DOD4.PDF

Dodatek nr 4

Słowniczek

Administrator systemu — sprawuje opiekę nad systemem, przydziela prawo użyt-

kowania, katalog domowy oraz powłokę-shell; określa udział użytkownika w sys-

temie; ma dostęp do wszystkich plików.

Adres internetowy — 32-bitowy adres umożliwiający identyfikację sieci i kompute-

rów.

Adres podsieci — W TCP/IP fragment adresu IP identyfikującego wydzieloną część

sieci (podsieć), poziomu przypisanego do każdego węzła w sieci. Adres ten zwykle

odnosi się do karty sieciowej węzła. Przykładem adresu sprzętowego jest 48-bitowy

adres ethernetowy.

Adres sieciowy — w sieciach TCP/IP jest to adres IP węzła.

Architektura klient/serwer — jest to określenie często używane w przypadku, gdy

na przykład jeden z programów służy do wydawania poleceń (klient), a drugi (ser-

wer) je wykonuje. Mogą one być od siebie oddalone, ale muszą być połączone w tej

samej w sieci.

ARPANET — W latach 1966-67 Departament Obrony sfinansował prace nad ekspe-

rymentalnym łączeniem odległych od siebie komputerów. Wykorzystano w nich

wcześniejsze doświadczenia z systemami wielodostępnymi ( timesharing ), w któ-

rych przyłączano wiele terminali do jednego komputera. Okazało się, że nie było

problemów z łączeniem komputerów rożnych typów, ale pojawiły się one w przy-

padku używanych linii telefonicznych (były zbyt wolne i zawodne). W 1967 roku

zaprezentowano plan sieci pakietowej ARPANET, która miała ze sobą połączyć

początkowo cztery wybrane centra: Uniwersytet Kalifornii w Los Angeles (UCLA),

Stanford Research Institute (SRI), Uniwersytet Kalifornii w Santa Barbara (UCSB)

i Uniwersytet Utach. W każdym z nich do dużego komputera klasy mainframe miał

C:\WINDOWS\Pulpit\Szymon\hakerzy\dod4.doc

357

358

Hakerzy....

zostać dołączony minikomputer pełniący funkcję węzła przełączającego, określany

mianem IMP ( interface message processor ). W odróżnieniu od systemów wielodo-

stępnych, opartych na architekturze klient-serwer, miała to być sieć komputerów

równorzędnych (peer-to-peer). Miały one zostać połączone liniami dzierżawionymi

o przepustowości 50 kbps, dostarczonymi przez AT&T.

ASCII — ( American National Standart Code for Information Interchange ) — naj-

bardziej rozpowszechniony standard kodowania znaków. Zestaw ASCII zawiera li-

tery alfabetu, cyfry oraz różnorodne znaki i symbole. Początkowo było to 128 znaków

i odpowiadających im kodom. Praktycznie jest to „czysty” plik tekstowy, w którym w

przeciwieństwie na przykład do plików tekstowych Worda, nie występują różne

czcionki, tabele, rysunki itp. Plik ASCII ma dokładnie taki sam rozmiar (w bajtach),

co ilość znaków zapisanych w pliku z uwzględnieniem spacji, przecinków itp.

Asynchroniczność — jest to brak jakiejkolwiek regularności występowania w czasie.

Atak Denail of Service — jest to rodzaj ataku, powodujący odmowę usługi na za-

atakowanym komputerze. Można zablokować komputer tak, by przez pewien czas

(póki np. nie zostanie zrestartowany system) nikt nie mógł skorzystać z części lub

wszystkich jego usług. Najbardziej znanym przykładem może być tu np. Nuke,

Land, Hanson, Boink, Jolt, Newtear, Pong, Teardrop.

Back Door — to dosłownie: tylne drzwi. Jest to program (często koń trojański) in-

stalowany głównie na serwerze, a jego zadaniem jest umożliwienie dostania się do

niego (z ominięciem zabezpieczeń) hakera. Jest to bardzo często stosowana techni-

ka, za pomocą której haker może wielokrotnie powracać nawet na bardzo zabezpie-

czony serwer.

Backup — tworzenie kopii zapasowej danych (archiwizacja).

BBS (Bulletin Board System) — komputer odbierający telefony (a właściwie mo-

demy) z oprogramowaniem pozwalającym użytkownikowi na wysyłanie i odbiera-

nie poczty oraz plików. Niektóre BBS-y oferują inne dodatkowe możliwości.

Bod (Baud) — jednostka miary określająca liczbę zmian stanu sygnału w jednej se-

kundzie. Jeśli sygnał może przyjmować tylko dwa stany, to szybkość transmisji w

baudach odpowiada szybkości mierzonej w bitach na sekundę.

Bramka — to określenie tradycyjnie oznaczało w Internecie urządzenie spełniające

funkcję rutera. Obecnie jednak terminu tego używa się w odniesieniu do urządzeń

sieciowych dokonujących konwersji wszystkich protokołów sieci jednego typu na

protokoły innej sieci.

Brute-Force — jest to technika stosowana przy łamaniu haseł. Polega ona na

sprawdzaniu kolejno wszystkich możliwych kombinacji liter, cyfr i znaków (w do-

358

C:\WINDOWS\Pulpit\Szymon\hakerzy\dod4.doc

Dodatek nr 4

359

wolnej konfiguracji). Technika jest w 100% skuteczna, ale warto stosować ją tylko

do złamania krótkich haseł, gdyż wraz ze wzrostem długości hasła, niewyobrażalnie

rośnie długość jego wynajdywania,

BSD (Berkley Software Distribution) — jest to oprogramowanie dla systemu Unix.

Crack — dosłownie: złamać, rozwalić, roztrzaskać itp. Crackować można zarówno

hasła (w tym przypadku cracker je wynajduje), jak i programy (poprzez odpowied-

nią modyfikację można uzyskać różne efekty, ale najczęściej jest to odblokowanie

funkcji niedostępnych w wersji demo).

Cracker — właściwie pod tym hasłem kryją się dwie osoby:

— człowiek zajmujący się nielegalnym udostępnianiem programów (czyli łama-

niem zabezpieczeń, omijaniem praw autorskich itp.);

— człowiek bardzo podobny do hakera, którego zamiary są jednak bardziej złośli-

we — włamuje się do systemów, niszczy i kradnie dane.

CRC (Cyclic Redundancy Check) — cykliczna kontrola nadmiarowa. Funkcja ma-

tematyczna używana do weryfikacji bezbłędności transmisji w sieci. CRC pełni

także rolę „porównawczą” (uprzednio trzeba stworzyć ciąg CRC na podstawie

100% pewnego pliku) na przykład wtedy, gdy chcemy być pewni, że ważny pro-

gram na naszym serwerze nie został zmodyfikowany czy zarażony wirusem itp.

Cyberkultura — to kultura wieku informacji. Początkowo kojarzona jedynie z

cyberpunkiem, dzisiaj obejmuje działania o charakterze twórczym związane ze

światem komputerów, sieci, Internetu, multimediów, itp.

Cyberpunk — początkowo nurt w literaturze fantastyczno-naukowej, zainicjowany

na początku lat 80. nowelami i książkami Williama Gibsona i Bruce'a Sterlinga.

Termin powstał przez skojarzenie prefiksu słowa cyberprzestrzeń z nihilistycznym

światopoglądem punków.

Cyberprzestrzeń — „przestrzeń informacyjna” zrealizowana w sposób pozwalający

na jej eksplorację oraz odczuwanie wrażeń za pomocą zmysłów pobudzanych

wspomaganymi komputerowo urządzeniami.

Deamon — typ programu często spotykanego w różnych implementacjach systemu

Unix. Program taki działa samodzielnie i bez nadzoru wykonuje określone, stan-

dartowe usługi.

C:\WINDOWS\Pulpit\Szymon\hakerzy\dod4.doc

359

360

Hakerzy....

Debugger — program umożliwiający śledzenie funkcji programu. Jest on bardzo

przydatny przy programowaniu, jak i przy crackowaniu innych programów.

Denail of Service — patrz: Atak Denail of Service .

DNS (Domain Name Service) — jest to serwer nazw, przyporządkowujący po-

szczególnym adresom IP odpowiednie nazwy. Dzięki niemu odwołanie się do ser-

wera może się odbyć po wpisaniu np. www.blabla.co.pl, a nie tylko po wpisaniu

adresu IP (czyli ciągu liczb).

DoS — patrz: Atak Denail of Service.

Dostawca internetu — patrz: Provider.

Dziennik — jest to program, który rejestruje zdarzenia na danym komputerze. Może

on zapisywać połączenia, otwierane pliki itp. Dzięki niemu administrator może zo-

baczyć, co działo się pod jego nieobecność. Jest on zapisywany jest do plików,

zwanych także logami.

Dziura — jest to z reguły błąd w programie, który może zostać wykorzystany przez

hakera.

Exploit — jest to program, który wykorzystuje różne dziury w systemie (może mieć

wpływ na ich działanie, zawieszać je lub nawet przejąć nad nimi kontrolę). Najczę-

ściej exploitem jest program dla Uniksa lub Linuksa, gdyż najwięcej ludzi zajmują-

cych się nimi „na poważnie” to użytkownicy tych systemów. Jednocześnie są

stanowią one często źródło poznania dla każdego administratora (lub hakera), które

pozwala zapoznać się z działaniem i wykorzystać do własnych celów.

Faq (Frequency Asked Questions) — jest to plik tekstowy, którego teoretycznym

celem jest odpowiedź na najczęściej zadawane pytania dotyczące wybranego te-

matu.

Geek — osoba, której praca oraz pasje koncentrują się na komputerach, sieciach i

nowoczesnych technologiach w stopniu znacznie przekraczającym tradycyjnie

pojmowane hobby.

360

C:\WINDOWS\Pulpit\Szymon\hakerzy\dod4.doc

Dodatek nr 4

361

Grupa dyskusyjna — wyodrębnione formalnie miejsce, w którym można wymie-

niać z innymi osobami informacje i poglądy na określone tematy. Najbardziej po-

pularne fora dyskusyjne należą do sieci Usenet.

Haker — jest to człowiek, który za sprawą swoich zdolności informatycznych (cza-

sami nie tylko!) potrafi włamać się do innych komputerów, nie kradnąc jednocze-

śnie z niego danych. Nie niszczy ich, lecz robi to dla sprawdzenia samego siebie.

Hardware — sprzęt, technika, elektronika, urządzenia.

Hash — to po prostu znaczek „#”.

Host — jest to komputer podłączony do sieci, posiadający własny adres IP należący

do odpowiedniej domeny.

HTML (Hyper Text Markup Language) — jest to najbardziej rozpowszechniony ję-

zyk programowania w sieci. Stosowany na każdej stronie WWW pozwala na proste

i wygodne formatowanie tekstów, tworzenie powiązań pomiędzy nimi, przesyłanie

grafiki, dźwięku oraz wielu innych rodzajów danych.

ICQ (I Seek You) — coraz bardziej popularny program do komunikacji w sieci. Jest

wielo platformowy, szybki i sprawny. Można za jego pomocą wysyłać krótkie wia-

domości, pliki, URL, a także porozmawiać „na żywo” za pomocą funkcji chat. Pro-

gram zupełnie nie zależny od standartowych usług typu e-mail czy IRC, w

przeciwieństwie do którego sami ustalamy listę naszych przyjaciół.

IP Spoofing — jest to bardzo skuteczna i często stosowana technika pozwalająca na

podszycie się pod inny komputer. Jest kilka jego odmian — można stosować od-

powiednie oprogramowanie na własnym komputerze, lecz także odpowiednio

„podkręcić” rutera tak, by zamiast przekazywać pakiety do komputera XXX, prze-

kazywał je hakerowi. Do spoofingu należy także wysyłanie poprzez otwarty port

ICQ dowolnych informacji (wystarczy podać jako nadawcę cudzy numer UIN).

IRC (Internet Really Chat) — program, za pomocą którego możemy porozmawiać

(pisząc na klawiaturze) z wieloma ludźmi z całego świata. Wchodząc na ogólno-

światowe kanały IRC widzimy wszystkie wypowiedzi każdej osoby (a każdy widzi

nasze), dzięki czemu IRC można by nazwać swego rodzaju konferencją. Porządku

na kanale pilnują IRC Opy oraz Boty.

IRC kanał — jest to wirtualne miejsce w sieci, w którym spotykają się często dzie-

siątki ludzi z różnych miejsc świata. Każda nazwa kanału IRC jest poprzedzona

znaczkiem hash, po czym następuje właściwa nazwa kanału np. #techno, #teqnix,

C:\WINDOWS\Pulpit\Szymon\hakerzy\dod4.doc

361

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: