Polscy_malarze_XIX_XX_w._JMatejko.pdf

(90 KB) Pobierz
JanMatejko folder
Monety kolekcjonerskie
Monety kolekcjonerskie
Narodowy Bank Polski
Monety
kolekcjonerskie
nomina¸
20 z¸
nomina¸
2 z¸
metal
925/1000Ag oraz farby:
czerwona, ý¸ta, zielona
i niebieska
metal
stop CuAl5Zn5Sn1
stempel
zwyk¸y
ærednica
27,00 mm
stempel
lustrzany
masa
8,15 g
wymiary
d¸ugoæ: 40,00 mm
szerokoæ: 28,00 mm
wielkoæ emisji (nak¸ad)
700.000 szt.
masa
28,28 g
Awers: Wizerunek or¸a ustalony dla god¸a Rzeczypospolitej
Polskiej, z lewej strony paleta i dwa p«dzle. U do¸u napis: 2 Zü,
u gry p¸kolem napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA 2002. Pod
lew ¸ap or¸a znak mennicy: .
wielkoæ emisji (nak¸ad)
57.000 szt.
Awers: Stylizowany wizerunek obrazu Jana Matejki
ãStaÄczykÓ(ãStaÄczyk w czasie balu na dworze krlowej Bony
wobec straconego SmoleÄskaÓ). W prawym dolnym rogu
wizerunek or¸a ustalony dla god¸a Rzeczypospolitej Polskiej.
Wok¸ or¸a napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA 2002 oraz 20 Zü.
Pod lew ¸ap or¸a znak mennicy: .
Ð w
Rewers: Autoportret Jana Matejki, powyýej, z lewej strony
StaÄczyk z obrazu ãHo¸d pruskiÓ. U gry p¸kolem napis: JAN
MATEJKO, u do¸u p¸kolem daty: 1838-1893.
W dniu 11 grudnia 2002 r. Narodowy
Bank Polski wprowadza do obiegu
monety kolekcjonerskie, przedsta-
wiajce posta Jana Matejki, o nomi-
na¸ach:
Ð w
Na boku oæmiokrotnie powtrzony napis: NBP, co drugi
odwrcony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami.
Matejko by¸ malarzem, ktry osign¸
w swoim ýyciu najwi«ksze zaszczyty.
By¸ honorowym cz¸onkiem wielu sto-
warzyszeÄ artystycznych, piastowa¸
godnoæ cz¸onka Akademii Umiej«t-
noæci w Krakowie, Instytutu Francu-
skiego i Akademii Sztuki w Berlinie,
by¸ doktorem honoris causa Uniwer-
sytetu JagielloÄskiego, kawalerem
Legii Honorowej. W jego krakowskiej
pracowni przy ul. FloriaÄskiej z¸oýy¸
mu wizyt« cesarz Franciszek Jzef.
W kraju w 1875 r. wr«czono mu
wybity na jego czeæ z¸oty medal Ð
dar pochodzcy ze sk¸adek narodu.
Trzy lata pniej w magistracie
Krakowa wr«czono ber¸o na znak
panowania w sztuce, a w 1883 r.
nazwano Rynek Kleparski Placem
Matejki.
Rewers: Z lewej strony autoportret Jana Matejki, poniýej
napis: JAN MATEJKO / 1838-1893. Z prawej strony fragment
stylizowanego szkicu do obrazu Jana Matejki ãStaÄczykÓ.
W prawym dolnym rogu paleta i trzy p«dzle. Na palecie farby:
czerwona, ý¸ta, zielona i niebieska.
¥ 20 z¸ Ð wykonane stemplem lustrza-
nym w srebrze,
¥ 2 z¸ Ð wykonana stemplem zwy-
k¸ym w stopie CuAl5Zn5Sn1,
tzw. Nordic Gold.
Projektant monet: Ewa Tyc-KarpiÄska
ãBy¸ tym, ktry ukaza¸ przed zdu-
mionymi oczyma narodu polskiego
widmo jego sumienia, jego cierpieÄ,
marzeÄ, chwa¸y, pot«gi, zbrodni
i upadku, widmo tak ýywe, tak cu-
downie obecne, ktrego nie unicestwi
czasÓ Ð te s¸owa charakteryzujce
znaczenie twrczoæci Jana Matejki,
wypowiedziane wiele lat temu przez
Stanis¸awa Witkiewicza, do dziæ nie
straci¸y swej aktualnoæci.
Monety zosta¸y wyprodukowane w Mennicy PaÄstwowej SA
w Warszawie.
Sk¸ad i druk: Drukarnia NBP
Ð Polscy malarze XIX/XX w.Ð
Ð Polscy malarze XIX/XX w.Ð
5231637.001.png 5231637.002.png
Monety kolekcjonerskie
Monety kolekcjonerskie
Monety kolekcjonerskie
Obok uwielbienia twrczoæ jego budzi¸a kontrowersje, jednak
do rodowodu wywodzcego si« z jego sztuki przyznawali si«
nie tylko jego bezpoæredni uczniowie, ale malarze nast«pnych
pokoleÄ, o zupe¸nie innych zainteresowaniach tematycznych
i formalnych. ãBy¸ ma¸y jako ludzie cia¸em drobni iprzygarbiony
nie wiekiem lecz prac [...] g¸ow« chyli¸ w d¸ugich lokach,
zoczu jego gorza¸ mu ýar Ð taki wprorokachÓ Ð pisa¸ o Matejce
jego uczeÄ, Stanis¸aw WyspiaÄski.
1879 wsp¸pracowa¸ z architektem Tomaszem PryliÄskim
przy restauracji Sukiennic, w tym czasie takýe wystpi¸ przeciwko
zburzeniu kaplicy krlewskiej na Wawelu, nie dopuæci¸ rwnieý
do zniszczenia barokowego o¸tarza w katedrze. Nie zawsze jed-
nak jego wysi¸ki by¸y uwieÄczone sukcesem. Rok przed æmierci
odes¸a¸ radzie miejskiej dyplom honorowego obywatela Krakowa,
oburzony zniszczeniem gotyckiej kaplicy koæcio¸a åw. Ducha.
ich stan uczuciowy, dba¸ o wierne odtworzenie realiw. ãStaÄ-
czykaÓ (pierwotny tytu¸ obrazu ãStaÄczyk w czasie balu
na dworze krlowej Bony, kiedy wieæ przychodzi o utracie
SmoleÄskaÓ) namalowa¸ Matejko w 1862 r., majc zaledwie
dwadzieæcia cztery lata. Temat nadwornego b¸azna krla
Zygmunta I interesowa¸ go juý wczeæniej; w czasie studiw
w Monachium zrobi¸ szkice rysunkowe i obraz ãStaÄczyk udajcy
bl z«bwÓ.
Zmar¸ 1 listopada 1893 r. Pochowany zosta¸ na Cmentarzu
Rakowickim w Krakowie.
Obdarzony ogromnym talentem, by¸ niewtpliwie jedn z najwy-
bitniejszych indywidualnoæci w sztuce polskiej dziewi«tnastego
wieku. Jego wizja dziejw narodowych ukszta¸towa¸a histo-
ryczn wyobrani« Polakw na ca¸e pokolenia.
Prace te nie mia¸y jeszcze g¸«bi historiozoficznej, ktr prezen-
tuje obraz z 1862 r. Wed¸ug rde¸, genezy p¸tna naleýy szuka
w rozmowach artysty z przyjacielem, Izydorem Jab¸oÄskim-
-Paw¸owiczem, ktry mia¸ podpowiedzie artyæcie pomys¸
przedstawienia b¸azna w ãkontraæcie uczu wewn«trznych
z powierzchownoæciÓ, oraz w rdle literackim Ð utworze
Seweryna GoszczyÄskiego ãKrl zamczyskaÓ (1842). Ubrany
w strj b¸azeÄski g¸wny bohater utworu literackiego wypowiada
s¸owa: ãTwoim paÄstwem te gruzy; twoj pot«g wielkoæ ich
przesz¸oæci, zamieniona wboleæ; twoje przeznaczenie panowa
przez cierpienie ærd uciechyÓ. Na obrazie Matejko przedstawia
samotnego StaÄczyka, ktry jedyny rozumie groýce krajowi
niebezpieczeÄstwa po oddaniu wrogom SmoleÄska, podczas
gdy grupa dworzan przedstawiona w dalszej perspektywie
obrazu pozostaje ich nieæwiadoma. Artysta identyfikowa¸ si« ze
StaÄczykiem; nada¸ b¸aznowi rysy w¸asnej twarzy, pe¸ne powagi
i zadumy. On, tak jak StaÄczyk, czuje si« osamotniony; jest tym,
ktry lepiej rozumie aktualne wydarzenia i wynik¸e z nich kon-
sekwencje. Obraz uderza dojrza¸oæci formy, wyraýajcej si«
w konsekwentnej, pozbawionej zb«dnych szczeg¸w kompozy-
cj, æwietnie wydobytym nastroju, g¸«bokim studium psycholo-
gicznym i harmonijnym kolorycie. ãBy¸y ponim obrazy wi«ksze,
æwietniejsze, s¸awniejsze. Pi«kniejszych nie by¸o.Ó Ð napisa¸
w 1897 r. monografista Matejki, Stanis¸aw Tarnowski.
Obok malarstwa historycznego poch¸aniajcego ca¸ inwencj«
artysty, zajmowa¸ si« teý malarstwem portretowym, dziedzin,
do ktrej nie przywizywa¸ duýej wagi. Wærd licznych przyk¸a-
dw twrczoæci portretowej szczeglne miejsce zajmuj portrety
najbliýszej rodziny, ukochanej ýony i dzieci; w nich, obok doskona-
¸ego warsztatu, odnajdujemy liryczny, intymny ton, niespotykany
w portretach reprezentacyjnych, w ktrych modela, zgodnie
z w¸asnym przekonaniem, cz«sto ubiera¸ w kostium historyczny.
To poprzez najbardziej znane obrazy Matejki Ð ãKazanie SkargiÓ
(1864), ãRejtan nasejmie warszawskimÓ (1866), ãUnia LubelskaÓ
(1869), ãBatory pod PskowemÓ (1872), ãBitwa pod Grunwal-
demÓ (1878), ãHo¸d pruskiÓ (1882) czy ãåluby Jana KazimierzaÓ
(1893) Ð widzimy najwaýniejsze wydarzenia Rzeczypospolitej.
Jan Matejko urodzi¸ si« 24 VI 1838 r. w Krakowie; jego ojcem
by¸ Czech, nauczyciel muzyki, matk zaæ crka krakowskiego
siodlarza. Najwi«kszy wp¸yw na formowanie zainteresowaÄ
oraz kierunek kszta¸cenia przysz¸ego malarza mia¸ jego starszy
brat Franciszek, historyk, docent na Uniwersytecie JagielloÄskim.
Wczeænie, w wieku czternastu lat rozpocz¸ studia malarstwa
w Szkole Sztuk Pi«knych, gdzie da¸ si« pozna jako ãnajpilniejszy,
najzdolniejszy z uzdolnionych uczniwÓ. Uczy¸ si« tam do 1858 r.,
bo w grudniu dzi«ki stypendium wyjecha¸ do Akademii Sztuk
Pi«knych do Monachium. Po roku wyjecha¸ do Wiednia z zamia-
rem kontynuowania studiw, ktre zakoÄczy¸ jednak po oæmiu
dniach; w Wiedniu i Monachium, a takýe w Paryýu i W¸oszech
bywa¸ pniej kilkakrotnie, zwiedza¸ muzea, zachwyca¸ si«
dzie¸ami Rubensa i malarstwa w¸oskiego. W Krakowie mia¸
pracowni« przy ul. Krupniczej, a od 1873 r. w domu przy ul. Flo-
riaÄskiej 17, gdzie obecnie znajduje si« jego muzeum. Wiele
uwagi i wysi¸ku poæwi«ca¸ Szkole Sztuk Pi«knych, w ktrej aý
do æmierci piastowa¸ stanowisko dyrektora; przeprowadzi¸ jej
reorganizacj«, ustanowi¸ nowy statut, prowadzi¸ oddzia¸ malar-
stwa historycznego.
Pod koniec ýycia zainteresowa¸ si« malarstwem monumentalnym
i witraýownictwem. Ufundowa¸ nawet stypendium dla studenta
specjalizujcego si« w tej dziedzinie. G¸wnym dzie¸em Matejki
w tej dziedzinie malarstwa, zrealizowanym przez uczniw wed¸ug
jego kartonw i pod jego nadzorem, jest polichromia koæcio¸a
Mariackiego (1889-1891), ktrej nowatorstwo polega na wpro-
wadzeniu do gotyckiego wn«trza wsp¸czesnej dekoracji
i zharmonizowaniu jej w jednolit ca¸oæ. Od tej polichromii
datuje si« pocztek nowoczesnego malarstwa monumentalnego
w Polsce.
Matejko widzia¸ swoj rol« artysty jako pos¸annictwo w s¸uýbie
narodu i paÄstwa; poprzez sztuk« chcia¸ wychowywa spo¸e-
czeÄstwo, oddzia¸ywa na intelekt i uczucia i jednoczeænie
przypomina dawn æwietnoæ nieistniejcego paÄstwa. Mia¸
subiektywn wizj« historii Polski i w¸asny osd moralny dziejw
narodowych. Do obrazw wybiera¸ wydarzenia z przesz¸oæci,
ktre wed¸ug jego przemyæleÄ decydowa¸y o pniejszych
losach kraju, a jednoczeænie mia¸y odniesienie do bieýcej
sytuacji.
Irena Bal
Instytut Sztuki PAN
Warszawa
W roku 1873 otrzyma¸ propozycj« obj«cia stanowiska dyrektora
Akademii Sztuk Pi«knych w Pradze czeskiej, jednak odmwi¸,
uwaýajc, ýe miejsce jego jest w kraju. Jego obywatelsk
postaw« dokumentuje fakt, ýe gmach krakowskiej Szko¸y
wybudowano na parceli, ktr ofiarowa¸ na ten cel, a cztery lata
wczeæniej, b«dc w 1869 r. z wizyt we Lwowie, ufundowa¸ dwa
stypendia: dla Polaka i Rusina, ktrzy chcieliby studiowa
w krakowskiej Szkole Sztuk Pi«knych.
Jego wiedza historyczna by¸a bardzo rozleg¸a, cho w tej
dziedzinie by¸ samoukiem. Od dzieciÄstwa gromadzi¸ swoist
dokumentacj« historyczn, ktr uzupe¸nia¸ lekturami. Przery-
sowa¸ z dawnych sztychw i ilustracji drzeworytniczych portrety
s¸awnych ludzi, ubiory, detale uzbrojenia, inne zabytkowe
przedmioty. Juý wwczas notowa¸ pomys¸y przysz¸ych kompo-
zycji. Kaýdy obraz poprzedza¸ skrupulatnymi studiami rde¸
historycznych, pniej rysowa¸ kolejne szkice, aý wy¸oni¸ si«
koÄcowy kszta¸t kompozycji. Jego obrazy jednak nie by¸y pro-
stym odzwierciedleniem wydarzeÄ. Aby wzmocni intelektualny
i moralny przekaz swej wizji i nada jej w¸aæciw ekspresj«
i dramatyzm, artysta reýyserowa¸ sceny, cz«sto æwiadomie
odst«pujc od wiernego przedstawienia faktw historycznych.
Perfekcyjnie odtwarza¸ charakterystyk« psychologiczn postaci,
Z pasj angaýowa¸ si« w ochron« zabytkw Krakowa. Uczestniczy¸
w pracach komisji i gremiw konserwatorskich, pisa¸ listy i me-
moria¸y; w 1872 r. naleýa¸ do Komisji Akademii Umiej«tnoæci,
ktrej celem by¸o opracowanie projektu ustawy o konserwacji
zabytkw sztuki i pomnikw historycznych. W latach 1875-
Wszystkie monety kolekcjonerskie s prawnym
ærodkiem p¸atniczym w Polsce.
5231637.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin