Śpiewnik 63.pdf

część główna

Ale też ciężkoś nas doświadczał, Panie:

Nie oszczędzałeś nam wysokiej fali,

Za którą mnogim przyszło w oceanie

Zakończyć żywot; innym dziąsła zgniły,

Wypadły zęby, rozgorzały wrzody...

Więc znaczą nasz zielony szlak mogiły

Szkorbutu, szału, francuskiej choroby.

A my nie chcemy

Jacek Wójcicki

Stanął w ogniu nasz wielki dom

Dym w korytarzach kręci sznury

Jest głęboka, naprawdę czarna noc

Z piwnic płonące uciekają szczury

Nikt nie odnajdzie w ruchomych otchłaniach

Ciał nieszczęśników – oprócz Ciebie, Boże.

Ich żywot grzeszny epitaiów wzbrania,

Lecz - ukarani. Więc wystarczy może,

Żeś się posłużył straszliwym przykładem:

Oni naprawdę dotarli do piekieł,

A umierając nie wierzył z nich żaden,

Że w swym cierpieniu umiera – człowiekiem.

Krzyczę przez okno, czoło w szybę wgniatam

E F

Haustem powietrza robię w żarze wyłom

G a

Ten co mnie widzi ma mnie za wariata

E F

Woła: Co jeszcze świrze ci się śniło

G a

Więc chwytam kraty rozgrzane do białości

a B

Twarz swoją widzę - twarz przekleństwa

G a

Ląd nam się wydał niegościnny, dziki;

Łotr bez honoru, kobieta sprzedajna

Z dnia na dzień - jak się ma stać osadnikiem

Nieznanych światów? Bo rozpoznać Raj nam

Nie było łatwo; znaleźć w sobie siłę,

Wbrew przeciwnościom, bez słowa zachęty

By mimo wszystko żyć – nim nam odkryłeś

Kraj szczodry w zboże, złoto i diamenty.

A obok sąsiad patrzy z ciekawością

a B

Jak płonie na nim kaan bezpieczeństwa

G a

Dym w dziurce od klucza, a drzwi bez klamek

E F

Pękają tynki wzdłuż spoconej ściany

G a

Wsuwam swój język w rozpalony zamek

E F

Śmieje się za mną ktoś jak obłąkany...

G a

Łajdacki pomiot, łotrowskie nasienie

Czerpiąc ze spichrza Twoich dóbr wszelakich -

Choć tyle wiemy własnym doświadczeniem:

W nas jest Raj, Piekło -

I do obu – szlaki.

Lecz większość śpi, przez sen już się uśmiecha

A kto się zbudzi nie wierzy w przebudzenie

Krzyk w wytłumionych salach nie zna echa

Na rusztach łóżek milczy przerażenie

Ci przywiązani dymem materaców

część główna

Przepowiadają życia swego słowa

Nam pod nogami zarżą się posadzki

Deszcz iskier czerwonych osiada na głowach

Dym coraz gęstrzy, obcy ktoś się wdziera

a my wciśnięci w najdalszy sali kąt

„Tedy - wrzeszczy - a niech was jasna cholera”

A my nie chcemy uciekać stąd

1788

Jacek Kaczmarski

Ta pierwsza morska podróż do Australii!

F B

Łotry przy burtach, prostytutki w kojach –

F C

Wszyscy się bali, łkali i rzygali

F B

W drodze do raju. Przewrotności Twoja

F C

Panie, coś w jeszcze nam nieznanych planach

d g

Miał czarne diabły strzegące wybrzeży

d a

A my nie chcemy uciekać stąd

Krzyczymy w szale wściekłości i pokory

Stanął w ogniu nasz wielki dom

Dom dla psychicznie i nerwowo chorych

Edenu, który przeznaczyłeś dla nas,

B C F

A w który nikt, prawdę mówiąc, nie wierzył!

B C d

Czym żeśmy, marni, zasłużyli na to?

Ten, co zawisnąć miał za kradzież płaszcza -

Płakał nad swoją niechybną zatratą;

Nie widział Ciebie w robaczywych masztach

Statku, co tylko był więzieniem nowym;

Tej co kupczyła ciałami swych dziatek -

Ani przez mgnienie nie przyszło do głowy,

Że to nadziei - nie rozpaczy statek.

Alleluja

Tajemny akord kiedyś brzmiał

C a

Pan cieszył się, gdy Dawid grał

C a

Ale muzyki dziś tak nikt nie czuje

F G C G

Kwarta i kwinta tak to szło

C F E

Raz wyżej w dur, raz niżej w moll

a F

Niejeden żołnierz z ponurej eskorty

(Bo czym się ich los od naszego różnił?)

Wiedział, że nigdy już nie ujrzy portu,

Gdzie go podejmą karczmarze usłużni

I płatne dziewki; że zabraknie rumu

Zanim do celu przygnasz okręt szparki.

Z marynarzami pili więc na umór

I - wbrew zakazom - grali o więźniarki.

Prawda, nie wszyscy próby Twe przetrwali,

Nieszczęsny król ułożył – alleluja

G E a

Alleluja, alleluja

F a

Alleluja, alleluja

F C G C G

Na wiarę nic nie chciałeś brać

Lecz sprawił to księżyca blask

Że piękność jej na zawsze Cię podbiła

część główna

śpiewniczek beczkowy

Z gryfu został wiór, grałem milion różnych bzdur

I poznałem co to seks,

Pocztówkowy szał, każdy z nas ich pięćset miał

Zamiast nowej pary dżins,

A w sobotnią noc był Luksemburg, chata, szkło,

Jakże się chciało żyć!

Słuchaj mnie, tam, pokonałem się sam,

Oto wyśnił się wielki mój sen,

Tysięczny tłum spija słowa z mych ust, kochają mnie.

W hotelu fan mówi: „Na taśmie mam

To, jak w gardłach im rodzi się śpiew!”

Otwieram drzwi i nie mówię już nic do czterech ścian.

Było nas trzech, w każdym z nas inna krew, C D

Ale jeden przyświecał nam cel, G C

Za kilka lat mieć u stóp cały świat, wszystkiego w bród, a F C

Ballada majowa

Stare Dobre Małżeństwo

Alpagi łyk i dyskusje po świt. C D

Niecierpliwy w nas ciskał się duch, G C

Ktoś dostał w nos, to popłakał się ktoś, coś działo się, a F C

Brnąłem do ciebie maju

D A

Przez mrozy i biele

G7 h

Poróżniła nas, za jej Poli Raksy twarz

Każdy by się zabić dał.

W pewną letnią noc, gdzieś na dach wyniosłem koc

I dostałem to, com chciał,

Powiedziała mi, że kłopoty mogą być,

Ja jej, że egzamin mam,

Odkręciła gaz, nie zapukał nikt na czas,

Znów jak pies byłem sam.

Przez śnieżyce i zaspy

G is

I lute zawieje

G A

Przez bezbarwne szpitalne

Korytarze stycznia

W tych korytarzach słońce

Gasło ustawicznie

A teraz maj dokoła maj

D A

Wyświęca ogrody

G7 h

Stu różnych ról, czym ugasić mój ból,

Nauczyło mnie życie jak nikt,

W wyrku na wznak przechlapałem swój czas, najlepszy czas.

W knajpie dla braw klezmer kazał mi grać

Takie rzeczy, że jeszcze mi wstyd,

Pewnego dnia zrozumiałem, że ja nie umiem nic.

I cały ja i cały ja

G D

Zanurzony w jordanie pogody

G A

A teraz maj i maj i maj

Dokoła się święci

Od wonnych bzów szalonych bzów

Wprost w głowie się kręci

część główna

śpiewniczek beczkowy

I płyną przeze mnie dmuchawce

Jak dzieciństwa echa

I wielka jest majowa noc

Kiedy niebo się do ziemi uśmiecha

Śpi w twoim wnętrzu chłopiec

W chłopcu pierwszy zachwyt poznaję

Z twoich ziaren wyrosną sady

Strudzonemu pielgrzymką ulżyj dodaj wiary

Kuchenne krzesło tronem Twym

Ostrzygła Cię, już nie masz sił

I z gardła Ci wydarła – alleluja

Dlaczego mi zarzucasz wciąż

Że nadaremno wzywam Go

Ja przecież nawet nie znam Go z imienia

Jest w każdym słowie światła błysk

Nieważne, czy usłyszysz dziś

Najświętsze, czy przeklęte – alleluja

A teraz maj dokoła maj ...

Tak się starałem, ale cóż

Dotykam tylko, zamiast czuć

Lecz mówię prawdę, nie chcę was oszukać

I chociaż wszystko poszło źle

Przed Panem Pieśni stawię się

Na ustach mając tylko – alleluja

Ballada pozytywna

Jacek Kaczmarski

Położymy płasko uszy,

E H E A

Pysk na kłódkę, ogon w ruch!

E H E H

Skowyt niech się tłucze w duszy,

E H E A

Autobiograia

Perfekt

Kasza niech napełnia brzuch.

E H E

Przecież tylko o to chodzi,

Żeby hołdów było dość.

Ta dłoń skarci, co nagrodzi -

Jeden kształt ma kij i kość.

Miałem dziesięć lat, gdy usłyszał o nim świat,

W mej piwnicy był nasz klub,

a D

Kumpel radio zniósł, usłyszałem „Blues Sued Shoes”

I nie mogłem w nocy spać.

a D

Wiatr odnowy wiał, darowano reszty kar,

Nikt mi nigdy tego nie da, co mi moja buda da! E A E

Znów się można było śmiać,

a D

W kawiarniany gwar jak tornado jazz się wdarł,

Buda moja! Buda moja! Buda moja! Buda ma! H E

I ja też chciałem grać.

a D e

Zapomnimy dawne razy,

Ojciec, Bóg wie gdzie, martenowski stawiał piec,

Mnie paznokieć z palca zszedł,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: