Gnostycka sekta Różokryżowców posługuje się symbolem złotego krzyża z umieszczoną pośodku różą. Różokrzyż nawiązuje do ezoteryzmu i spirytyzmu, popularyzuje ideę reinkarnacji i transfiguracji. Głosi panteistyczną myśl o tożsamości świata duchowego i materialnego. Twierdzi, że Jezus był zwykłym człowiekiem, który poprzez doskonałość i samopoznanie dostąpił uniwersalnej świadomości Chrystusa kosmicznego. Różokrzyż to ideologia będąca mieszaniną wielu odmiennych religii i światopoglądów, doskonale wpisuje się w nurt pseudoduchowości New Age.
Ulotki tej organizacji opatrzone są znakiem okręgu z wpisanym trójkątem i kwadratem, symbolami nieskończoności, Trójcy oraz tajemnej wiedzy. Ideolodzy tego ruchu posługują się terminami znanymi z teologii chrześcijańskiej, jednak zwykle przerabiają ich znaczenia na własną modłę.
Oko Horusa, oko udżat
Egipski symbol boga-słońca Horusa, wyobrażanego w postaci sokoła lub człowieka z głową tego ptaka. Pogański talizman sporządzany w święto natury, noszony dla poprawy wzroku, zdrowia, płodności.
Krzyż odwrócony (odwrócenie = zaprzeczenie), stosowany w obrzędach okultystycznych i satanistycznych, nierzadko noszony przez wyznawców tychże "światopoglądów".
Młot Thora
Pochodzi z pogańskich wierzeń germańskich i skandynawskich, gdzie pojawia się Thor, bóg-grom. Młot służył Thorowi do rozbijania przeszkód i wszelkich barier stających na drodze do szczęścia. Symbolikę amuletu można utożsamiać z hedonizmem, dążeniem do celu bez liczenia się z konsekwencjami.
Krzyż nerona, pacyfka, złamany krzyż,
1.Tzw. krzyż Nerona, złamany krzyż ale bez okręgu, symbol walki z chrześcijaństwem. 2. W okultyzmie oznaka upadku chrześcijaństwa, pogański znak czarnej magii, do którego nawiązywało hitlerowskie SS.4. W satanizmie znak używany podczas odprawiania czarnych mszy. 5. Pacyfa, pacyfka (ang. peace – pokój), znak rozpoznawczy pacyfistów.
Krzyż celtycki
Atrybut boga Odyna (Wodana). Symbolizuje most do innego świata, wyższej energii i wiedzy. Zgodność człowieka z wszechświatem. Poprzeczne ramiona znaku oznaczają świat niematerialny, ramię pionowe świat fizyczny, ziemski. Do tego dochodzi oparte na ramionach koło, symbol jedności i kompletności. Krzyż celtycki wywodzi się z wierzeń pogańskich, współcześnie nawiązują do niego neaopoganie i nacjonaliści. Skinheadzi korzystają ze znaku w zastępstwie zakazanej swastyki. Istnieje "schrystianizowana" forma krzyża z przedłużonym dolnym ramieniem.
Jin-jang
Często noszony amulet, wywodzi się z taoizmu, gdzie symbolizuje dwie przeciwstawne energie kosmiczne w stanie harmonii. Jin (czarny) oznacza pierwiastek żeński, noc, ziemię, destrukcję, pasywność. Jang (biały) obejmuje takie znaczenia, jak męskość, światło, niebo, kreacja, aktywność. Wedle taoizmu obie siły odnajdują wspólne źródło w pierwotnej energii tai-chi. Jin i jang uzupełniają się wzajemnie, czego symbolem jest umieszczenie białej kropki w obrębie jang oraz czarnej w jing. Znaczy to także, iż nie istnieje absolutne dobro ani zło.
Oczywiście ta taoistyczna teoria nie ma to nic wspólnego z katolickimi prawdami wiary. Bóg nie jest energią, ale Osobą; charakter osobowy mają także demony. Bóg jest wszechmogącym Stworzycielem, zaś wszystkie inne byty to tylko ograniczone stworzenia. Dzieła Boże są z natury dobre, w żaden sposób nie są uzupełniane czy równoważone przez zło. Bóg jest bez początku i końca, jest pełnią Bytu, zaś zło nie ma charakteru wiecznego, pojawia się dopiero z pierwszym grzechem. Bóg jest Panem Wszechświata, Szatan tylko uzurpatorem, który chciał być równy Najwyższemu.
Znak jin-jang zyskał na popularności wraz z rosnącym zainteresowaniem światopoglądem New Age, przemycającym dalekowschodnie wierzenia na obszar myśli chrześcijańskiej. Taoizm to religia, na którą składa się filozofia taoistyczna wraz z wielobóstwem oraz zabobonami ludowymi i magicznymi. Z taoizmu wywodzą się niebezpieczne praktyki, jak np. medytacje ruchowe tai-chi, wróżbiarstwo (Księga Zmian I-ching), czy feng-shui (poszukiwanie równowagi energetycznej).
Istnieje też odmiana znaku jin-jang otoczona kręgiem i ośmioma triagramami, mającymi wyobrażać praprzyczynę powstania wszechświata. Taki układ jest związany z systemem magiczno-wróżebnym I-ching, jest używany jako amulet przeciw złym siłom.
Heksagram
1. Symbol znany z judaizmu (gwiazda Dawida, gwiazda Syjonu) wykorzystywany przez tę religię po XII wieku n.e., w XVII w. przyjęty jako godło, także na fladze Izraela.
. Tarcza Salomona to hebrajski amulet mający chronić złem i siłami nieczystymi. Wedle wierzeń miał dawać wiarę i nadzieję a także pomoc niebios w naprawieniu "zepsutego świata żyjących". Noszenie talizmanu miało zachęcać do dobrych uczynków oraz dawania dobrego przykładu innym
3. W okultyzmie heksagram jest znany pod nazwą pieczęci Salomona, choć w rzeczywistości nie ma związku z postacią biblijną króla. Wedle okultystów tym znakiem król Salomon miał zaklinać demony i przywoływać anioły. Także jako pieczęć Samaela – magiczny symbol mający dopomóc w osiągnięciu wyższego stopnia wtajemniczenia oraz służyć jako ochrona przed urokami. 4. Wielka Yantra - znak pochodzący z Dalekiego Wschodu (tantryzm hinduistyczny). Trójkąt skierowany wierzchołkiem do dołu symbolizuje pradawną, istniejącą przed początkiem świata, samicę. Męskość symbolizowana jest przez trójkąt z wierzchołkiem skierowanym ku górze. Całość zatem oznacza połączenie pierwiastka męskiego i żeńskiego.
5..Układ przeciwieństw - heksagram w symbolice alchemicznej wyraża cztery pierwiastki: wodę, ogień, ziemię, powietrze. Ich połączenie jest symbolem pramaterii, jedności, a zarazem złożoności wszechświata, syntezy przeciwstawnych żywiołów. Odnoszono to także do drogi duchowej człowieka, której celem jest doskonalenie się poprzez szukanie równowagi między różnymi popędami i skłonnościami.
Heksagram w alchemii mógł być dodatkowo opisany na różne sposoby. Przy czterech bocznych wierzchołkach umieszczano cechy materii: ciepło – suchość – wilgoć – zimno, w nawiązaniu do właściwości danych żywiołów (np. ziemia: zimna i sucha, powietrze: ciepłe i wilgotne). Inną metodą opisu było umieszczenie w znaku siedmiu symboli podstawowych metali alchemicznych (srebro, miedź, rtęć, ołów, l’etain, żelazo) oraz siedmiu ciał układu słonecznego (księżyc, Wenus, Merkury, Saturn, Jowisz, Mars). W środku znajdował się słońce i złoto, jako symbol doskonałości.
6. Wolnomularstwo - heksagram w wolnomularstwie – jak w alchemii - był symbolem pramaterii, złożoności, a zarazem jedności wszechświata. Zwykle był opisany okręgiem i zawierał w środku hebrajskie imię Boga JHWH. Częściej spotykanym znakiem w wolnomularstwie był pentagram, zwany tam ognistą gwiazdą.
Feng shui
Taoizm to wierzenia oparte na filozofii, wielobóstwie oraz zabobonach ludowych i magicznych. Z niego wywodzą się niebezpieczne praktyki paraokultystyczne, jak np. medytacje ruchowe tai-chi, wróżbiarstwo (Księga Zmian I-ching) oraz feng-shui, czyli metoda aranżacji wnętrz. Według zasad feng-shui pewne usytuowanie sprzętów domowych umożliwia przepływ energii „chi”, co skutkuje lepszym samopoczuciem, a nawet sukcesem materialnym. W tym celu stosuje się także „remedia” - magiczne symbole, figurki, znaki chińskiego alfabetu, górskie kryształy i inne talizmany. Zasady umiejscawiania i doboru przedmiotów związane są z różdżkarstwem, wróżbiarstwem i fetyszyzmem, a tym samym stoją w głębokiej sprzeczności z postawą chrześcijańską. Podkreślić trzeba, że w feng shui krzyż jest uważany za przedmiot szkodliwy energetycznie (!). Za to można bez ograniczeń korzystać z posążków Buddy czy innych dalekowschodnich bóstw.
Kilka z typowych amuletów feng-shui: posążek Buddy, symbol opiekuńczego ducha oraz litera znacząca.
Anch, ankh, ankch, klucz Nilu, klucz życia, krzyż egipski
Znak anch wywodzi się ze starożytnej kultury egipskiej, gdzie, jako hieroglif, oznaczał życie, płodność lub zapłodnienie przez boga-słońce. Związany był z wyobrażeniami o przezwyciężeniu śmierci, z czego powstała nazwa „klucz życia”. W ostatnich czasach stał się talizmanem niektórych grup zajmujących się okultyzmem i wiedzą tajemną, dla których symbolizuje rozwiązłość seksualną. Ze względu na swój kształt przypominający krzyż, niejednokrotnie jest noszony przez nieświadomych chrześcijan.
Krzyż koptyjski
W dyskusjach raz po raz wraca sprawą krzyża koptyjskiego. W starożytnym kościele koptyjskim, za sprawą egipskich pogan nawróconych na chrześcijaństwo, został zaadoptowany krzyżopodobny znak aknh. Trzeba tu pamiętać, że znak ankh był wykorzystywany już tysiące lat temu w rytuałach pogańskich, współcześnie także w okultystycznych. W kościele koptyjskim poza krzyżem łacińskim (dwie skrzyżowane belki) był rozpowszechniony przede wszystkim krzyż, czyli KRZYŻ KOPTYJSKI WŁAŚCIWY, czyli krzyż łaciński otoczony gwoździami. Znak anch w chrześcijaństwie nosiła nazwę crux ansata, nazwa "krzyż koptyjski" nie jest nazwą precyzyjną. Z przeglądu foografii, internetowych stron i sklepów koptyjskich widać, że crux ansata nie jest używany.
666 lub FFF
666 to imię apokaliptycznej Bestii:
"Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi. I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii, i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii. I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii lub liczby jej imienia. Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć." Ap 13, 11-18
Cyfra ta jest symbolem używanym przez satanistów, wystepuje też w formie FFF ("f" jest szóstą literą alfabetu).
Pierścień Atlantów
To niezwykle rozpowszechniony amulet. Wedle popularyzujących go ulotek ma wpływać na zdrowie i zdolności para-psychologiczne; chronić przed urokami oraz wypadkami losowymi, wypełniać "pozytywną energią" noszącą go osobę i miejsca oraz – jak inne amulety – ma być szczęściem w pigułce.
Pierwowzór znaleziony w Egipcie, został samo-zwańczo przypisany do Atlantydy, mitycznej wyspy, która nigdy nie istniała. Współcześnie wyrabiane pierścienie różnią się od oryginalnego znaleziska.
Znak rozpoznawczy wyznawców szatana i okultystów. Używany jest również przez osoby chodzące na koncerty heavy metalowe, które w ten sposób potwierdzają swą wierność negatywizmowi, zawartemu w tejże muzyce. Układ dłoni ma przypominać diabła.
Pentagram odwrócony, czarny
. Pentagram odwrócony (wierzchołek skierowany w dół), symbol magii tzw. czarnoksięskiej, często z wpisaną głową kozła-szatana.
2. Satanizm. Pieczęć Baphometa (Bafometa), czarny pentagram, odwrócony pentagram.
W satanizmie funkcjonuje pentagram odwrócony, w który często wpisuje się głowę kozła, co ma oznaczać szatana lub demona Bafometa i zarazem być obraźliwą aluzją do Jezusa Chrystusa jako kozła ofiarnego. Znak ten może być opatrzony w dodatkowe symbole, jak np. 666 czy odwrócony krzyż. Mogą występować hebrajskie litery oznaczają cztery żywioły i duszę człowieka (przy najniżej położonym ramieniu), wyrażające zwycięstwo materii nad duchem]. Pentagram może być zamknięty, czyli otoczony pojedynczym albo podwójnym kołem, ewentualnie wężem zjadającym własny ogon. Symbol ten rozpowszechnił się głównie za sprawą satanizmu laveyowskiego.
Pentagram biały, z wierzchołkiem ku górze
1. Starożytna Grecja. Symbol harmonii ciała i ducha, związany ze znakiem Hygiei (bogini zdrowia). Pentagram mógł być opisany literami słów „salus” (zdrowie) i „hygiea”, „ugeia” (Hygiea). Znany także jako 5A = pentalfa oraz znak pitagorejski, czyli wyobrażenie złotych proporcji oraz symbol doskonałości.
2. Gnoza. Dla manichejczyków pentagram był jednym z najważniejszych znaków, symbolem magii. Uznawali oni cyfrę pięć za świętą, odnosili ją do pięciu żywiołów (woda, ogień, powietrze, światło, wiatr). Pojawiał się także w formie ukrytej, jako pięciopalczasta dłoń.
3. Okultyzm. Symbol androgyny, łączący 3 pierwiastki męskie i 2 żeńskie.
4. Żydzi uważali pentagramy za symbol Prawdy i Pięciu Świętych ksiąg.
4. W średniowieczu zwany czarcią stopą albo stopą wiedźmy, znany jako amulet chroniący przed klątwami, złymi duchami i wpływami magicznymi.
5. Masoneria. Pentagram nazywano gwiazdą jaśniejącą, z której ramion wychodzą płomienie lub promienie. Umieszczona w środku litera „G” oznacza Boga (God, Gott), gnozę, geometrię. Gwiazda symbolizuje oświecenie, światło, życie, geniusz, doskonałość geometrii.
6. W Egipcie pentagram symbolizował Horusa, pierwotną materię, wieczne źródło życia, uniwersalne nasienie z którego powstały wszystkie stworzenia, iskrę boskiego ognia stwarzającą życie.
7. Pentagram jako symbol magiczny. W magii tzw. białoksięskiej rysowany był z jednym z ramion skierowanym ku górze, nieraz wrysowywano w środek człowieka.
8. Do chrześcijaństwa pentagram przeniknął na pewien czas w średniowieczu. Miał symbolizować Pięć Ran Chrzystusa oraz cnoty rycerskie.
Noszenie powyższych znaków i amuletów może mieć katastrofalne skutki dla duszy i ciała i może prowadzić do opętania !!!!!
art.w