Carpinus betulus.docx

(229 KB) Pobierz

Carpinus betulus (Grab pospolity), Corylus avellana (Leszczyna pospolita) - reprezentowane we florze krajowej. Należą do rodziny Corylaceae Leszczynowate. Charakterystyka leszczynowatych: Liście – pojedyncze, skrętoległe.  Kwiaty – jednopienne , okwiat drobny, niepełny lub brak okwiatu;  kwiaty zebrane w kotki (męskie w kotki zwisające); wiatropylne. Owoce orzech lub orzeszek, w otwartej lub zamkniętej okrywie.

 

Corylus avellana – Leszczyna pospolita – jedyny rodzimy gatunek leszczyny występujący w Polsce. Krzew osiąga zwykle do 5 m wysokości (czasem wyższy). Kora jest gładka, ciemna. Pędy gruczołkowato owłosione. Liście odwrotnie jajowate (do 10-13 dł.), u nasady sercowate, krótko zaostrzone, z piłkowanym i często lekko wrębnym brzegiem, miękko owłosione zwłaszcza od spodu; ogonki krótkie, gruczołkowato owłosione. Kwiaty: rozwój kwiatów obu płci nie jest „zsynchronizowany” – czasem przeważa przedprątność (wcześniejsze dojrzewanie męskich organów płciowych w kwiecie, niż żeńskich), czasem przedsłupność. Kwitną bardzo wcześnie (luty) marzec (kwiecień).

C:\Documents and Settings\Mos\Pulpit\2011-05-03 18;07;56.jpg   Owoce: orzechy (do 2 cm dł.) w listkowych okrywach, zwykle nie dłuższych od nich, a więc  dobrze widoczne, osadzone po 1-3(-5); obfite owocowanie co 2-3 lata, nasiona (jądro orzechów) bardzo bogate w wartościowe, łatwo przyswajalne tłuszcze. Owoce te potocznie nazywane są orzechami laskowymi. Cechy dekoracyjne: długie, zwisające bazie kwiatów pręcikowych, pylące obficie na bezlistnych jeszcze gałęziach – zwiastuny przedwiośnia. Występowanie: Europa, poza krańcami północnymi, południowo-zachodnia Azja. Uprawiana była w starożytnej Grecji i Rzymie jako krzew owocowy. W Polsce pospolita, występuje zwykle w podszycie żyznych lasów liściastych. Wymagania i zastosowanie: wymagania siedliskowe pokrywają się z wymaganiami grabu, najlepszy wzrost ma miejsce na świeżych i żyznych glebach. Leszczyna jest bardzo tolerancyjna w stosunku do światła. Rośnie dobrze nawet w miejscach zacienionych, ale wówczas słabiej owocuje. W zadrzewieniach krajobrazowych ocienia glebę, daje dobrze rozkładającą się ściółkę i owoce dla gryzoni i ptaków. Drewno jest miękkie i nietrwałe, używane jako węgiel rysunkowy. Bardzo giętkie leszczynowe pręty, używane są na wędki, laski oraz faszynę (powiązane ze sobą pędy, obecnie używane głównie przy regulacji rzek, w celu umacniania brzegów).

 

Carpinus betulus – Grab pospolity jeden z ważniejszych rodzimych gatunków drzew tworzących lasy w Polsce. Drzewo do 20(-30)m wysokości, zwykle o krótkim pniu zanikającym ku górze, falistym na przekroju i miotlasto wysklepionej koronie. Kora jest gładka, ciemno-popielatoszara z jaśniejszymi smugami. Liście eliptyczne lub wąsko jajowate (do 10 cm dł.)    u nasady zaokrąglone lub nieznacznie sercowate, ostro podwójnie piłkowane, nerwy zwykle owłosione. Kwiaty kwitną w okresie końca kwietnia - początku maja. Owoce: orzeszki      z trójklapowymi skrzydełkami, zebrane w zwisające kwiatostany. Występowanie: Europa (oprócz Półwyspu Iberyjskiego i rozległymi rejonami wschodnimi i północnymi), Kaukaz, południowe wybrzeże M. Kaspijskiego. W  Polsce pospolity na niżu i w niższych położeniach górskich.

C:\Documents and Settings\Mos\Pulpit\2011-05-03 18;10;42.jpg    Rośnie najchętniej na glebach żyznych, świeżych i próchniczych, gliniasto-piaszczystych: wraz z Dębem szypułkowym i Lipą drobnolistną tworzy drzewostany grądowe (związek Carpinion betuli). Wymagania i zastosowanie: najlepszy wzrost na świeżych i żyznych glebach. Z krajowych drzew liściastych, obok buka jest najbardziej cienioznośnym gatunkiem i najlepiej znosi strzyżenie.

W ogrodnictwie stosowany prawie wyłącznie na żywopłoty i szpalery (jednorzędowe nasadzenia drzew, których korony tworzą zwartą ścianę zieleni). Nie należy ciąć grubszych pędów na wiosnę, ponieważ wtedy grab „płacze” – następuje obfity wyciek soków (podobnie jak m.in. u brzozy czy buku). Suche brązowe liście mogą pozostać do wiosny, przynajmniej u młodych roślin. Cenne drzewo do zakrzewień krajobrazowych, w starych parkach stosowane do uzupełniania drzewostanów, ze względu na małe wymagania świetlne. Orzeszki grabowe są przysmakiem ptaka grubodzioba. Drewno twarde i ciężkie, doskonałe na opał.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin