oparzenia_pomoc.doc

(211 KB) Pobierz
ULOTKA :

3

 

Witold Kurnatowski dr n. med.

 

OPARZENIA  -  PIERWSZA POMOC

 

   Gwałtowny rozwój motoryzacji w ostatnich latach, oraz przemysłu, mechanizacji życia codziennego oraz coraz bardziej powszechne stosowanie energii elektrycznej powodują, że liczba oparzeń w Polsce z roku na rok stale wzrasta. 

   Nie wszyscy natomiast wiedzą, że każdego roku tylko 5% oparzonych, czyli około 25.000  chorych, z czego prawie połowę tej liczby stanowią dzieci  -  wymaga leczenia szpitalnego. Pozostałe 95% , czyli około 475.000 oparzonych - każdego roku leczonych jest w lecznictwie otwartym przez lekarzy mających na ogół małe doświadczenie w leczeniu oparzeń.

   Również nie wszyscy chcą wiedzieć, że w szpitalach oraz przychodniach naszego kraju są oni leczeni metodami i w warunkach odbiegających od standardów europejskich oraz współczesnej wiedzy w tym zakresie. 

   Z tych względów celowe jest upowszechnianie zasad prawidłowego postępowania w przypadkach oparzeń, począwszy od chwili wypadku, aż do przekazania poszkodowanego pod opiekę fachowego personelu medycznego, oraz informacja o dostępnych i przeznaczonych do miejscowego leczenia ran oparzeniowych lekach z wyboru.

   Warto natomiast wiedzieć, że w 90% oparzeniom można zapobiec.

   W krajach, w których podjęto akcje systematycznego uświadamiania społeczeństwa przez mass-media, a zwłaszcza w TV  - o przyczynach i skutkach oparzeń, dał zauważyć się nie tylko natychmiastowy spadek liczby oparzonych chorych, ale również wcześniejsze - bo następujące bezpośrednio po wypadku - udzielanie im właściwej pomocy lekarskiej.

   Przyczyniło się to również w znacznej mierze do zmniejszenia liczby zgonów spowodowanych oparzeniami skóry oraz do skrócenia czasu leczenia tych chorych.

   Wielu wypadkom - zwłaszcza u dzieci - nie tylko można, ale należy zapobiegać.

   W tym celu najbliższe otoczenie: rodzice, starsze rodzeństwo, oraz otoczenie dziecka, nauczyciele i wychowawcy muszą uświadamiać dzieciom i młodzieży przyczyny powszechnie występujących oparzeń. 

   Jednocześnie z otoczenia dzieci należy usunąć źródła potencjalnego zagrożenia.

  Główne przyczyny oparzeń u dzieci:

          - gorące płyny (woda w naczyniach - zwłaszcza szklanych, w tym również w termosach),  

            mleko, herbata, zupa, woda przygotowana do kąpieli,

          - gorące lub nagrzane przedmioty powszechnego użytku: żelazko, kuchenka elektryczna,

            grzałka do gotowania wody, metalowe naczynia kuchenne,

          - otwarty ogień (płomień kuchni gazowej czy węglowej, ognisko itp.),

- substancje chemiczne (kwasy i ługi, środki odkażające –  przechowywane w niewłaściwym, a 

             jednocześnie dostępnym dla dzieci miejscu),

- zabawy dorosłych oraz dzieci przy ognisku, zabawy z zapałkami, "zimnymi ogniami"  i petardami

   w okresie Bożego Narodzenia, Nowego Roku, czy przy "okazji" Wielkiej Nocy...

- okoliczności podczas których  dzieci mają dostęp do zapalonych świec, np.: na  choince,  jak

  również podczas uroczystości religijnych, kiedy to dzieci, a zwłaszcza dziewczynki z 

  rozpuszczonymi długimi  włosami, ubrane w nylonowe białe, długie suknie, przejęte 

  uroczystością i stłoczone na małej przestrzeni - trzymają w rękach zapalone świece,

- zabawy z  przewodami elektrycznymi oraz urządzeniami elektrycznymi będącymi pod napięciem.

  Wypadkom ulegają najczęściej małe dzieci w wieku od 1 do 6 lat.

   Wśród młodszych dzieci, aż 50% wszystkich oparzeń ma miejsce w domu rodzinnym: w kuchni oraz  w pomieszczeniach przeznaczonych do spożywania posiłków i „pod okiem” starszego wiekiem otoczenia.

   Ażeby podobnym wypadkom zapobiec, należy już tak wcześnie, jak jest  to tylko możliwe,  uświadamiać dzieciom niebezpieczeństwa związane z gorącą wodą i gorącymi pokarmami, gorącymi przedmiotami, płomieniem, elektrycznością czy parzącymi środkami chemicznymi.

  Starsze dzieci należy przestrzegać przed niebezpieczeństwami, jakie mogą być spowodowane przez zabawę z: zapałkami, płomieniem ( w połączeniu z benzyną, gazem lub innymi środkami łatwopalnymi), elektrycznością, gorącą wodą, czy z płonącymi lub rozgrzanymi przedmiotami  i metalami.

   Oparzenia skóry, czyli skutek szkodliwego na nią działania: energii cieplnej, elektrycznej, słonecznej, promienistej  lub czynników chemicznych (kwasów i zasad), znane jest prawie każdemu, natomiast poglądy na temat udzielania pierwszej pomocy w takich przypadkach są często diametralnie różne, a co najważniejsze -  to nie zawsze słuszne, a udzielana pomoc nie zawsze skuteczna.

 

Pierwsza pomoc w przypadku oparzenia.

  1. Przy oparzeniach spowodowanych działaniem ciepła należy:

       - odizolować ofiarę od źródła wypadku, a palące się ubranie ugasić wodą lub zawinąć w mokry koc, 

         ułatwiający ugaszenie płomienia,

       - usunąć ubranie nasiąknięte gorącym płynem,

       - w przypadku zatrzymania oddechu i czynności serca - przystąpić bezzwłocznie do sztucznego 

         oddychania (usta-usta) i pośredniego masażu serca,

       - bezpośrednio po wypadku oparzone okolice ochłodzić zimną wodą, aż do złagodzenia lub 

         ustąpienia piekącego bólu ( przez czas około 10 - 15 minut),

       - przy oparzeniach kończyn górnych, należy bezzwłocznie usunąć z palców oraz z przedramion: 

         pierścionki i obrączki oraz wszelkiego rodzaju bransolety i zegarki,

       - po wykonaniu powyższych czynności, rany oparzeniowe osłonić jałowymi opatrunkami lub owinąć 

         całego oparzonego w czyste, suche prześcieradło i dodatkowo okryć kocem,

       - przytomnemu oparzonemu można podawać w tym okresie do picia małymi porcjami wodę (z 

         dodatkiem  1 łyżeczki cukru + 1/2 łyżeczki soli na szklankę wody) , lub lekko osłodzoną herbatę.

Uwaga:

        - stosowanie na powierzchnie ran oparzeniowych: różnych maści - poza FLAMMACERIUM lub

ARGOSULFAN – w kremie,  w tym maści silikonowych, oleju, przysypek, barwników lub  innych środków  - jest niedozwolone!

        - oparzonego chorego należy jak najszybciej przewieźć do najbliższego szpitala!

    2. Przy oparzeniach chemicznych należy:

        - ubranie nasiąknięte środkiem chemicznym natychmiast usunąć razem z bielizną osobistą, butami 

czy skarpetami,

        - z powierzchni skóry zmyć jak najszybciej środek chemiczny pod bieżącą wodą.

        - po wykonaniu tych czynności poszkodowanego należy przewieźć do najbliższego szpitala.   

  3. W oparzeniach oczu spowodowanych działaniem ciepła lub czynników chemicznych należy:

        - przepłukać gałki oczne oraz spojówki dużą ilością czystej, chłodnej wody, a poszkodowanego 

          dostarczyć  możliwie szybko do lekarza.

   4. W oparzeniach spowodowanych elektrycznością należy:

        - wyłączyć dopływ prądu elektrycznego lub odciągnąć porażonego od źródła prądu w bezpieczne  

miejsce,

        - w przypadku porażenia oddechu i zatrzymania czynności serca, należy bezzwłocznie rozpocząć

          sztuczne oddychanie metodą "usta-usta" i stosować jednocześnie masaż serca.

Uwaga:

        - Udzielając pomocy należy pamiętać o zachowaniu ostrożności i zabezpieczeniu się przed się przed

          porażeniem prądem  z tego samego lub z innego źródła.

        - Porażonego prądem elektrycznym należy jak najszybciej przewieźć do najbliższego szpitala!

Pamiętaj, że:

w  90%  istnieje możliwość zapobieżenia wypadkom oparzeń !

WIELE ZALEŻY OD CIEBIE !!

Uwaga:

   Po dostarczeniu oparzonego do lekarza wszystkie rany należy opatrzyć lekiem ARGOSULFAN lub FLAMMACERIUM w kremie, które są lekami z wyboru w leczeniu wszelkiego rodzaju ran oparzeniowych skóry.

   ARGOSULFAN lub FLAMMACERIUM  przyśpieszają gojenie  ran oparzeniowych, skutecznie likwidują ból oraz pieczenie w ranie zabezpieczając je przed zakażeniem, a codzienne zmiany opatrunków  są bezbolesne.

   Azotan ceru zawarty w kremie FLAMMACERIUM dodatkowo neutralizuje powstałe w uszkodzonych ciepłem tkankach toksyny oparzeniowe przez co zapobiega rozwinięciu się, lub łagodzi przebieg choroby oparzeniowej.

   Odpowiednie podłożą zapewniają działanie kojące oraz dobrą tolerancję tych leków.

   Zarówno ARGOSULFAN jak i FLAMMACERIUM  nie brudzą skóry, bielizny, sprzętów ani pomieszczeń szpitalnych.

         

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin