Znowelizowana Ustawa o Ochronie Zwierząt.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/25

USTAWA

z dnia 21 sierpnia 1997 r.

o ochronie zwierząt 1)

Opracowano na pod-

stawie: Dz. U. z 2003

r. Nr 106, poz. 1002,

z 2004 r. Nr 69, poz.

625, Nr 92, poz. 880,

Nr 96, poz. 959, z

2005 r. Nr 33, poz.

289, Nr 175, poz.

1462, z 2006 r. Nr

249, poz. 1830, , z

2008 r. Nr 199, poz.

1227, z 2009 r. Nr 18,

poz. 97, Nr 79, poz.

668, Nr 92, poz. 753,

z 2010 r. Nr 47, poz.

278, z 2011 r. Nr 230,

poz. 1373.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą.

Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.

2. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do zwierząt stosuje się odpowiednio

przepisy dotyczące rzeczy.

3. Organy administracji publicznej podejmują działania na rzecz ochrony zwierząt,

współdziałając w tym zakresie z odpowiednimi instytucjami i organizacjami kra-

jowymi i międzynarodowymi.

Art. 2.

1. Ustawa reguluje postępowanie ze zwierzętami kręgowymi.

1) Przepisy niniejszej ustawy:

1) wdrażają postanowienia:

a) dyrektywy Rady 93/119/WE z dnia 22 grudnia 1993 r. w sprawie ochrony zwierząt

podczas uboju lub zabijania (Dz. Urz. WE L 340 z 31.12.1993, str. 21, z późn. zm.; Dz.

Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 15, str. 421, z późn. zm.),

b) dyrektywy Rady 98/58/WE z dnia 20 lipca 1998 r. dotyczącej ochrony zwierząt

hodowlanych (Dz. Urz. WE L 221 z 08.08.1998, str. 23, z późn. zm.; Dz. Urz. UE

Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 23, str. 316, z późn. zm.),

c) dyrektywy Rady 99/74/WE z dnia 19 lipca 1999 r. ustanawiającej minimalne normy

ochrony kur niosek (Dz. Urz. WE L 203 z 03.08.1999, str. 53, z późn. zm.; Dz. Urz. UE

Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 26, str. 225, z późn. zm.),

d) dyrektywy Rady 2007/43/WE z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie ustanowienia

minimalnych zasad dotyczących ochrony kurcząt utrzymywanych z przeznaczeniem na

produkcję mięsa (Dz. Urz. UE L 182 z 12.07.2007, str. 19),

e) dyrektywy Rady 2008/119/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającej minimalne

normy ochrony cieląt (Dz. Urz. UE L 10 z 15.01.2009, str. 7),

f) dyrektywy Rady 2008/120/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającej minimalne

normy ochrony świń (Dz. Urz. UE L 47 z 18.02.2009, str. 5);

2) wykonują postanowienia rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w

sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego

dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 (Dz. Urz. UE L

3 z 05.01.2005, str. 1).

2012-01-19

©Kancelaria Sejmu

s. 2/25

2. Ustawy nie stosuje się do procedur stanowiących doświadczenie w rozumieniu

art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 stycznia 2005 r. o doświadczeniach na zwierzętach

(Dz. U. Nr 33, poz. 289, z późn. zm. 2) ).

Art. 3.

W celu realizacji przepisów ustawy Inspekcja Weterynaryjna oraz inne właściwe

organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego współdziałają z samorzą-

dem lekarsko-weterynaryjnym oraz z innymi instytucjami i organizacjami społecz-

nymi, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt.

Art. 3a.

Do postępowań w sprawach:

1) o których mowa w art. 10, art. 13 oraz art. 24a,

2) dotyczących uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji wyda-

nej na podstawie art. 10, art. 13 lub art. 24a oraz w sprawach wznowienia

postępowania zakończonego wydaniem takiej decyzji

– nie stosuje się przepisów art. 11 ust. 3–9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swo-

bodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn.

zm. 3) ) oraz przepisu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu

usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278).

Art. 4.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) (uchylony)

2) „humanitarnym traktowaniu zwierząt” – rozumie się przez to traktowanie

uwzględniające potrzeby zwierzęcia i zapewniające mu opiekę i ochronę;

3) „konieczności bezzwłocznego uśmiercenia” – rozumie się przez to obiektyw-

ny stan rzeczy stwierdzony, w miarę możliwości, przez lekarza weterynarii,

polegający na tym, że zwierzę może dalej żyć jedynie cierpiąc i znosząc ból,

a moralnym obowiązkiem człowieka staje się skrócenie cierpień zwierzęcia;

4) „menażerii objazdowej” – rozumie się przez to przedsiębiorcę wykonującego

działalność w zakresie organizowania obwoźnych wystaw zwierząt;

5) (uchylony)

6) „ogłuszaniu zwierzęcia” – rozumie się przez to metodę profesjonalnego cał-

kowitego wyłączenia świadomości zwierzęcia, trwającego aż do jego śmierci;

7) „okrutnych metodach w chowie lub hodowli zwierząt” – rozumie się przez to

działania lub zaniechania człowieka prowadzące w sposób oczywisty do

zmian patologicznych w organizmie zwierzęcia (somatycznych lub psychicz-

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 i Nr 220, poz.

1600, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322 i Nr 106, poz. 622.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 180, poz.

1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 116, poz. 732, Nr 141, poz. 888, Nr 171, poz. 1056 i Nr 216,

poz. 1367, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz z

2010 r. Nr 47, poz. 278.

2012-01-19

©Kancelaria Sejmu

s. 3/25

nych), zwłaszcza w postaci skutków znoszenia dotkliwego bólu, przymusza-

nia do określonego zachowania się (uległości) głodem, pragnieniem, działa-

niem prądu elektrycznego (z wyjątkiem używania pastuchów elektrycznych,

treserów oraz urządzeń elektrycznych służących do przepędu zwierząt) bądź

innymi zabiegami tego rodzaju, w szczególności karmienie i pojenie zwierząt

przemocą;

8) „okrutnym traktowaniu” – rozumie się przez to wymienione w ustawie przy-

padki znęcania się nad zwierzętami oraz inne postępowanie właściciela bądź

innej osoby, prowadzące do skutków porównywalnych ze skutkami znęcania

się;

9) „pielęgnacji” – rozumie się przez to wszystkie aspekty relacji pomiędzy

człowiekiem a zwierzęciem, w szczególności uruchamiane przez człowieka

zasoby materialne i niematerialne, aby uzyskać i utrzymać u zwierzęcia stan

fizyczny i psychiczny, w którym najlepiej ono znosi warunki bytowania na-

rzucone przez człowieka;

10) „przeciążaniu zwierząt” – rozumie się przez to zmuszanie do nadmiernego

wysiłku energetycznego, nieodpowiadającego możliwościom kondycyjnym

zwierzęcia ze względu na jego stan fizyczny i zdrowotny;

11) „rażącym zaniedbaniu” – rozumie się przez to drastyczne odstępstwo od okre-

ślonych w ustawie norm postępowania ze zwierzęciem, a w szczególności w

zakresie utrzymywania zwierzęcia w stanie zagłodzenia, brudu, nieleczonej

choroby, w niewłaściwym pomieszczeniu i nadmiernej ciasnocie;

12) „szczególnym okrucieństwie” – rozumie się przez to przedsiębranie przez

sprawcę działań charakteryzujących się drastycznością form i metod, a

zwłaszcza działanie w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedy-

tacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania;

13) „ubojni” – rozumie się przez to każdy zakład pozostający pod państwową

kontrolą sanitarną i weterynaryjną, przeznaczony do wykonywania uboju

zwierząt;

14) „uwięzi” – rozumie się przez to wszelkie urządzenia mechaniczne krępujące

swobodę ruchów zwierzęcia, w zakresie możliwości przemieszczania się po-

nad ustalony zakres, jak też niektóre urządzenia do kierowania ruchami zwie-

rzęcia w sposób zamierzony przez człowieka;

15) „właściwych warunkach bytowania” – rozumie się przez to zapewnienie zwie-

rzęciu możliwości egzystencji, zgodnie z potrzebami danego gatunku, rasy,

płci i wieku;

16) „zwierzętach bezdomnych” – rozumie się przez to zwierzęta domowe lub go-

spodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowie-

ka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której

opieką trwale dotąd pozostawały;

17) „zwierzętach domowych” – rozumie się przez to zwierzęta tradycyjnie prze-

bywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim po-

mieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza;

18) „zwierzętach gospodarskich” – rozumie się przez to zwierzęta gospodarskie w

rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodar-

skich;

2012-01-19

©Kancelaria Sejmu

s. 4/25

19) „zwierzętach laboratoryjnych” - rozumie się przez to zwierzęta laboratoryjne

w rozumieniu ustawy z dnia 21 stycznia 2005 r. o doświadczeniach na zwie-

rzętach (Dz. U. Nr 33, poz. 289);

20) „zwierzętach wykorzystywanych do celów specjalnych” – rozumie się przez

to zwierzęta, których profesjonalna tresura oraz używanie odbywa się na pod-

stawie odrębnych przepisów, regulujących szczegółowe zasady działania jed-

nostek Polskich Sił Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej i innych formacji

podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji , służb kontroli

celnej, ratownictwa oraz regulujących zasady szkolenia i wykorzystania psów

– przewodników osób ociemniałych;

21) „zwierzętach wolno żyjących (dzikich)” – rozumie się przez to zwierzęta

nieudomowione żyjące w warunkach niezależnych od człowieka;

22) i 23) - (uchylone);

24) „kurczętach brojlerach” – rozumie się przez to ptaki z gatunku Gallus gallus

utrzymywane w celu pozyskania mięsa;

25) ,,schronisku dla zwierząt” – rozumie się przez to miejsce przeznaczone do

opieki nad zwierzętami domowymi spełniające warunki określone w ustawie

z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób

zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 oraz z 2010 r. Nr 47,

poz. 278, Nr 60, poz. 372 i Nr 78, poz. 513).

Art. 5.

Każde zwierzę wymaga humanitarnego traktowania.

Art. 6.

1. Zabrania się zabijania zwierząt, z wyjątkiem:

1) uboju i uśmiercania zwierząt gospodarskich oraz uśmiercania dzikich pta-

ków i ssaków utrzymywanych przez człowieka w celu pozyskania mięsa i

skór,

2) połowu ryb zgodnie z przepisami o rybołówstwie i rybactwie śródlądowym,

3) konieczności bezzwłocznego uśmiercenia,

4) działań niezbędnych do usunięcia poważnego zagrożenia sanitarnego ludzi

lub zwierząt,

5) usuwania osobników bezpośrednio zagrażających ludziom lub innym zwie-

rzętom, jeżeli nie jest możliwy inny sposób usunięcia zagrożenia,

6) polowań, odstrzałów i ograniczania populacji zwierząt łownych,

7) usypiania ślepych miotów

– prowadzonych zgodnie z art. 33 oraz przepisami odrębnymi.

1a. Zabrania się znęcania nad zwierzętami.

2. Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome

dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:

1) umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, niestanowiące dozwolonego

prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu, w tym znakowanie zwie-

rząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie, a także wszelkie zabiegi

mające na celu zmianę wyglądu zwierzęcia i wykonywane w celu innym niż

ad. pkt 20 w art. 4:

obecnie ministrowi

właściwemu do

spraw wewnętrznych

2012-01-19

s. 5/25

ratowanie jego zdrowia lub życia, a w szczególności przycinanie psom uszu i

ogonów (kopiowanie);

1a) znakowanie zwierząt stałocieplnych przez wypalanie lub wymrażanie;

2) (uchylony)

3) używanie do pracy albo w celach sportowych lub rozrywkowych zwierząt

chorych, a także zbyt młodych lub starych oraz zmuszanie ich do czynności,

których wykonywanie może spowodować ból;

4) bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urzą-

dzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej czę-

ści brzucha, dolnych częściach kończyn;

5) przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób

nieodpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie ta-

kich zwierząt do zbyt szybkiego biegu;

6) transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na

targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący

ich zbędne cierpienie i stres;

7) używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających

zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból,

uszkodzenia ciała albo śmierć;

8) dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby

nieposiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki

lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności

oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec;

9) złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt;

10) utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym

utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w

pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej

pozycji;

11) porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź

przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje;

12) stosowanie okrutnych metod w chowie lub hodowli zwierząt;

13) (uchylony);

14) (uchylony);

15) organizowanie walk zwierząt;

16) obcowanie płciowe ze zwierzęciem (zoofilia);

17) wystawianie zwierzęcia domowego lub gospodarskiego na działanie warun-

ków atmosferycznych, które zagrażają jego zdrowiu lub życiu;

18) transport żywych ryb lub ich przetrzymywanie w celu sprzedaży bez dosta-

tecznej ilości wody uniemożliwiającej oddychanie;

19) utrzymywanie zwierzęcia bez odpowiedniego pokarmu lub wody przez okres

wykraczający poza minimalne potrzeby właściwe dla gatunku.

Art. 7.

1. Zwierzę traktowane w sposób określony w art. 6 ust. 2 może być czasowo ode-

brane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza,

2012-01-19

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: