Tadeusz Rogula - Proroctwa Królowej Saby.pdf - przepowiednie i proroctwa - amadeusz33

Proroctwa królowej Saby

Opracowanie: Tadeusz Rogula

Częstochowa 1989

Czy istnieją proroctwa?

Ależ historia jest ich pełna, wieszczenie przyszłości praktykowane było we wszyst-

kich krajach, we wszystkich religiach. Proroctwa odgrywały doniosłą rolę, ludzie zawsze

i wszędzie słuchali chętnie i szukali wróżb, o samo wyliczenie rodzajów „Mancji” wy-

pełniłoby sporo wierszy druku, jak o tym przekonać się może każdy, wertując Rabelais,

a w przedziwnym spolszczeniu Boya.

Jest w III tomie rozdział, w którym Panurg odwiedza astrologa i wróżą Her Treppę,

aby się dowiedzieć, kiedy po ślubie będzie dźwigał rogi?

Her Treppa wylicza mu siedemdziesiąt rodzajów wróżb, nazwanych pięknie po grec-

ku, które upewnią go niezbicie, że rogi mu, z wyroków losu sądzone są nieuchronnie.

Ale dajmy spokój żartom i zastanówmy się nad pytaniem, czy można - trafnie - prze-

powiadać przyszłe zdarzenia? Czy istnieje „jasnowidzenie” przyszłości?

Zdolność „Jasnowidzenia” (clairvoyance, lucidite, Hellsehen, second sight) istnieje.

FAIT etrange, paradoxal, dapparence absurde, mais enin qu, on et force dadmettre,

powiada Richet.

W tysiącach wypadków fakty jasnowidzenia w przestrzeni czasie zostały stwierdzo-

ne, naukowo.

Proroctwa istnieją. Proroctwa - oczywiście w rachubę mogą być brane tylko trafne

przepowiednie, to fakty, fakty bardzo rzadkie, ale fakty. Tłumaczyć ich nie możemy.

Moglibyśmy ostatecznie pogodzić się z istnieniem jasnowidzenia wydarzeń w te-

raźniejszości i przeszłości Określamy tę zdolność pięknie po grecku jako „telepatię”

i „kryptezję”, a tłumaczymy ją wrażliwością na jakieś nieznane „wibracje” ale czyż po-

dobna widzieć lub wyczuwać zdarzenia, których w ogóle nie ma?

Niepodobna tu nad tym dyskutować, idźmy za przykładem Richeta pozytywisty,

który powiada, że nie ma ochoty wdawać się w spekulacje próżne i budowanie mgli-

stych teorii, lecz trzyma się ściśle faktów. Faktem zaś jest, że istnieją premonicje, prze-

czucia, wróżby, proroctwa.

Natomiast rzadkie i jak się zdaje, trudne do osiągnięcia są przepowiednie (przedziw-

ne), tyczące się wydarzeń ogólnego znaczenia, wypadków politycznych wielkiej wagi.

Praktyka jednak wskazuje, że najczęściej „prorokuje” się właśnie w kierunku politycz-

nym. W ostatnich latach namnożyło się tyle wróżów i wróżek, zasypywani jesteśmy

takim mnóstwem przepowiedni, obdarzani z każdym Nowym Rokiem tyloma almana-

chami wróżebnymi, które zawierają bardzo rozbieżne proroctwa.

Odsyłam tu czytelnika do doskonałej książki „La connaisance supranormale” dr

Osty, który w ciągu lat badał wróżów i wróżki, śledził metody, właściwości, błędy, jakie

popełniają zarówno jasnowidze jak ich klienci oraz eksperymentatorzy.

Wszystko w życiu, a więc także historia przebiega cyklicznie, posiada pewien rytm,

który trzeba wykryć, a wtedy można przewidywać i przepowiadać przyszłość.

Periodyczność wszelkich procesów życiowych głosił pierwszy Wilhelm Hiess w Ber-

linie (1858-1928), wykazując okresy męskie, obejmujące 23 dni i okresy żeńskie 28-

dniowe. Profesor uniwersytetu wiedeńskiego dr H. Swoboda wykrył 7-letnią periodycz-

ność w życiu człowieka („Das Siebenjahr”). Z kolei szczegółowo opracowany system do

obliczania biegu historii ogłosił zaraz po wojnie Fryderyk Reichenbach-Stromer.

A już w roku 1914 ogłosił dr Max Kemmerich dwutomowe dzieło: „Das Kausalgesetz

der Weltgeschichte”, usiłując wykazać, że w historii występują „mutacje”, dające się usta-

lić, oraz analogie, według których można w ogólnych zarysach wyczytać przyszłość

z przyszłych wypadków.

Więc „historia się powtarza”. Wszystkie doniosłe wydarzenia, wielkie „mutacje” dzie-

jowe są nieodwołalnie wyznaczone. I można, powiada Kemmerich, ustaliwszy okresy

luktuacji periodycznych w danym kraju, obliczać przyszłe wypadki i rozwój dziejowy.

Zaciekawi może czytelników obraz przyszłości Niemiec, jaki, na podstawie swej me-

tody, dr K. roztoczył we wspomnianej broszurze.

Prosimy przy tym pamiętać o dacie wydania broszury: ukazała się w roku 1921, czyli

w niespełna dwa lata po traktacie wersalskim i dwa lata przed pierwszym wystąpieniem

Hitlera. Na stronicach 17, 26-tej broszury czytamy co następuje:

„Nasza rewolucja zaczęła się w r. 1918. Zakończenie jej przypadnie na lata 1930

i 1944, tzn. odtąd dopiero zacznie się okres niemieckiej restauracji. Podobnie jak angiel-

ska rewolucja wzięła swój początek w Monachium, gdyż historia Bawarii wykazuje zna-

mienne analogie z historią Szkocji podobnie jak Czechy z Irlandią”.

Prorok nie ma metody, nie oblicza, nie rozumuje. Proroctwem we właściwym zna-

czeniu nazywamy przepowiednię, zrodzoną w głębinach podświadomości w stanie eks-

tazy albo w stanie „transu”. Proroctwo jest bardzo skomplikowanym aktem psychicz-

nym i oceniając je, trzeba wiele momentów brać pod rozwagę. Zwykle nie znajduje

się też w proroctwie ścisłych dat. Rzuca ono przelotne błyski światła w mroczną przy-

szłość, a trafnie określone szczegóły przesłania często ilm fantastycznych obrazów. Tak

jak wróżebne marzenia senne oraz przeczucia oblekają się zawsze w szatę symboliczną,

tak i widzenia prorocze występują w symbolicznej osłonie i spod symbolu trzeba wy-

dobywać treść, co nie zawsze jest łatwe.

Po tej przydługiej dygresji wracamy do zadanego na wstępie i potwierdzonego pyta-

nia: Czy istnieją prawdziwe - proroctwa i wróżby?

Ani rozmiary tej książki, ani jej założenie - nie pozwalają rozpatrywać tu materiału

historycznego, zaczynając od słynnych proroków hebrajskich, od wyroczni w Delfach

i od Italskich Sybilli. Nie możemy też rozwodzić się nad tysiącznymi przepowiedniami

średniowiecznymi charakteru przeważnie astrologicznego: historia zanotowała jednak

sporo ciekawych proroctw z nowszych czasów, które po dziś dzień utrzymały się w pa-

mięci, bywają często przytaczane i komentowane i bodaj czy nie wywierają dziś nawet

pewnego wpływu.

Wspomnimy tu wśród licznych proroctw na temat Papieży tylko o sławnym „pro-

roctwie mnicha św. Malachiasza” oraz o stanowiącym jego dalszy ciąg „proroctwie mni-

cha z Padwy”.

Proroctwo św. Malachiasza (biskupa i mnicha irlandzkiego ur. 1148) pierwszy raz

ogłoszone zostało drukiem w roku 1595 w „Lignum vitae” benedyktyna Arnolda Wioń.

Proroctwo wymienia wszystkich Papieży od XII wieku począwszy aż do 112-go, z któ-

rym się kończy papiestwo. Wszyscy Papieże scharakteryzowani są czymś w rodzaju de-

wizy.

Przytaczane także bywa proroctwo św. Andrzeja Boboli, raczej wizja świątobliwego

Dominikanina O. Korzenieckiego w Wilnie w r. 1819 (ogłoszona przez Kajsiewicza

w życiorysie Boboli), poparta medialnym znakiem „wypalonej ręki”, a tycząca się wojny

narodów i powstania Polski. Ciekawe jest dalej proroctwo Franciszkanina, pocho-

dzące rzekomo z 1880 r. ale faktycznie z późniejszego czasu. Ów Franciszkanin, zmarły

w klasztorze na górze Synaj, przepowiedział między innymi że „niedługo cała Europa

krwią spłynie” - i zagłada czeka na różne państwa:

„Rosja będzie widownią wielkich okrucieństw, tu będą straszliwe walki. Liczne mia-

sta i wsie zburzone zostaną, krwawa rewolucja wytępi połowę mieszkańców. Cesarska

rodzina, wszystka szlachta i część duchowieństwa zginie. W Petersburgu i Moskwie

będą leżały trupy przez długi czas na ulicach nie pochowane”.

Trzeba przyznać, że w tych osobliwych przepowiedniach, które nie tylko w roku

1880, ale i w roku 1906 wydawać się musiały wprost niewiarygodne, ba, obłąkane.

- wiele już się spełniło. Cała Europa spłynęła strugami krwi, zginęła cała szlachta w Ro-

sji, rozpadła się stara monarchia austriacka, niemieckie kraje Austrii przyłączyły się do

Niemiec. Walka z półksiężycem i wypędzenie Turków z Europy musiały oczywiście za-

konnikowi leżeć na sercu. Rząd turecki srodze uciskał chrześcijan bałkańskich.

Warto by także wspomnieć o tak głośnej ongi pani Marii Annie Lenormand, (1772-

1843), wróżce i kabalarce paryskiej i o bliskiej nam pani de ebes, chiromantce i ja-

snowidzącej (zmarłej pod koniec 1915 r., która w almanachu z roku 1913) wyraźnie za-

znaczamy: z roku 1913 między innymi trafnymi przepowiedniami co do losu Niemiec

i Austrii.

Jak wszędzie i zawsze, gdy mamy do czynienia ze zjawiskami metapsychicznymi, tak

i tutaj, w dziedzinie proroctw, trzeba stosować metodę bardzo krytyczną, ale bez uprze-

dzenia.

Tadeusz Rogula - Proroctwa Królowej Saby.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: