje do ezoteryzmu i spirytyzmu, popularyzuje ideę reinkarnacji i transfiguracji. Głosi panteistyczną myśl o tożsamości świata duchowego i materialnego. Twierdzi, że Jezus był zwykłym człowiekiem, który poprzez doskonałość i samopoznanie dostąpił uniwersalnej świadomości Chrystusa kosmicznego. Różokrzyż to ideologia będąca mieszaniną wielu odmiennych religii i światopoglądów, doskonale wpisuje się w nurt pseudoduchowości New Age.
Ulotki tej organizacji opatrzone są znakiem okręgu z wpisanym trójkątem i kwadratem, symbolami nieskończoności, Trójcy oraz tajemnej wiedzy. Ideolodzy tego ruchu posługują się terminami znanymi z teologii chrześcijańskiej, jednak zwykle przerabiają ich znaczenia na własną modłę.
· ODWRÓCONY KRZYŻ
Krzyż odwrócony (odwrócenie = zaprzeczenie), stosowany w obrzędach okultystycznych i satanistycznych, nierzadko noszony przez wyznawców tychże "światopoglądów".
· MŁOT THORA
Pochodzi z pogańskich wierzeń germańskich i skandynawskich, gdzie pojawia się Thor, bóg-grom. Młot służył Thorowi do rozbijania przeszkód i wszelkich barier stających na drodze do szczęścia. Symbolikę amuletu można utożsamiać z hedonizmem, dążeniem do celu bez liczenia się z konsekwencjami.
· 666 ( FFF )
666 to imię apokaliptycznej Bestii:
"Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi. I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii, i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii. I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii lub liczby jej imienia. Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć." Ap 13, 11-18
Cyfra ta jest symbolem używanym przez satanistów, występuje też w formie FFF ("f" jest szóstą literą alfabetu).
· HEKSAGRAM
1. Symbol znany z judaizmu (gwiazda Dawida, gwiazda Syjonu) wykorzystywany przez tę religię po XII wieku n.e., w XVII w. przyjęty jako godło, także na fladze Izraela.
2. Tarcza Salomona to hebrajski amulet mający chronić złem i siłami nieczystymi. Wedle wierzeń miał dawać wiarę i nadzieję a także pomoc niebios w naprawieniu "zepsutego świata żyjących". Noszenie talizmanu miało zachęcać do dobrych uczynków oraz dawania dobrego przykładu innym, prowadzić do świętości i zbawienia.
3. W okultyzmie heksagram jest znany pod nazwą pieczęci Salomona, choć w rzeczywistości nie ma związku z postacią biblijną króla. Wedle okultystów tym znakiem król Salomon miał zaklinać demony i przywoływać anioły. Także jako pieczęć Samaela – magiczny symbol mający dopomóc w osiągnięciu wyższego stopnia wtajemniczenia oraz służyć jako ochrona przed urokami.
4. Wielka Yantra - znak pochodzący z Dalekiego Wschodu (tantryzm hinduistyczny). Trójkąt skierowany wierzchołkiem do dołu symbolizuje pradawną, istniejącą przed początkiem świata, samicę. Męskość symbolizowana jest przez trójkąt z wierzchołkiem skierowanym ku górze. Całość zatem oznacza połączenie pierwiastka męskiego i żeńskiego.
5..Układ przeciwieństw - heksagram w symbolice alchemicznej wyraża cztery pierwiastki: wodę, ogień, ziemię, powietrze. Ich połączenie jest symbolem pramaterii, jedności, a zarazem złożoności wszechświata, syntezy przeciwstawnych żywiołów. Odnoszono to także do drogi duchowej człowieka, której celem jest doskonalenie się poprzez szukanie równowagi między różnymi popędami i skłonnościami.
Heksagram w alchemii mógł być dodatkowo opisany na różne sposoby. Przy czterech bocznych wierzchołkach umieszczano cechy materii: ciepło – suchość – wilgoć – zimno, w nawiązaniu do właściwości danych żywiołów (np. ziemia: zimna i sucha, powietrze: ciepłe i wilgotne). Inną metodą opisu było umieszczenie w znaku siedmiu symboli podstawowych metali alchemicznych (srebro, miedź, rtęć, ołów, l’etain, żelazo) oraz siedmiu ciał układu słonecznego (księżyc, Wenus, Merkury, Saturn, Jowisz, Mars). W środku znajdował się słońce i złoto, jako symbol doskonałości.
6. Wolnomularstwo - heksagram w wolnomularstwie – jak w alchemii - był symbolem pramaterii, złożoności, a zarazem jedności wszechświata. Zwykle był opisany okręgiem i zawierał w środku hebrajskie imię Boga JHWH. Częściej spotykanym znakiem w wolnomularstwie był pentagram, zwany tam ognistą gwiazdą.
· HORUSA ( OKO UDŻAT )
Egipski symbol boga-słońca Horusa, wyobrażanego w postaci sokoła lub człowieka z głową tego ptaka. Pogański talizman sporządzany w święto natury, noszony dla poprawy wzroku, zdrowia, płodności.
· FENG SHUI
Taoizm to wierzenia oparte na filozofii, wielobóstwie oraz zabobonach ludowych i magicznych. Z niego wywodzą się niebezpieczne praktyki paraokultystyczne, jak np. medytacje ruchowe tai-chi, wróżbiarstwo (Księga Zmian I-ching) oraz feng-shui, czyli metoda aranżacji wnętrz. Według zasad feng-shui pewne usytuowanie sprzętów domowych umożliwia przepływ energii „chi”, co skutkuje lepszym samopoczuciem, a nawet sukcesem materialnym. W tym celu stosuje się także „remedia” - magiczne symbole, figurki, znaki chińskiego alfabetu, górskie kryształy i inne talizmany. Zasady umiejscawiania i doboru przedmiotów związane są z różdżkarstwem, wróżbiarstwem i fetyszyzmem, a tym samym stoją w głębokiej sprzeczności z postawą chrześcijańską. Podkreślić trzeba, że w feng shui krzyż jest uważany za przedmiot szkodliwy energetycznie (!). Za to można bez ograniczeń korzystać z posążków Buddy czy innych dalekowschodnich bóstw.
Kilka z typowych amuletów feng-shui: posążek Buddy, symbol opiekuńczego ducha oraz litera znacząca.
· JIN ( JIN–JANG )
Często noszony amulet, wywodzi się z taoizmu, gdzie symbolizuje dwie przeciwstawne energie kosmiczne w stanie harmonii. Jin (czarny) oznacza pierwiastek żeński, noc, ziemię, destrukcję, pasywność. Jang (biały) obejmuje takie znaczenia, jak męskość, światło, niebo, kreacja, aktywność. Wedle taoizmu obie siły odnajdują wspólne źródło w pierwotnej energii tai-chi. Jin i jang uzupełniają się wzajemnie, czego symbolem jest umieszczenie białej kropki w obrębie jang oraz czarnej w jing. Znaczy to także, iż nie istnieje absolutne dobro ani zło.
Oczywiście ta taoistyczna teoria nie ma to nic wspólnego z katolickimi prawdami wiary. Bóg nie jest energią, ale Osobą; charakter osobowy mają także demony. Bóg jest wszechmogącym Stworzycielem, zaś wszystkie inne byty to tylko ograniczone stworzenia. Dzieła Boże są z natury dobre, w żaden sposób nie są uzupełniane czy równoważone przez zło. Bóg jest bez początku i końca, jest pełnią Bytu, zaś zło nie ma charakteru wiecznego, pojawia się dopiero z pierwszym grzechem. Bóg jest Panem Wszechświata, Szatan tylko uzurpatorem, który chciał być równy Najwyższemu.
Znak jin-jang zyskał na popularności wraz z rosnącym zainteresowaniem światopoglądem New Age, przemycającym dalekowschodnie wierzenia na obszar myśli chrześcijańskiej. Taoizm to religia, na którą składa się filozofia taoistyczna wraz z wielobóstwem oraz zabobonami ludowymi i magicznymi. Z taoizmu wywodzą się niebezpieczne praktyki, jak np. medytacje ruchowe tai-chi, wróżbiarstwo (Księga Zmian I-ching), czy feng-shui (poszukiwanie równowagi energetycznej). Istnieje też odmiana znaku jin-jang otoczona kręgiem i ośmioma triagramami, mającymi wyobrażać praprzyczynę powstania wszechświata. Taki układ jest związany z systemem magiczno-wróżebnym I-ching, jest używany jako amulet przeciw złym siłom.
· TABLICZKA OUI ( OUI-JA )
Tabliczka oui-ja to jeden z najpopularniejszych spirytystycznych akcesoriów, wykorzystywany przez medium do komunikowania się niby z duchami, a tak naprawdę z... diabłem. Kto widział film "Egzorcysta" ten wie, że przyczyną opętania małej Regan była zabawa tabliczką ouija i porozumiewanie się przez nią z niejakim Kapitanem Howdy. Takich historii jest niestety bardzo wiele. Zły duch nie śpi. Tabliczka ouija - jak i przedmioty o podobnej funkcji - prowadzi wprost do złego ducha.
· PENTAGRAM
1. Pentagram odwrócony (wierzchołek skierowany w dół), symbol magii tzw. czarnoksięskiej, często z wpisaną głową kozła-szatana.
2. Satanizm. Pieczęć Baphometa (Bafometa), czarny pentagram, odwrócony pentagram.W satanizmie funkcjonuje pentagram odwrócony, w który często wpisuje się głowę kozła, co ma oznaczać szatana lub demona Bafometa i zarazem być obraźliwą aluzją do Jezusa Chrystusa jako kozła ofiarnego. Znak ten może być opatrzony w dodatkowe symbole,
jak np. 666 czy odwrócony krzyż. Mogą występować hebrajskie litery oznaczają cztery żywioły i duszę człowieka (przy najniżej położonym ramieniu), wyrażające zwycięstwo materii nad duchem]. Pentagram może być zamknięty, czyli otoczony pojedynczym albo podwójnym kołem, ewentualnie wężem zjadającym własny ogon. Symbol ten rozpowszechnił się głównie za sprawą satanizmu laveyowskiego.
· PENTAGRAM BIAŁY ( z wierzchołkiem ku górze )
1. Starożytna Grecja. Symbol harmonii ciała i ducha, związany ze znakiem Hygiei (bogini zdrowia). Pentagram mógł być opisany literami słów „salus” (zdrowie) i „hygiea”, „ugeia” (Hygiea). Znany także jako 5A = pentalfa oraz znak pitagorejski, czyli wyobrażenie złotych proporcji oraz symbol doskonałości.
2. Gnoza. Dla manichejczyków pentagram był jednym z najważniejszych znaków, symbolem magii. Uznawali oni cyfrę pięć za świętą, odnosili ją do pięciu żywiołów (woda, ogień, powietrze, światło, wiatr). Pojawiał się także w formie ukrytej, jako pięciopalczasta dłoń.
3. Okultyzm. Symbol androgyny, łączący 3 pierwiastki męskie i 2 żeńskie.
4. Żydzi uważali pentagramy za symbol Prawdy i Pięciu Świętych ksiąg.
4. W średniowieczu zwany czarcią stopą albo stopą wiedźmy, znany jako amulet chroniący przed klątwami, złymi duchami i wpływami magicznymi.
5. Masoneria. Pentagram nazywano gwiazdą jaśniejącą, z której ramion wychodzą płomienie lub promienie. Umieszczona w środku litera „G” oznacza Boga (God, Gott), gnozę, geometrię. Gwiazda symbolizuje oświecenie, światło, życie, geniusz, doskonałość geometrii.
6. W Egipcie pentagram symbolizował Horusa, pierwotną materię, wieczne źródło życia, uniwersalne nasienie z którego powstały wszystkie stworzenia, iskrę boskiego ognia stwarzającą życie.
7. Pentagram jako symbol magiczny. W magii tzw. białoksięskiej rysowany był z jednym z ramion skierowanym ku górze, nieraz wrysowywano w środek człowieka.
8. Do chrześcijaństwa pentagram przeniknął na pewien czas w średniowieczu. Miał symbolizować Pięć Ran Chrystusa oraz cnoty rycerskie.
· ROGATA DŁOŃ
Znak rozpoznawczy wyznawców szatana i okultystów. Używany jest również przez osoby chodzące na koncerty heavymetalowe, które w ten sposób potwierdzają swą wierność negatywizmowi, zawartemu w tejże muzyce. Układ dłoni ma przypominać diabła.
· PIERŚCIEŃ ATLANTÓW
Pierścień Atlantów, czyli diabelski scenariusz na życie z sercem odwróconym od Boga
Handlarze pierścieniami atlantów zapewniają, że talizman ten stwarza niezwykle skuteczną ochronę przed wszelkiego rodzaju złem: agresją, wypadkami, kradzieżą, a także przed klątwami i urokami. Ponadto – według nich – przedmiot ten zapobiega wielu (jeśli nie wszystkim) chorobom czy wręcz z nich uwalnia. Jednym słowem, pierścień ten przynosić ma szczęście. Wielu ludzi w to wierzy, skoro go kupuje i zakłada na palec. Spontanicznie nasuwa się pytanie: co lub kto, albo jakaż to siła miałaby tu tak cudownie działać?
W przypadku poświęconego krzyżyka lub medalika z wizerunkiem Pana Jezusa, Matki Bożej czy świętych nie ma problemu z odpowiedzią na pytanie: dlaczego nosimy te dewocjonalia? Noszę medalik na znak mojego zawierzenia się Matce Bożej. Jej wizerunek pomaga mi ufać w Jej nieustanną obecność przy mnie, szczególnie w chwilach pokus, zwątpień, przeciwności itd. Nie wierzę, aby medalik ten „magicznie” chronił mnie przed napadem, kradzieżą, chorobą, itd., lecz z całego serca ufam, że w tych czy innych nieszczęściach – jeśli Opatrzność je dopuści – nie spotka mnie prawdziwe i najgorsze nieszczęście: odrzucenie Pana Boga i utrata życia wiecznego. Nosząc medalik nie proszę o szczęście, lecz abym wytrwał przy Panu Bogu w każdej, nawet najgorszej sytuacji, a to będzie mym największym szczęściem. Zastanawiam się, w kim pokładają swoją ufność ludzie ochrzczeni, którzy na swój palec zakładają pierścień atlantów? Pewnie sami dokładnie nie wiedzą. W każdym razie, amulet ten wydaje się być znakiem nieufności wobec Pana Boga, jako mego Ojca, w którego rękach spoczywa całe moje życie.
Jeśli oczekuję, że noszenie tego czy innego amuletu przyniesie mi szczęście, to znaczy, iż wiarę moją można wyrazić w słowach: Ufam nie Tobie, Boże, lecz komuś lub czemuś innemu; oczekuję pomyślności w życiu nie od Ciebie, lecz od czegoś lub kogoś innego. Być może, nie od razu tego rodzaju postawa duchowa owocuje porzuceniem praktyk religijnych, lecz żywa wiara nieuchronnie prze- mienia się w „praktykowanie” chrześcijaństwa z sercem odwróconym od Boga. Tymczasem religijność pozbawiona ufności wobec Pana Boga staje się pusta. Jaką wartość miałaby modlitwa Ojcze nasz, gdyby w żaden sposób nie ożywiał jej duch dziecięctwa Bożego? Nadzieja, iż magiczny pierścień uchroni mnie od przeciwności i za- gwarantuje pomyślność, jest oszustwem, które żeruje na naszej ludzkiej skłonności do wierzenia czasami w byle co. Czy jednak w życiu można się uchronić od jakichkolwiek przeciwności, trudności i cierpień? Codzienne doświadczenie przekonuje, iż nie, i żaden amulet faktu tego nie zmieni. Lecz przywiązanie d...
gedeon7