(Sutta o Oceanie) lub (Druga Sutta o Oceanie)
SN 13.8
Tak oto słyszałem:
Pewnego razu Błogosławiony przebywał nieopodal Savatthi w Gaju Jeta, w klasztorze Anathapindiki. Wtedy tak przemówił do mnichów: "Przypuśćmy, o mnisi, że wielki ocean zniknął, całkowicie wysechł, oprócz dwóch czy trzech kropel wody. Jak myślicie? Co jest większe: woda w oceanie, która zniknęła czy te dwie lub trzy pozostałe krople?"
"O Szlachetny, woda wielkiego oceanu, ktora zniknęła, całkowicie wyschła, będzie dalece większa. Dwie lub trzy pozostałe krople są niemal niczym. Nie są jedną setną, ani jedną tysięczną, ani jedną stotysięczną — te dwie lub trzy pozostałe krople — kiedy są porównane z wodami wielkiego oceanu, ktore zniknęły, całkowicie wyschły."
"Woda w stawie bedzie większa, o Szlachetny. Woda zaczerpnięta czubkiem źdźbła trawy jest prawie niczym. Nie jest jedną setną, ani jedną tysięczną, ani jedną stotysięczną —woda zaczerpnięta czubkiem źdźbła trawy — kiedy jest porównana do wody w stawie."
"W ten sam sposób, o mnisi, dla ucznia szlachetnych, który jest spełniony w poglądzie, [dla] jednostki, która się przełamała [wkroczyła w strumień], całkowicie zakończone i zniszczone cierpienie i napięcie, jest znacznie większe. To które pozostaje w stanie posiadających jeszcze co najmniej siedmiu narodzin jest prawie niczym: nie jest jedną setną, ani jedną tysięczną, ani jedną stotysięczną, kiedy jest porównana z przeszłym ogromem cierpienia. Oto, o mnisi, jak wielka korzyść płynie z przełamania się do Dhammy. Oto jak wielka korzyść płynie z posiadania Oka Dhammy."
dusek007