Opracowanie wierszy.doc

Czytamy wiersze

Jana Brzechwy

     JAN BRZECHWA- naprawdę nazywał się Jan Lesman. Urodził się w 1900 r, zmarł w 1966 r.

     Był poetą, satyrykiem, tłumaczem, autorem książek dla dzieci i dorosłych. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Przed wojną pracował jako adwokat, specjalista od prawa autorskiego. Działalność pisarską rozpoczął od lirycznych wierszy przeznaczonych dla dzieci: „Tańcowała igła z nitką”. Prócz wierszy napisał także dla dzieci cykl fantastycznych opowieści: „Akademia pana Kleksa”, „Podróże pana Kleksa”, „Triumf pana Kleksa”. Opowieści te zostały sfilmowane.

     Bardzo lubił spotkania autorskie, czyli spotkania z czytelnikami.

CHRZĄSZCZ

W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie
i Szczebrzeszyn z tego słynie.

Wół go pyta: "Panie chrząszczu,
po co pan tak brzęczy w gąszczu?"

"Jak to - po co? To jest praca,
każda praca się opłaca."

"A cóż za to pan dostaje?"
"Też pytanie! Wszystkie gaje,

wszystkie trzciny po wsze czasy,
łąki, pola oraz lasy,

nawet rzeczki, nawet zdroje,
wszystko to jest właśnie moje!"

Wół pomyślał: "Znakomicie,
też rozpocznę takie życie."

Wrócił do dom i wesoło
zaczął brzęczeć pod stodołą

Po wolemu, tęgim basem.
A tu Maciek szedł tymczasem.

Jak nie wrzaśnie: "Cóż to znaczy?
Czemu to się wół prożniaczy?!"

"Jak to? Czyż ja nic nie robię?
Przecież właśnie brzęczę sobie!"

"Ja ci tu pobrzęczę, wole,
Dosyć tego! Jazda w pole!"

I dał taką mu robotę,
że się wół oblewał potem.

Po robocie pobiegł w gąszcze.
"Już ja to na chrząszczu pomszczę!"

Lecz nie zastał chrząszcza w trzcinie,
bo chrząszcz właśnie brzęczał w Pszczynie.

ZADANIA

Zad. 1. Odpowiedz na pytania:

1.    Z czego słynął Szczebrzeszyn?

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

2.    Z kim rozmawiał chrząszcz?

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

3.    Co otrzymywał chrząszcz za swoją pracę?

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

4.    Jak wół został ukarany za brzęczenie?

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

5.    Dokąd przeniósł się chrząszcz?

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

Zad. 2. Narysuj bohaterów wiersza pt.

            „Chrząszcz”

KONIK POLNY I BOŻA KRÓWKA

Konik polny z bożą krówką
poszli raz ku Kalatówkom.

Patrzą w górę - a tu góra
cała szczytem tonie w chmurach.

Konik polny rzekł, pobladłszy:
"Popatrz, góra jak się patrzy!"

Boża krówka aż struchlała:
”Idzie na nas góra cała!"

Co tu robić? Konik polny,
do decyzji szybkich zdolny,

Rzecze: "Mam ja wyjście proste;
trzeba jej dorównać wzrostem,

W walce z górą ten coś wskóra,
kto się stanie sam jak góra!"

Szybko wzięli się do dzieła,
boża krówka się nadęła,

rosła, rosła i pęczniała,
wkrótce miała metr bez mała.

Rósł też dzielnie jej towarzysz
i wciąż pytał: "Ile ważysz?"

Bo im przecież z każdą chwilą
przybywało po pięć kilo.

Tak więc rośli, rośli, rośli,
aż wyrośli znad zarośli,

aż się stali, daję słowo,
jedno koniem, drugie krową.
 

OBJAŚNIENIA

Boża krówka to biedronka siedmiokropka. W Polsce jest bardzo często spotykanym owadem. Osiąga 8 mm długości. Pokrywy skrzydłowe są czerwone z siedmioma czarnym kropkami. Jest bardzo pożyteczna. Żywi się mszycami i jajami stonki ziemniaczanej.

Kalatówki to polana w Tatrach. Widać stąd całą kolejkę linową na Kasprowy Wierch.

ZADANIA

Zad. 1. Narysuj bożą krówkę i konika polnego

Zad. 2. Odpowiedz na pytania:

1.      Dokąd poszedł konik polny z bożą krówką?

…………………………………………………………………………………………………………………………

2.      Co przestraszyło bohaterów wiersza?

………………………………………………………………………………………………………………………..

3.      W jaki sposób zwierzęta chciały walczyć z górą?

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

4.      W co zamienił się konik polany, a w co boża krówka?

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Zad. 3. Narysuj ilustrację do wiersza

STONOGA

Mieszkała stonoga pod Białą,
bo tak się jej podobało.
       Raz przychodzi liścik mały
       do stonogi,
       że proszona jest do Białej
       na pierogi.
       Ucieszyło to stonogę,
       więc ruszyła szybko w drogę.

Nim zdążyła dojść do Białej,
nogi jej się poplątały:
lewa z prawą, przednia z tylną,
każdej nodze bardzo pilno,
szósta zdążyć chce za siódmą,
ale siódmej iść za trudno,
no, bo przed nią stoi ósma,
która właśnie jakiś guz ma.

Chciała minąć jedenastą,
poplątała się z piętnastą,
a ta znów z dwudziestą piątą,
trzydziesta z dziewięćdziesiątą,
a druga z czterdziestą czwartą,
choć wcale nie było warto.

Stanęła stonoga wśród drogi,
rozplątać chce sobie nogi;
a w Białej stygną pierogi!

Rozplątała pierwszą, drugą,
z trzecią trwało bardzo długo,
zanim doszła do trzydziestej,
zapomniała o dwudziestej,
Przy czterdziestej już się krząta,
"No, a gdzie jest pięćdziesiąta?"
Sześćdziesiątą nogę beszta:
"Prędzej, prędzej! A gdzie reszta?"

To wszystko tak długo trwało,
że przez ten czas całą Białą
przemalow...