1Sandemo Margit - Saga o Królestwie Światła 01 - Wielkie wrota.pdf - agakarb

Tytuł oryginału norweskiego:

„Bak portene"

Ilustracja na okładce: Christina Nauckhoff

Redakcja: Elżbieta Skrzyńska

For the Polish edition:

Ali Rights Reserved

ISBN 83-87441-00-7

Druk: AiT Trondheim AS, Norwegia

Wydawca jest członkiem

Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Wydawców

Nie dowierzaj wszystkiemu, co czytasz!

Pozwól jednak swojej wyobraźni w to wierzyć!

Wyobraźnia prowadzi własne życie

równoległe do twojego, realnego.

Wyobraźnia może poszerzyć

granice twojego świata.

„Wielkie Wrota" to pierwsza książka w trzeciej i ostatniej części

wielotomowej trylogii.

Część pierwsza nosi tytuł „Saga o Ludziach Lodu", druga to „Sa

ga o Czarnoksiężniku".

Każdą z tych serii można czytać niezależnie od innych.

CZĘŚĆ PIERWSZA

BOGINI-DZIEWICA

Bębny umilkły. Jedyne, co było jeszcze słychać, to su

che, przytłumione trzaski pochodni, zatkniętych półko

lem w ziemię płaskowyżu.

Dziewczyna siedziała wyprostowana. Mała, drobna

i kompletnie naga na zbyt dla niej wielkim tronie.

Duży otwarty plac otoczony był lasem. Srebrzyste li

ście połyskiwały matowo w półmroku. Nad osadą zaległa

złowieszcza cisza.

Pozbawione wyrazu oczy dziewczyny ukrywały śmier

telny strach, który ogarniał ją zawsze, ilekroć spojrzała na

swoich zgromadzonych poddanych.

Jej czas się dopełnił. Wiedziała o tym. Wiedziała też, że

nie udało jej się wykonać zadania.

Przez dziesięć lat była dla swojego ludu boginią-dzie-

wicą. Działo się tak od chwili, gdy skończyła cztery lata

i gdy oni zamordowali jej poprzedniczkę.

Teraz przyszła kolej na nią, ponieważ Światło nie

wróciło w ciągu tych dziesięciu lat, kiedy im panowała.

Wprawdzie wciąż jeszcze była dziewicą, tak jak wymaga

ło tego prawo, lecz przestała już być dzieckiem. Jej ciało

nadal zachowało szczupłość małej dziewczynki, ale pier

si zaczynały się wyraźnie zarysowywać. Na razie leciuteń-

ko, ledwo zauważalnie, wystarczająco jednak, by mężczy

źni mogli jej pożądać, a ich grzeszne myśli unicestwiały

obraz czystości i niewinności, niezbędnej, by Światło

wróciło do tego ich pustego i mrocznego świata.

Miała na imię Siska, a jej przodkowie należeli do scy-

tyjskiego plemienia, pochodzącego z bezkresnych stepów

Rosji i Środkowej Azji.

Przybyli tutaj dawno temu, być może nawet stało się

to przed dwoma tysiącami lat. Włosy dziewczyny nadal

pozostały czarne i ls'niące tak jak u jej przodków. Wyro

sły teraz długie, ukrywały całe jej drobne ramiona i ple

cy. Oczy miała lodowato szare, osadzone pod czarnymi

niczym węgiel brwiami. Usta kusząco czerwone, ponie

waż one również zaczynały dojrzewać.

Mężczyźni to zauważali. Siska obserwowała, jak ich

zgłodniałe oczy błądzą po jej ciele, tak samo jak błądziły

dziesięć lat temu po ciele poprzedniej bogini-dziewicy, kie

dy miano składać ją w ofierze. Patrzyła teraz na młodych,

silnych wojowników i małych chłopców, niewiele star

szych od niej, a także dojrzałych mężczyzn spoglądających

na nią pożądliwie. I starców, śliniących się na jej widok.

Niczym dzikie zwierzęta krążyli wokół jej tronu, zro

bionego ze świętego giętego drewna. Teraz stanowiła do

zwoloną prawem zdobycz. Wiedzieli o tym i pilnowali na

wzajem jeden drugiego. Każdy chciał być pierwszy, bo

wiem odebranie jej dziewictwa oznaczało wielkie szczęście.

Chociaż następni też mieliby z jej boskości wiele pożytku.

A kiedy już ją posiądą, jeden po drugim, wtedy będą ją mo

gli złożyć w ofierze. To cena, którą Siska musi zapłacić za

przywilej, jakim ją obdarzono, za to, że niemal przez całe

swoje życie była ich boginią. Za to, że nosili ją na rękach,

oddawali jej wszystko, co mieli najlepszego, wszystko,

z wyjątkiem wolności i przyszłości. Mieszkała w najokazal

szej chacie, otoczona usługującymi jej kobietami, przyjmo

wała w ofierze owoce i najdelikatniejsze pokarmy. Najstar

sze kobiety plemienia uczyły ją tak, by mogła się stać wszy

stkowiedzącą wyrocznią.

Ale to się na nic nie zdało. Nie wypełniła swojego za

dania. W dalszym ciągu nad lasem trwał mrok.

A teraz wszystko się skończyło. Kobiet nigdzie nie wi

dać. Pochowały się.

Siska dygotała z przerażenia, ale starała się za wszelką

cenę nie pokazać, co czuje. Przypominała sobie swoją po

przedniczkę. Ona sama miała wtedy co prawda zaledwie

cztery lata, ale już wiedziała, że jest następną wybraną.

Dlatego pozwolono jej siedzieć w ukryciu na drzewie,

w pobliżu tronu. Teraz na tym drzewie siedzi z pewno

ścią jej następczyni, choć z ziemi nikt jej nie widzi. Mała

trzyletnia dziewczynka, wybrana w wyniku skompliko

wanych zabiegów dokładnie tak samo, jak niegdyś zosta

ła wybrana Siska.

Biedne dziecko! Ale prawdopodobnie ta mała wyobra

żała sobie teraz to samo, co niegdyś Siska. Patrzyła na

swoją poprzedniczkę na tronie i myślała: „Ech, co tam, ta

jest przecież taka stara, ja mam przed sobą niemal cale ży

cie i ja sprawię, że Światło powróci do naszego lasu. Ja na

prawdę zostanę boginią mojego ludu".

Nadzieje Siski jednak się nie spełniły. Teraz czas mi

nął i nikt już nie udzieli jej prolongaty.

Tamtego dnia przed dziesięcioma laty nie bardzo rozu

miała, co się dzieje z jej poprzedniczką, zapamiętała jed

nak wszystkie wydarzenia bardzo dokładnie. Wówczas

także, podobnie jak teraz, mężczyźni jakby się przemie

nili w dzikie bestie, skradali się z gorączkowym sapaniem

wokół tronu, strzegli nawzajem jeden drugiego, nie spu

szczali z siebie rozpłomienionego wzroku tak, aby żaden

nie podszedł za blisko do dziewicy, a potem z wyciem,

które długo odbijało się echem w lesie, rzucili się wszyscy

na nieszczęsną istotę. Z przerażeniem w oczach Siska pa

trzyła, jak ściągnęli ją z tronu, chociaż biedaczka rozpacz

liwie trzymała się oparcia. Rzucili ją na ziemię, przepy

chali się nad nią, odtrącali jeden drugiego, tłoczyli się ni

by rój pszczół wokół swojej królowej. Drobne ciało

1Sandemo Margit - Saga o Królestwie Światła 01 - Wielkie wrota.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: