NAUCZANIE CZYNNOŚCIOWE.doc

NAUCZANIE CZYNNOŚCIOWE

• Wyłanianie na drodze wnikliwej anali­zy teoretycznej ciągu podstawowych ope­racji tkwiących implicite lub explicite w za­łożonych treściach kształcenia - sytuacjach zadaniowych dla ucznia.

• Organizowanie w sposób świadomy i planowy sytuacji zadaniowych (miniproblemowych) sprzyjających procesowi interioryzacji i rozwojowi myślenia matematy­cznego ucznia - jako swobodnego i świa­domego posługiwania się przyswajanymi stopniowo operacjami.

• Wiązanie operacji z operacjami do nich odwrotnymi.

• Systematyzowanie treści matematy­cznych i wiązanie ich z wyraźnie określony­mi schematami postępowania.

• Wiązanie operacji z różnych dziedzin matematyki w bardziej ogólne i złożone schematy.

• Uwzględnianie różnych ciągów ope­racji doprowadzających do tego samego re­zultatu (końcowego wyniku).

• Stwarzanie wobec uczniów sytuacji konfliktowych: przeciwstawnych, w któ­rych opanowane schematy postępowania są zawodne lub nieskuteczne i w których uczniowie muszą dokonać transformacji (adaptacji) poznanego schematu lub wy­pracować schemat nowy.

• Wymaganie od dzieci słownego

opi­sywania Operacji wykonanych, wykonywa­nych lub przewidywanych do samodzielne­go wykonania.

• Celowe   integrowanie  czynności konkretnych uczniów z operacjami myślo­wymi, przy czym czynności te mogą być traktowane jako:

- źródło procesu interioryzacji, w któ­rym jako jej rezultat powstaje odpowienio wywołana operacja myślowa,

- operacje wykonywane równolegle z operacjami myślowymi,

- konkretna weryfikacja ustalonego teoretycznie ciągu operacji myślowych.

• Systematyczne i konsekwentne stwa­rzanie sytuacji wymagających od ucznia swobodnego i operatywnego posługiwania się poznanymi operacjami.

• Zwracanie uwagi na to, aby stosowana symbolika miała również charakter operatywny, aby wizualnie sugerowała określo­ną operację.

• Przyzwyczajanie uczniów do plano­wania swoich czynności w rozwiązywaniu

sytuacji zadaniowych oraz wyrabianie u nich przekonania, że tylko dzięki planowe­mu i zorganizowanemu działaniu a nie bier­nej kontemplacji i oczekiwaniu na „na­tchnienie" dochodzi się do zamierzonego celu.

• Stopniowe przygotowywanie uczniów do samodzielnego podejmowania decyzji związanych z rozwiązywaniem sytuacji za­daniowych, szczególnie sytuacji otwartych.