Różokrzyż - Żywe słowo.pdf - Różokrzyż - Vilopex

CATHAROSE DE PETRI

ŻYWE SŁOWO

Spis treści

Przedmowa ................................................................ 7

1 ............................Codzienne obcowanie z Bogiem 9

2 .................................................... Czwarty wymiar 15

3 ....... Trzy fundamentalne promienie Siedmioducha 22

4 ..................................................... Siódma pieczęć 28

5 ........................................................Jan na Patmos

6 ..................................... Zadanie Szkoły Duchowej

7 .............. O śmierci, gdzież jest twoje zwycięstwo?

8 ................................Królestwo Synów Wężowych

9 ................................ Narodziny kolumny wężowej

10Zmartwychwstanie człowieka świątynnego .......... 54

11Walka życiowa, cel życia, urzeczywistnienie

życia.....................................................................60

12Trzy Ognie Łaski ................................................. 68

13Podróż przez wschodnią krainę Ducha ................. 76

14Głos ciszy ............................................................ 80

15Trójprzymierze Światła ........................................ 84

16Wszelka zmiana zaczyna się w krwi .................... 89

17Apokalipsa i zadanie Szkoły Duchowej ............... 99

18Tajemnica gnostycznej magii............................. 106

19Wędrowcy do Emmaus ...................................... 113

20Centralna pozycja ciała eterycznego .................. 119

21Oddychanie człowieka ....................................... 127

22Pieśń pochwalna Hermesa ................................. 130

23Narodziny ciała mentalnego............................... 135

24Fundamentalna zasada dobra ............................. 142

25System hormonalny i jego znaczenie dla drogi

życiowej ludzkości .............................................146

26Jezus i Jan.......................................................... 151

27Od narodzin z natury do narodzin z Boga .......... 155

28Kundalini, siła Wieczności ................................ 162

29Inteligencja a intelekt ......................................... 172

30Nowa Shamballa ................................................ 177

31Postawa życiowa ............................................... 183

32Nauka, życie i droga krzyżowa Chrystusa .......... 187

33Odpowiedzialność współpracowników .............. 192

34Tajemnica Sfinksa i Piramidy ............................ 194

35Błogosławieni ubodzy duchem .......................... 204

36Nieprzemijalne Dobro........................................ 211

37Transfiguracja w czasach końca......................... 216

38Ogień Ducha Świętego ...................................... 224

39Przygotowujcie się na wielki Dzień Pana ........... 230

40Czego mam zaniechać?...................................... 239

41Pojawienie się ludu bożego na ziemi.................. 244

42Pierwsza i druga ścieżka .................................... 252

43Czas nadszedł .................................................... 258

44Wewnętrzne oświecenie..................................... 266

45Jedność - odpowiedzialność - ukierunkowanie ... 270

46Powołanie kobiety ............................................. 277

Przedmowa

Niniejsza książka, zawierająca czterdzieści sześć odrębnych rozdziałów, winna nieść przesłanie o

Żywym Zbawieniu, które można znaleźć w Gnozie, tym wszystkim, którzy w drodze procesu

transfiguracji chcą się wznieść ze swojego stanu duszy materialnej do stanu człowieka o duszy

duchowej.

Droga do wyzwolenia duszy musi być jednak urzeczywistniona przez każdego człowieka

osobiście. W niniejszej książce wyczerpująco przedstawia się, jak i w jaki sposób należy

postępować ścieżką wyzwolenia duszy.

Oby zawartość tej książki stała się dla każdego Czytelnika Żywym Słowem!

Niżej podpisana wyraża swoją wdzięczność swemu szanownemu współpracownikowi, Panu

Pleun van der Kooij, za przygotowanie niniejszej książki do druku.

Marzec 1989

Catharose de Petri

Codzienne obcowanie z Bogiem

Czy Bóg przebywa bardzo daleko od nas, czy może tak blisko, że możemy odczuć jego

dotknięcie - pytanie to jest bardzo stare i wywołuje w ludzkim bycie wielki niepokój.

Istotnie, w praktyce życia okazuje się, że dla jednego człowieka Bóg jest nieskończenie

odległy, jakby w bardzo odległej przyszłości, podczas gdy dla innego tak bliski, że człowiek ten

w jakiś sposób z nim rozmawia, jakby był dzieckiem w jego domu.

Niezależnie od tego, jak bardzo różne są te życiowe doświadczenia, w rzeczywistości obu tym

ludziom niosą one te same perspektywy i te same skutki. Spróbujemy zbliżyć się do tego pilnego

pytania tak dalece, jak to tylko możliwe.

Co może znaczyć wyrażenie: ”Codzienne obcowanie z Bogiem”?

Człowiek wyposażony jest w system wdychania i wydychania, wobec czego od razu można

stwierdzić, że wszyscy ludzie bez wyjątku, nawet jeśliby nie byli tego świadomi, dokonując

wdechu przyjmują do siebie boską Miłość, boskie Światło i boską Siłę.

Wiecie prawdopodobnie, że wśród mistyków znaną jest sprawą, że wraz z tlenem, który przy

wdychaniu powietrza wypełnia nasze płuca, do systemu ludzkiego wnikają także siły duchowe i

eteryczne. Poza tym - nawet jeśli brzmi to nader nieprawdopodobnie - człowiek może wraz z

wydechem rozprzestrzeniać boską Siłę, boskie Światło i boską Miłość. Jeśli tylko umiałby

właściwie zaktywizować w krwioobiegu przyjęte przy wdychaniu boskie Siły, wówczas tym, co

by zeń wypływało, byłoby pełne miłości myślenie, czysta wola i słuszne postępowanie.

Tak więc na podstawie swego systemu wdychania i wydychania wszyscy ludzie znajdują się

blisko Boga. Różnica polega wyłącznie na tym, że każdy rozsiewa Boga na swój własny sposób,

a to z powodu swojego wewnętrznego stanu rozwoju. Każdy wydycha Boga zgodnie z jakością

swojego mniej lub bardziej oczyszczonego systemu krwi.

Dlatego tak istotna jest biblijna wypowiedź: „Nie to powoduje zbrukanie człowieka, co

wchodzi do jego ust, lecz to, co z nich wychodzi”, ponieważ określa to jego chwilowy stan bytu.

Bóg zbliża się do nas wszystkich, a człowiek bez żadnego skrępowania przyjmuje go do swego

uszkodzonego systemu. I za pośrednictwem mniej lub bardziej ostudzonego serca oraz ułomnego

mózgu chce przekazywać Boga dalej, chce obcować z Bogiem, najchętniej dzień w dzień.

W świecie mistyków wyrażenia „codzienne obcowanie z Bogiem” używa się bardzo często.

Mistyk, będąc człowiekiem wrażliwym, poszukuje tajemnego obcowania z boskimi Siłami przy

pomocy centrum serca; swoim „ja” przeżywa wspólnotę z Bogiem, a wyobraża ją sobie jako

harmonijną więź między sobą a swoim Stwórcą i wobec tego dąży do jej nawiązania.

Jeśli jednak, jako ludzie myślący, nastawimy się na nią, to tego rodzaju codzienne obcowanie z

Bogiem okaże się niemożliwe i w najlepszym razie będzie tylko codziennym rozmyślaniem

człowieka o Bogu.

Temat ten dotyczy każdego, zarówno mężczyzny jak i kobiety. Kobieta i mężczyzna są

jednakowo ważni.

W Szkole Duchowej Złotego Różokrzyża uczennice rozpoznają swoją wielką siłę i powołanie

kapłańskie, tak samo jak czyniły to święte kobiety w pismach świętych wszystkich stuleci.

Chodzi o dzieło w służbie boskiej hierarchii, do którego powołani są wszyscy, którzy rozumieją

prawa boskiego Światła. Gdy nowa Jerozolima zstępuje z nieba, wówczas w nastaniu nowej ery

współpracują wszyscy uczestnicy Królestwa Światła.

Dlatego do tej pracy powoływani są tak mężczyźni jak i kobiety, zarówno w przeszłości jak i

obecnie. W teraźniejszości dane jest nam przeżyć to, że skromnymi siłami przełamują oni i

odrzucają od siebie wszystkie przeszkody, przez co wydobywają wewnętrznego Chrystusa na

niezmienne Światło.

O tym, czy rzeczywiście stoicie w świetle Prawdy, możecie się przekonać na podstawie

wszystkich waszych działań, biorąc pod uwagę ich skutki. Czy są one wiążące czy wyzwalające?

Jeśli skutki waszych czynów okazują się wiążące, a więc zatrzymują się na tym ładzie natury,

wówczas znaczy to, że aktywna jest tylko dynamika waszego naturalnego pożądania. A jeśli

skutki te są wyzwalające, wówczas tym, co spełnia w was swoje zadanie, jest zasada życia,

Światło Chrystusowe, tak że możecie wprowadzić całkowicie nową reformę życia. Wówczas

wasze życie otrzymuje całkiem nową strukturę. Wówczas współdziałacie w konkretyzowaniu

nowego człowieka-duszy w was. Wówczas współpracujecie w urzeczywistnianiu nowego

Nieba-Ziemi.

Z racji tego, że każda aktywność przybiera konkretną formę, także i w was wskutek

aktywności elementu wolnej woli, niesionego przez Ducha Świętego, może zostać wzniesiona

nowa budowla.

W pierwszej instancji to ów wolny, odnowiony element woli kieruje się w pełni na

urzeczywistnienie nowego, promiennego życia duszy i stamtąd prowadzi was do

wszechogarniającej mądrości, przez co możecie się całkowicie objawiać w teraz .

W ten sposób po przełamaniu całego starego stanu natury sami budujecie w waszym

oczyszczonym polu oddechu strukturę nieśmiertelnego człowieka-duszy. I tak, dzięki aktywności

Ducha Świętego, powstaje w was człowiek-Bóg, któremu oddaliście wasze ciało jako świątynię,

by mógł on w was i przez was spełnić swoje zadanie, zadanie, które służy nie innemu celowi, jak

tylko - połączeniu was z Bogiem.

Z pewnością jest teraz dla was jasne to, że człowiek odrodzony według duszy nie może

spełniać swego zadania w miejscu pracy, przesiąkniętym jeszcze tchnieniem tego, co należało do

człowieka w upadku. Dlatego zanim wasze ciało będzie mogło służyć jako świątynia, będzie

musiało sprostać wymaganiom odnawiającego życia.

Jeśli zdeklarowaliście się już kiedyś, jeśli urzeczywistniacie promienne życie duszy, jeśli

przenikacie do boskiej mądrości i pragniecie objawiać się - tak, wtedy On, ten, który w was

zmartwychwstał, będzie pośrednikiem.

Boski człowiek w was jest tym, który sprawi, że będziecie iść w Świetle, tak jak On jest w

Świetle. I On, ten, który jest w was, będzie wzrastał w miarę jak wy będziecie doprowadzać

wasze „ja” do zanikania, w miarę jak wy będziecie w tym świecie maleć.

Wtedy On, odrodzony według duszy, jest bliżej niż ręce i nogi, albowiem jest w was. Idzie na

czele, a wy jego śladem podążacie za Zmartwychwstałym, całkowicie odnowionym w was.

W ten sposób, na tej podstawie jesteście każdego dnia przyjmowani do wspólnoty z nim. I

wtedy nie jest to żadna mistyczna, ukryta wiara, lecz silna więź miłości między Bogiem a

człowiekiem, która nie zna już oddzielenia, ponieważ On, ten, który się w was narodził i

zmartwychwstał, oraz Ojciec, są jednym.

Przez wypełnienie prawa Światła we własnym życiu możecie wtedy w najbliższej przyszłości

obcować z Bogiem, który jest Światłem, Miłością i Siłą, aż chrześcijańska iluzja zmieni się

całkowicie w prawdziwie chrześcijańskie przeżycie.

W międzyczasie zrozumiecie, że wszyscy są zmobilizowani do tego zadania, do zadania, które

sięga tak daleko, że słowa nie mogą tego opisać. Jednakże niech będzie wam przyrzeczone:

Najwyższe miejsce w siedmiokrotnie objawionej Szkole Duchowej Złotego Różokrzyża może

być zajęte zarówno przez mężczyznę jak i kobietę - jeśli koniecznym warunkom stanie się

zadość.

Oby wkrótce nastał czas, że wszyscy będą w tym uczestniczyć i gołąbek pokoju ze swoim

nowym przesłaniem otoczy was swoim nieprzemijalnym Światłem. Oby tak się stało!

Czwarty wymiar

Nieraz okazywało się, że wciąż jeszcze pozostaje wielu uczniów, którym trudno jest wyrobić

sobie właściwy obraz i przez to właściwe pojęcie mikrokosmosu, który w rzeczywistości jest

istotą wieczną, ale uszkodzoną i okaleczoną. Dlatego chcielibyśmy się tym bliżej zająć.

Boska myśl promieniująca do pierwotnej natury budzi albo rodzi z tej wszechobejmującej

pierwotnej natury astralnej falę życiową dusz, czyli grupę mikrokosmosów, tak samo jak nasza

myśl wywołuje w naszym ciele astralnym obraz iskry. Zrodzony w ten sposób mikrokosmos

rozwija się dalej w procesie samourzeczywistniania, ponieważ za iskrą astralną wywiera nacisk

boska myśl. W wyniku tego w polu objawienia mikrokosmosu uwalniają się etery, które

koncentrują się wokół jądra czyli róży mikrokosmosu i przyjmują kształt obrazu myślowego,

który stoi za tym wzbudzeniem. W ten sposób niegdyś dobyty został z wieczności prawdziwy

człowiek, spontanicznie, z natury związany z Ojcem.

Jednakże człowiek, który w praczasach nadużył swojej wolności i dowiódł swojego sprzeciwu,

wie teraz aż nadto dobrze, co się z nim stało. Doskonałe początkowo ciało nie może się już

objawiać. Zginęło, ponieważ ciało eteryczno-materialne, nie będąc zbudowanym z macierzystego

pola astralnego, posiada właściwość przemijania. Pierwotny, ożywiający, animujący czynnik,

mikrokosmos, dusza, stał się więc nieaktywny, pusty, i nie był się w stanie objawiać. A Duch,

Różokrzyż - Żywe słowo.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: