Marks Karol - Tezy o Feuerbachu.pdf

(39 KB) Pobierz
Karl MARX TEZY O FEUERBACHU
Bez tytułu 1
Strona 1 z 2
DZIEJE RELIGII, FILOZOFII I NAUKI
do końca staroŜytności średniowiecze i odrodzenie barok i oświecenie 1815-1914 1914-1989
jak i z czego studiować filozofię moje wykłady Wittgenstein filozofowie i socjologowie nauki
Karl MARX
TEZY O FEUERBACHU
1. Głównym brakiem wszelkiego dotychczasowego materializmu - nie wyłączając
feuerbachowskiego - jest to, Ŝe przedmiot, rzeczywistość, zmysłowość ujmował on
jedynie w formie obiektu czy teŜ oglĄdu [Anschauung], nie zaś jako ludzkĄ działalnoŚĆ
zmysłowĄ , praktykĘ , nie subiektywnie. To sprawiło, Ŝe stronę czynną, w przeciwieństwie
do materializmu, rozwijał idealizm - jednak tylko w sposób abstrakcyjny, poniewaŜ
idealizm, rzecz jasna, nie zna rzeczywistej, zmysłowej działalności jako takiej.
Feuerbachowi chodzi o przedmioty zmysłowe, rzeczywiście odmienne od przedmiotów
myślowych; samej jednak działalności ludzkiej nie ujmuje on jako działalności
przedmiotowej . W Istocie chrzeŚcijaŃstwa rozpatruje on przeto tylko postawę teoretyczną
jako prawdziwie ludzką, podczas gdy praktykę ujmuje i ustala jedynie w
brudnoŜydowskiej formie jej przejawiania się. Dlatego nie rozumie on znaczenia
działalności "rewolucyjnej", "praktyczno-krytycznej".
2. Zagadnienie, czy myśleniu ludzkiemu właściwa jest prawdziwość przedmiotowa, nie
jest zagadnieniem teorii, lesz zagadnieniem praktycznym . W praktyce człowiek musi
dowieść prawdziwości, tzn. rzeczywistości i mocy, ziemskiego charakteru [Diesseitigkeit]
swego myślenia. Spór o rzeczywistość czy nierzeczywistość myślenia izolującego się od
praktyki jest zagadnieniem czysto scholastycznym .
3. Materialistyczna teoria, Ŝe ludzie są wytworami warunków i wychowania, Ŝe więc
zmienieni ludzie są wytworami innych warunków i zmienionego wychowania, zapomina,
Ŝe warunki są zmieniane właśnie przez ludzi i Ŝe sam wychowawca musi zostać
wychowany. Przeto dochodzi ona siłą rzeczy do tego, Ŝe dzieli społeczeństwo na dwie
części, z których jedna jest wyniesiona ponad społeczeństwo (Np. u Roberta Owena).
ZbieŜność zmian warunków i działalności ludzkiej moŜe być traktowana i racjonalnie
rozumiana jedynie jako praktyka rewolucyjna .
4. Feuerbach bierze za punk wyjścia fakt religijnej samoalienacji - podwojenia świata na
świat religijny, wyobraŜony, i na świat rzeczywisty. To, co on robi, polega na
sprowadzaniu świata religijnego do jego ziemskiej podstawy. Przeocza on, Ŝe po
dokonaniu tej pracy pozostaje jeszcze do zrobienia rzecz najwaŜniejsza. Mianowicie fakt,
Ŝe owa ziemska podstawa odrywa się sama od siebie i utrwala w obłokach niczym
samodzielne państwo, da się wytłumaczyć jedynie samorozdarciem i
samozaprzeczeniem tej ziemskiej podstawy. Musi więc ona sama być najpierw
zrozumiana w swojej sprzeczności, następnie zaś, przez usunięcie tej sprzeczności,
praktycznie zrewolucjonizowana. A więc np. po odkryciu, Ŝe ziemska rodzina jest
tajemnicą świętej rodziny, musi ona sama być poddana krytyce w teorii i ulec
rewolucyjnemu przekształceniu w praktyce.
5. Feuerbach, nie zadawalając się myŚleniem abstrakcyjnym , odwołuje się do oglĄdu
zmysłowego ; ale ujmuje on zmysłowość nie jako działalność praktycznĄ , ludzko-
zmysłową.
6. Feuerbach sprowadza istotę religii do istoty człowieka . Ale istota człowieka to nie
abstrakcja tkwiąca w poszczególnej jednostce. Jest ona w swojej rzeczywistości
całokształtem stosunków społecznych.
Feuerbach, który nie podejmuje krytyki tej rzeczywistej istoty, jest przeto zmuszony:
2009-10-20
238025526.001.png
Bez tytułu 1
Strona 2 z 2
1.
abstrahować od przebiegu historycznego, uznać istnienie usposobienia religijnego
[religiöses Gemüt] jako takiego oraz za przesłankę wziąć abstrakcyjną - izolowanĄ -
jednostkę ludzką;
2.
moŜe on zatem ujmować istotę człowieka tylko jako "gatunek", jako wewnętrzną,
niemą ogólność łączącą wiele jednostek więzią li tylko przyrodniczĄ .
7. Feuerbach nie widzi zatem, Ŝe samo "usposobienie religijne" jest wytworem
społecznym i Ŝe analizowana przezeń abstrakcyjna jednostka naleŜy w rzeczywistości do
określonej formy społeczeństwa.
8. śycie społeczne jest z istoty swej praktyczne . Wszelkie misteria sprowadzające teorię
na manowce mistycyzmu znajdują swe racjonalne rozwiązania w praktyce ludzkiej i w
pojmowaniu tej praktyki.
9. Szczytem, do którego dochodzi materializm oglĄdowy , tzn. materializm pojmujący
zmysłowość nie jako działalność praktyczną, jest ogląd poszczególnych jednostek w
"społeczeństwie obywatelskim" ["bürgerliche Gesellschaft"].
10. Punktem widzenia dawnego materializmu jest społeczeństwo "obywatelskie" ;;
punktem widzenia nowego materializmu jest społeczeństwo ludzkie , czyli uspołeczniona
ludzkość.
11. Filozofowie rozmaicie tylko interpretowali świat; idzie jednak o to, aby go zmieniĆ .
2009-10-20
238025526.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin